Στις 6 και 7 Μαρτίου 2018 η Ε΄ τάξη του 6^ου Δημοτικού Σχολείου Μεσολογγίου και η Ε΄ και ΣΤ΄ τάξη του Δημοτικού Σχολείου Κεφαλοβρύσου Αιτωλικού – από κοινού- πραγματοποίησαν διήμερη εκπαιδευτική επίσκεψη στο ΚΠΕ Πραμάντων στα πλαίσια του περιβαλλοντικού προγράμματος που εκπονούν κατά το σχολικό έτος 2017-2018 «Ταξιδεύω στην Ελλάδα» με συνοδούς τους εκπαιδευτικούς Σαραγκανίδα Παναγιώτα, Πριοβόλου Εφη, Δροσοπαναγιώτη Νεκτάριο, Παλλαντζά Νικόλαο και τον υπεύθυνο πολιτιστικών προγραμμάτων της Πρωτ/θμιας Εκπ/σης Αιτωλ/νίας κ. Τσιλίκα Θεόδωρο.

Τρίτη 6 Μαρτίου

Ώρα 10 π.μ., πρώτη στάση στο χωριό Ροδαυγή όπου επισκεφτήκαμε τον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής και το Λαογραφικό Μουσείο. Εδώ ξεναγός μας πρόθυμος και καλός γνώστης ήταν ο δάσκαλος Γεώργιος Κομτζιάς, συνταξιούχος που για σειρά ετών υπηρέτησε τα σχολεία της περιοχής του Μεσολογγίου.

Επόμενος σταθμός το χωριό Πλατανούσα όπου μας υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά και πολλή όρεξη οι υπεύθυνες του ΚΠΕ Πραμάντων κ. Κατερίνα Κατέρη και κ. Γκέλυ Λενούδια. Γνωριστήκαμε, παίξαμε και γελάσαμε μέσα στη φύση.

Επόμενος σταθμός το μονοπάτι της Βίδρας. Ένα κατηφορικό μονοπάτι 2 χλμ. περίπου μέσα στο δάσος. Εδώ και τι δεν κάναμε… μάθαμε να περπατάμε στη φύση, να προέχουμε τις κακοτοπιές της – υγρό χώμα με σάπια φύλλα, γλιστερά κι επικίνδυνα- ν΄ακούμε τους ήχους της, να οσμιζόμαστε τις μυρωδιές της. Γνωρίσαμε πολλά άγρια φυτά. μαζέψαμε αγριολούλουδα και ‘άψυχη φύση’ – ξερά κλαδιά. Στο τέλος της κατηφόρας αντικρίσαμε το παλιό μονότοξο Γεφύρι της Πλάκας. Εδώ σταθήκαμε για αρκετή ώρα. Μάθημα ιστορίας στη φύση. Ακούσαμε την ιστορία του μοναδικού αυτού γεφυριού, που δυστυχώς εξαιτίας της ανθρώπινης αμέλειας και της μανίας της φύσης γκρεμίστηκε. Στέκει μόλις το μισό, αγέρωχο να μας θυμίζει ‘ τι είχαμε και τι χάσαμε!’

Το περπάτημα με ανάβαση συνεχίστηκε μέχρι το ξενοδοχείο «το γιοφύρι της Πλάκας» δίπλα στο ποταμό Άραχθο. Εδώ φάγαμε το μεσημεριανό μας, τοποθετήσαμε τις αποσκευές μας στα δωμάτιά μας και λίγη ξεκούραση…

Ώρα 5μ.μ. επιβιβαστήκαμε για το σπήλαιο της Ανεμότρυπας. Στη διαδρομή κάναμε μικρή στάση στο Εθνικό Πάρκο Τζουμέρκων. Ξεναγηθήκαμε στις μικρές εγκαταστάσεις, μάθαμε για την βιοποικιλότητα των Τζουμέρκων και της χαράδρας του Αράχθου. Επόμενη στάση το Σπήλαιο της Ανεμότρυπας. Ένα σπήλαιο 2.500.000 χρόνων περίπου με μοναδική ομορφιά!!!! Εδώ πραγματικά μείναμε άφωνοι …. Δεν μας έκανε καρδιά να φύγουμε παρά την ταλαιπωρία μας!

Ώρα 7.30 μ.μ.: πλατεία Πραμάντων και στο κτίριο του ΚΠΕ. Ξεναγηθήκαμε και χαλαρώσαμε με ωραίες κατασκευές, μάθαμε να φτιάχνουμε νυχτερίδες σαν αυτές που είδαμε στο σπήλαιο!

Ώρα 8.30 για βραδινό φαγητό στην πλατεία. Σε μια φιλόξενη, ζεστή ταβέρνα απολαύσαμε τις ντόπιες νοστιμιές.

Τετάρτη 7 Μαρτίου

Μετά το ωραίο και πλούσιο πρωινό μας, έτοιμοι με τις αποσκευές μας επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο για να ξεκινήσουμε τη διαδρομή μας προς το Ελληνικό Ιωαννίνων.

