«Εκπαιδευτικοί και γονείς σε διάλογο με αφορμή βιωματικές καταγραφές για την πρόληψη της βίας στο σχολικό περιβάλλον» Αμαλίας Κ. Ηλιάδη, φιλολόγου-ιστορικού, Δ/ντριας 5ου ΓΕΛ Τρικάλων.

«Εκπαιδευτικοί και γονείς σε διάλογο με αφορμή βιωματικές καταγραφές για την πρόληψη της βίας στο σχολικό περιβάλλον»
Αμαλίας Κ. Ηλιάδη, φιλολόγου-ιστορικού, Δ/ντριας 5ου ΓΕΛ Τρικάλων.
P1110689
Η φλόγα ενός γόνιμου διαλόγου ο οποίος προσφέρει αφορμές για σκέψη και δημιουργικές αναρωτήσεις, όπως:
Το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας του σχολείου και ο ρόλος της οικογένειας πώς λειτουργούν όσον αφορά τους τρόπους πρόληψης/ αντιμετώπισης της προβληματικής συμπεριφοράς και της βίας στο σχολικό περιβάλλον;
Βάλλουν εναντίον του σχολικού κλίματος;
Συμβάλλουν στην επίλυση συγκρουσιακών καταστάσεων;
Διαβάλλουν τα άτομα που εμπλέκονται στην εκπ/κή διαδικασία;
Αναβάλουν την ανάληψη πρωτοβουλιών και συλλογικής δράσης;
Καταβάλουν τις δυνάμεις του εκπ/κού;
Μεταβάλουν ή και αλλοιώνουν το θετικό σχολικό κλίμα;
… μνημονεύεται σε εισηγήσεις βιωματικών εμπειριών και επικεντρώνεται εν συνόψει στα ακόλουθα σημεία:
«Ο εκφοβισμός (bullying) είναι μια επαναλαμβανόμενη επιθετικότητα, λεκτική, ψυχολογική ή σωματική που γίνεται από ένα άτομο ή ομάδα ατόμων εναντίον άλλων.»
Η επίθεση γίνεται συστηματικά και επαναλαμβανόμενα και εμφανίζεται κυρίως στο σχολείο με σοβαρές επιπτώσεις για την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού και τη διαδικασία της μάθησης.Μπορεί να πάρει διάφορες μορφές άμεσες ή έμμεσες όπως: ο λεκτικός, ο κοινωνικός, ο ηλεκτρονικός εκφοβισμός.
Ο θύτης επιδιώκει να επιδείξει κυριαρχία συνήθως σε συμμαθητές του που αισθάνονται ανασφαλείς, είναι ευαίσθητοι,αισθάνονται μοναξιά και έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Τα αίτια βρίσκονται στο οικογενειακό περιβάλλον, στο σχολείο ή στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον.
Τα αποτελέσματα του εκφοβισμού είναι: πονοκέφαλοι, άγχος, μειωμένη απόδοση αυτοσυγκέντρωσης, χαμηλή απόδοση στο σχολείο, έλλειψη αυτοπεποίθησης, κατάθλιψη, απομόνωση, δημιουργία νευρικών «τικ», τραυλισμός, βραδυγλωσσία, αλκοολισμός, χρήση ναρκωτικών ή υποκατάστατων, ενοχές.
Τα θύματα καθώς και οι θύτες μπορούν να βοηθηθούν από: α)τους γονείς τους, γιατί όταν αυτοί υιοθετούν σωστές συμπεριφορές στην καθημερινότητά τους, μπορούν να γίνουν οι καλύτεροι δάσκαλοι του παιδιού(να το διδάξουν σεβασμό, ανεκτικότητα, αποδοχή στη διαφορετικότητα, υπευθυνότητα…).
β) από τους εκπαιδευτικούς που πρέπει να επαγρυπνούν, να παρατηρούν διακριτικά και να επιλαμβάνονται των θεμάτων βίας που ανακύπτουν στο χώρο του σχολείου.
