Ένας γάτος με μεγάλη καρδιά
Το έργο είναι βασισμένο στο μυθιστόρημα του Λούις Σεπούλβεδα
«Η ιστορία του γάτου που έμαθε σε ένα γλάρο να πετάει»
΄Ενας γάτος μαύρος πελώριος και χονδρός, έπρεπε να μάθει σ’ ένα μικρό γλαρόνι να πετάξει, αφού το είχε υποσχεθεί στη μητέρα του, πριν εκείνη φύγει απ’ αυτόν τον κόσμο, δηλητηριασμένη από την πετρελαιοκηλίδα της θάλασσας.
Ένα αυτοσχεδιαστικό παιχνίδι γεμάτο συγκίνηση, χαμόγελο και αθωότητα που μιλάει κατευθείαν στις ψυχές των ανθρώπων.
Γίνεται όμως να σου μάθει να πετάς κάποιος που δεν έχει φτερά; Κάποιος που είναι τελείως διαφορετικός από σένα; Γίνεται. Αν έχεις μεγάλη καρδιά!
Το τρυφερό οδοιπορικό μιας αταίριαστης φιλίας που μας έμαθε ότι, για να μάθεις κάποιον να πετά, δεν χρειάζεται να έχεις φτερά, αρκεί να έχεις μεγάλη καρδιά!
Στο έργο έπαιξαν οι ηθοποιοί:
Φρύνη Θετάκη, Εύη Νικολοβγένη, Πετρούλα Μαντζουκίδου, Λευτέρης Χαρέλης
Οι μαθητές του Στ1 κρίνουν το έργο
Μέσα σε μια μόλις ώρα η θεατρική παράσταση «Ένας γάτος με μεγάλη καρδιά» μας έκανε να γελάσουμε, αλλά και να συγκινηθούμε. Με ευαισθησία και χιούμορ, χωρίς βαρετούς διδακτισμούς, ο καλόκαρδος αυτός Γάτος μας πέρασε πολλά μηνύματα: για την προστασία του Περιβάλλοντος, την ανιδιοτελή φιλία, το σεβασμό για το διαφορετικό. Μας έμαθε ότι η καλοσύνη, η υπομονή, η αλληλεγγύη και κυρίως η αγάπη χωρίς κανόνες και όρια μπορούν να κάνουν θαύματα.
Τα παιδιά του ΣΤ2 κρίνουν το έργο
Σήμερα πήγαμε στο ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου για να παρακολουθήσουμε το θεατρικό έργο «΄Ενας γάτος με μεγάλη καρδιά» . ‘Όλοι συμφωνήσαμε ότι είναι ένα από τα καλύτερα έργα που έχουμε παρακολουθήσει .Είναι ένα έργο για μικρούς και μεγάλους και κυρίως για γονείς . Κάτι που δημιουργεί μεγάλη έκπληξη σε αυτούς που παρακολουθούν το έργο είναι η επιμονή του γάτου να μην ακολουθήσει την γατίσια ζωή, αλλά ένα δικό του τρόπο ζωής όπου θα γίνει εξερευνητής και θαλασσοπόρος. Και τότε έρχεται στο δρόμο του ένα πουλί , ένα γλαρόνι που το μεγαλώνει με το φίλο του τον ποντικό σαν να ήταν δικό τους παιδί. Μα και το πουλί τους αγαπά σαν να ήταν οι πραγματικοί του γονείς. Τρεις ήρωες διαφορετικοί αγαπιούνται και αυτό φανερώνει στους θεατές την αλληλεγγύη που υπάρχει μεταξύ τους και την ανιδιοτέλεια. Ο ξερόλας ποντικός βοηθάει με τις γνώσεις του τον γάτο κι αυτός με την βοήθειά του κρατάει την υπόσχεση που έδωσε στην μάνα του γλάρου. Μαζεύει όλες τις νοστιμιές ,ψάρια και μύγες και ταΐζει τον μικρό γλάρο. Εδώ βλέπουμε την υπευθυνότητα και την αυτοσυγκράτηση του γάτου. Ο γάτος μεγαλώνει τον γλάρο σαν παιδί του και τον φροντίζει μέχρι την ώρα που πρέπει να πετάξει. Με την αγάπη του γάτου, ο γλάρος πετάει. Εκείνη την στιγμή ο γάτος ένιωσε ευτυχισμένος που ο γλάρος πέτυχε το όνειρό του, αυτό που ήθελε πιο πολύ από όλα στη ζωή του, άλλα και θλιμμένος γιατί δεν θα τον ξανάβλεπε πια .Όμως αυτή είναι η αληθινή αγάπη Ό, τι θέλουμε μπορούμε να το πετύχουμε και μόνοι μας. Γι’ αυτό οι γονείς δεν πρέπει να αποθαρρύνουν τα παιδιά τους, διότι έτσι τους κόβουν τα φτερά και δεν τα αφήνουν να πετάξουν ελεύθερα. Όμως κι εμείς θα πρέπει να είμαστε υπεύθυνοι για τις υποχρεώσεις μας.
