• από την Σ.Μ. Γ’ Τάξη

Λήψη αρχείου

* από την Μαρία Πρασίνου, Γ4, Γ Ανθρωπιστικό 2

Λίγο ακόμα μέχρι το αντίο

Τι κάνετε; Πώς είστε;

Αντέχετε;

Λίγο ακόμα;

Που εδώ και ένα χρόνο “λίγο ακόμα”

λέμε όλοι μας μασουλώντας τον ήδη

μασημένο σανό.

Δε ξέρω πως είστε. Ή μάλλον ξέρω…

Εγώ πλέον δεν…

Δεν είναι θέμα αντοχής. Είναι θέμα

επιλογής.

Υποτιθέμενης ελεύθερης επιλογής.

Αντίστροφα μετρούσα από την αρχή το

χρόνο προς το τέλος.
Τώρα πια ότι και να συμβεί έχει τη

διορία του.

Λίγο ακόμα. – Δε ξέρω πόσο –

Και μετά αντίο.

^  από την Σ.Μ.,  τάξη Γ’

Σκοτάδι (badbye)

Σκοτάδι…ατελείωτο μουντό αδιαπέραστο σκοτάδι
Σκοτάδι που σε κατακλύζει μέσα στον φόβο
Σκοτάδι που σε τρώει σιγά σιγά από μέσα
Σκοτάδι που κατασπαράζει την ψυχή σου χωρίς να αφήσει τίποτα πίσω

bad badbye…no goodbye
bad badbye…dont say goodbye

Σκοτάδι…απλωμένο μεσα στο γαλαξία
Σκοτάδι πυκνό, καταθλιπτικό
Σκοτάδι που σε απομονώνει
Σκοτάδι που σε πληγώνει
Σκοτάδι που σε σκοτώνει

bad badbye…dont say goodbye
bad badbye…cause it’s a lie

Σκοτάδι… φτιαγμένο από λέξεις σου
Σκοτάδι που δημιούργησεις εσύ
Σκοτάδι που μας χώρισε
Σκοτάδι που μας δίχασε
Σκοτάδι που μίλησες για να μην μιλήσω
Σκοτάδι που με πλήγωσες
Σκοτάδι που με σκότωσες

kill me kill me softly
kill me kill me softly
kill me kill me softly
have me be scattered as fragments

Σκοτάδι…ατελείωτο μουντό αδιαπέραστο σκοτάδι
Και εγώ είμαι τώρα σκλάβα του
Και το αφήνω να με σκοτώνει σιγά σιγά
Με ένα χαμόγελο και δάκρυα στην καρδιά

you and I
bad try
you and I
and I cry
you know why
I cry
you know why

*   από την Μαρία Ειρήνη Γιαννακοπούλου, Γ1, Γ Ανθρωπιστικό1

Λήψη αρχείου