Άρθρα ανά μήνα: Νοέμβριος 2023

ΣΧΕΔΙΑ ΔΡΑΣΗΣ ΣΤΟ ΝΗΠ/ΓΕΙΟ

Πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο, μπορείτε να διαβάσετε όλα όσα αφορούν στην εφαρμογή των σχεδίων δράσεων, σαν εκπαιδευτική μέθοδο, στο Νηπιαγωγείο:



Λήψη αρχείου

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ

-Τι είναι Εργαστήρια Δεξιοτήτων του 21ου αιώνα?
Τα «Εργαστήρια Δεξιοτήτων» του 21ου αιώνα δημιουργήθηκαν μέσα από μια ερευνητική δράση και διαδικασίες σχεδιασμού της μάθησης με bottom up προσανατολισμό κατά το σχολικό έτος 2020-21.
Για τη δημιουργία του βασικού σχεδιασμού και του ερευνητικού σχεδίου των ΕΔ μελετήθηκαν:
-το Πλαίσιο Αναφοράς Ικανοτήτων για το Δημοκρατικό Πολιτισμό του Συμβουλίου της Ευρώπης (CDCs)
-το Πλαίσιο Αναφοράς Ψηφιακής Ικανότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Digital Competence- DigComp)
-το υλικό της εκπαιδευτικής εκστρατεία του Συμβουλίου της Ευρώπης «Μιλώ ελεύθερα, Μαθαίνω με ασφάλεια» (“Free to speak, Safe to Learn- Democratic Schools for All”) για τη δημοκρατική συνύπαρξη στα σχολεία σε σύμπραξη με το ΥΠΑΙΘ (CDCs)
-τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την έκθεση PISA 2010-15 για τις σχολικές δεξιότητες και την ικανότητα των μαθητών και μαθητριών να αξιοποιούν τις σχολικές γνώσεις και ικανότητές τους προκειμένου να επιλύουν καθημερινά προβλήματα,
-έρευνες και συστάσεις της UNESCO σχετικά με το σχολείο του 21ου αιώνα και την αλλαγή παιδαγωγικού παραδείγματος
-προγράμματα της Αγωγής Υγείας, της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, των Σχολικών Δραστηριοτήτων και των Πολιτιστικών δραστηριοτήτων
-προγράμματα των Ηνωμένων Εθνών για την προαγωγή του Παγκόσμιου Πολίτη
-το εκπαιδευτικό υλικό Leaving Democracy του Συμβουλίου της Ευρώπης.
-οι συστάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη συμπεριληπτική σεξουαλική διαπαιδαγώγηση
-οι εκθέσεις αξιολόγησης των εκπαιδευτικών προγραμμάτων που εκπονούνται και υλοποιούνται από φορείς στο πλαίσιο της εγκύκλιας οδηγίας «σχολικών δραστηριοτήτων»
-προγράμματα Erasmus+ και τα προϊόντα τους με θεματολογία συναφή προς τις θεματικές ενότητες των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων

Με βάση τα αποτελέσματα της υλοποίησης της πιλοτικής δράσης με τίτλο «Εργαστήρια Δεξιοτήτων» σε συγκεκριμένες σχολικές μονάδες της χώρας κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους 2020-2021, με σκοπό την ενίσχυση της καλλιέργειας ήπιων δεξιοτήτων, δεξιοτήτων ζωής και δεξιοτήτων τεχνολογίας και επιστήμης στους μαθητές και στις μαθήτριες, πρόκειται να θεσμοθετηθεί η γενίκευση της δράσης σε όλες τις σχολικές μονάδες της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και σε όλων των τύπων τα Γυμνάσια στην Δευτεροβάθμια εκπαίδευση για το σχολικό έτος 2021-22.
Τα Εργαστήρια Δεξιοτήτων προσδοκούν να γίνουν βασική παράμετρος της λειτουργίας του σχολείου με μια δυναμική παρέμβαση στον οργανωτικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης καθώς και του κλίματος που επικρατεί στις σχολικές μονάδες με την αναβάθμιση της αυτονομίας και τον επαναπροσδιορισμό τους από «κλειστό» σε «ανοικτό» και αυτοπροσδιοριζόμενο σύστημα.
Στόχος είναι η ενίσχυση της καλλιέργειας ήπιων δεξιοτήτων, δεξιοτήτων ζωής και δεξιοτήτων τεχνολογίας και επιστήμης στους μαθητές και στις μαθήτριες, σε συνδυασμό με τη διαμόρφωση ενός σύγχρονου πλαισίου προγράμματος με δομή Ανοικτών Προγραμμάτων Σπουδών και Διαδικασιών.

-Τι νέο κομίζουν τα Εργαστήρια Δεξιοτήτων;
(α) Συστηματοποίηση των καλών πρακτικών της «καινοτομίας» για όλους
Είναι μια πρόταση για την συστηματική και καθιερωμένη μεθοδολογικά εργαστηριακή επεξεργασία των μεγάλων θεμάτων της περιβαλλοντικής κρίσης, της υγείας- ευεξίας, συμπεριλαμβανομένης της διατροφής και της σεξουαλικής υγείας, την πολιτειότητα, την ενσυναίσθηση και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του εθελοντισμού, του ψηφιακού περιβάλλοντος επικοινωνίας και κοινωνικότητας, της ρομποτικής και της δημιουργικότητας μέσω τεχνών και τεχνολογίας στην υποχρεωτική εκπαίδευση.
Με τα «Εργαστήρια Δεξιοτήτων» δημιουργείται μια μόνιμη ζώνη, εργαστηριακής, συνεργατικής, διερευνητικής μάθησης.
Ταυτοχρόνως εισάγονται νέοι θεματικοί κύκλοι, όπως είναι η ενσυναίσθηση, η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, τα ψηφιακά περιβάλλοντα της επιστήμης, της επικοινωνίας και της διακυβέρνησης.
Σκοπός είναι όλα τα παιδιά, από το νηπιαγωγείο ως και την Γ Γυμνασίου να συμμετέχουν σε εργαστήρια καλλιέργειας των δεξιοτήτων του 21ου αιώνα.

(β) Νέα θεματολογία και υπερ-επιστημονική θεώρησή της
Η θεματολογία και η οπτική των τεσσάρων θεματικών κύκλων απορρέουν από τους προβληματισμούς του διεθνούς διαλόγου για την ανάπτυξη και την ειρήνη, τα προγράμματα και τις καμπάνιες ευαισθητοποίησης για την προαγωγή των δικαιωμάτων, τα δίκτυα σχολείων και κοινοτήτων μάθησης που αναφέρονται στην:

*Παιδεία για την Κοινωνική και Προσωπική Ανάπτυξη
Οι θεματικές είναι το πεδίο πάνω στο οποίο θα καλλιεργούνται αυτές οι δεξιότητες.

https://en.unesco.org/themes/education-health-and-well-being
https://www.coe.int/en/web/digital-citizenship-education/-/being-child-in-the-age-of-technology-difgital-cititzenship-education-handbook

*Παιδεία για την Αειφορία (SDG’s)
https://sdgs.un.org/goals
https://www.coe.int/en/web/education/agenda-for-sustainable-development-and-quality-education

*Παιδεία για την Αξιοπρέπεια και την Δημοκρατία
https://www.living-democracy.gr/
https://www.coe.int/en/web/education/publications#{%2278266904%22:[0]}

*Παιδεία για την Τεχνολογική και Επαγγελματική Ανάπτυξη
https://ec.europa.eu/jrc/en/digcomp
https://ec.europa.eu/social/main.jsp?catId=1317&langId=en

-Νέα στόχευση
Τα εργαστήρια δεξιοτήτων στοχεύουν στην καλλιέργεια την ικανότητας του ατόμου και της κοινότητας για υγιή προσωπική ανάπτυξη, για την Αειφορία, για την προαγωγή της αξιοπρέπειας κλπ. Αυτό σημαίνει ότι οι δραστηριότητες στο πλαίσιο των εργαστηρίων στοχεύουν πέραν των γνωστικών στόχων στην μεταγνωστική ανασκευή της γνώσης, στον κριτικό αναστοχασμό της πραγματικότητας και το μετασχηματισμό της σε ικανότητα για πρόοδο και αυθεντική δημιουργία, στην καλλιέργεια στάσεων και δεξιοτήτων που προάγουν τον πολιτισμό και την προσωπική αξία σε αυτόν.
Σημαντικό αναπαλλοτρίωτο στοιχείο της έννοιας ικανότητα είναι η αξία.
Η αξία που θα προσδώσει ο εκπαιδευτικός και ο μαθητής στις δραστηριότητες των Εργαστηρίων.
Οι αξίες που θα αναδειχθούν από τις δραστηριότητες
Η προσωπική αξία μέσα στην ομάδα
Η αξία της δημιουργικής συνεργασίας
Όλα τα παραπάνω δίνουν ένα στίγμα του χαρακτήρα που μπορεί να λάβει το περιεχόμενο του επιμορφωτικού προγράμματος

-Σε ποια ειδικότητα ανήκουν τα εργαστήρια δεξιοτήτων;
Τα εργαστήρια δεξιοτήτων απευθύνονται στη γενική κουλτούρα του ατόμου και της σχολικής κοινότητας και επεξεργάζονται τα θέματα της ίδιας της ζωής. Η βάση τους είναι υπερεπιστημονική και ολιστική και αυτή πρέπει να είναι και υπερ-επιστημονική προσέγγισή τους.
Η διδακτική προσέγγιση θα είναι πάντα μέσω συμμετοχικής και ανακαλυπτικής μάθησης και κάθε χρόνο θα εμβαθύνουν τα παιδιά στο ζήτημα κατά ακολουθία των νέων γνώσεων που αποκτούν από τα άλλα γνωστικά αντικείμενα αλλά και κατά ακολουθία των αναπτυξιακών τους βημάτων. Σε αυτό το σημείο πρέπει να τονιστεί ότι τα εργαστήρια δεξιοτήτων στοχεύουν στην καλλιέργεια των δεξιοτήτων των μαθητριών/μαθητών ώστε να αισθάνονται και να απολαμβάνουν την ικανότητα να εκφράζονται και να δημιουργούν αλλά και την υπευθυνότητα να διαχειρίζονται τη ζωή τους, να λαμβάνουν αποφάσεις, να επικοινωνούν αποτελεσματικά τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους, να οικοδομούν ευτυχείς σχέσεις και να επιλύουν προβλήματα της καθημερινότητας και του μέλλοντος τους.

