Αγαπημένα μας παιδιά, γονείς, κηδεμόνες,

Καλό μήνα σε όλους! Μπήκε ο Μάρτης, το πρώτο παιδάκι της Άνοιξης και μαζί του λιώνουν τα χιόνια  στα βουνά και η φύση αρχίζει να στολίζεται με χρώματα και αρώματα.

Ο καιρός, βέβαια είναι ακόμη άστατος γιατί, όπως λέει κ ο λαός, “Μάρτης είναι, πότε κλαίει και πότε γελάει!” και “Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκάφτης!” .

Τον γνωρίζετε το Μάρτη,
τον τρελό και τον αντάρτη;
Ξημερώνει και βραδιάζει
κι εκατό γνώμες αλλάζει.

Βάζει η μάνα του μπουγάδα,
σχοινί δένει στη λιακάδα,
τα σεντόνια της ν’ απλώσει,
μια χαρά να τα στεγνώσει.

Νά που ο Μάρτης μετανιώνει
και τα σύννεφα μαζώνει
και να μάσει η μάνα τρέχει
τα σεντόνια, γιατί βρέχει!

Νά ο ήλιος σε λιγάκι,
φύσηξε το βοριαδάκι,
κι η φτωχή γυναίκα μόνη
τα σεντόνια ξαναπλώνει.

Μια βροντή κι ο ήλιος χάθη
μες στης συννεφιάς τα βάθη,
ρίχνει και χαλάζι τώρα,
ποποπό, τι άγρια μπόρα!

Ώς το βράδυ φορές δέκα
άπλωσε η φτωχή γυναίκα
την μπουγάδα, κι όρκο δίνει
Μάρτη να μην ξαναπλύνει.

Οι αναποδιές του Μάρτη

Κάποτε οι μήνες αποφάσισαν να παντρευτούν και να κάνουν το δικό τους σπιτικό. Έβαλαν, λοιπόν, προξενήτρες και όλοι βρήκαν το ταίρι τους.

Μόνο ο Μάρτης ξεγελάστηκε! Ακούγοντας τις φήμες για τις όμορφες γυναίκες της Ανατολής, που κρύβουν το πρόσωπό τους, ζήτησε να του φέρουν μια γυναίκα από εκείνα τα μέρη. Μόλις έφτασε η νύφη, ο Μάρτης την παντρεύτηκε χωρίς να δει το πρόσωπό της. Τα γλέντια και οι χοροί των γάμων τέλειωσαν, το ζευγάρι πήγε στο σπίτι του, και τότε η νύφη, έβγαλε το φερετζέ. Τρόμος και απελπισία για τον Μάρτη! Η γυναίκα του ήταν άσχημη, γριά και κακομούτσουνη!

Έτσι, ο επιπόλαιος Μάρτης, κάθε φόρα που βλέπει το πρόσωπο της γυναίκας του, θυμώνει και στέλνει τις βροχές και τους ανέμους και πολλές φορές κάνει μπόρες και παγωνιές, ώσπου να του περάσει ο θυμός.

Από τη 1η ως τις 31 του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, που αποκαλείται Μάρτης ή μαρτάκι και είναι φτιαγμένο από κόκκινο και άσπρο σχοινάκι ή κλωστές που έχουν στριφτεί ή πλεχτεί. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, το μαρτάκι προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης. Σκοπός είναι δηλαδή να μην καούν. Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη. Τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι.

Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας κρεμούσαν την κλωστή όλη τη νύχτα στα κλαδιά μιας τριανταφυλλιάς για να χαρίσουν ανθοφορία, ενώ σε άλλες περιοχές την έβαζαν γύρω από τις στάμνες για να προστατέψουν το νερό από τον ήλιο και να το διατηρήσουν κρύο. Σε κάποιες άλλες περιοχές το φορούσαν μέχρι να φανούν τα πρώτα χελιδόνια, οπότε και το άφηναν πάνω σε τριανταφυλλιές, ώστε να το πάρουν τα πτηνά για να χτίσουν τη φωλιά τους. Αλλού το φορούν ως την Ανάσταση, οπότε και το δένουν στις λαμπάδες για να καεί μαζί τους. Σε άλλα μέρη το έκαιγαν στις φωτιές που άναβαν για το κάψιμο του Ιούδα.

Μπορείτε κι εσείς να φτιάξετε το δικό σας μαρτάκι ακολουθώντας τις οδηγίες στο παρακάτω βίντεο!

Πάμε να παίξουμε!

Σας περιμένουμε αύριο στην διαδικτυακή μας τάξη!

Με εκτίμηση,
Η Προϊσταμένη και οι Εκπαιδευτικοί του 5ου Νηπιαγωγείου Αμαρουσίου