Οι 8 μορφές νοημοσύνης, κατά τη θεωρία του Gardner, σύμφωνα με τους Gardner, Gardner & Walters, Koehnecke και Viens είναι οι εξής:
1. Η γλωσσική ή λεκτική, η οποία σχετίζεται με τον προφορικό και το γραπτό λόγο
(ποιητές, συγγραφείς). Επιτρέπει στον άνθρωπο να επικοινωνεί με τους άλλους μέσα από το λόγο. Τα παιδιά που τη διαθέτουν μαθαίνουν καλύτερα ακούγοντας, επαναλαμβάνοντας και βλέποντας λέξεις γραμμένες.
2. Η λογικομαθηματική, η οποία σχετίζεται με τη λογική, μαθηματική και επιστημονική ικανότητα, την επίλυση προβλημάτων και την αναγνώριση λογικών ακολουθιών ( μαθηματικοί, άλλοι επιστήμονες) .Επιτρέπει στον άνθρωπο να χρησιμοποιεί αφηρημένες έννοιες και σχέσεις. Τα παιδιά που τη διαθέτουν μαθαίνουν καλύτερα μέσα από συσχετισμούς, πειραματισμούς και χρησιμοποιώντας τη λογική.
3. Η χωροαντιληπτική, η οποία σχετίζεται με την έννοια του χώρου στις εικόνες, στα κτίρια, στα σχέδια κ.λ.π., την ικανότητα κάποιου να φτιάχνει μια νοητή εικόνα και κινείται με βάση αυτή ναυτικοί, μηχανικοί, χειρουργοί, γλύπτες, ζωγράφοι).Επιτρέπει στον άνθρωπο να συλλαμβάνει εικόνες, να τις τροποποιεί και να τις ανακατασκευάζει μέσα στο νου του. Τα παιδιά που τη διαθέτουν μαθαίνουν καλύτερα οπτικά.
4. Η μουσική, η οποία σχετίζεται με τη δημιουργία ρυθμών και τραγουδιών και την αναγνώριση των χτύπων και των παλμικών δονήσεων (συνθέτες και μουσικοί).Επιτρέπει στον άνθρωπο να δημιουργεί νοήματα μέσα από ήχους. Τα παιδιά που τη διαθέτουν μαθαίνουν καλύτερα μέσα από το ρυθμό και τη μελωδία.
5. Η σωματικο-κιναισθητική, η οποία σχετίζεται με την επίλυση προβλημάτων μέσω του σώματος, της κίνησης και της ομιλίας, αλλά και τη χρήση του σώματος για την έκφραση ενός συναισθήματος, όπως στο χορό, στο παιχνίδι, στα αθλήματα ή τις κατασκευές ( χορευτές, αθλητές, χειρουργοί και τεχνίτες). Επιτρέπει στον άνθρωπο να χρησιμοποιεί κάθε μέρος του σώματός του με επιδεξιότητα. Τα παιδιά που τη διαθέτουν μαθαίνουν καλύτερα μέσα από δραστηριότητες αδρής ή λεπτής κινητικότητας.
6. Η διαπροσωπική, η οποία σχετίζεται με τη γλωσσική και τη μη γλωσσική κατανόηση των άλλων, την επικοινωνία καθώς και τη συνεργασία μαζί τους ( έμποροι, πολιτικοί, εκπαιδευτικοί, νοσοκόμοι και ιερείς). Επιτρέπει στον άνθρωπο να αναγνωρίζει και να διακρίνει τα συναισθήματα, τις προθέσεις και τις διαθέσεις των άλλων. Τα παιδιά που τη διαθέτουν μαθαίνουν καλύτερα, όταν έρχονται σε επαφή και συνεργάζονται με τους άλλους ή ασχολούνται με τα κοινά.
7. Η ενδοπροσωπική ή ενδοατομική, η οποία σχετίζεται με τη γνώση των εσωτερικών ικανοτήτων, δυνατοτήτων και συναισθημάτων και την αποτελεσματική λειτουργία στη ζωή. Επιτρέπει στον άνθρωπο να κατανοεί τον εαυτό του. Τα παιδιά που τη διαθέτουν μαθαίνουν καλύτερα, όταν είναι μόνα τους.
8. Η νατουραλιστική, η οποία προστέθηκε τελευταία και σχετίζεται με την ικανότητα να κάνει κανείς διακρίσεις ανάμεσα σε ζωντανούς οργανισμούς ( ζώα, φυτά) καθώς και να δείχνει ευαισθησία σε άλλα φαινόμενα του φυσικού κόσμου ( βιολόγοι, φυσικοί, γεωλόγοι, αρχαιολόγοι και κηπουροί).
Ως μια πιθανή ένατη μορφή νοημοσύνης θέτει ο Gardner την υπαρξιακή, η οποία σχετίζεται με την τάση του ανθρώπου να προβληματίζεται για βασικά υπαρξιακά ζητήματα.
Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικούς συνδυασμούς νοημοσύνης και όλοι οι συνδυασμοί είναι δυνατοί και ενεργοποιούνται ανάλογα με την ιστορία και το κοινωνικοπολιτισμικό μας πλαίσιο.