Το ιστολόγιο του 6ου Λυκείου Καλλιθέας

Εκπαιδευτικά θέματα

• Αρχική
• Σχετικά

Ομιλία του γεωλόγου κ.Ευάγγελου Λόγου για την προστασία από τους σεισμούς 31 Μαρτίου 2008

30 Μαρτίου 2008

καλή βδομάδα σε όλους

29 Μαρτίου 2008

Η εγκατάσταση στο Παρίσι.
Την άνοιξη του 1904, ο Πικάσο πήρε την απόφαση να εγκατασταθεί μόνιμα στο Παρίσι, στη Μονμάρτη_ και το έργο του αντικατοπτρίζει μια αλλαγή πνευματικής και καλλιτεχνικής πορείας. Οι άνθρωποι του τσίρκου και οι σαλτιμπάγκοι έγιναν ένα θέμα που συμμεριζόταν με το νέο και σημαντικό φίλο του, τον ποιητή Γκιγιώμ Απολιναίρ.
Η προσωπική ζωή του Πικάσο άλλαξε και αυτή στα τέλη του 1904, όταν έγινε ερωμένη του η Φερνάντ Ολιβιέ. Η παρουσία της του ενέπνευσε πολλά έργα στα χρόνια που οδηγούσαν στον Κυβισμό.

Το χρώμα δεν «πήγαινε» ποτέ εύκολα στον Πικάσο, που επέστρεψε σε μια γενικά πιο ισπανική (δηλαδή μονοχρωματική) παλέτα. Οι τόνοι της Γαλάζιας Περιόδου αντικαταστάθηκαν από τα τέλη του 1904 ως το 1906- κατά τη λεγόμενη Ρόδινη Περίοδο- από τα κεραμικά χρώματα, τις αποχρώσεις της σάρκας και τους γήινους τόνους
Κυβισμός.
Ο Πικάσο και ο Μπρακ δούλεψαν μαζί τα επόμενα χρόνια (1909-1912)- τη μόνη περίοδο που ο Πικάσο συνεργάστηκε τόσο στενά με άλλο ζωγράφο- και διαμόρφωσαν την τεχνοτροπία που έμελλε να γίνει γνωστή ως «Αναλυτικός Κυβισμός».
Οι πρώιμοι κυβιστικοί πίνακες είχαν συχνά παρεξηγηθεί από κριτικούς και θεατές γιατί τους θεωρούσαν απλώς και μόνο γεωμετρική τέχνη. Εν τούτοις, οι ίδιοι οι ζωγράφοι πίστευαν ότι απεικόνιζαν ένα νέο είδος πραγματικότητας που έσπαζε τους δεσμούς με την αναγεννησιακή παράδοση, ιδιαίτερα στους τομείς της προοπτικής και της οπτικής απάτης. Έδειχναν, για παράδειγμα, πολλαπλές όψεις ενός αντικειμένου στον ίδιο πίνακα, για να δώσουν περισσότερες πληροφορίες από όσες θα μπορούσαν να περιληφθούν σε μία μοναδική, περιορισμένη άποψη .
Οι επόμενες περίοδοι στο έργο του Πικάσο περιλαμβάνουν μια στροφή του σε περισσότερο κλασικές μορφές και ένα μεσογειακό πνεύμα (1916-1924), την αλληλεπίδρασή του με το υπερρεαλιστικό κίνημα στα μέσα της δεκαετίας του 1920, την ενασχόλησή του με την γλυπτική.
Ο Πικάσσο κινήθηκε με ευκολία στις τέχνες παρά την περιορισμένη ακαδημαϊκή του κατάρτιση (παρακολούθησε μόνο ένα έτος στη βασιλική ακαδημία της Μαδρίτης). Τα ταλέντα του αυξήθηκαν από μια αυστηρή αίσθηση καθήκοντος στην εργασία του, που κράτησε μέχρι τα τελευταία έτη της μακρόχρονης ζωής του. Πέθανε σε ηλικία 92 ετών το 1973.

Το Θεώρημα του παπαγάλου 28 Μαρτίου 2008

ΝΤΕΝΙ ΓΚΕΤΖ

Το Θεώρημα του παπαγάλου
Μυθιστόρημα για τα Μαθηματικά
μετάφραση Τεύκρος Μιχαηλίδης

Ο Ντενί Γκετζ είναι μαθηματικός , καθηγητής της
ιστορίας των επιστημών στο πανεπιστήμιο Raris VIII
και μυθιστοριογράφος . Συνεργάζεται τακτικά με την
εφημερίδα Liberation όπου δημοσιεύει χρονογραφή-
ματα τα οποία συνδυάζουν την αφηρημένη μαθηματική
σκέψη με κρίσεις για συγκεκριμένα γεγονότα της
πολιτικής και πολιτιστικής ζωής και της καθημερι-
νότητας .
Το ¨ θεώρημα του παπαγάλου ¨ έχει μεταφρασθεί σε
δώδεκα γλώσσες .
?????????????????????????????
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Ένα γράμμα κάποιου φίλου από τα παλιά , ένα φορτίο
πολύτιμων βιβλίων και ένας φλύαρος παπαγάλος έρχον-
ται να κάνουν άνω κάτω την ήρεμη ζωή των ενοίκων
της οδού Ραβινιάν στους πρόποδες της Μονμάρτης .
Προσπαθώντας να εξιχνιάσουν τον περίεργο θάνατο
του φίλου τους αναζητούν την λύση του μυστηρίου
μέσα στις σελίδες μαθηματικών συγγραμμάτων .
Η παρέα των ηρώων κάνει έτσι ένα ταξίδι στους αιώνες
μέσα από τον μαγικό κόσμο των Μαθηματικών , έναν
κόσμο πολύ πιο ανθρώπινο από όσο αφήνουν να φανεί
οι περίπλοκες εξισώσεις που τον πλαισιώνουν συνήθως .
Το Παρίσι , οι ταξιδιωτικές περιγραφές ,
η περιπετειώδης αφήγηση και τα Μαθηματικά είναι τα
συστατικά στοιχεία αυτού του εκρηκτικού μείγματος
που με την μορφή του μυθιστορήματος μυεί με
διασκεδαστικό τρόπο μεγάλους και μικρούς στον
κόσμο των αριθμών και στη λογική τους .
????????????????????????????..
Από το κεφάλαιο 3
ΘΑΛΗΣ , Ο άνθρωπος της Σκιάς
Ήταν την εποχή του γιου του βασιλιά Γύγη . Κοντά στη
Μίλητο , στην Ιωνία , στις όχθες του Αιγαίου ,
ο Θαλής γυιος του Εξαμύου και της Κλεοβουλίνης ,
περπατούσε στην εξοχή . Ποιος τολμούσε να ξυπνήσει
τον Ιωνάθαν χαράματα Κυριακής πρωΐ ; Βαρβαρότης !
Ήταν η Λέα .
Ανοίγοντας ένα μάτι που θύμιζε μπουλντόγκ ,
ο Ιωνάθαν άρχισε τη μέρα του σκαλίζοντας το σπυράκι
του πηγουνιού του . Όπως πάντα , η πόρτα που χώριζε
τα δύο δωμάτια ήταν ανοιχτή . Η φωνή βραχνή και
ένρινη συνέχισε :
– Ο Θαλής προχωρούσε μέσα στα χωράφια και μια
υπηρέτρια περπατούσε στο πλευρό του .
Δεν ήταν η Λέα . Ήταν το ραδιόφωνο .
Το ραδιόφωνό ΤΟΥ !
– Όσο περπατούσε , ο Θαλής ερευνούσε τον ουρανό .
Δεν ήταν το ραδιόφωνο . Ο Ιωνάθαν πετάχθηκε από
το κρεβάτι του κι έτρεξε προς την πόρτα .
– Έχω παραισθήσεις !
Γαντζωμένος στο κούφωμα , ο παπαγάλος ήταν
φανερά ο ένοχος . Από την άλλη μεριά της πόρτας
η Λέα , άναυδη κι αυτή , κοίταζε το πτηνό , έτοιμο να
συνεχίσει το μονόλογό του . Το αγνόησαν και κατρα-
κύλησαν στη σκάλα . Στη σαλοτραπεζαρία , το ρολόι
έδειχνε έντεκα . Ενώ ο Μαξ συμμάζευε τα υπόλοιπα
του πρωϊνού , ο κ. Ρυς έκανε πως διαβάζει την
εφημερίδα του .
Η Λέα πέταξε :
– Το βρίσκετε πολύ έξυπνο να ξυπνάτε τον κόσμο
κυριακάτικα απ΄ τα χαράματα , χρησιμοποιώντας
έναν παπαγάλο ; Έναν παπαγάλο που επαναλαμβάνει
με ένρινη φωνή όσα του έχετε χώσει στο κεφάλι ;
Χτυπώντας τα φτερά του , ο παπαγάλος την προσπέ-
ρασε και άρχισε να κακαρίζει :
– Δεν επαναλαμβάνω , δεν αναφέρω , δεν πληροφορώ .
ΔΙΗΓΟΥΜΑΙ !
Όπως σας διηγήθηκε ο Αμέλλων ? επέμεινε στο ρήμα
διηγήθηκε ? ο Θαλής ερευνούσε τον ουρανό για να
ανακαλύψει τα μυστικά της τροχιάς των αστέρων .
Η νεαρή υπηρέτρια που τον ακολουθούσε είδε μια
μεγάλη τρύπα στη μέση του αγρού . Την απέφυγε .
Αντίθετα , ο Θαλής , που συνέχιζε να ερευνά
τ΄ αστέρια , έπεσε μέσα .
¨ Δεν μπορείς να δεις μπροστά στα πόδια
σου και νομίζεις πως θα καταλάβεις τι γίνεται στον
ουρανό ! ¨ του πέταξε καθώς τον βοηθούσε να βγει
από την τρύπα .
????????????????????????????…..
( Το βιβλίο αυτό υπάρχει στη βιβλιοθήκη του σχολείου μας )

Από το βιβλίο
ΠΡΟΣΩΚΡΑΤΙΚΟΙ
Ευάγγελος Ν. Ρούσσος
Τόμος Α΄
Ιστορική Εισαγωγή
Εκδόσεις : στιγμή

Θαλής ο Μιλήσιος ( 625 – 546 )

