Η 25η Μαρτίου πέρασε και φυσικά στο νηπιαγωγείο μας πραγματοποιήσαμε δραστηριότητες σχετικές με το θέμα και σας παρουσιάζουμε ορισμένες από αυτές:

Αφού μιλήσαμε για τις δύο σημαντικές γιορτές που γιορτάζουμε αυτή την ημέρα, του Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και την επανάσταση του 1821, τα παιδιά ζωγράφισαν τι τους έκανε εντύπωση από τις δύο γιορτές.

Αναφερθήκαμε και στην στολή του τσολιά και δημιουργήσαμε μολυβοθήκες τσαρούχι, τσολιάδες και Ελληνοπούλες.

Γνωρίσαμε τους ήρωες της εποχής εκείνης, μάθαμε τα κατορθώματά τους και τους αγώνες τους για την Ελευθερία. Το κάθε παιδί διάλεξε τον αγαπημένο του ήρωα και τον ζωγράφησε. Ενας ήρωας που μας απασχόλησε ήταν ο Ρήγας Φεραίος, Ελληνας στγγραφέας και επαναστάτης που έγραψε τον Επαναστατικό ύμνο Θούριο για  να ξεσηκώσει τους Ελληνες για να ξεκινήσουν Επανάσταση και να ελευθερωθούν από τουε Τούρκους. Αφού τραγουδήσαμε τον Θούριο, τα παιδιά ζωγράφησαν με καθοδηγούμνη ζωγραφική τον δικό τους τσολιά πάνω στην παρτιτούρα του Θούριου.

Με αφορμή τον πίνακα του Βίνσεντ Βαν Γκογκ “Βάζο με δεκαπέντε ηλιοτρόπια” φτιάξαμε τους δικούς μας πίνακες.

Συνεχίζουμε να καλωσορίζουμε την Άνοιξη.

Καλωσορίσαμε την άνοιξη φτιάχνοντας το δικό μας βάζο με τα δικά μας λουλούδια.

Φτιάξαμε χελιδόνια και μάθαμε τα κάλαντα της Άνοιξης.

Η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί από το Υπουργείο Παιδείας ως Πανελλήνια Ημέρα κατά της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού.

Με αφορμή την σημερινή μέρα διαβάσαμε με τα παιδιά το βιβλίο “Η Μόνα σε καινούργιο σχολείο” και συζητήσαμε για το πως την έκανε να αισθανθεί η συμπεριφορά ορισμένων συμμαθητών/τριων της στο σχολείο καθώς και το τι θα μπορούσε η ίδια να κάνει για να προστατευτεί.

Παρατηρήσαμε σε εικόνες κάποιες συμπεριφορές και αποφασίσαμε όσες κάνουν την καρδιά μας να ψηλώνει να τις βάζουμε μέσα σε κύκλο και όσες στεναχωρούν εμάς ή τους/τις φίλους/ες μας να τις κρατήσουμε έξω από τον κύκλο!

Το κάθε παιδί χρωμάτιζε μια καρδιά και ένας/μια συμμαθητής/τρια του έλεγε όμορφα λόγια που δίνουν χρώμα στη ζωή μας! Οταν η καρδιά χρωματίστηκε από όλα τα παιδιά είδαμε ότι ήταν λαμπερή και λεία. Στη συνέχεια, είπαμε ότι και οι λέξεις που πληγώνουν είναι βία και ότι κάθε φορά που κάποιος/α λέει κάτι άσχημο η καρδιά μας τσαλακώνεται.

Προσπαθήσαμε να ισιώσουμε την τσαλακωμένη καρδιά, ζητώντας συγγνώμη, αλλά είδαμε ότι οι ζάρες δεν υποχώρησαν. Τα παιδιά συνειδητοποίησαν, λοιπόν, ότι κάποιες λέξεις και συμπεριφορές αφήνουν σημάδια στην καρδιά μας που δεν φεύγουν.

Τα παιδιά κατασκεύασαν το χέρι που τους υπενθυμίζει το πώς πρέπει να αντιδράσουν σε περίπτωση κάποιου είδους βίας.

Μιλήσαμε για το παλιό έθιμο της Κυράς Σαρακοστής και δημιουργήσαμε τις δικές μας ώστε να κόβουμε ένα ποδαράκι την εβδομάδα.

Μάρτης είναι, νιάζια κάνει! Μια κλαίει, μια γελάει.