Αυτές τις μέρες προσεγγίσαμε το θέμα της Αγάπης και του έρωτα μέσα από την υπέροχη ιστορία του Βιντζέτζου Κορνάρου για τη μεγάλη αγάπη του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας! Την ιστορία τους την αποτυπώσαμε με τις δικές μας ζωγραφιές!

Διατμηματική Αγάπη αφού οι φίλοι μας μας χάρισαν μια υπέροχη καρδιά!!!

ΚΑΙ την Τσικνοπέμπτη τα συναισθήματα έγιναν μάσκες!!!

Ακόμα και ο βιβλιοπόντικάς μας μασκαρεύτηκε!!!

Το 2ο εργαστήρι μας ” Τροφή για σκέψη ”   ξεκίνησε με τι άλλο; Με μια πεντανόστιμη βασιλόπιτα! Είχαμε τη χαρά να έχουμε στο σχολείο μας μαμάδες που μας βοήθησαν να δημιουργήσουμε υπέροχες παρασκευές…

Στο ένα τμήμα  η μαμά Σοφία της Εβελίνας και στο άλλο η μαμά Βιβή του Γιώργου έπαιξαν το ρόλο του Σεφ ενώ “σου σεφ” ποιοι άλλοι;;; Όλοι εμείς.!

Την επόμενη ημέρα τις διακοσμήσαμε!!!

Και τις κόψαμε!!! και ψάχναμε τον τυχερό! Για το πρώτο τμήμα τυχερός ήταν ο Λάμπρος ενώ στο άλλο τμήμα το φλουρί κέρδισε ο Κωνσταντίνος…

Στο πλαίσιο του εργαστηρίου για τη διατροφή θα έρθουν κι άλλες μαμάδες, ή μπαμπάδες ή όποιος μπορεί για να μας μαθαίνει πόσο σημαντικό είναι να παρασκευάζουμε η ίδιοι τη τροφή μας και να μην τρώμε πράγματα που δεν μας βοηθάνε να μεγαλώσουμε σωστά.!

Για τη συνέχεια διαβάσαμε την ιστορία “Πώς να καταβροχθίσετε ένα ουράνιο τόξο” φτιάξαμε τη δική μας υπέροχη, πολύχρωμη πεντανόστιμη φρουτοσαλάτα που πραγματικά μας άρεσε τόσο πολύ… Διότι διατροφή σωστή χωρίς φρούτα γίνεται;;; ΔΕ γίνεται!!!

Με τόσα φρούτα δεν μπορούσαμε να μην μιλήσουμε και για τον  Αρτσιμπόλντο που δημιουργεί πίνακες με φρούτα και λουλούδια όπως κι εμείς:

Τα φρούτα μας έδωσαν την ευκαιρία να μιλήσουμε και για πίνακες με νεκρή φύση!!!

Διαμορφώσαμε με τα φρούτα το σκηνικό για να δημιουργήσουμε το δικό μας σκηνικό και φυσικά να φτιάξουμε τους δικούς μας πίνακες, με έμπνευση από τους πίνακες του Λόη Ανθάκη!!!

Σήμερα Κυριακή Φεβρουαρίου παιδιά του Νηπιαγωγείου μας μαζί με τους γονείς τους, και νηπιαγωγούς τους, παρακολούθησαν την εξαιρετική παράσταση “ΦΤΟΥ ΚΑΙ ΤΡ…ΑΙΝΩ” στο θέατρο “Τρένο στο Ρουφ”! Η παράσταση, αφορούσε σε συναισθήματα, τα οποία παρουσίασαν με ευρηματικό τρόπο και τα παιδιά αλλά και οι μεγάλοι το έζησαν στο έπακρο και… ενθουσιάστηκαν!!! Επίσης ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον το όλο περιβάλλον μέσα στα παλιά βαγόνια του τρένου, που ήταν διαμορφωμένα έτσι που να εξυπηρετούν τις ανάγκες των επισκεπτών, ενώ σε μετέφεραν σε άλλες εποχές…!!!

Κατά τη διάρκεια της παράστασης όλοι μαζί ψάξαμε τη χαρά, μέσα από διάφορες περιπέτειες  με συνοδοιπόρους τα συναισθήματα της λύπης, του φόβου, της αηδίας, του θυμού!!! Και … μαντέψτε!!! τη βρήκαμε τη χαρά! Κι ήταν τόσο γλυκιά!!

