Εικόνα1

Θεατρική Παράσταση “Ο Ξένος”

Τη Δευτέρα 15 Ιανουαρίου  2024  οι  μαθητές/τριες  της Β΄τάξης  του σχολείου μας  επισκέφθηκαν το θέατρο ¨Τόπος αλλού¨ Κεφαλληνίας 14 και παρακολούθησαν την παράσταση ¨ο Ξένος¨.

      Η παράσταση αυτή φέρνει στο φως τα χαρακτηριστικά των συμπεριφορών του ” θύματος” και του  ” θύτη”.  Πρόκειται για ένα φαινόμενο που σχετίζεται με την οικογενειακή βία και παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις και το οποίο παρακολουθούμε να εξελίσσεται στις γειτονιές, στους δρόμους και στο σχολείο. Έτσι, τα παιδιά μέσα από την παράσταση, είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν συμπεριφορές και χαρακτήρες και επιπλέον κλήθηκαν να πάρουν θέση και να κρατήσουν αποστάσεις από το φαινόμενο.
Οι μαθήτριές μας είπαν τη γνώμη τους για την παράσταση:
“Το έργο το οποίο παρακολουθήσαμε βασιζόταν στην κακοποίηση εντός του σχολείου, είτε ψυχική είτε σωματική. Ένα παιδί, λίγο ιδιαίτερο, μετακόμισε στην Αθήνα από τη Θεσσαλονίκη και από την πρώτη μέρα που πάτησε το πόδι του στο σχολείο φάνηκε να τον ενοχλεί ένας συγκεκριμένος συμμαθητής του. Η παρενόχληση αυτή γινόταν άλλοτε για την εμφάνιση του, το ντύσιμό του, άλλωτε για την ευγενική συμπεριφορά που έδειχνε προς τους καθηγητές αλλά και τους υπόλοιπους μαθητές του σχολείο. Τον μαθητή αυτόν που ασκούσε την κακοποίηση καταλαβαίνουμε πως δεν τον ενοχλούσε κάτι συγκεκριμένο αλλά τον ενοχλούσε η γενική παρουσία του καινούριου μαθητή. Αποφάσισε λοιπόν να του κάνει τη καινούρια, σχολική ζωή του δύσκολη. Άλλες φορές του έπαιρνε το σάντουιτς στα διαλείμματα, άλλες έγραφε άσχημες κουβέντες για αυτόν στους τοίχους του σχολείο και η κατάσταση όλο χειροτερεύε. Ώσπου μια μέρα το “άταχτο” παιδί έπιασε τον καινούριο μαθητή από τον γιακά και άρχισε να τον γυρνάει γύρω γύρω. Το πληγωμένο παιδί αγανάκτησε και πέταξε μια πέτρα στον ουρανό, αυτή κατέληξε στο καπό ενός αυτοκίνητο και έγινε κομμάτια. Τελικά και τα δύο παιδιά οδηγήθηκαν στο γραφείο του διευθυντή. Υπήρξαν κάποιες τιμωρίες, διότι ότι κάνουμε υπάρχουν συνέπειες. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι ενώ όλοι οι μαθητές γνώριζαν για την απαράδεχτη αυτή συμπεριφορά δεν έκαναν τίποτα και δεν έπαιρναν θέση προς υπεράσπιση κανενός. Αυτό συνέβαινε είτε από φόβο είτε γιατί δεν πίστευαν ότι η άποψη τους μπορεί να βοηθήσει και να δώσει φως στο τούνελ. Κατά τη γνώμη μου το παιδί που κακοποιούσε τον συμμαθητή του συμπεριφέρθηκε πολύ λάθος, βγάζοντας τα απωθημένα του πάνω του, διότι παρεπιπτόντως οι γονείς του ήταν απόντες στην καθημερινότητά του κάτι το οποίο επηρεάζει πολύ ένα παιδί, όμως και το παιδί το οποίο εκλάμβανε την κακοποίηση αντέδρασε ασυναίσθητα λίγο υπερβολικά. Παρ΄όλα αυτά, άποψη μου είναι ότι θα έπρεπε από νωρίτερα να έχουν γίνει κάποιες προσπάθειες για να διακοπεί αυτή η συμπεριφορά, από τους καθηγητές αλλά και από τους συμμαθητές των παιδιών. Συμπέρασμα είναι ότι όλα πρέπει να λύνονται με τον διάλογο και άμα διαπιστώσουμε κάποια παραβατική συμπεριφορά πρέπει να την αναφέρουμε σε άτομα τα οποία μπορούν να βοηθήσουν ενεργά να λυθούν τα προβλήματα.” Μαρίζα Παπαναστασίου

“Την περασμένη εβδομάδα είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε την θεατρική παράσταση Γιάννης x. Σχετίζονταν με το φαινόμενο της βίας σε οποιαδήποτε μορφή  της στο σχολείο αλλά και μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον. Επίσης μας έδειξε την αντιμετώπιση των  καθηγητών,γονέων κ.τ.λ γύρω απο αυτό το θέμα.

    Ο ήρωας της παράστασης, ο Γιάννης είναι ένα έφηβο αγόρι, όπου μετά το διαζύγιο των γονιών του αναγκάζεται να εγκαταλείψει την πόλη όπου γεννήθηκε και να έρθει να ζήσει μόνιμα στην Αθήνα με την μητέρα του.Συνεπώς ήταν αναγκαία η αλλαγή  σχολικού περιβάλλοντος.
Στο καινούργιο  του σχολείο τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως θα ήθελε.Μια παρέα απο <<νταήδες>> φέρνουν τον Γιάννη σε δύσκολη θέση και προσπαθούν να τον μειώσουν με υβριστικά σχόλια,απειλές και άσκηση σωματικής βίας.Ο Γιάννης κλείνεται στον εαυτό του  και δεν μιλάει σε κανέναν για αυτό που του συμβαίνει.Όταν ο διευθυντής  αντιλαμβάνεται την κατάσταση ενημερώνει την μητέρα του και μαζί προσπαθούν να βρουν μια λύση στο αδιέξοδο που έχει βρεθεί το παιδί.
      Μέσα απο αυτή την παράσταση δόθηκε έμφαση στο πως νιώθει και πως σκέφτεται ένα παιδί στο οποίο ασκείται εκφοβισμός.
Επιπρόσθετα μας παρουσίασε και την άλλη πλευρά,την πλευρά του θύτη.Δεν μας τον περιέγραψε  ως τον <<κακό>> της ιστορίας, αλλά ανέλυσε τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή την συμπεριφορά.Τέλος,ένα απο τα μεγαλύτερα κατά τη γνώμη μου προτερήματα της παράστασης είναι ότι ήταν διαδραστική. Δεν παρακολουθούσαμε αμέτοχοι τα γεγονότα αλλά μας δόθηκε η δυνατότητα να σχολιάσουμε
και να εκφράσουμε την άποψή μας για αυτά που βλέπαμε. Επιπλέον μετά τη λήξη της παράστασης μπορούσαμε να απευθύνουμε στους ηθοποιούς ερωτήσεις για τον ήρωα που υποδύονταν.
     Ήταν μια συγκινητική παράσταση που θίγει επίκαιρα θέματα που απασχολούν πολλούς  ανθρώπους της κοινωνίας μας. Μας δίδαξε πολλά πράγματα και μας έδωσε τροφή για σκέψη.Πιστεύω πως άξιζε τον χρόνο που αφιερώσαμε για να την παρακολουθήσουμε.” Παναγιώτα Παππά, Β2
Άνοιγμα μενού
Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς