Μετάβαση στα σχόλια

Εικαστικές δημιουργίες μαθητών 3 Απριλίου 2008

Συντάκτης: 6ο ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ | κατηγορίες: Θέματα - εικαστικά| Μαθητές| Το σχολείο μας
361 σχόλια
Θα είναι ένας μήνας τώρα που δύο νέοι πίνακες ζωντάνεψαν τους διαδρόμους του σχολείου μας. Ρώτησα κι έμαθα πως τους έχει φιλοτεχνήσει ο Στέφανος Ξανθόπουλος, μαθητής του Β3, ο οποίος και πρότεινε στην καθηγήτρια των εικαστικών κ. Μαρία Πετρούλια να τους χαρίσει στο σχολείο. Με πολλή χαρά τους παρουσιάζουμε εδώ σήμερα, ενώ κάποια από τις επόμενες μέρες θα “ανεβάσουμε” και το έργο με το οποίο ο Στέφανος έλαβε μέρος σε ένα πανελλήνιο διαγωνισμό.
Του ζητήσαμε να μας δώσει ένα συνοδευτικό κείμενο:


” Κάθε φορά που προσπαθούμε να αποτυπώσουμε στο χαρτί κάτι που μας κεντρίζει το ενδιαφέρον, γνωρίζουμε περισσότερα πράγματα για τον κόσμο που μας περιβάλλει. Στην προσπάθειά μας να κατανοήσουμε τον πλανήτη στον οποίο κατοικούμε, επιχειρούμε κάθε φορά να τον διαμορφώνουμε σύμφωνα με τους δικούς μας όρους. Για τους ζωγράφους αυτό σημαίνει όχι μόνο εξοικείωση με τα υλικά της δουλειάς τους αλλά και μια αδιάκοπη περιέργεια για τα θέματα που επιλέγουν να σχεδιάσουν ή να ζωγραφίσουν. “

Στέφανος Ξανθόπουλος, μαθητής Β3
Πώς σας φαίνονται;

Κική Δημουλά και Claude Monet 2 Απριλίου 2008

Συντάκτης: 6ο ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ | κατηγορίες: Θέματα - εικαστικά| Θέματα - ποίηση
361 σχόλια

Λίγοι στίχοι της Κικής Δημουλά κι απόψε, μαζί με τις εικόνες του Claude Monet, αφιερωμένοι ειδικά στα παιδιά της Γ΄ θεωρητικής που από αύριο θα βουτήξουν στα βαθειά και ζωογόνα νερά της αγαπημένης ποιήτριας.

Ότι ήμουνα ένας άνθρωπος
που όλο με σκυμμένο το κεφάλι
με περπατάγανε οι δρόμοι
αυτό πράχθηκε φανερά σας…
Όμως πως σκύβοντας
ατένιζα ουρανό
αυτό δε θα το αγγίξετε. Επράχθηκε κρυφά σας
το έκρυψα καλά
στην ασφαλή του κεφαλιού μου λιμοκτόνα στάση.

Κυνηγέ,
υποπτεύομαι γιατί σκοτώνεις τα πουλιά,
Τα απωθημένα σου φτερά εκδικείσαι.

Λυτρώσου.
Όλων μας σχεδόν τα πετάγματα
κάποια τα βρήκε αζύγιαστη
ή ζυγιασμένη σφαίρα…


Ηρέμησε λοιπόν.
Έχω κι εγώ ένα σωρό απωθημένους ουρανούς
Μα δε σκοτώνω άστρα.

Και αν καμιά φορά από μανία αδέσποτη συμβεί
Κάποιο να σημαδέψω
Το πολύ να κλείσω τον τραυματία κελαηδισμό του
Σ’ ένα κλουβάκι στίχου φευγαλέου.

Και, βέβαια, ο πληθυντικός αριθμός, που θα κάνουμε στην τάξη:

Ο έρωτας ,
όνομα ουσιαστικόν ,
πολύ ουσιαστικόν , ενικού αριθμού ,
γένους ούτε θηλυκού ούτε αρσενικού ,
γένους ανυπεράσπιστου .
Πληθυντικός αριθμός οι ανυπεράσπιστοι έρωτες .

Ο φόβος ,
όνομα ουσιαστικόν ,
στην αρχή ενικός αριθμός
και μετά πληθυντικός : οι φόβοι .
Οι φόβοι για όλα από δω και πέρα .

Η μνήμη ,
κύριο όνομα των θλίψεων ,
ενικού αριθμού ,
μόνο ενικού αριθμού και άκλιτη .
Η μνήμη, η μνήμη, η μνήμη .

Η νύχτα ,
όνομα ουσιαστικόν ,
γένους θηλυκού , ενικός αριθμός .
Πληθυντικός αριθμός οι νύχτες .
Οι νύχτες από δω και πέρα.


για ήχο, που λείπει σε μας:

http://www.youtube.com/watch?v=BE9faJeomyI&feature=related

30 Μαρτίου 2008

Συντάκτης: 6ο ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ | κατηγορίες: Θέματα - εικαστικά
361 σχόλια

καλή βδομάδα σε όλους

Ο ζωγράφος του μήνα. Pablo Picaso. Ένας φοιτητής συναντάει την Guernica 25 Μαρτίου 2008

Συντάκτης: 6ο ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ | κατηγορίες: Θέματα - εικαστικά
361 σχόλια

Αυτή είναι η Guernica, το διασημότερο, ίσως, έργο του Picaso, που μ’ αυτόν τον πρωτοποριακό τότε τρόπο κατήγγειλε το βομβαρδισμό, στον ισπανικό εμφύλιο, της ομώνυμης βασκικής πολιτείας.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 είχα ταξιδέψει στην Ισπανία. Η Guernica του Picaso φιλοξενούνταν στο μεγαλύτερο τότε μουσείο της Μαδρίτης, το Prado. Της είχαν αφιερώσει όλο το τμήμα μιας νέας πτέρυγας του μουσείου. Έπρεπε μάλιστα να έβγαζες πρόσθετο εισιτήριο, αν ήθελες να τη δεις. Θυμάμαι, είχα απορήσει αλλά και εκνευριστεί: ” Ολόκληρο τμήμα του μουσείου για έναν πίνακα; Και τόση εκμετάλλευση από την αναγνωρισιμότητά του; Επειδή του ήρθε του Picaso, κάποτε, να σχεδιάσει ό,τι ασυναρτησία του κατέβηκε στο μυαλό; ” Τέτοια σκεφτόμουνα.
Όχι μόνο ασυναρτησίες δεν ήταν, αλλά ο τρόπος έκθεσης του έργου μου ανέτρεψε άρδην τη μέχρι τότε αντίληψή μου για τη μοντέρνα τέχνη. Η Guernica, ένα έργο πολύ μεγάλων διαστάσεων ( κάπου 13Χ8m), δέσποζε σε μία αίθουσα. Αλλά, η αίθουσα αυτή ήταν η τελευταία. Μέχρι να φτάσεις, περνούσες από άλλες μικρότερες, όπου εκθέτονταν οι μελέτες, τα προσχέδια, οι πειραματισμοί του ζωγράφου για την κάθε μορφή που περιλαμβάνεται στην Guernica. Οι αποσπασματικές μορφές του έργου, διαμελισμένα σώματα ανθρώπων και ζώων, αντικείμενα, δουλεμένα και ξαναδουλεμένα, γραμμές που δοκιμάζονται σε όλες τους τις κινήσεις, άπειρες σπουδές των κομματιών του έργου, ένας εντυπωσιακός όγκος δουλειάς, για να φτάσει μέχρι το ποθητό αποτέλεσμα.

Και μετά, στην τελευταία αίθουσα, η θέαση του πίνακα, που καταφέρνει να σου δώσει τόσο άμεσα το παράλογο και φρικιαστικό που είναι ο πόλεμος.
Έκπληξη κι ανατροπή στα μάτια του νεαρού αμφισβητία της μοντέρνας τέχνης. Την αρχική έμπνευση του καλλιτέχνη ακολουθεί δουλειά, αγώνας με την ύλη, πάλη με τη μορφή.
Ήθελα να αναφέρω την εμπειρία αυτή, συμβολή στο αφιέρωμα του μήνα στον Picaso, και υπόμνηση στη σημασία του τρόπου που στεκόμαστε κάθε φορά απέναντι σε ένα έργο τέχνης.

