Παραμύθι: Η Μόνα σε καινούργιο σχολείο
(δημιουργίες των παιδιών μας)
Σήμερα ασχοληθήκαμε με ένα θέμα που μας απασχολεί κάθε χρόνο τέτοια μέρα και όχι μόνο.
Τι είναι όμως ο σχολικός εκφοβισμός που πολλές φορές μπερδεύουμε με το απλό πείραγμα, την τυχαία σύγκρουση, το χτύπημα πάνω στο παιχνίδι;
Ο σχολικός εκφοβισμός λοιπόν είναι μια μορφή βίας είτε σωματική, είτε λεκτική από συνομιλήκους που συμβαίνει συστηματικά και κατά επανάληψη μεταξύ μαθητών και αποτελεί πρόβλημα διαχείρισης στο σχολείο. Είναι η πρόθεση από ένα παιδί ή μια ομάδα παιδιών να κάνει ζημιά σε ένα άλλο παιδί και χαίρονται γι’ αυτό.
Τις περισσότερες φορές τα παιδιά που βιώνουν εκφοβισμό δεν το λένε σε κανέναν γιατί :
-ντρέπονται
-φοβούνται
-νιώθουν ότι φταίνε
-σκέφτονται ότι θα απογοητεύσουν τους γονείς τους
Αυτό τον φόβο και μεις σήμερα συζητήσαμε μέσα από το παραμύθι με τη Μόνα τη χελώνα και εντοπίσαμε τρόπους να τον διαχειριστούμε και τι πρέπει να κάνουμε.
Όση ώρα διαβάζαμε το παραμύθι μια μεγάλη κόκκινη καρδιά από χαρτί παρουσιάστηκε στα παιδιά, που όταν άκουγε τα άσχημα λόγια, τις κοροϊδίες και τα κακόβουλα σχέδια των συμμαθητών της χελώνας τσαλακώνονταν σαν να πονούσε…..
.
Στο τέλος η καρδιά έγινε μια τσαλακωμένη μπάλα. Την ανοίξαμε, την είδαμε και πράγματι με τίποτα δεν έμοιαζε με την αρχική. Δεν γινόταν λεία. Οι πράξεις και οι λέξεις είχαν αφήσει τα σημάδια τους. Έτσι λοιπόν αποφασίσαμε ότι όπως ένας πληγωμένος ή άρρωστος άνθρωπος χρειάζεται φάρμακα, έτσι και η πληγωμένη καρδιά χρειάζεται γλυκά λόγια, καλές πράξεις και φροντίδα. Φέραμε τη καλή μας τη νεράιδα με τις γλυκές λεξούλες
(Σ’ΑΓΑΠΩ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΣΥΓΝΩΜΗ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΦΙΛΟΙ, ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ Κ.Α.) και κάθε παιδί έλεγε και από μία.
Σιγά σιγά η καρδιά πήρε την κανονική της μορφή στέλνοντας ένα μήνυμα….
ΜΗΝ ΤΣΑΛΑΚΩΝΕΤΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ!!!
ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΙΑ – ΝΑΙ ΣΤΗ ΦΙΛΙΑ
Πώς όμως αντιδράμε όταν κάτι τέτοιο συμβαίνει στην τάξη, στην αυλή ή στην παιδική χαρά;
Βιβλιοπροτάσεις
Προτείνουμε μερικά βιβλία για παιδιά από 3 – 7 ετών που μιλούν για τον σχολικό εκφοβισμό. Το βιβλίο μπορεί να φανερώσει λύσεις, όψεις του προβλήματος και κυρίως ήρωες με παρόμοια συναισθήματα και συμπεριφορές με αυτές που βιώνουμε ή παρατηρούμε εμείς οι ίδιοι.