Είναι ο αρχαιότερος γνωστός Έλληνας φιλόσοφος και

επιστήμων και αναφέρεται ως ένας από τους Έπτά

σοφούς της αρχαίας Ελλάδας . Με τις πλούσιες για την
εποχή του γεωγραφικές και αστρονομικές γνώσεις του
είναι πολύ πιθανό ο Θαλής να επιχείρησε πρώτος να
εξηγήσει τα ποικίλα , φοβερά και σε πολλά επικίνδυνα
για την προεπιστημονική κοινωνία φυσικά φαινόμενα ,
με την αναγωγή τους σε μια γενική αρχή , που βέβαια
δε θα χρειαζόταν πια να στηρίζεται στη μυθική
παράδοση .
Έτσι , όπως πιστεύεται γενικά , ο Θαλής υπέθεσε σαν
αρχικό δομικό υλικό του κόσμου το νερό . Η ιδιότητα
του νερού να φέρνει μέσα του ζωή και να ευνοεί την
ανάπτυξη της ζωής , όπως διαπιστώθηκε προ-
επιστημονικά και εκφράστηκε παγκόσμια στους μύθους
και στις λατρείες , φαίνεται να προσδιόρισε στη σκέψη
του Θαλή την έννοια του νερού σαν έμβιου ή έμψυχου .
Ωστόσο παραμένει άγνωστο πώς ο Θαλής εννοούσε την
παραγωγή των μορφών του κόσμου από το νερό .
Υπαινιγμό στην προτεραιότητα του σώματος που , κατά
την κοσμογένεση του Θαλή , αναδύεται από το αρχικό
υγρό , αφήνει η μαρτυρία του Αριστοτέλη ,
Περί ουρανού , ότι κατά το Θαλή η γη ¨ ακουμπά
στο νερό ¨ και ότι , ¨ καθώς είναι πλωτή , μένει
στην επιφάνεια όπως ακριβώς ένα ξύλο ή κάτι
τέτοιο ¨ . Η προϊστορία αυτής της διδασκαλίας
φαίνεται στην ησιόδεια Γη , που πρώτη αναδύεται
από το Χάος , σε μύθους σε πλωτά νησιά , όπως η
Αιολία , η Δήλος , η Ρόδος , η Θήρα , στον μύθο της
αναδυόμενης Αφροδίτης . Η κοσμολογία του Θαλή ,
ως πρώτη ελληνική επιστημονική διδασκαλία , φαίνεται
βέβαια απλοϊκή , σχεδόν μυθική , ενσαρκώνει όμως μία
ουσιαστική διαφορά από τις ως τότε ερμηνείες του
κόσμου , που έκαναν την αναγωγή των φυσικών φαινο-
μένων σε κάποια μορφή μυθική με γνωρίσματα προσω-
πικού θεού .
Τώρα το νερό παύει να είναι θεός και αναγνωρίζεται
μόνο ως φυσικό σώμα .
Αυτή η κατάκτηση ίσως δεν είναι άσχετη με τις εκτετα-
μένες ναυτιλιακές επιχειρήσεις των αρχαϊκών
Ελλήνων σ΄ ολόκληρο το πλάτος της Μεσογείου .
Η νέα κοινωνική τάξη που αυτή την εποχή ανεβαίνει και
αμφισβητεί στους γαιοκτήμονες την αποκλειστική νομή
της εξουσίας , αποτελείται από καραβοκυραίους ,
εμπορευόμενους και γενικά επαγγελματίες που αντλούν
την οικονομική , επομένως και την κοινωνική δύναμή
τους από τη θάλασσα . Έτσι η σημασία του υγρού
στοιχείου δεσπόζει στην ιδεολογία της νέας κοινωνίας .
Ο κόσμος της θάλασσας έχει τον πρώτο λόγο ,όχι η τάξη
των γαιοκτημόνων ! Και όταν ο Θαλής υποστηρίζει ότι
η γη πλέει σαν καράβι πάνω στη θάλασσα , πάλι υποδη-
λώνει την ιδεολογία της νέας κοινωνίας : Ο κόσμος της
γης στηρίζεται στον κόσμο της θάλασσας ! Με αυτά τα
ιστορικά δεδομένα είναι εύλογο να φανταστούμε ότι ο
Θαλής είπε αρχήν των πάντων όχι το ύδωρ ή το
υγρόν , αλλά την θάλασσαν .

Η σπουδαιότητα της προσφοράς του Θαλή στα
μαθηματικά βρίσκεται κυρίως στο ότι είναι ο πρώτος
που αναζήτησε μιά λογική θεμελίωση γεωμετρικών
θεωρημάτων .
Τα θεωρήματα που βρήκε είναι απλούστατα :

• Σ΄ένα ισοσκελές τρίγωνο οι γωνίες που πρόσκεινται
  στη βάση του είναι ίσες .
• Οι κατακορυφή γωνίες είναι ίσες .
• Αν σε δύο τρίγωνα η μιά πλευρά του ενός είναι ίση
  με μια πλευρά του άλλου και οι γωνίες που
  πρόσκεινται στην πρώτη πλευρά είναι ίσες , με
  τις γωνίες που πρόσκεινται στην άλλη , τότε τα
  τρίγωνα είναι ίσα .
• Κάθε διάμετρος κύκλου χωρίζει τον κύκλο σε δύο
  ίσα μέρη .
• Κάθε γωνία που εγγράφεται σε ημικύκλιο είναι
  ορθή .

Λέγεται ότι μέτρησε στην Αίγυπτο το ύψος μιάς

πυραμίδας από το μήκος της σκιάς της και ότι
πρόβλεψε μιά ηλιακή έκλειψη ( 28/5/585 π.Χ. ) .
Επίσης υποστήριξε ότι τα ουράνια σώματα έχουν
σύσταση όμοια με τη Γη και ανακάλυψε τη
Μικρή άρκτο .

????????????????????..
Τότε είπε και γεννήθηκεν η θάλασσα
Και είδα και θαύμασα
Και στη μέση της έσπειρε κόσμους μικρούς κατ΄εικόνα
και ομοίωσή μου :
Ίπποι πέτρινοι με τη χαίτη ορθή
και γαλήνιοι αμφορείς
και λοξές δελφινών ράχες
η Ίος η Σίκινος η Σέριφος η Μήλος
¨ Κάθε λέξη κι από ένα χελιδόνι
για να σου φέρνει την άνοιξη μέσα στο θέρος ¨ είπε
Και πολλά τα λιόδεντρα
που να κρησάρουν στα χέρια τους το φως
κι ελαφρό ν΄ απλώνεται στον ύπνο σου
και πολλά τα τζιτζίκια
που να μην τα νοιώθεις
όπως δε νοιώθεις το σφυγμό στο χέρι σου
αλλά λίγο το νερό
για να το ΄χεις Θεό και να κατέχεις τι σημαίνει ο λόγος του
και το δέντρο μονάχο του
χωρίς κοπάδι
για να το κάνεις φίλο σου
και να γνωρίζεις τ΄ ακριβό του τ΄ όνομα
φτενό στα πόδια σου το χώμα
για να μην έχεις που να απλώσεις ρίζα
και να τραβάς του βάθους ολοένα
και πλατύς επάνου σου ο ουρανός
για να διαβάζεις μόνος σου την απεραντοσύνη
ΑΥΤΟΣ
ο κόσμος ο μικρός , ο μέγας !
?????????????????????..

¨ Η ΓΕΝΕΣΙΣ ¨
¨ΤΟ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ ¨
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

Συζητώντας για ρατσισμό. 28 Μαρτίου 2008

( gazikapllani.blogspot.com)

Σας αντιγράφουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα:

Γιατί μας τα αφηγείσαι όλα αυτά;

” Εσείς μπορεί να τον ρωτήσετε: Γιατί μας τα αφηγείσαι όλα αυτά; Η αλήθεια είναι ότι, αν είσαι μετανάστης, της πρώτης γενιάς ειδικά, η πρώτη επιλογή είναι η σιωπή. Μέσα στο μετανάστη κατοικούν ο φόβος, η επιφυλακτικότητα, η βία της πρώτης επαφής με την άγνωστη χώρα, το αίσθημα του απρόσκλητου, η μνησικακία, η νοσταλγία της πατρίδας και η απάρνησή της ταυτόχρονα, η ενοχή και η οργή? Ο μετανάστης είναι ένα μπερδεμένο πλάσμα, πολύ ανασφαλής, και γι’ αυτό φοβάται την εξομολόγηση. Αρκεί ένα νεύμα από την άλλη πλευρά, ένα νεύμα άρνησης ή αδιαφορίας του τύπου ” και τι με νοιάζει εμένα, ρε φίλε, από πού έρχεσαι και τι έχεις περάσει εσύ; ” και ο μετανάστης νιώθει γελοίος, απροστάτευτος, παραμορφωμένος?Γι’ αυτό προτιμά να μη ρισκάρει. Καταναλώνει στη μοναξιά τις εμπειρίες του και σιγά σιγά πείθεται πως η μαρτυρία του δεν ενδιαφέρει κανέναν. Σε τελευταία ανάλυση, σκέφτεται, εγώ δε φτιάχτηκα για να πω ιστορίες, αλλά για να παλέψω σα σκυλί για την επιβίωση. Οι άλλοι, σκέφτεται, όχι μόνο δεν μπορούν να τον κατανοήσουν, αλλά, προπάντων, δε θέλουν να τον κατανοήσουν?
Η δεύτερη επιλογή είναι εκείνη του ρίσκου, της απογύμνωσης, της εξομολόγησης. Ν’ αφηγείται τη ζωή του, την επώδυνη και αντιφατική διαδρομή ενός μετοίκου. Προπαντός, επειδή νιώθει πως, εάν μείνουν μέσα του όλα αυτά, κινδυνεύει να γίνει νευρωτικός και μνησίκακος? Το μέγιστο που μπορεί να προσδοκά τότε είναι να τον κατανοήσουν:αυτόν και, μέσω αυτού, όλους εκείνους που δεν μπορούν, δεν ξέρουν, δεν τολμούν ή απλώς δεν έχουν χρόνο να αφηγούνται και θάβουν τις αφηγήσεις μέσα τους. Γιατί δεν μπορείς να κατανοήσεις έναν μετανάστη, εάν δεν ακούσεις πρώτα τη μαρτυρία του?”
(σελ. 13)
Πώς σας φαίνεται;

Η αρχή έγινε. Το σχολείο σας ευχαριστεί. 27 Μαρτίου 2008

Μετά την παράσταση, με τα διπλώματα στο χέρι…

Το σχολείο μας φέτος είχε τη χαρά και την πολυτέλεια να …συντηρεί δύο θεατρικές ομάδες ( Κάρολο Κουν έπρεπε να το βαφτίζαμε, κύριε διευθυντά! ) . Η πρώτη ομάδα είχε έτοιμο το έργο της από τα Χριστούγεννα. Το ανέβασε στο σχολείο, στη χριστουγεννιάτικη γιορτή, στη Λεόντειο, στο μαθητικό φεστιβάλ που έγινε εκεί και, τέλος, πήρε μέρος στους 14ους Καλλιτεχνικούς Αγώνες, θεμελιώνοντας έτσι μια καινούργια παράδοση.

Στις 19 Μαρτίου διαγωνίσθηκε και απέσπασε τιμητική διάκριση. Την εμπειρία αυτής της συμμετοχής περιγράφει η μαθήτρια της Α΄ λυκείου που συμμετείχε, Χριστίνα Μαντοπούλου, στο κείμενο που ακολουθεί. Εμείς επιφυλασσόμαστε να επανέλθουμε με περισσότερες πληροφορίες και φωτογραφίες.

της Χριστίνας Μαντοπούλου, μαθήτρια της Α΄λυκείου.

Στις 19 Μαρτίου 2008 το σχολείο μας συμμετείχε στον 14ο Πανελλήνιο Μαθητικό Καλλιτεχνικό Διαγωνισμό. Η χαρά μας για αυτήν τη συμμετοχή ήταν πολύ μεγάλη. Θέλαμε να δείξουμε τον καλύτερο εαυτό μας και να κάνουμε υπερήφανους όλους τους καθηγητές μας, οι οποίοι μας στήριξαν καθ? όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας μας για αυτό το διαγωνισμό. Οι ώρες μαθήματος που χάθηκαν για να γίνει η απαραίτητη προετοιμασία ήταν πολλές και ο λόγος αυτός μας έκανε περισσότερο υπεύθυνους έτσι ώστε να υπάρχει ένα ποθητό αποτέλεσμα.
Εκείνο που θα θυμόμαστε περισσότερο είναι οι ατέλειωτες ώρες των προβών. Ήταν στιγμές χαράς, γέλιου, ξεγνιασιάς αλλά και σοβαρότητας. Το πιο χαρακτηριστικό όμως αυτών των προβών ήταν οι φωνές συντονισμού από το “σκηνοθέτη” μας. Να σας δώσω όμως μία ιδεούλα , μη μου μείνετε παραπονεμένοι. Λοιπόν, στο μικρόφωνο ο Αντρέας (ο σκηνοθέτης μας) να ωρύεται και να προσπαθεί να μας βάλει σε μια τάξη αλλά εμείς δεν πτοούμασταν?.(χι,χι,χι). Ο Μπομπ, η αφηγήτρια και ο Σκρούτζ τον πειράζαμε – για να καταλάβετε: του κλείναμε το μικρόφωνο, τον γαργαλάγαμε?.. ενώ εκείνος προσπαθούσε να πάρει παρουσίες. Είμαστε όμως ζουζούνια δεν μπορείτε να πείτε ε;
Ας αφήσουμε τώρα τις πρόβες και ας πάμε στην πιο κρίσιμη μέρα, την ημέρα του διαγωνισμού. Στις 15:00 μ.μ οι κριτές θα έφταναν στο σχολείο μας για να δουν και να κρίνουν την αξιόλογη προσπάθεια μας. Από το πρωί εκείνη η ημέρα ήταν πολύ αγχωτική. Όλοι ήμασταν πανικόβλητοι, γιατί όλοι θέλαμε (καλώς-κακώς) αυτήν την πρωτιά. Συνέχεια ακούγονταν φωνές (φτιάξτε τη σκηνή, Ντάνυ τα φώτα, παιδιά που είναι ο Οφσεμπ;) και όσο η ώρα πλησίαζε το άγχος ήταν εκείνο το οποίο επικρατούσε στις ψυχούλες όλων μας.
Όμως να η ώρα 14:45 και οι κριτές μόλις έφτασαν στο σχολείο μας. Όλοι πανικόβλητοι τρέχαμε να ετοιμάσουμε τις τελευταίες λεπτομέρειες του έργου μας. Με μια μικρή καθυστέρηση το έργο μας στις 15:15 ξεκίνησε!
Στην αρχή του έργου όλοι είχαμε πολύ άγχος, όμως όσο πλησιάζαμε στο τέλος ήμασταν πιο χαλαροί και δε νιώθαμε πλέον την πίεση των κριτών εκτός από την ώρα της ??ανάκρισης?? από τους κριτές. Αφού τελείωσε το έργο μας, όλοι χαρούμενοι πια (παρόλα τα μικρά λαθάκια που κάναμε ) ήμασταν έτοιμοι να απαντήσουμε στις ερωτήσεις των κριτών, ευελπιστώντας να μην κατάλαβαν τα λάθη μας. Αν και οι ερωτήσεις τους ήταν κάπως περίεργες, εμείς καταφέραμε και στηθήκαμε στα πόδια μας αξιοπρεπώς. Όταν έληξε αυτή η μικρή ανάκριση από τους κριτές , ο θίασος παρέμεινε στην αίθουσα πολλαπλών περιμένοντας μήπως καταφέρουμε και ακούσουμε κάτι από το αποτέλεσμα των κριτών, οι οποίοι συνεδρίαζαν στην αίθουσα των καθηγητών . Μετά από μια ώρα , να οι κριτές, φεύγουν, όμως κανείς δεν μας είπε κάτι?.
Στο τέλος όμως, αφού παρακαλέσαμε την κ.Αλεξάκη, μας είπε το αποτέλεσμα. <> ήταν τα λόγια της . <> Αμέσως τα χαρούμενα προσωπάκια μας μετατράπηκαν σε θλιμμένα . Οι ψυχούλες μας στενοχωρήθηκαν, ίσως και να πληγώθηκαν, αλλά μέσα από αυτό το διαγωνισμό πήραμε πολλά μαθήματα . Πεισμώσαμε πολύ και του χρόνου ερχόμαστε δριμύτεροι.

— Σκέψου πλανητικά, δράσε τοπικά — 27 Μαρτίου 2008

Σκέψου πλανητικά, δράσε τοπικά

Στις 29 Μαρτίου 2008 στις 8 το βράδυ τοπική ώρα,
30 εκατομμύρια άνθρωποι σε μερικές από τις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου,
όπως το Δουβλίνο, η Κοπενχάγη, το Τορόντο, το Σικάγο, η Μελβούρνη,
το Μπρισμπέιν, το Τελ Αβίβ και η Μαννίλα,
θα ενωθούν και θα σβήσουν τα φώτα τους για την ΄Ωρα της Γης.
Στην Ελλάδα λόγω έλλειψης επίσημου οργανωτικού φορέα, το θέμα αφήνεται στα χέρια μας.
Στην Αίγινα έχει ήδη δημιουργηθεί ένας μικρός ανεξάρτητος οργανωτικός πυρήνας,
ενώ η Αθήνα παραμένει προκλητικά αμέτοχη. Όχι για πολύ….

Κανε ενα κλικ εδω….http://earthhourhellas.wordpress.com

Για την παράσταση-αφιέρωμα στην 25η Μαρτίου 26 Μαρτίου 2008

Μια παλιά μου μαθήτρια που είχε έρθει να δει την προχτεσινή μας παράσταση μου έστειλε μήνυμα το βράδυ: ” Τι υπέροχα παιδιά έχετε! Έπαθα πλάκα! “
Έμεινα στη λέξη υπέροχα. Που θα ήθελα να είχα προλάβει να την πω εγώ. Τη λέω από εδώ. Σε όλα τα παιδιά. Σε ένα – ένα:
Μουσικό συγκρότημα: Δημήτρης Βαρσαμούλης (Γ1), Πωλίνα Καψάλη (Γ2), Κλεάνθης Βαρσαμούλης (Β1), Ράνια Θεοφιλοπούλου (Β2), Νάντια Καραλή (Β2), Οφσέπ Τοπαλιάν (Β5), Σοφία Χαλυβοπούλου (Β5), Χριστίνα Μαντοπούλου (Α3), Δήμητρα Ταχμετζίδη (Α5).
Θίασος: Ανδρέας Λεκάκης (Β3), Γιάννης Μποκέας (Β4), Μαρία Ντεμίρ (Β4), Γιώργος Παπαδημητρίου (Β4), Σταυρούλα Παπασωτηρίου (Β4), Ελένη Ρίζου (Β4), Δημήτρης Βάσιλας (Α1), Γιώργος Βορνιωτάκης ( Α1), Χρήστος Γαλανόπουλος (Α1), Άρης Γκέτσης (Α1), Αναστασία Γρίβα (Α1), Νίκη Δαλέζιου (Α1), Άγγελος Νικολόπουλος (Α3).
Καραγκιόζη έπαιξαν: Δημήτρης Βάσιλας (Α1), Άγγελος Νικολόπουλος (Α3)
Σκηνικά: Στέφη Γιαννακοπούλου (Α1), Μαρία Γιαννίρη (Α1), Γεωργία Αρχιμανδρίτη (Α1).
Φροντιστές σκηνής: Στέφη Γιαννακοπούλου (Α1), Μαρία Γιαννίρη (Α1).
Τεχνική υποστήριξη:Οφσέπ Τοπαλιάν (Β5)
Διακόσμηση χώρων: Τμήμα επιλογής γαλλικών Α΄ Λυκείου κυρίας Μ. Νικολαΐδου.

Λίγες ακόμα φωτογραφίες, λοιπόν, δεν κάνουν κακό?
Βάλαμε και στα ταμπλό της εισόδου και στα διαλείμματα υπήρχε συνωστισμός.
Οι εντυπώσεις δεν έχουν καταλαγιάσει ακόμα. Αυτές τις μέρες θα συναντηθούμε, θα κεραστούμε, θα θυμηθούμε, θα μοιρaστούμε φωτογραφίες και CD, θα το ρίξουμε στις φοβερές αναλύσεις. Για την ώρα, χαρείτε τις. Χαρείτε τα.

Σιγά σιγά μαζευόμαστε..

Τι διάλογο έχει το άγαλμα του Κολοκοτρώνη με έναν ράπερ, Γιάννη;

Δεν είναι για το ασφαλιστικό. Για το Σύνταγμα του 1843 είναι..

Η εξέταση του Γιώργου απ’το Γιάννη τελειώνει. Τελικά η 25η Μαρτίου ήταν κάτι… σαν εθνική γιορτή.

Οι 4 δυνάμεις. Ανάλαφρες και αποφασισμένες.