Σήμερα, άνοιξη του 2008, στο μουσείο Reina Sofia της ισπανικής πρωτεύουσας φιλοξενείται η μεγαλύτερη έκθεση που έχει αφιερωθεί ποτέ στον Ισπανό καλλιτέχνη. Παραθέτουμε τις πληροφορίες από το Βήμα της Κυριακής, 23-3-2008.
ΜΑΔΡΙΤΗ
ΠΙΚΑΣΟ ΕΝ ΑΦΘΟΝΙΑ

” Η ανάγνωση”

Αντάξιο επιστέγασμα της απέραντης δόξας του Πάμπλο Πικάσο (1881-1973), του πλέον συζητημένου ζωγράφου του 20ού αιώνα, και του μεγαλύτερου κατά την άποψη πολλών, φαίνεται ότι είναι η τωρινή έκθεση έργων του στο Μουσείο Reina Sofia της ισπανικής πρωτεύουσας. Η έκθεση χαρακτηρίζεται η μεγαλύτερη που του έχει αφιερωθεί ποτέ, με 460 έργα (τα 430 από το παρισινό Μουσείο Πικάσο), σε 4.000 τετραγωνικά μέτρα, που η επίσκεψή τους απαιτεί τρεις ώρες με βάδισμα πορείας, και με το ρεκόρ των 10.000 επισκεπτών ημερησίως την πρώτη εβδομάδα. Ο αριθμός των εκτιθέμενων έργων φαίνεται μεγάλος, όχι και τόσο όμως αν συγκριθεί με το σύνολο των 70.000 που άφησε πίσω του ο ζωγράφος όταν έφυγε από τη ζωή. Οι αριθμοί αυτοί έρχονται σε πλήρη αντιστοιχία με τα όσα είχε πει ο ίδιος ο Πικάσο για τον τρόπο με τον οποίο εργαζόταν: «Ζωγραφίζω όπως άλλοι γράφουν την αυτοβιογραφία τους. Εχω την εντύπωση ότι ο χρόνος τρέχει όλο και πιο γρήγορα. Είμαι σαν ένα ποτάμι που κυλάει συνεχώς παρασύροντας μαζί του δέντρα ξεριζωμένα από το ρεύμα, ψόφιους σκύλους, κάθε λογής σκουπίδια και ακαθαρσίες που όλο και πληθαίνουν. Τα παρασύρω όλα αυτά και συνεχίζω». Στην έκθεση είναι φυσικά παρόντα πολλά από τα διάσημα έργα του Πικάσο, από τις εμβληματικές Δεσποινίδες της Αβινιόν ως τη θρυλική Γκερνίκα, καρπό της οργής του καλλιτέχνη για τον βομβαρδισμό της μικρής βασκικής πόλης από τα γερμανικά αεροπλάνα κατά τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο.
Ως τις 5 Μαΐου.

Ένας πίνακας και μία ανακοίνωση 16 Μαρτίου 2008

Συντάκτης: 6ο ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ | κατηγορίες: Επικοινωνία| Θέματα - εικαστικά
361 σχόλια

Καλημέρα

Ο πίνακας …..

Οι Δεσποινίδες της Αβινιόν
Ο πίνακας ( Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Νέας
Υόρκης ), φιλοτεχνήθηκε το 1907 από τον
Πάμπλο Πικάσο .Ποιστοποιεί τη γέννηση του

κυβιστικού πειραματισμού.
Λόγω των τολμηρών λύσεων ως προς τη φόρμα και λόγω

της επαναστατικής σύλληψης της σύνθεσης ,που
μοιάζουν να κόβουν τους συνδέσμους με τη δυτική
ζωγραφική( την προοπτική ψευδαίσθηση , τον
μιμητισμό και τη συμμετρία )ο πίνακας φαίνεται να
διαρρηγνύει τον σύγχρονο ζωγραφικό ορίζοντα με την
εικαστική του δύναμη και επιβάλλεται ως τo μεγαλύτερο
αριστούργημα του 20ού αιώνα .

Η ανακοίνωση …..
Αύριο Δευτέρα 17 / 3 / 08 , στις 7.30 το απόγευμα στην
Ιωνίδειο του Πειραιά (στον 1ο όροφο )θα μιλήσει ο
ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών
Χρόνης Στράντζαλος .
Το θέμα της τρίτης κατά σειρά ομιλίας του θα είναι
¨ Μη Ευκλείδειες Γεωμετρίες ¨
Νομίζω , η είσοδος επιτρέπεται και σε φιλόλογους
και σε όσους αγαπούν την τέχνη …

Και η ζωή συνεχίζεται …

Pablo Picasso 10 Μαρτίου 2008

Συντάκτης: 6ο ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ | κατηγορίες: Θέματα - εικαστικά
361 σχόλια

