Γιατί αφού διαβάζω πολύ δεν αποδίδω ;
Συχνά ακούω πολλούς συμμαθητές μου να λένε : «Μα δεν είναι δυνατόν , χθες διάβαζα τόσες ώρες πώς είναι δυνατόν να έγραψα τόσο χάλια στο πρόχειρο ;»Πιστεύω πως υπάρχουν δύο τρόποι για να γίνει κάτι τέτοιο :
i. Το ότι διαβάζω δεν σημαίνει ότι κατανοώ . Πολλοί μαθητές παπαγαλίζουν με αποτέλεσμα να μην γνωρίζουν το μάθημα άρα να μην μπορούν να γράψουν καλά .
ii. Μπορεί βέβαια να έχω μελετήσει , να ξέρω το μάθημα απ’ έξω κι ανακατωτά αλλά λόγω του άγχους να μην μπορώ να αποδώσω .
Άρα θα πρέπει να διαβάζω / μελετώ σωστά , να ρωτάω όταν έχω απορίες και να προσπαθώ με κάθε τρόπο να αποβάλλω το άγχος μου .
Διάβασμα μόνο στο σχολείο
Το διάβασμα στο σχολείο είναι καλό , για ορισμένα όμως μαθήματα , μπορεί κανείς να κάνει άνετα στο σχολείο τις ασκήσεις του στη Νεοελληνική Γλώσσα , τη Νεοελληνική Λογοτεχνία , την Αρχαία Ελληνική Γλώσσα , την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία από Μετάφραση , τα Μαθηματικά , τα Αγγλικά , τα Ιταλικά / Ισπανικά / Γαλλικά / Γερμανικά . Μαθήματα όπως η Φυσική , η Χημεία , η Βιολογία , η Πληροφορική για μερικούς ( αυτούς που τα καταλαβαίνουν ) είναι πανεύκολα , ενώ άλλοι χρειάζονται αρκετές ώρες για να καταφέρουν να μάθουν πέντε πράγματα . Η Ιστορία , η Γεωγραφία , τα Θρησκευτικά είναι καθαρά μαθήματα απομνημόνευσης που ένας μαθητής για να τα μάθει μένει κλεισμένος σε ένα δωμάτιο με απόλυτη ησυχία για αρκετές ώρες .Άρα καλό θα ήταν να κάνουμε στο σχολείο τα γραπτό διάβασμα και στο σπίτι το υπόλοιπο .
Πως βλέπω το σχολείο μου ( μαθητές , εκπαιδευτικοί , μαθήματα , υλικοτεχνική υποδομή )
Το σχολείο σήμερα μοιάζει συχνά με χώρο καταναγκαστικού έργου όπουλείπει η χαρά της μάθησης, της έρευνας και ανακάλυψης, τηςδημιουργίας. Το σχολείο έχει υποβιβαστεί από τις απαιτήσεις μιαςστεγνής γνώσης με υπερφορτωμένο πρόγραμμα, που στις μικρέςτάξεις γεμίζει την τσάντα των μαθητών με μεγάλο βάρος και στιςμεγαλύτερες, τους επιβάλλει ένα εξαντλητικό ωράριο. Έτσιπεριορίζεται ο δημιουργικός χρόνος στο σχολείο αλλά και οελεύθερος χρόνος. Μετά τη λήξη της «σχολικής μέρας» ο μαθητήςσυνεχίσει τη δουλειά του σχολείου, ενώ παράλληλα κάνει δεύτερηβάρδια σε φροντιστήρια και σε οργανωμένα ιδιωτικά μαθήματα
αθλητισμού, καλλιτεχνικών κ.τ.λ. ( πηγή http://www.ypepth.gr )
Μαθητές
Εμείς οι μαθητές βλέπουμε ο ένας τον άλλον πότε φιλικά και πότε ανταγωνιστικά .Στο σχολείο κάνουμε φίλους , με τους οποίους βγαίνουμε , συζητάμε και πολλές φορές εμπιστευόμαστε . Όμως πολλές φορές αυτές οι σχέσεις δηλητηριάζονται λόγω του ανταγωνισμού και της ζήλιας .
Όταν κάποιος γράφει καλύτερα σε ένα πρόχειρο , βγάλει μεγαλύτερο γενικό , ακούσει καλά σχόλια από έναν καθηγητή θα ζηλέψουμε όλοι λίγο , όχι από κακία ή επειδή δεν αγαπάμε τον άλλο , αλλά επειδή λέμε : «Γιατί αυτός κι όχι εγώ ;»
Εδώ γίνεται ένας διαχωρισμός , έχουμε :
i. Τους μαθητές που θα ζηλέψουν λίγο και μετά θα το ξεχάσουν
ii. Τους ανταγωνιστικούς μαθητές που θα πατήσουν επί πτωμάτων για να γίνουν καλύτεροι από εσένα
Εγώ πιστεύω ότι ένας φίλος είναι πολύ πιο σημαντικός από έναν βαθμό .
