ΓΙΑ ΣΕ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ!

Εγώ ο Κωνσταντίνος, το μικρό ελληνόπουλο, απ’ την όμορφη, μικρή και ιστορική Πρέβεζα.

Όνειρό μου να γίνω Εύζωνας, σύμβολο ανδρείας και λεβεντιάς, να ακολουθήσω τα χνάρια του!

Διάβασα, έμαθα, διδάχτηκα για σε πατρίδα μου!

Σε «είδα» να παλεύεις, να αγωνίζεσαι, να θυσιάζεσαι, να ματώνεις, να σπας τα δεσμά σου, 400 χρόνια σκλαβιάς δε σε πτόησαν και πάλι ξαναγεννήθηκες απ’ τις στάχτες σου!

Διατήρησες αλώβητα τα ήθη κι έθιμά μας, το μαγικό πολιτισμό σου!

Κι εγώ μαζί σου γιορτάζω τα 200 χρόνια απ’ την ελληνική επανάσταση του 1821, εμπνευσμένος απ’ τους στίχους του ποιητή μας Ανδρέα Κάλβου:

«Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»

Μόνο θαυμασμό και περηφάνεια για την ένδοξη ιστορία σου…

Για τις ηρωικές Σουλιώτισσες και τη γενναία τους αυτοθυσία.

Για τους ήρωες του 21, Κωνσταντίνο Κανάρη, Νότη και Λάμπρο Μπότσαρη, Οδυσσέα Ανδρούτσο και τόσους άλλους που πάτησαν τα άγια χώματά σου και πάλεψαν γι αυτά.

Για τα ηρωικά κι ιστορικά κάστρα, που αντιστέκονταν σθεναρά στις επιθέσεις των επιδρομέων.

Θαύμασα το έργο και τον αγώνα του Κοσμά του Αιτωλού, για το αδούλωτο Έθνος.

Θαύμασα τις γενναίες ηπειρώτισσες των απάτητων βουνών, φορτωμένες πολεμοφόδια και πυρομαχικά, με την ατσαλένια ψυχή, χωρίς ίχνος βαρυγκώμιας.

Κι εγώ μένω εδώ, για να θυμίζω και να διαδίδω σε όλους, τις αξίες της ελληνικής ψυχής.

Για σε μοναδική μου πατρίδα!

Αγαπημένη μου Πρέβεζα!

Αγαπημένη μου Ελλάδα!