-Πού μπορώ να βρω περισσότερα για τις δεξιότητες των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων;
Οι δεξιότητες του 21ου αιώνα, οι δεξιότητες που προτάσσει το Συμβούλιο της Ευρώπης και οι δεξιότητες που αναφέρονται από τις συστάσεις του ΟΟΣΑ που συγκροτούν ένα σώμα δεξιοτήτων της προσωπικότητας του ατόμου (soft skills) και συγκεκριμένα: η κριτική σκέψη, η δημιουργικότητα, η συνεργασία, η επικοινωνία, ο ψηφιακός γραμματισμός (Information literacy), ο γραμματισμός των Μέσων Επικοινωνίας (Media literacy), ο τεχνολογικός γραμματισμός (Technology literacy), η ευελιξία (Flexibility), η Ηγεσία (Leadership), η Πρωτοβουλία (Initiative), η Παραγωγικότητα (Productivity) και οι Κοινωνικές Δεξιότητες (Social skills) καθώς και οι δεξιότητες που απαιτούνται για τη Δημοκρατική Συνύπαρξη και τα ανθρώπινα δικαιώματα (Competencies for a Democratic Culture –CDCs) οργανώνονται σε 4 φάσματα δεξιοτήτων

https://www.coe.int/en/web/education/competences-for-democratic-culture
https://www.coe.int/en/web/reference-framework-of-competences-for-democratic-culture/

-Ικανότητα και δεξιότητα: ποια είναι η διαφορά
Η ικανότητα είναι μια ευρύτερη έννοια της δεξιότητας που περιλαμβάνει δεξιότητες, στάσεις, αξίες, συναισθήματα, έθος ακόμη και ιδιοσυγκρασιακά στοιχεία και μεταγνωστικό πλούτο με την έννοια την ενσυνείδητης χρήσης και της επεξεργασμένης κριτικής σκέψης.
Στα Εργαστήρια Δεξιοτήτων καλλιεργούνται δεξιότητες με τέτοιο τρόπο ώστε τα παιδιά να αναστοχάζονται πάνω στις γνώσεις και στάσεις τους, να καλλιεργούν το σεβασμό και την προαγωγή των θεμελιωδών αξιών και ελευθεριών, να βιώνουν συναισθήματα και να απολαμβάνουν την έκφραση και τη δημιουργία μέσα από τις δραστηριότητες που αναπτύσσουν. Παραθέτουμε ένα κείμενο σχετικό από το Πλαίσιο Αναφοράς ικανοτήτων του Συμβουλίου της Ευρώπης το οποίο αποτελεί και τη βάση της αξιολόγησης των δεξιοτήτων του μαθητή και της μαθήτριας στο portfolio και στο φύλλο προόδου.

-Ποια ακριβώς είναι η Μεθοδολογία Αξιολόγησης των Δεξιοτήτων του μαθητή;
Ο μαθητής θα αξιολογείται με ποιοτική-περιγραφική αξιολόγηση, με focus groups και με φόρμες αυτό-αξιολόγησης των μαθητών ως προς την επίτευξή των δεξιοτήτων, βάσει της «πεταλούδας» του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Θα αξιολογείται μέσω παρατήρησης του τρόπου που δουλεύουν τα παιδιά η ικανότητά τους για συνεργασία, δια δημιουργικότητα. Οι παρατηρήσεις θα αποτυπώνονται μέσω της περιγραφικής αξιολόγησης και δεικτών επιτυχίας όπως αυτοί αποτυπώνονται στα πλαίσια αναφοράς CDCs & DigComp2.

-Πόση διάρκεια έχει ένα πρόγραμμα Ε.Δ.?

Υπολογίζονται κατά σχολικό έτος είκοσι μία ως είκοσι οκτώ 21-28 εργαστηριακές συναντήσεις ΕΔ. Για τούτο κάθε πρόγραμμα θεματικού άξονα διαρκεί ως επτά (7) εργαστηριακές συναντήσεις. Πέραν αυτού του χρόνου προβλέπονται εκδηλώσεις, συνεργασίες με φορείς, εξωδιδακτικές ή/και εξωσχολικές δραστηριότητες και οι οργανωτικές συναντήσεις του Συλλόγου Διδασκόντων/-ουσών.