Κανένας δεν ωφελείται από τη βία.
Το θύμα που δέχεται την επίθεση κινδυνεύει από ψυχολογική ένταση.
Ο θύτης καταλήγει στην εγκληματικότητα(σχεδόν το 60% αυτών των παιδιών έχουν καταδικαστεί τουλάχιστον μια φορά μέχρι τα 24 χρόνια τους).
Ο μαθητής που είδε το περιστατικό του εκφοβισμού σιωπά και υποφέρει από αγωνία και άγχος.
Η επικράτηση της ενδοσχολικής βίας απαιτεί αύξηση της ευθύνης όλων των εμπλεκόμενων φορέων στη σχολική κοινότητα και στην κοινωνία. Αφορά επιλογές καριέρας, προσωπική και κοινωνική ανέλιξη και μπορεί να απειλήσει την ασφάλεια των μαθητών.
Γονείς – εκπαιδευτικοί – πολιτεία πρέπει να λαμβάνουν αποφάσεις για εφαρμογή ενιαίας πολιτικής αντιμετώπισης του φαινομένου και τήρηση κοινής στρατηγικής παρεμπόδισης παρόμοιων καταστάσεων. Όταν το περιβάλλον σ’ένα σχολείο είναι θετικό,
Οι εκπαιδευτικοί μαθαίνουν να ακούν,
Οι μαθητές να συνεργάζονται για τις αλλαγές που θα αποβούν προς όφελός τους,
Και οι γονείς καθώς και η πολιτεία μαθαίνουν να προσφέρουν την υποστήριξή τους».
Ως αποτέλεσμα προτείνονται δράσεις για την ευαισθητοποίηση της σχολικής κοινότητας όπως: Διοργάνωση εβδομάδας ενημέρωσης κατά της θυματοποίησης , παρουσίαση έκθεσης ζωγραφικής ή ποίησης, παρουσίαση θεατρικού με ευθύνη και επιλογή των μαθητών, διοργάνωση εκδήλωσης με πρόσκληση σε γονείς και κοινωνικούς φορείς από τους οποίους ζητούμε συμμετοχή στο πρόγραμμα .
Όλοι μαζί οι συμμετέχοντες σε βιωματικό εργαστήρι, αναλαμβάνουν την υποχρέωση για την εφαρμογή ενιαίας αντιμετώπισης του προβλήματος και τήρηση κοινής στρατηγικής, παρεμπόδισης παρόμοιων φαινομένων. Γιατί όταν το περιβάλλον σ’ένα σχολείο είναι θετικό:
Οι εκπαιδευτικοί μαθαίνουν να ακούν
Οι μαθητές να συνεργάζονται για τις αλλαγές που θα αποβούν προς όφελός τους
Και οι γονείς όσο και η ευρύτερη κοινωνία μαθαίνουν να προσφέρουν την υποστήριξή τους.
Μπορεί να είναι εικόνα 1 άτομο, στέκεται και εξωτερικοί χώροι

 

ΜΟΡΦΕΣ ΚΑΙ ΕΙΔΗ ΒΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ: ΜΟΡΦΕΣ ΚΑΙ ΕΙΔΗ ΒΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. Παρουσίαση με τρόπο συνοπτικό των σχετικών φαινομένων ΑΜΑΛΙΑ Κ. ΗΛΙΑΔΗ, φιλόλογος-ιστορικός Αναπληρωματικό μέλος της ομάδας πρόληψης & αντιμετώπισης φαινομένων.
Η Fondation Pour L’Enfance προωθεί μια καμπάνια ευαισθητοποίησης υπέρ της προστασίας των παιδιών από κάθε μορφή σωματικής ή ψυχολογικής βίας προβάλλοντας τη σοβαρότητα του προβλήματος με ένα πολύ απλό αλλά δυνατό μήνυμα: «Ένα μικρό χαστούκι για σας… ένα μεγάλο χαστούκι για εκείνο»