Ζωγράφος, γλύπτης, χαράκτης, κεραμίστας και σκηνογράφος Πάμπλο Πικάσο (Pablo Picasso) γεννήθηκε στην Μάλαγα της Ισπανίας στις 25 Οκτωβρίου του 1881 και πέθανε στο Μουζέν της Γαλλίας στις 8 Απριλίου του 1973.
Το πλήρες όνομά του ήταν Pablo (ή El Pablito) Diego Jos? Santiago Francisco de Paula Juan Nepomuceno Crisp?n Crispiniano de los Remedios Cipriano de la Sant?sima Trinidad Ruiz Blasco y Picasso L?pez. Ο πατέρας του ονομαζόταν Jos? Ruiz y Blasco και ήταν επίσης ζωγράφος ενώ μητέρα του ήταν η Mar?a Picasso y L?pez. Τα πρώτα έργα του τα υπέγραφε ως Ruiz Blasco αλλά από το 1901 άρχισε να χρησιμοποιεί το όνομα της μητέρας του.
Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες του 20ου αιώνα και δημιουργός (μαζί με τον Ζωρζ Μπράκ) του Κυβισμού. Το τεράστιο σε όγκο έργο του παραμένει ολοζώντανο και ο θρύλος επιζεί ?φόρος τιμής στη ζωτικότητα του «ανήσυχου» Ισπανού με τα «σκοτεινά… διαπεραστικά» μάτια?.
Αυτός ο μήνας, ας είναι αφιερωμένος σ΄αυτόν!

Ένας ζωγράφος, μια απαγόρευση και μια πρόταση 10 Μαρτίου 2008

Συντάκτης: 6ο ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ | κατηγορίες: Θέματα - εικαστικά
361 σχόλια

Η καλή μας συνάδελφος και φοβερή συνεργάτις του blog, η Στέλλα η Χριστοπούλου, είχε αναρτήσει πρόσφατα ( 28 Φεβρουαρίου ) έναν πίνακα του Sandro Botticelli, που τον είχε σχολιάσει, μάλιστα, λιτά και περιεκτικά. Είχαμε πει ότι ήταν ωραία ιδέα να έχει το blog μας έργα ζωγράφων κι η Στέλλα σκέφτηκε να έχουμε το ζωγράφο του μήνα
Με αφορμή μια μεγάλη έκθεση που γίνεται στη Μαδρίτη, στο μουσείο Reina Sofia, έλεγα να προτείνω για ζωγράφο αυτού του μήνα τον Pablo Picaso. Η υπέροχη ελληνική πραγματικότητα με πρόλαβε: Την Παρασκευή, 7 Μαρτίου, οι εφημερίδες δημοσίευαν την είδηση πως ο διευθυντής Β΄θμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Θεσσαλονίκης κ. Θ. Ταπανίδης απαγόρευσε στους μαθητές να συμμετάσχουν στα εκπαιδευτικά προγράμματα που οργανώνει το Τελλόγλειο Ίδρυμα στο πλαίσιο της έκθεσης “Suite 347” με χαρακτικά έργα του μεγάλου ζωγράφου, μιας έκθεσης που θεωρείται το εικαστικό γεγονός της χρονιάς και την οποία είχε κληθεί να εγκαινιάσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας.

( ένα από τα χαρακτικά που συμπεριλαμβάνονται στην έκθεση Suite 347 )

Τίποτ’ άλλο από τα δυσώδη της νεοελληνικής πραγματικότητας δεν απαγόρεψαν. Ο Μάκης θα συνεχίσει να προβάλλει τη ζούγκλα του, τα “ερωτικά” ( ακόμα και τον έρωτα έχουμε υποβιβάσει ως κοινωνία?) DVD θα εξακολουθήσουν να τρέφουν εσαεί ενηλίκους κι ανηλίκους τηλεθεατές, η καθημερινότητα θα εξακολουθεί να πληγώνει μύριες όσες ευαισθησίες των μαθητών, ΑΛΛΑ όχι και να πάνε στην έκθεση τα παιδιά να δούνε Picaso!! Ποιος τα μαζεύει μετά από το βούρκο της ακολασίας: προβατάκια θα πάνε, μαύροι λύκοι θα επιστρέψουν?
Έτσι, για ελάχιστη παρηγοριά θα πρότεινα στη Στέλλα ο ζωγράφος μας του μήνα να είναι ο Pablo Picaso και, αν συμφωνεί, της παραδίνω τη σκυτάλη.

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση