Το 5ο 2/θέσιο Νηπιαγωγείο ΕΑΕ Θεσσαλονίκης – νοσοκομειακό στο Ιπποκράτειο ιδρύθηκε το 1990 ως σχολείο Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο Θεσσαλονίκης και εξυπηρετεί κλινικές και τμήματα που νοσηλεύονται παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας (Α’ Παιδιατρική κλινική, Γ’ Παιδιατρική κλινική, Παιδοχειρουργική κλινική, Παιδο-ογκολογικό τμήμα, καθώς και όπου παρίσταται ανάγκη νοσηλείας παιδιών όπως το τμήμα Μεταμοσχεύσεων, τμήμα Αιμοκάθαρσης). Το 5ο Νηπιαγωγείο ΕΑΕ Θεσσαλονίκης φιλοξενείται σε μία αίθουσα που του έχει παραχωρηθεί από το Ιπποκράτειο νοσοκομείο σε κάθε Κλινική και Τμήμα στο οποίο λειτουργεί και την οποία μοιράζεται με το προσωπικό του 9ο Δημοτικού σχολείου ΕΑΕ Θεσσαλονίκης με το οποίο συνεργάζεται άρρηκτα.
Όλοι οι μαθητές είναι διερχόμενοι καθώς είναι ασθενείς νοσηλευόμενοι στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης σε κάποια από τις παιδιατρικές κλινικές ή τμήματα που προαναφέρθηκαν και είναι εγγεγραμμένοι στα σχολεία του τόπου κατοικίας τους. Προσέρχονται συνοδευόμενοι είτε απευθείας, είτε με παραπομπή από άλλο νοσηλευτικό ίδρυμα από τη Δυτική, Κεντρική και Ανατολική Μακεδονία κι ανήκουν σε όλο το κοινωνικο-οικονομικο-πολιτισμικό εύρος της κοινωνίας μας.
Ο χρόνος φοίτησής των μαθητών αντιστοιχεί στον χρόνο νοσηλείας τους και κατατάσσεται σε τρεις κατηγορίες τη βραχύχρονη, την επαναλαμβανόμενη και τη μακρόχρονη νοσηλεία κι εξαρτάται άμεσα από τη φύση της ασθένειά τους (παροδική, χρόνια ή και απειλητική για τη ζωή τους), ή κάποιου ατυχήματος. Στο σχολείο επίσης υποστηρίζονται και περιπτώσεις παιδιών με σύνθετα ψυχοκοινωνικά προβλήματα που νοσηλεύονται στο νοσοκομείο κατόπιν εισαγγελικής εντολής (περιπτώσεις παραμέλησης/κακοποίησης, παραβατικότητας)
Η ηλικία των μαθητών είναι από 4-7 χρονών. Στο πλαίσιο της Πρώιμης παρέμβασης του Ειδικού Νηπιαγωγείου υποστηρίζονται και παιδιά με μικρότερη χρονολογική ηλικία κυρίως όταν η νοσηλεία τους πρόκειται να είναι περιοδική και μακρόχρονη και θα τα συμπεριλαμβάνει ηλικιακά τα επόμενα χρόνια στη φοίτησή τους στο νηπιαγωγείο. Συχνά επίσης το σχολείο δέχεται και παιδιά των πρώτων τάξεων του Δημοτικού όταν αυτά εκτός από την ασθένεια αντιμετωπίζουν και αναπηρία.
Είναι σχεδόν αδύνατη η καταγραφή των όλων των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών των μαθητών λόγω του μεγάλου πλήθους των περιστατικών που υποδέχεται το σχολείο σε ετήσια βάση. Καλύπτουν όλο το βιβλιογραφικό εύρος, όπως και ποικίλους συνδυασμούς ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών που προκύπτουν από χρόνιο ή και απειλητικό για τη ζωή νόσημα.
Η νοσηλεία από μόνη της αποτελεί μια ψυχοτραυματική εμπειρία και τόσο η περιοδική όσο και η μακρόχρονη σχετίζονται με μακροπρόθεσμες συναισθηματικές διαταραχές ή προβλήματα συμπεριφοράς, προσαρμοστικότητας και ανάπτυξης του δυναμικού των παιδιών. Ο περιορισμός της κινητικότητας μπορεί να επιφέρει εκνευρισμό, επιθετικότητα, αναστολή της ευρύτερης κινητικότητας, εμφάνιση στερεοτυπικών κινήσεων, υπερβολική ανάπτυξη άλλων λειτουργιών (π.χ. του λόγου), αδυναμία αυτονόμησης και παλινδρόμηση. Όλοι οι νοσηλευόμενοι μαθητές συχνά βιώνουν έντονο στρες εξαιτίας του αποχωρισμού τους από αγαπημένα πρόσωπα και της διαταραχής του καθημερινού ρυθμού ζωής τους, από τις ερμηνείες και τις τυχόν φαντασιώσεις τους σχετικά με την ασθένεια, τις θεραπευτικές διαδικασίες στις οποίες υποβάλλονται, τον πόνο που βιώνουν, τον φόβο του θανάτου, την αλλαγή στη συμπεριφορά και τη στάση των γονιών τους και συχνά από τις κοινωνικές προσδοκίες που απαιτούν από τα παιδιά άμεση συμμόρφωση στις θεραπευτικές διαδικασίες και παθητική ή στωική αποδοχή της ασθένειάς τους.