Του Γενάρη το φεγγάρι λάμπει σαν μαργαριτάρι…έλεγαν οι πρόγονοι μας….και συναντήσαμε την οπτικοποίηση του στο έργο του Van Gogh… που το αντιγράψαμε με ιδιαίτερη επιτυχία…

Χρησιμοποιήσαμε κι έναν ακόμα τρόπο για τη δημιουργία των δινών που στροβιλίζονται γύρω από το φεγγάρι….  Λεπτή κινητικότητα με τα παιδιά  ασκούμενα να δημιουργούν αυτές τις δίνες με λεπτές λωρίδες χαρτιού.

Δε συζητάμε την αναπαραγωγή της Τζοκόντα… Ίδια! Φυσικά συζητήσαμε για το χαμόγελό της… Μιας και ασχολούμαστε και με τα συναισθήματα.! “Ούτε χαίρεται ούτε λυπάται… !”

Κι ο Μιρό;;; Τι συναισθήματα μπορεί να δείχνουν τα ανθρωπάκια του;;;

Κι οι πλανήτες;; Μπορούμε και εκεί να βρούμε συναισθήματα;;… Εμείς επισκεφθήκαμε πλανήτες που στον καθένα συναντούσαμε και από ένα συναίσθημα… Κι έτσι βιώσαμε τις διάφορες συναισθηματικές αντιδράσεις μέσα από θεατρικό παιχνίδι. πειραματισμούς και  παιχνίδια, πολλά παιχνίδια!

Είδαμε την αντίδραση που συμβαίνει όταν ρίξουμε ξύδι στη σόδα που φουσκώνει και ξεσπάει… Κάπως έτσι δε συμβαίνει και με το θυμό Ευκαιρία να εξερευνήσουμε αυτό το δύσκολο συναίσθημα που μπορεί να μας δημιουργήσει διάφορα προβλήματα… Με τη βοήθεια των τροχών του Μουσείου Συναισθημάτων…

Και λίγη από την τέχνη του κινηματογράφου “Χορεύοντας και τραγουδώντας στη βροχή!”

Μέσα στα παραμύθια συναντάμε επίσης συναισθήματα όπως και μέσα στους μύθους όπως αυτός της αμυγδαλιάς

Φτιάξαμε και το σπίτι των συναισθημάτων για να παίζουμε… Μαζί!!!

και τελικά πώς θα πούμε στους φίλους μας πώς αισθανόμαστε;;; Ο “ραφτάκος των λέξεων” το υπέροχο παραμύθι του Αντώνη Παπαθεοδούλου, μας έδωσε ιδέες για να φτιάξουμε ζεστές λέξεις και να ζεσταίνουμε τις καρδιές των φίλων μας.

Κι έτσι βλέποντας αυτές τις ζεστές λεξούλες τις αντιγράφουμε σε χαρτάκια και τις βάζουμε στα φακελάκια των φίλων μας για να βλέπουν τα μηνύματά μας!!!