Η Αλκυόνη ήταν κόρη του βασιλιά της Θεσσαλίας Αιόλου και της Εναρέτης. Σύμφωνα με την περιγραφή του μύθου ο Κύηκας και η Αλκυόνη παρομοίαζαν ο ένας τον άλλον με τον Δία και την Ήρα, φτάνοντας στο σημείο να υιοθετήσουν τους χαρακτηρισμούς αυτούς ως ονόματα, γεγονός που εξόργισε τους Ολύμπιους Θεούς. Προκειμένου να τιμωρηθεί η ύβρις και η αλαζονεία του ζευγαριού, ο Δίας μεταμόρφωσε τον Κύηκα σε θαλασσοπούλι και την Αλκυόνη στο ομώνυμο θαλάσσιο πτηνό.[4]
Η Αλκυόνη, σύμφωνα με την παράδοση, είναι ένα πανέμορφο Θαλασσοπούλι με μακρύ και δυνατό ράμφος για να μπορεί να πιάνει την τροφή της. Έχει μπλε χρώμα στο κεφάλι και στη πλάτη, λευκό χρώμα στο λαιμό της και πορτοκαλοκόκκινο χρώμα από πούπουλα στο στήθος για να ξεχωρίζει από το γαλανόλευκο ουρανό και τη θάλασσα. Η Αλκυόνη συμβολίζει τη γαλήνη, την προστασία και παύει τη θαλασσοταραχή.
Οι Αλκυονίδες μέρες έχουν αρχαιοελληνική προέλευση και είναι εκείνες οι μέρες του χειμώνα κατά τις οποίες επικρατεί καλός καιρός με έντονη ηλιοφάνεια, χωρίς σύννεφα και ανέμους και κάποιες φορές με υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες.
