Σε εποχή που οι αξίες έχουν ξεφτίσει, που η κοινωνία μας χαρακτηρίζεται από εγωκεντρισμό, ατομικότητα και ναρκισσισμό, στη μνήμη του Πολυτεχνείου καταθέτω απόσπασμα από το βιβλίο του Αντώνη Σαμαράκη, πρεσβευτή Καλής Θέλησης της UNICEF για τα παιδιά του κόσμου.

 

«Όχι, δε μπορώ να συμβιβαστώ!.. Δεν μπορώ να εξακολουθώ να είμαι μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο σα να μην έχει συμβεί τίποτα, σα να μη συμβαίνει τίποτα!».

«Ή θα διαλέξεις τη σιωπή για να μην χάσεις τη βολή σου, την ησυχία σου, ή θ’ αντιδράσεις, θ’ αντισταθείς, θα αγωνιστείς σε όλα αυτά τα αποτρόπαια, τα εφιαλτικά που γίνονται για σένα, υποτίθεται, αλλά χωρίς εσένα.

Θα διαλέξω την ελευθερία να πω όχι, αρνούμαι θα πω σ’ αυτήν την απάνθρωπη ανθρωπότητα».

Αντώνης Σαμαράκης, “Αρνούμαι” Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1962)

Από το βιβλίο Θρησκευτικών της ΣΤ΄τάξης Δημοτικού, “Ανακαλύπτουμε κείμενα, μνημεία, τόπους και γεγονότα” εκδ. Διόφαντος, 2020

Κώστας Δημητρακόπουλος, δάσκαλος