Η πρωτότυπη ιστορία, που είναι εμπνευσμένη από τη βραβευμένη ταινία «Τα μυαλά που κουβαλάς» και το υπέροχο βιβλίο «Το ξενοδοχείο των συναισθημάτων», βοηθάει τα παιδιά να αναγνωρίσουν και να αποδεχθούν τα συναισθήματά τους, αλλά και να κατανοήσουν την ανάγκη να συνυπάρχουν μαζί τους. Τα βοηθάει επίσης να κατανοήσουν ότι χωρίς την αποδοχή όλων των συναισθημάτων, δεν θα υπήρχε και η «Χαρά».(από την παρουσίαση της παράστασης)

Του Γενάρη το φεγγάρι λάμπει σαν μαργαριτάρι…έλεγαν οι πρόγονοι μας….και συναντήσαμε την οπτικοποίηση του στο έργο του Van Gogh… που το αντιγράψαμε με ιδιαίτερη επιτυχία…

Χρησιμοποιήσαμε κι έναν ακόμα τρόπο για τη δημιουργία των δινών που στροβιλίζονται γύρω από το φεγγάρι….  Λεπτή κινητικότητα με τα παιδιά  ασκούμενα να δημιουργούν αυτές τις δίνες με λεπτές λωρίδες χαρτιού.

Δε συζητάμε την αναπαραγωγή της Τζοκόντα… Ίδια! Φυσικά συζητήσαμε για το χαμόγελό της… Μιας και ασχολούμαστε και με τα συναισθήματα.! “Ούτε χαίρεται ούτε λυπάται… !”

Κι ο Μιρό;;; Τι συναισθήματα μπορεί να δείχνουν τα ανθρωπάκια του;;;

Κι οι πλανήτες;; Μπορούμε και εκεί να βρούμε συναισθήματα;;… Εμείς επισκεφθήκαμε πλανήτες που στον καθένα συναντούσαμε και από ένα συναίσθημα… Κι έτσι βιώσαμε τις διάφορες συναισθηματικές αντιδράσεις μέσα από θεατρικό παιχνίδι. πειραματισμούς και  παιχνίδια, πολλά παιχνίδια!

Είδαμε την αντίδραση που συμβαίνει όταν ρίξουμε ξύδι στη σόδα που φουσκώνει και ξεσπάει… Κάπως έτσι δε συμβαίνει και με το θυμό Ευκαιρία να εξερευνήσουμε αυτό το δύσκολο συναίσθημα που μπορεί να μας δημιουργήσει διάφορα προβλήματα… Με τη βοήθεια των τροχών του Μουσείου Συναισθημάτων…

Και λίγη από την τέχνη του κινηματογράφου “Χορεύοντας και τραγουδώντας στη βροχή!”

Μέσα στα παραμύθια συναντάμε επίσης συναισθήματα όπως και μέσα στους μύθους όπως αυτός της αμυγδαλιάς

Φτιάξαμε και το σπίτι των συναισθημάτων για να παίζουμε… Μαζί!!!

και τελικά πώς θα πούμε στους φίλους μας πώς αισθανόμαστε;;; Ο “ραφτάκος των λέξεων” το υπέροχο παραμύθι του Αντώνη Παπαθεοδούλου, μας έδωσε ιδέες για να φτιάξουμε ζεστές λέξεις και να ζεσταίνουμε τις καρδιές των φίλων μας.

Κι έτσι βλέποντας αυτές τις ζεστές λεξούλες τις αντιγράφουμε σε χαρτάκια και τις βάζουμε στα φακελάκια των φίλων μας για να βλέπουν τα μηνύματά μας!!!

Με χαρά, αισιοδοξία και δημιουργικότητα επιστρέψαμε στο Νηπιαγωγείο μας τη νέα χρονιά!!!

Μιλήσαμε για όσα θα μας φέρουν χαρά αυτή τη νέα χρονιά που είναι συναισθήματα και δεν είναι “πράγματα”
Νέος χρόνος που μας ήρθε  με τα τέσσερα παιδιά του!!!

Η κλασσική ιστορία του παππού του Χρόνου μας ενέπνευσε να ξανά μετρήσουμε τους μήνες και τις εποχές!

Τους ζωγραφίσαμε με ιδιαίτερη επιτυχία!!!