Ο δρόμος δαιδαλώδης, ανηφορικός , κουραστικός ….Οι ομορφιές που ξεπρόβαλαν όμως μπροστά μας μετά από κάθε στροφή διέγραφαν αυτόματα την όποια κούραση και μας αποζημίωναν αμέσως. Τα Τζουμέρκα πολύ όμορφα !!!!, γι΄ αυτό χιλιοτραγουδήθηκαν και πολλοί ποιητές ή λογοτέχνες εμπνεύστηκαν από αυτά. Χιονισμένες βουνοκορφές, απότομες κατάφυτες πλαγιές ή άγονες νερόσυρτες χαράδρες, γραφικά χωριά νεφελοσκέπαστα διαδέχονταν το ένα το άλλο και κάτω-κάτω πολύ χαμηλά τους πρόποδες των βουνών να περιδιαβαίνει ο Άραχθος με τα ορμητικά νερά του!

Και σαν να μην μας έφταναν οι φυσικές ομορφιές, σαν να μην είχαμε χορτάσει μ΄αυτές ο γλύπτης Παπαγιάννης είχε φροντίσει να δώσει και τη δική του πινελιά στο τοπίο των Τζουμέρκων. Ανά διαστήματα στο δρόμο δεξιά κι αριστερά κοσμούν την περιοχή τα πρωτότυπα γλυπτά του, φτιαγμένα από ανακυκλωμένα υλικά :ξύλο, αλουμίνιο, πλαστικό, ψυγεία αυτοκινήτων, σωλήνες, καπάκια μπουκαλιών και συσκευασίες. Εντυπωσιακά γλυπτά σε μέγεθος, σε αισθητική!!! Στέκουν αγέρωχα, πανέμορφα, ανέθικτα από το χρόνο, απόλυτα συνταιριασμένα με το περιβάλλον!! Μια μικρή στάση στην Ιερά Μονή Παναγίας Τσούκας Ιωαννίνων, ένα παλιό μοναστήρι από την Τουρκοκρατία, αλλά μεγάλο και ιστορικό. Δεν υπάρχει όμως ούτε ένας μοναχός. Ένας πέτρινος διάδρομος οδηγεί στο πίσω μέρος του μοναστηριού και σε βγάνει σ’ένα μπαλκόνι….εδώ η θέα μοναδική! Απέναντι μας τα πανέμορφα Τζουμέρκα και στα πόδια μας κυλά ο Άραχθος. Λίγα λόγια από την κ. Κατερίνα κι ένα παιχνίδι για να γνωρίσουν τα παιδιά τον αντίλαλο αυτού του τόπου. Φωνάζαμε …. και η φωνή μας επέστρεφε!

Εδώ στο ξέφωτο της Μονής σταθήκαμε για αρκετή ώρα. Θαυμάσαμε τα γλυπτά που υπήρχαν κι εδώ και φάγαμε το δεκατιανό μας, προσφορά του ΚΠΕ.

Ώρα 12 π.μ. : στο Μουσείο Παπαγιάννη στο Ελληνικό. Ένα μεγάλο πέτρινο επιβλητικό κτίριο με μεγάλο πετρόκτιστο προαύλιο και όμορφα λιθόστρωτα μονοπάτια που μας οδηγούν εκεί. Πολλά κι εντυπωσιακά γλυπτά κοσμούν τον περίβολο του Μουσείου. Πρόσχαρη η ξεναγός μας οδήγησε στο εσωτερικό του και μας μίλησε για τον δημιουργό του Μουσείου και για τα έργα του. Τα εκθέματα του μοναδικά δεν έχεις τι να πρωτοθαυμάσεις! Τα υλικά που χρησιμοποιεί ξύλο, ύφασμα, ανακυκλώσιμα υλικά και τα θέματα του

παρμένα από τις ασχολίες των Ελλήνων και την Ιστορία.

Το μάθημα εδώ ολοκληρώθηκε στην αίθουσα με το μετανάστη. Ένας γέρος κάθεται σκεφτικός και δίπλα του μια βαλίτσα. Προβληματιστήκαμε για τη στάση του σώματός του, για τις σκέψεις του …. τον ρωτήσαμε. του ακουμπήσαμε τα ροζιασμένα του χέρια…. ζωγραφίσαμε και φορτωμένοι συναισθήματα τον αποχαιρετήσαμε !!!!

Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκανε η αίθουσα με τους μαθητές, τα παλιά θρανία, τις πλάκες που έγραφαν, τον πίνακα και το δάσκαλο … ένα ομοίωμα μιας παλιάς αίθουσας διδασκαλίας, όπως ήταν τότε που πήγαινε σχολείο ο γλύπτης και δημιουργός του Μουσείου κος Παπαγιάννης.

Έτσι αφού γράψαμε στο βιβλίο των εντυπώσεων, επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο, όπου οι υπεύθυνοι του ΚΠΕ Πραμάντων μας είπαν ότι εδώ τελειώνει το πρόγραμμά τους, ότι έπρεπε να αποχαιρετιστούμε… Μας συγκίνησε ιδιαίτερα το ευχαριστώ τους, η χαρά που ένιωθαν για τη γνωριμία μας κι αφού μας έδωσαν κάποια ενημερωτικά φυλλάδια έφυγαν…

Ώρα 1.30μ.μ. στο γεφύρι της Άρτας. Το περπατήσαμε και στην άλλη πλευρά κάτω από τον μεγάλο πλάτανο φάγαμε το μεσημεριανό μας. Απόγευμα καθίσαμε και ξεκουραστήκαμε στην πλατεία της Άρτας. Καφέ, αναψυκτικά, βάφλες… οι τελευταίες γεύσεις αυτού του αξέχαστου ταξιδιού!!!!

Επιμέλεια κειμένων: Σαραγκανίδα Παναγιώτα