Η Νάντια κάνει το σόλο της κι ο Κλεάνθης ατενίζει στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη..

Ακόμα δεν το ονομάσαμε το σχολείο μας κι ο Οφσέπ με το συγκρότημα παίζουν τον ύμνο του Ρήγα!

Καραγκιόζης φιγούρα και Καραγκιόζης ζωντανός. Και οι δύο ήσαν υπέροχοι.

Και η διαδήλωση συνεχίζεται..

25 Μαρτίου 2008

Επιθυμώντας να δει το έργο του εκτεθειμένο και να αποκτήσει άμεση εμπειρία του Παρισιού, ο Πικάσο ξεκίνησε με τον συνάδελφό του, που μοιραζόταν το ίδιο εργαστήριο, Κάρλες Κασαχέμας (Προσωπογραφία του Κάρλες Κασαχέμας, 1899) να κατακτήσει, αν όχι το Παρίσι, τουλάχιστον μια γωνιά της Μονμάρτρης.

Μια από τις κύριες καλλιτεχνικές ανακαλύψεις του Πικάσο στο ταξίδι του αυτό (Οκτώβριος-Δεκέμβριος) ήταν το χρώμα-όχι τα μουντά χρώματα της ισπανικής παλέτας, αλλά το λαμπερό χρώμα- το χρώμα του Βαν Γκογκ, το καινούργιο, μιας πόλης που γιόρταζε μια παγκόσμια έκθεση. Χρησιμοποιώντας κάρβουνο, παστέλ, νερομπογιές και λάδια, ο Πικάσο αποτύπωσε την ζωή στη γαλλική πρωτεύουσα
Μετά από δύο μήνες, ο Πικάσο γύρισε στην Ισπανία με τον Κασαχέμας, που είχε αποκαρδιωθεί από κάποια ερωτική αποτυχία.
Αφού επιχείρησε ανεπιτυχώς να διασκεδάσει το φίλο του στην Μάλαγα, ο Πικάσο αναχώρησε για τη Μαδρίτη, όπου εργάστηκε ως καλλιτεχνικός εκδότης στο καινούργιο περιοδικό Νέα Τέχνη (Arte Joven).
Ο Κασαχέμας επέστρεψε στο Παρίσι και αφού αποπειράθηκε να πυροβολήσει τη γυναίκα που αγαπούσε, αυτοκτόνησε.

Ο αντίκτυπος του γεγονότος αυτού στον Πικάσο υπήρξε βαθύς και του προσέφερε το υλικό που θα προκαλούσε τη δυνατή εκφραστικότητα των έργων του της λεγόμενης «Γαλάζιας Περιόδου». Ο Πικάσο φιλοτέχνησε δύο νεκρικές προσωπογραφίες του Κασαχέμα -πολλούς μήνες αργότερα- το 1901, καθώς και δύο πένθιμες σκηνές (Θρηνωδοί και Επίκληση), ενώ το 1903 ο Κασαχέμας εμφανιζόταν ως ο Καλλιτέχνης στον αινιγματικό πίνακα του Πικάσο «Η ζωή» (La Vie).

Μεταξύ του 1901 και των μέσων του 1904, όταν το γαλάζιο χρώμα κυριαρχούσε στους πίνακές του, ο Πικάσο πηγαινοερχόταν μεταξύ Βαρκελώνης και Παρισιού. Οι επισκέψεις του στις γυναικείες φυλακές του Σαιν-Λαζάρ στο Παρίσι το 1901-1902, που του πρόσφεραν διαθέσιμα μοντέλα και εντυπωσιακά θέματα (Η σούπα, 1902), αντικατοπτρίζονταν στις απεικονίσεις του των ανθρώπων στους δρόμους της Βαρκελώνης- τυφλών ή μοναχικών ζητιάνων και απόκληρων της κοινωνίας-το 1902-1903 (Κουλουριασμένη γυναίκα, 1902. Το φαγητό του τυφλού 1903. Ο γέρος Εβραίος και το παιδί, 1903). Το θέμα της μητρότητας το εμπνεύστηκε από τις φυλακισμένες που επιτρεπόταν να έχουν κοντά -στη φυλακή- τα μωρά τους, σε μια εποχή, που έψαχνε για υλικό, το οποίο θα εξέφραζε καλύτερα τα παραδοσιακά θέματα της ιστορίας της τέχνης σε συνάρτηση με τα καλλιτεχνικά μέσα του 20ου αιώνα.

Ο ζωγράφος του μήνα. Pablo Picaso. Ένας φοιτητής συναντάει την Guernica 25 Μαρτίου 2008