-«Ήπιες» και «σκληρές» δεξιότητες:
Κατά τη σχολική και τυπική μάθηση καλλιεργούνται τόσο οι ήπιες όσο και οι λεγόμενες σκληρές- ακαδημαϊκές δεξιότητες.
Οι «σκληρές» δεξιότητες που καλλιεργούνται μέσω των σχολικών αντικειμένων είναι οι δεξιότητες γραφής, ανάγνωσης, αρίθμησης και λογικής.
Οι ήπιες δεξιότητες που καλλιεργούν τα Εργαστήρια Δεξιοτήτων είναι συνυφασμένες με το αξιακό σύστημα, τις στάσεις και τις αντιλήψεις, την κουλτούρα και τη συγκρότηση της προσωπικότητας του ατόμου.
Από τη δεκαετία του 90 έχει εισαχθεί μια νέα ορολογία: οι δεξιότητες του 21ου αιώνα που αφορούν την προετοιμασία του ατόμου και της κοινωνίας να αντιμετωπίσουν τις σύγχρονες προκλήσεις του αιώνα, να επιλύσουν τα προβλήματα που προκύπτουν προς την κατεύθυνση της αειφόρου ανάπτυξης και να υποστηρίξουν επιλογές ζωής προς την κατεύθυνση αυτή.
Ποιες δεξιότητες απαιτείται να καλλιεργήσουν οι εκπαιδευτικοί, οι νέοι και οι επαγγελματίες σε κάθε πεδίο για να αντιμετωπιστεί η κρίση του κλίματος, τα ζητήματα ασφάλειας, οι δυνατότητες αλλά και οι νέες μορφές υπονόμευσης της ακεραιότητας και ψυχικής υγείας, η ψηφιακή επικοινωνία και διακυβέρνηση, η αυξανόμενη ριζοσπαστικοποίηση ως μοντέλο ζωής, η βία και παρενόχληση ως πρότυπο συμπεριφοράς;
Στις δεξιότητες του 21ου αιώνα (UNESCO) περιλαμβάνονται η ανθεκτικότητα, η δημιουργικότητα, η περαιτέρω ανάπτυξη κριτικής σκέψης, η επιχειρηματολογία, η αποτελεσματική επικοινωνία και αλληλεπίδραση με διαφορετικούς πολιτισμούς και διαφορετικές γλώσσας, η ασφαλής και δημοκρατική χρήση της ψηφιακής επικοινωνίας, οι δεξιότητες επιχειρηματικότητας και εντοπισμού νέων ευκαιριών εν μέσω αμφιλεγόμενων και σύνθετων καταστάσεων.

-Δεξιότητες και Ικανότητα:
Η έννοια «δεξιότητες» δεν μπορεί να είναι ταυτόσημη την έννοια ικανότητες. Οι δεξιότητες συνιστούν το ένας σκέλος μιας ικανότητας, αδιαίρετα συνυφασμένο με τις αρχές, τις αξίες, τη στάση και τη μεταγνωστική προσέγγιση.

-Το πρόγραμμα και το εκπαιδευτικό υλικό των «Εργαστηρίων Δεξιοτήτων» ομαδοποιείται σε τέσσερεις (4) Θεματικές Ενότητες:

Οι Θεματικές Ενότητες προκύπτουν από τους Παγκόσμιους Δείκτες Αειφόρου Ανάπτυξης (περιβάλλον, ευ ζην- ασφάλεια, κοινωνία των πολιτών, σύγχρονη τεχνολογία και επιχειρηματικότητα) και αφορούν τη θεματολογία που ακολουθεί, η οποία διαμορφώθηκε στην τελική της μορφή από την πιλοτική εφαρμογή των «Εργαστηρίων Δεξιοτήτων» κατά το σχολικό έτος 2020 – 2021:

Οι θεματικοί κύκλοι των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων:

Οι 8 μορφές νοημοσύνης, κατά τη θεωρία του Gardner.

Οι 8 μορφές νοημοσύνης, κατά τη θεωρία του Gardner, σύμφωνα με τους Gardner, Gardner & Walters, Koehnecke και Viens είναι οι εξής:
1. Η γλωσσική ή λεκτική, η οποία σχετίζεται με τον προφορικό και το γραπτό λόγο
(ποιητές, συγγραφείς). Επιτρέπει στον άνθρωπο να επικοινωνεί με τους άλλους μέσα από το λόγο. Τα παιδιά που τη διαθέτουν μαθαίνουν καλύτερα ακούγοντας, επαναλαμβάνοντας και βλέποντας λέξεις γραμμένες.
2. Η λογικομαθηματική, η οποία σχετίζεται με τη λογική, μαθηματική και επιστημονική ικανότητα, την επίλυση προβλημάτων και την αναγνώριση λογικών ακολουθιών ( μαθηματικοί, άλλοι επιστήμονες) .Επιτρέπει στον άνθρωπο να χρησιμοποιεί αφηρημένες έννοιες και σχέσεις. Τα παιδιά που τη διαθέτουν μαθαίνουν καλύτερα μέσα από συσχετισμούς, πειραματισμούς και χρησιμοποιώντας τη λογική.
3. Η χωροαντιληπτική, η οποία σχετίζεται με την έννοια του χώρου στις εικόνες, στα κτίρια, στα σχέδια κ.λ.π., την ικανότητα κάποιου να φτιάχνει μια νοητή εικόνα και κινείται με βάση αυτή ναυτικοί, μηχανικοί, χειρουργοί, γλύπτες, ζωγράφοι).Επιτρέπει στον άνθρωπο να συλλαμβάνει εικόνες, να τις τροποποιεί και να τις ανακατασκευάζει μέσα στο νου του. Τα παιδιά που τη διαθέτουν μαθαίνουν καλύτερα οπτικά.
4. Η μουσική, η οποία σχετίζεται με τη δημιουργία ρυθμών και τραγουδιών και την αναγνώριση των χτύπων και των παλμικών δονήσεων (συνθέτες και μουσικοί).Επιτρέπει στον άνθρωπο να δημιουργεί νοήματα μέσα από ήχους. Τα παιδιά που τη διαθέτουν μαθαίνουν καλύτερα μέσα από το ρυθμό και τη μελωδία.
5. Η σωματικο-κιναισθητική, η οποία σχετίζεται με την επίλυση προβλημάτων μέσω του σώματος, της κίνησης και της ομιλίας, αλλά και τη χρήση του σώματος για την έκφραση ενός συναισθήματος, όπως στο χορό, στο παιχνίδι, στα αθλήματα ή τις κατασκευές ( χορευτές, αθλητές, χειρουργοί και τεχνίτες). Επιτρέπει στον άνθρωπο να χρησιμοποιεί κάθε μέρος του σώματός του με επιδεξιότητα. Τα παιδιά που τη διαθέτουν μαθαίνουν καλύτερα μέσα από δραστηριότητες αδρής ή λεπτής κινητικότητας.
6. Η διαπροσωπική, η οποία σχετίζεται με τη γλωσσική και τη μη γλωσσική κατανόηση των άλλων, την επικοινωνία καθώς και τη συνεργασία μαζί τους ( έμποροι, πολιτικοί, εκπαιδευτικοί, νοσοκόμοι και ιερείς). Επιτρέπει στον άνθρωπο να αναγνωρίζει και να διακρίνει τα συναισθήματα, τις προθέσεις και τις διαθέσεις των άλλων. Τα παιδιά που τη διαθέτουν μαθαίνουν καλύτερα, όταν έρχονται σε επαφή και συνεργάζονται με τους άλλους ή ασχολούνται με τα κοινά.
7. Η ενδοπροσωπική ή ενδοατομική, η οποία σχετίζεται με τη γνώση των εσωτερικών ικανοτήτων, δυνατοτήτων και συναισθημάτων και την αποτελεσματική λειτουργία στη ζωή. Επιτρέπει στον άνθρωπο να κατανοεί τον εαυτό του. Τα παιδιά που τη διαθέτουν μαθαίνουν καλύτερα, όταν είναι μόνα τους.
8. Η νατουραλιστική, η οποία προστέθηκε τελευταία και σχετίζεται με την ικανότητα να κάνει κανείς διακρίσεις ανάμεσα σε ζωντανούς οργανισμούς ( ζώα, φυτά) καθώς και να δείχνει ευαισθησία σε άλλα φαινόμενα του φυσικού κόσμου ( βιολόγοι, φυσικοί, γεωλόγοι, αρχαιολόγοι και κηπουροί).
Ως μια πιθανή ένατη μορφή νοημοσύνης θέτει ο Gardner την υπαρξιακή, η οποία σχετίζεται με την τάση του ανθρώπου να προβληματίζεται για βασικά υπαρξιακά ζητήματα.
Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικούς συνδυασμούς νοημοσύνης και όλοι οι συνδυασμοί είναι δυνατοί και ενεργοποιούνται ανάλογα με την ιστορία και το κοινωνικοπολιτισμικό μας πλαίσιο.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΥ

Ο ρόλος της παιδαγωγού σύμφωνα με τις Bredekamp & Copple (1997), είναι:

  • να σέβεται, να εκτιμάει και να αποδέχεται τα παιδί.
  • να δημιουργεί θετική σχέση μεταξύ τους.
  • να λαμβάνει υπόψη ότι, παρά το γεγονός πως υπάρχουν ομοιότητες ανάμεσα στα παιδιά της της ίδιας ηλικίας, κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Επομένως δεν πρέπει να περιμένει ότι όλα τα παιδιά μπορούν να μάθουν με τον ίδιο τρόπο.
  • να παρατηρεί τα νήπια, ώστε να ενημερώνεται για τις ανάγκες, τα ενδιαφέροντα και τις ικανότητές τους και να προγραμματίζει με βάση αυτά, τις δραστηριότητές της.
  • να διατηρεί στενή επαφή με τις οικογένειές τους, ώστε να ενημερώνεται για τη ζωή των παιδιών έξω από την τάξη.
  • να προσφέρει στα παιδιά ποικιλία εμπειριών, υλικών, ιδεών και σχέδια εκπαιδευτικής δράσης για εξερευνήσεις και ανακαλύψεις.
  • να τους προσφέρει ευκαιρίες ανάπτυξης σε τομείς που δεν είναι πολύ ικανά.
  • να τους προσφέρει τη δυνατότητα να κάνουν επιλογές που έχουν νόημα γι αυτά.
  • να αναγνωρίζει και να εκτιμάει το κοινωνικοπολιτισμικό πλαίσιο και τη γλώσσα κάθε παιδιού. Αξίζει να αναφερθεί ότι όταν οι προσδοκίες από το κοινωνικοπολιτισμικό πλαίσιο του σπιτιού και του σχολείου βρίσκονται σε συμφωνία μεταξύ τους, η μάθηση διευκολύνεται, ενώ στην αντίθετη περίπτωση (π.χ. αν ένα κοινωνικοπολιτισμικό πλαίσιο προωθεί την ανεξαρτησία και το άλλο την αλληλεξάρτηση και τη συνεργασία) τα παιδιά είτε μπερδεύονται είτε επιλέγουν το κοινωνικοπολιτισμικό πλαίσιο με το οποίο ταυτίζονται και απορρίπτουν το άλλο.
  • να είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει τις ιδιαιτερότητες μεμονωμένων παιδιών.
  • να προωθεί τη συνεργασία των παιδιών.
  • να θέτει προβλήματα, να κάνει ερωτήσεις, σχόλια και προτάσεις που διεγείρουν τη σκέψη των παιδιών και τα βοηθούν να διευρύνουν τις γνώσεις τους.
  • να βοηθάει τα παιδιά να αντιλαμβάνονται τα όρια στη συμπεριφορά τους και το σημείο που μπορούν να εμπλέκονται στη δημιουργία και στην τήρηση κανόνων.
  • να βοηθάει τα παιδιά να αποκτήσουν αίσθηση ευθύνης.
  • να δημιουργεί συνθήκες, ώστε τα παιδιά να ακούνε το ένα το άλλο και να κατανοούν τις ανάγκες και τα συναισθήματα των άλλων.
  • να βοηθάει τα παιδιά να ελέγχουν την επιθετικότητά τους προσφέροντάς τους εναλλακτικές λύσεις μετάβασης από την επιθετικότητα στην επίλυση των συγκρούσεων, όπως η λεκτική έκφραση των αναγκών και των συναισθημάτων τους.
  • οι παιδαγωγοί πρέπει να προωθούν το κοινωνικοπολιτισμικό πλαίσιο και τη γλώσσα του σχολείου, αλλά συγχρόνως να αποδέχονται, να σέβονται και να ενθαρρύνουν τη γλώσσα και το κοινωνικοπολιτισμικό πλαίσιο των νηπίων, καθώς όλα τα παιδιά είναι νοητικά, γλωσσικά και συναισθηματικά συνδεδεμένα με τη γλώσσα και το κοινωνικοπολιτισμικό τους πλαίσιο. Πρέπει να δίνουν ευκαιρίες στα παιδιά να εκφράζονται με διάφορους τρόπους (τέχνη, μουσική, δραματοποίηση, κατασκευές με οικοδομικό υλικό) και να υποστηρίζουν τη διατήρηση της γλώσσας τους. Προκειμένου οι παιδαγωγοί να δίνουν ευκαιρίες στα παιδιά να ασκούν τη ρητορική τους γλώσσα, μπορούν να ζητήσουν τη βοήθεια των γονέων, μεγαλύτερων παιδιών ή άλλων μελών της κοινότητας, που γνωρίζουν τη συγκεκριμένη γλώσσα. Όταν σε μία τάξη μιλούνται πολλές γλώσσες, οι παιδαγωγοί μπορούν να φτιάξουν ομάδες με παιδιά που μιλούν την ίδια ή παρόμοια γλώσσα, τα οποία θα συναναστρέφονται μεταξύ τους για ορισμένες περιόδους.
  • Η κατάλληλη τεχνολογία ενσωματώνεται στο περιβάλλον και χρησιμοποιείται ως μία από τις πολλές επιλογές στην υποστήριξη της μάθησης των παιδιών. Τα αναπτυξιακά κατάλληλα προγράμματα για υπολογιστές προωθούν το δημιουργικό παιχνίδι, τη συζήτηση και την επίλυση προβλημάτων, ενώ συμβάλλουν στην νοητική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών. Οι παιδαγωγοί πρέπει να φροντίζουν ώστε να έχουν όλα τα παιδιά την ίδια πρόσβαση στην τεχνολογία. Άλλωστε η τεχνολογία βοηθάει και τις παιδαγωγούς να επικοινωνούν και να συνεργάζονται μεταξύ τους.
  • η αξιολόγηση είναι μια συνεχής διαδικασία που απαιτεί τη συνεργασία των παιδιών, της παιδαγωγού και των γονέων. Η αξιολόγηση αντικατοπτρίζει την πρόοδο σε βασικούς μαθησιακούς και αναπτυξιακούς στόχους και σχετίζεται με τους στόχους και το περιεχόμενο του προγράμματος. Προκειμένου να επιτευχθεί η αξιολόγηση, οι παιδαγωγοί χρησιμοποιούν μεθόδους κατάλληλες για την ηλικία και τις εμπειρίες των παιδιών, οι οποίες αντικατοπτρίζουν τις τυπικές δραστηριότητές τους (παρατήρηση των παιδιών, συζητήσεις και συνεντεύξεις μαζί τους, συλλογή των έργων τους και επίδοση σε δραστηριότητες της τάξης).Ακόμα χρησιμοποιούν την αξιολόγηση για ένα συγκεκριμένο σκοπό και προς όφελος των παιδιών. Αναγνωρίζουν τις διαφορές στους τρόπους και τους ρυθμούς μάθησης και λαμβάνουν υπόψη όχι μόνο τι μπορεί να κάνουν τα παιδιά μόνα τους, αλλά και τι μπορούν να καταφέρουν με τη βοήθεια συνομηλίκων ή ενηλίκων.