Εκπαιδευτικοί
Σήμερα , οι καθηγητές δεν είναι τα άτομα που μεταδίδουν στους μαθητές τους στείρες γνώσεις , αλλά συζητάν μαζί τους και τους συμβουλεύουν .Στο μάθημα προσπαθούν να κεντρίσουν με διάφορους τρόπους το ενδιαφέρον μας , να μας κάνουν να προσέχουμε και να διαβάζουμε .Κάποιες φορές γίνονται αυστηροί , μας βάζουν πολλά πράγματα για διάβασμα και συχνά γράφουμε πρόχειρα και tests , πράγμα το οποίο μας εκνευρίζει αφάνταστα . Βέβαια τα συχνά πρόχειρα και tests μας κάνουν να εμπεδώσουμε καλύτερα τα μαθήματα .
Καλό θα ήταν οι καθηγητές μας να είναι μικρής , σχετικά , ηλικίας ( 30 – 45 ετών ) έτσι ώστε να έχουν και εμπειρία αλλά και μια καλή , κατά την προσωπική μου άποψη , ηλικία .
Μαθήματα
Τα μαθήματα που διδάσκονται στα σχολεία έχουν έναν νορμάλ αριθμό . Μερικά από αυτά μας αρέσουν και τα θεωρούμε ενδιαφέροντα ενώ άλλα τα μισούμε και κατά τη διάρκεια του μαθήματος είμαστε έτοιμοι για ύπνο .Κάποια μαθήματα τα θεωρούμε χάσιμο χρόνου . Υπάρχουν βέβαια και πράγματα τα οποία θα θέλαμε να διδαχτούμε , αλλά δυστυχώς δεν γίνεται κάτι τέτοιο ( π.χ. ιστορία άλλων πολιτισμών , θρησκεία άλλων λαών κ.α. )
Τι δε μου αρέσει και τι θέλω να αλλάξει
Αρκετά πράγματα δεν μου αρέσουν και θα ήθελα να αλλάξουν στο σχολείο , τα οποία είναι τα εξής :
i. Πιστεύω πως εκτός από τα μαθήματα που διδασκόμαστε , ανάλογα με τη δική μας επιλογή καλό θα ήταν να δίνεται βαρύτητα σε μαθήματα της επιλογής μας ( ανάλογα με τη μελλοντική επαγγελματική μας δραστηριότητα ) , π.χ. όποιος θέλει να ακολουθήσει τη θεωρητική κατεύθυνση , θα διδάσκεται φιλολογικά μαθήματα .
ii. Η βαθμολόγηση , η οποία γίνεται με υποκειμενικό τρόπο θα πρέπει να αλλάξει . Ο κόπος κι η προσπάθεια κάποιου δεν μπορεί να αντιπροσωπευθεί από έναν βαθμό . Καλό θα ήταν αυτό που οι καθηγητές θέλουν να πουν με έναν βαθμό να τα λέει , κανονικά , με λόγια .
iii. Κάθε σχολείο θα ήθελα να έχει ζωντανά χρώματα , να νιώθουμε μια ζεστασιά μέσα σ’ αυτό , να νιώθουμε πως είμαστε στο χώρο μας , όχι σε κάτι ξένο για μας . Το σχολείο είναι το δεύτερο σπίτι μας εκεί που περνάμε το μισό της ημέρας μας , εκεί που κάνουμε φίλους , εκεί που δημιουργούμε τον κοινωνικό μας περίγυρο
iv. Στα σχολεία καλό θα ήταν να υπάρχουν βιβλιοθήκες , όπου θα μπορούμε να διαβάσουμε ( για το σχολείο , αλλά και διάφορα άλλα βιβλία ) , να βρούμε πληροφορίες για διάφορες εργασίες και μέσα στις οποίες θα μπορούμε να περνάμε το χρόνο μας στα διαλλείματα .
v. Ο δήμος θα μπορούσε να κάνει δωρεές για την αγορά αθλητικού εξοπλισμού και σε καλές αθλητικές εγκαταστάσεις θα μπορούσαμε ανενόχλητοι να κάνουμε το μάθημα της γυμναστικής και τις κρύες , βροχερές μέρες . vi. Θα πρέπει να αρχίσουν να χρησιμοποιούνται νέοι μέθοδοι διδασκαλίας ( όπως είναι οι διαδραστικοί πίνακες και τα e – books )
Δήμητρα, Ξένια, Σίλια, Χριστίνα Λ., Χριστίνα Ν.