Μάιος 2015 αρχείο

To Πρόγραμμα ολοκληρώνεται σιγά σιγά και ετοιμαζόμαστε για την εκδήλωσή μας στις 5 Ιουνίου στην Αγορά Αργύρη στις 9:30π.μ. Στην παρουσίαση που ακολουθεί θα δείτε ένα δείγμα των δράσεων που υλοποιήθηκαν στη διάρκεια αυτού του προγράμματος http://www.slideshare.net/vasilikiresvani/6o-helmepa.  Οι εθελοντές των τμημάτων Α1,Β και Γ2 μας εντυπωσίασαν με τα όσα έμαθαν. Καλό καλοκαίρι να έχουμε με καθαρές και όμορφες παραλίες.

Δεν θα μπορούσαμε να μην σημειώσουμε στην ιστοσελίδα του σχολείου μας κάποιες σκέψεις – προβληματισμούς, καταθέσεις ψυχής του συναδέλφου μας κ. Παρασκευά Φαντίδη, για την Γενοκτονία των Ποντίων. Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε.

Αν ήταν ανάμεσά μας κάποιος γέροντας από τον Πόντο θα έλεγε:
Πού να ξέρξ εσύ πουλόπομ ντο θα λέει ξεριζωμός ας σον Πόντον ελυπέθεν μόνον λίγους ο Θεόν.
Ως σα γόνατα τσαμούρε και όλοι τυραννίγουνταν
άλλοι εχάθανε ση στράτα και άλλοι εφουρκίγανε,
άλλοι έχαναν τη μάνα και η μάνα το παιδί, η χαρά για πάντα εχάθεν και ο ήλον έσβησεν…
Η λέξη (Πόντος) σημαίνει θάλασσα και η λέξη (Εύξεινος) σημαίνει φιλόξενη, άρα η λέξη (Πόντιοι) θα έλεγε κάποιος ποιητής σημαίνει: θαλασσινοί φιλόξενοι!!!
Όπως και να έχει όμως ήταν οι Έλληνες που κατοίκησαν 1000 χρόνια πριν τη γέννηση του Χριστού. Αργότερα κατακτήθηκαν από τους Πέρσες και ελευθερώθηκαν από το Μέγα Αλέξανδρο. Εκεί ιδρύθηκε το βασίλειο του Πόντου με σπουδαιότερο βασιλιά το Μιθριδάτη τον Ευπάτορα.
Το 1204 όταν η Πόλη αλώθηκε από τους Φράγκους, ο βυζαντινός αυτοκράτορας Αλέξιος Α’ ο Κομνηνός, ίδρυσε εκεί το ανεξάρτητο κράτος της Τραπεζούντας και διατηρήθηκε έως το 1451 οπότε και κατακτήθηκε απ΄ το Μωάμεθ Β’ τον Πορθητή.
Ο Πόντος παραμένει στην τουρκική κατοχή έως σήμερα.
Γενοκτονία προσχεδιασμένη από τους σφαγείς Κεμάλ Ατατούρκ, Μουσταφά Κεμάλ, Τοπάλ Οσμάν κ.ά.
Το να θυμηθούμε σήμερα την τραγωδία της γενοκτονίας των Ποντίων αποτελεί ηθικό, εθνικό και θρησκευτικό χρέος έναντι των άταφων Ποντίων νεκρών που χωρίς να περιμένουν εκδίκηση αναμένουν τουλάχιστον αναγνώριση, δικαίωση και συμβολική ταφή!
Η γενοκτονία άρχισε ουσιαστικά με τα γεγονότα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου το 1914 και τελείωσε με την ήττα των Γερμανών το 1918. Όμως συνεχίστηκε και πέρα από το 1918 έως το 1921, όταν δηλαδή ακολούθησε το 1919 ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος στα εδάφη της Μικράς Ασίας που τελείωσε το 1922 με την καταστροφή της Σμύρνης.
Οι δικαιολογίες που χρησιμοποίησαν οι Τούρκοι για να εξοντώσουν συστηματικά τους Αρμένιους και μετά τους Έλληνες του Πόντου στην ουσία ήταν έμπνευση και ιδέα των Γερμανών στρατιωτικών συμβούλων τους και κυρίως του Liman von Sanders.
Συμβούλευε ο Liman von Sanders τους Νεότουρκους : Έτσι η ΛΕΥΚΗ ΣΦΑΓΗ έγινε το τέλειο έγκλημα με το οποίο οι Τούρκοι, σε συνδυασμό με τα τάγματα εργασίας, εξόντωσαν άνδρες, γυναίκες, γέρους και παιδιά.