Ο ρόλος της παιδαγωγού είναι η υποβοήθηση της ανάπτυξης των παιδιών και η ενθάρρυνση της ενεργητικής μάθησής τους. Πιο συγκεκριμένα, ο ρόλος της σύμφωνα με τους Hobmann και Weikart (1995), είναι:

  • να οργανώνει το περιβάλλον και την καθημερινή πορεία ώστε να προωθείται η ενεργητική μάθηση.
  • να προσφέρει στα νήπια ποικιλία υλικών που τα ενδιαφέρουν ( αντικείμενα της καθημερινής ζωής, υλικά από τη φύση, εργαλεία κ.λ.π.) και να τους παρέχει αρκετό χρόνο για να τα χρησιμοποιήσουν.
  • να προσπαθεί, καθ΄ όλη τη διάρκεια της ημέρας, να δημιουργήσει ατμόσφαιρα εμπιστοσύνης και ασφάλειας, η οποία κάνει τα παιδιά να αισθάνονται άνετα για να πουν τη γνώμη τους, να πειραματιστούν, να αναγνωρίσουν προβλήματα και να προσπαθήσουν να τα επιλύσουν.
  • να ενθαρρύνει τις θετικές κοινωνικές αλληλεπιδράσεις. Έτσι προτρέπει τα παιδιά να απευθύνονται το ένα στο άλλο, να ανταλλάσσουν ιδέες ή να ζητάνε τη βοήθεια που μπορεί να χρειάζονται.
  • να προγραμματίζει δραστηριότητες που σχετίζονται με τις εμπειρίες και τα ενδιαφέροντα των νηπίων. Ακόμα να έχει έτοιμες εναλλακτικές δραστηριότητες, σε περίπτωση που δεν πάνε καλά όσες έχει προγραμματίσει.
  • να κάνει ερωτήσεις και προτάσεις σχετικές με τις “εμπειρίες-κλειδιά” που προωθούν τη νοητική, τη γλωσσική, την αισθητική, την κινητική και την κοινωνική ανάπτυξη.
  • να δίνει τη δυνατότητα στα νήπια να κάνουν επιλογές.
  • να συζητάει με τα παιδιά για το τι σκέφτονται και τι κάνουν.
  • να δέχεται τις απαντήσεις, τις εξηγήσεις και τα συμπεράσματα των νηπίων, ακόμα και αν είναι λαθεμένα.

Κατά την ώρα της πραγματοποίησης των δραστηριοτήτων:

  • να βοηθάει τα νήπια που διστάζουν να ξεκινήσουν μια δραστηριότητα ή δεν ξέρουν τι να κάνουν, αφού πρώτα εξακριβώσει την αιτία του δισταγμού τους.
  • να στηρίζει ένα παιδί που το απορρίπτουν οι συμμαθητές τους, προτείνοντάς του, για παράδειγμα, να πάρει μέρος στο συμβολικό παιχνίδι χτυπώντας την πόρτα, τηλεφωνώντας ή φέρνοντας ένα αντικείμενο που ταιριάζει στο παιχνίδι. Σε περίπτωση που τα άλλα νήπια το απορρίπτουν επειδή είναι επιθετικό, η παιδαγωγός το βοηθάει να βρει εναλλακτικούς τρόπους συμπεριφοράς, ώστε να γίνει αποδεκτό.
  • να συμβάλλει ώστε τα παιδιά να λύνουν τις συγκρούσεις τους οδηγώντας τα να βρουν αμοιβαία αποδεκτές λύσεις.
  • να προσφέρει ερεθίσματα στα νήπια να σκεφτούν σχετικά με όσα κάνουν και ανακαλύπτουν (π.χ. “γιατί νομίζεις ότι η ζάχαρη διαλύεται στο νερό ενώ η άμμος όχι?”)
  • να αναγνωρίζει και να ενισχύει την εργασία των παιδιών, όχι μόνον μετά το τέλος της, αλλά και κατά τη διάρκειά της.
  • Την αναγνώρισή της αυτή τη δείχνει στα νήπια η παιδαγωγός, συμμετέχοντας στο παιχνίδι τους, μιμούμενη τα παιδιά σε αυτό που κάνουν ( π.χ. μου αρέσει ο τρόπος που παριστάνεις το βάτραχο. Θα τον κάνω κι εγώ έτσι”), και με σχετικές ερωτήσεις που δείχνουν ότι ενδιαφέρεται πραγματικά για την εργασία τους.
  • να προγραμματίζει εκπαιδευτικούς περιπάτους ή να καλεί πρόσωπα στο σχολείο που σχετίζονται με τα ενδιαφέροντα των παιδιών.

Ο ρόλος της παιδαγωγού είναι ενεργός αλλά όχι παρεμβατικός.

                        

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ-ΣΤΟΧΟΙ ΓΝΩΣΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ

Τα Προγράμματα Σχολικών Δραστηριοτήτων είναι προγράμματα Πολιτιστικών Θεμάτων, Αγωγής Υγείας και Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Ο Σύλλογος Διδασκόντων συνεδριάζει, αποφασίζει τις θεματικές ενότητες με τις οποίες θα ασχοληθεί κατά την τρέχουσα σχολική χρονιά, οργανώνει και σχεδιάζει με πολλαπλές συναντήσεις και καταθέτει προς έγκριση τα προγράμματα σχολικών δραστηριοτήτων στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης.

Μεθοδολογία Υλοποίησης Προγραμμάτων:

  • Διαθεματική προσέγγιση σύμφωνα με το αναλυτικό πρόγραμμα, έμφαση στην έρευνα  και τις προσωπικές εμπειρίες των παιδιών
  • ομαδοσυνεργατική μέθοδος όπου τα παιδιά εργάζονται σε ομάδες
  • μέθοδος project (σχέδια εργασίας)
  • συνεργασία με άλλους τοπικούς φορείς και με το Σύλλογο Γονέων.

Διαθεματική προσέγγιση σύμφωνα με το Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών:

Γλώσσα: το βασικότερο εργαλείο σκέψης και έκφρασης, γραφή, ανάγνωση, λογοτεχνία.