Αυτή είναι η Guernica, το διασημότερο, ίσως, έργο του Picaso, που μ’ αυτόν τον πρωτοποριακό τότε τρόπο κατήγγειλε το βομβαρδισμό, στον ισπανικό εμφύλιο, της ομώνυμης βασκικής πολιτείας.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 είχα ταξιδέψει στην Ισπανία. Η Guernica του Picaso φιλοξενούνταν στο μεγαλύτερο τότε μουσείο της Μαδρίτης, το Prado. Της είχαν αφιερώσει όλο το τμήμα μιας νέας πτέρυγας του μουσείου. Έπρεπε μάλιστα να έβγαζες πρόσθετο εισιτήριο, αν ήθελες να τη δεις. Θυμάμαι, είχα απορήσει αλλά και εκνευριστεί: ” Ολόκληρο τμήμα του μουσείου για έναν πίνακα; Και τόση εκμετάλλευση από την αναγνωρισιμότητά του; Επειδή του ήρθε του Picaso, κάποτε, να σχεδιάσει ό,τι ασυναρτησία του κατέβηκε στο μυαλό; ” Τέτοια σκεφτόμουνα.
Όχι μόνο ασυναρτησίες δεν ήταν, αλλά ο τρόπος έκθεσης του έργου μου ανέτρεψε άρδην τη μέχρι τότε αντίληψή μου για τη μοντέρνα τέχνη. Η Guernica, ένα έργο πολύ μεγάλων διαστάσεων ( κάπου 13Χ8m), δέσποζε σε μία αίθουσα. Αλλά, η αίθουσα αυτή ήταν η τελευταία. Μέχρι να φτάσεις, περνούσες από άλλες μικρότερες, όπου εκθέτονταν οι μελέτες, τα προσχέδια, οι πειραματισμοί του ζωγράφου για την κάθε μορφή που περιλαμβάνεται στην Guernica. Οι αποσπασματικές μορφές του έργου, διαμελισμένα σώματα ανθρώπων και ζώων, αντικείμενα, δουλεμένα και ξαναδουλεμένα, γραμμές που δοκιμάζονται σε όλες τους τις κινήσεις, άπειρες σπουδές των κομματιών του έργου, ένας εντυπωσιακός όγκος δουλειάς, για να φτάσει μέχρι το ποθητό αποτέλεσμα.

Και μετά, στην τελευταία αίθουσα, η θέαση του πίνακα, που καταφέρνει να σου δώσει τόσο άμεσα το παράλογο και φρικιαστικό που είναι ο πόλεμος.
Έκπληξη κι ανατροπή στα μάτια του νεαρού αμφισβητία της μοντέρνας τέχνης. Την αρχική έμπνευση του καλλιτέχνη ακολουθεί δουλειά, αγώνας με την ύλη, πάλη με τη μορφή.
Ήθελα να αναφέρω την εμπειρία αυτή, συμβολή στο αφιέρωμα του μήνα στον Picaso, και υπόμνηση στη σημασία του τρόπου που στεκόμαστε κάθε φορά απέναντι σε ένα έργο τέχνης.

Σήμερα, άνοιξη του 2008, στο μουσείο Reina Sofia της ισπανικής πρωτεύουσας φιλοξενείται η μεγαλύτερη έκθεση που έχει αφιερωθεί ποτέ στον Ισπανό καλλιτέχνη. Παραθέτουμε τις πληροφορίες από το Βήμα της Κυριακής, 23-3-2008.

ΜΑΔΡΙΤΗ
ΠΙΚΑΣΟ ΕΝ ΑΦΘΟΝΙΑ

” Η ανάγνωση”

• Μάρτιος 2008

  Δ	Τ	Τ	Π	Π	Σ	Κ
  					1	2
  3	4	5	6	7	8	9
  10	11	12	13	14	15	16
  17	18	19	20	21	22	23
  24	25	26	27	28	29	30
  31

• Πρόσφατα άρθρα

  • Αυτές τις μέρες στη βιβλιοθήκη ακούμε τον Επιτάφιο του Γιάννη Ρίτσου και του Μίκη Θεοδωράκη
  • Βρεττάκος…συμπαντικός
  • Η διημερίδα έληξε.
  • Για την πρώτη μέρα της διημερίδας αστρονομίας
  • Διημερίδα Αστρονομίας
  • Εικαστικές δημιουργίες μαθητών
  • Κική Δημουλά και Claude Monet
  • Και ο ζωγράφος του Απρίλη, είναι ο ….. Κλωντ Μονέ!
  • Ομιλία του γεωλόγου κ.Ευάγγελου Λόγου για την προστασία από τους σεισμούς
  • (χωρίς τίτλο)
  • (χωρίς τίτλο)
  • Το Θεώρημα του παπαγάλου
  • Συζητώντας για ρατσισμό.
  • Η αρχή έγινε. Το σχολείο σας ευχαριστεί.
  • — Σκέψου πλανητικά, δράσε τοπικά —

• Kατηγορίες

  • Αστρονομία
  • Βιβλιοπαρουσίαση
  • Γενικά
  • Εκδηλώσεις
  • εκδηλώσεις σχολικές
  • Εκπαίδευση
  • Επικοινωνία
  • Θεατρική Ομάδα εκδηλώσεις
  • Θέατρο
  • θέματα
  • Θέματα – εικαστικά
  • Θέματα – Μαθηματικά-Φιλοσοφία
  • Θέματα – ποίηση
  • Θέματα – ρατσισμός
  • Θέματα – Τέχνη
  • Ιστορίες
  • Λογοτεχνία
  • Μαθητές
  • Μουσική
  • Παρουσίαση βιβλίου
  • Περιβάλλον
  • πρόσωπα
  • Ταξίδια
  • Το σχολείο μας
  • Το σχολείο μας – βιβλιοθήκη
  • Το σχολείο μας – εκδηλώσεις
  • Το σχολείο μας – εκδρομές
  • Το σχολείο μας – περιβαλλοντική ομάδα
  • Φωτογραφικά θέματα

• Πηγές - Feeds

• Αρθρα
• Σχoλια