Γιατί, όμως, οι Γερμανοί έπαιξαν τόσο ψυχρά το άσχημο αυτό παιχνίδι εναντίον κυρίως των Ποντίων αλλά και των Αρμενίων;
Οι Γερμανοί ήθελαν να κυριαρχήσουν οικονομικά στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αυτό που κάνουν δηλαδή τώρα στην Ελλάδα και σε όλη τη Νότια Ευρώπη… Η ιστορία επαναλαμβάνεται θα πει κάποιος…
Η εξόντωση των προγόνων μας στα τάγματα εργασίας ή τάγματα θανάτου μας έκαναν να αντιδράσουμε με το αντάρτικό μας στον Ανατολικό Πόντο, στην περιοχή κυρίως της Σάντας και στο Δυτικό στην περιοχή της Σαμψούντας.
Εδώ να τονίσουμε πως το αντάρτικο αυτό δε νικήθηκε ποτέ, οι αντάρτες αυτοί, όμως, νικητές της πολεμικής μάχης, έχασαν στην ειρηνική φάση την πατρίδα τους και οδηγήθηκαν στην ανταλλαγή των πληθυσμών, το αίσχος αυτό με το οποίο απομακρύνθηκαν ύστερα από 2.700 χρόνια από την πατρίδα τους οι πρόγονοί μας, κι αυτοί ταλαιπωρημένοι και δυστυχισμένοι.
Την τελική λύση έδωσε η Συνθήκη της Λωζάνης και η ανταλλαγή των πληθυσμών. Ως τότε ανασκάφηκαν 850 χωριά, καταστράφηκαν 1150 εκκλησίες, γκρεμίστηκαν 980 σχολεία και 353.000 Πόντιοι εξολοθρεύτηκαν από τους Τούρκους.
Πολλούς πολιτικούς τους καθηλώνει το πελώριο νόημα των μεγάλων ιστορικών στιγμών και φοβούνται το ασήκωτο βάρος του χρέους των ευθυνών και προτιμούν την ιστορική αμνημοσύνη και το δρόμο της φυγής. Για’ μας τους Πόντιους η ατολμία είναι ύβρις και έργο δειλών και ανήθικων.
Πόντιοι και Έλληνες αδελφοί, ποιο είναι το χρέος μας απέναντι στην ιερή μνήμη των νεκρών πατέρων και αδελφών μας; Με ποιον τρόπο μπορούμε να ξεπεράσουμε την οδύνη και τη φρίκη από τις βίαιες αυτές ενέργειες των Τούρκων;
Ασφαλώς πρώτα πρέπει να είμαστε δυνατοί, αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να γνωρίζουμε… να γνωρίζουμε επειδή η γνώση είναι η πραγματική αρχή κάθε δύναμης. Πρέπει να διδάξουμε την ιστορία του Πόντου και ιδίως την τελευταία της φάση στα Ελληνόπουλα.
Πρέπει να καταλάβουμε πως σχεδόν παρόμοια με το Ποντιακό ζήτημα πορευόμαστε και στο Κυπριακό, αντιμετωπίζουμε και εκεί τον ίδιο κίνδυνο αφανισμού και υποταγής στους ίδιους αντιπάλους, στους νεοκεμαλικούς στρατοκράτες της Άγκυρας και στους αδηφάγους ψευτοοικονομολόγους της Γεμανίας….Και πάλι η ίδια ιστορία…
Η αδιαφορία σε τέτοιες στιγμές εγγίζει τα όρια της ιστορικής προδοσίας ! Τα αθώα θύματα της ποντιακής γενοκτονίας θα τα βρούμε μπροστά μας στην ιστορία και τότε η ιστορία θα μας κρίνει αλύπητα, σκληρά και βάναυσα….
Η 19η Μαίου στην Τουρκία είναι εθνική γιορτή…
Η 19η Μαίου στην Ελλάδα είναι ημέρα πένθους και μνημης της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού. Εμείς οι Πόντιοι όμως με ψηλά το κεφάλι και με λιονταρίσια καρδιά τραγουδάμε και λέμε …..
Την πατρίδαμ έχασα έκλαψα και πόνεσα,
λιγούμαι και αρωθυμώ να΄ νασπάλω και πορώ!
Ο Πόντος εν άστρον φωτεινόν σ΄ελληνικούς αιώνας….για τατό…..Η Ρωμανία αν επέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο.
Ζήτω! Ζήτω ο αθάνατος ελληνισμός του Πόντου!

Στο ενδοσχολικό πρόγραμμα εικαστικής αναμόρφωσης των κοινόχρηστων τοίχων του σχολείου μας εντάσσεται και η δράση που ξεκίνησε την Τρίτη 19 Μαίου 2015. Στο πολιτιστικό αυτό πρόγραμμα συμμετέχουν όλα σχεδόν τα τμήματα του σχολείου μας. Πολλές εργασίες των μαθητών μας έχουν διαμορφώσει τους τοίχους εντός του σχολείου μας.

Τώρα που ο καιρός είναι πιο καλός, αρχίζουμε να βάζουμε τις φετινές δημιουργικές πινελιές με τη βοήθεια της εθελοντικής ομάδας της ΣΤ τάξης αλλά και της εικαστικού κ. Χαράς Σεραφειμίδη (μητέρας του σχολείου μας). Την ευχαριστούμε από καρδιάς για την διάθεσή της και την καλλιτεχνική της ματιά στην όλη μας προσπάθεια.

Ευχόμαστε αυτή η προσπάθεια να συντελέσσει στο να γίνουν και άλλες εικαστικές δραστηριότητες μέχρι το τέλος της χρονιάς. Χαρά μας να δουλεύουμε ομαδικά προκειμένου να δίνουμε χαρά στους μαθητές μας με ένα πιο όμορφο σχολικό περιβάλλον.

Αρχή του τελευταίου μήνα της άνοιξης, 8 Μαΐου, η  κυρία Μαρία Προγούλη και ο κύριος Σταύρος Δημόπουλος επισκέφτηκαν το σχολείο μας και παρουσίασαν στην τάξη Γ1 της κυρίας Σοφού, ένα τρυφερό παραμύθι για τον άνθρωπο, τη φύση και για τη σχέση αγάπης που δομείται μεταξύ τους.
Επενδυμένο με υπέροχες μουσικές, με ήρωα τον Σολασί, την παρέα του και τη νεράιδα της αγάπης ταξίδεψε τους μικρούς μαθητές. Τους ευχαριστούμε πολύ.

Αυτή η εβδομάδα ήταν για την πρώτη τάξη ( Α1) ένα παιχνίδι βαθμών προκειμένου να φτάσουμε όλοι σε ένα επιθυμητό σημείο τόσο στη συμπεριφορά μας, όσο και στην επίδοσή μας.

Ένας σχεδιασμός ενίσχυσης της καλής συμπεριφοράς και ευγένειας σε σχέση πάντα με την καλή επίδοση, μάς οδήγησε να έχουμε την Παρασκευή τη χαρά να έχουμε πάρει ένα βραβείο. Δεν χαιρόμαστε μόνο εμείς αλλά θα χαρούν και οι γονείς μας.

Θα συνεχίσουμε έτσι καλά μέχρι το τέλος της χρονιάς.