Μαθηματικά: μετρήσεις, ταξινομήσεις, ομαδοποιήσεις κ.λ.π..

Αισθητική αγωγή -Δημιουργία και έκφραση: εικαστικά, γνωριμία με τις Τέχνες, μουσική, μουσικοκινητική, κουκλοθέατρο, δραματοποίηση, θεατρικό παιχνίδι.

Φυσική Αγωγή: γυμναστική, κινητικά παιχνίδια ( και με όργανα γυμναστικής) , μέσα στο σχολείο και στην αυλή.

Παιδί και περιβάλλον: (φυσικό και ανθρωπογενές) -περιβαλλοντική αγωγή, επισκέψεις, εκθέσεις, συζήτηση με ειδικούς, συμμετοχή σε κοινωνικές δράσεις κ.λ.π

Πληροφορική: γνωριμία με τις νέες τεχνολογίες, μέσω παιχνιδιών.

-ΜΗΤΡΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ:

Στο χώρο του Νηπιαγωγείου τα παιδιά ενθαρρύνονται να:

  • διηγούνται / αφηγούνται
  • περιγράφουν
  • εξηγούν – ερμηνεύουν
  • συμμετέχουν σε συζητήσεις και να επιχειρηματολογούν
  • βελτιώνουν και εμπλουτίζουν τον προφορικό τους λόγο.

Στο χώρο του Νηπιαγωγείου τα παιδιά έρχονται σε επαφή με διαφορετικές εκδοχές γραπτού λόγου (βιβλία, εφημερίδες, περιοδικά, επιγραφές κ.λ.π.) ώστε να τους δίνεται η ευκαιρία να:

  • τις αναγνωρίζουν με βάση εξωτερικά-τυπογραφικά χαρακτηριστικά
  • συνειδητοποιούν διαφορετικές εκδοχές γραπτού λόγου
  • μεταφέρουν μηνύματα με διαφορετικό τρόπο
  • υιοθετούν βασικές συμβάσεις ανάγνωσης του αλφαβητικού συστήματος γραφής (π.χ. διαβάζουμε από αριστερά προς τα δεξιά και από πάνω προς τα κάτω, τα βιβλία διαβάζονται από την αρχή μέχρι το τέλος κ.λ.π.)
  • ακούν και να κατανοούν μια διήγηση, ένα κανόνα παιχνιδιού ή άλλα αντικείμενα που κάποιος τους διαβάζει φωναχτά
  • απομνημονεύουν μικρά κείμενα
  • αναγνωρίζουν οικείες λέξεις στον περιβαλλοντικό έντυπο λόγο και μέσα σε κείμενα, να προβληματίζονται γι αυτές, να παροτρύνονται να τις παρατηρούν και να τις κρίνουν
  • συλλέγουν πληροφορίες από διάφορες πηγές, στις οποίες εμπλέκονται γραπτός λόγος και εικόνα (αφίσες, ταινίες, σήματα, έργα τέχνης)
  • χρησιμοποιούν τη βιβλιοθήκη της τάξης και να επιλέγουν βιβλία
  • εντοπίζουν τον τίτλο, το συγγραφέα κι άλλα στοιχεία του βιβλίου
  • συνειδητοποιήσουν ότι ο γραπτός λόγος είναι αναπαράσταση της γλώσσας και η εικόνα αναπαράσταση του κόσμου
  • συνειδητοποιήσουν τη σχέση προφορικού – γραπτού λόγου και να οδηγηθούν στην κατανόηση ότι οι λέξεις μπορούν να κατατμηθούν σε επιμέρους γλωσσικές μονάδες
  • ασκούνται μέσα από γλωσσικά παιχνίδια στον εντοπισμό των φθόγγων στην αρχή ή στο τέλος μιας λέξης
  • αναγνωρίζουν ή συγκρίνουν διαφορετικές μορφές γραπτού λόγου, όπως τα χειρόγραφα από το έντυπο κείμενο, την ελληνική και ξένη γραφή κ.λ.π.

Τα παιδιά στο Νηπιαγωγείο, μέσω της εργασίας με τον γραπτό λόγο, πρέπει να έχουν ευκαιρίες να:

  • ευαισθητοποιηθούν σε θέματα που συνδέονται με το “γιατί” και το “πως” γράφουμε (κοινωνική διάσταση του γραπτού λόγου)
  • γνωρίσουν την αξία της γραφής ως μέσο επικοινωνίας, ανάπτυξης ιδεών, μεταφοράς πληροφοριών, έκφρασης συναισθημάτων αλλά και πηγή ευχαρίστησης και απόλαυσης
  • συνειδητοποιήσουν ότι τα κείμενα απευθύνονται σε συγκεκριμένους αναγνώστες κάθε φορά και μαθαίνουν να τα βελτιώνουν ακούγοντας το αποτέλεσμα της υπαγόρευσης, κάνοντας επιλογές λεξιλογίου και διατύπωσης
  • υποστηριχθούν στην προσπάθειά τους να κρατούν ένα μολύβι, στυλό, μαρκαδόρο, αποτελεσματικά παίρνοντας σωστή σωματική στάση
  • γράφουν το όνομά τους στις εργασίες τους με κεφαλαία ή και με πεζά γράμματα
  • παροτρύνονται να παράγουν κείμενα προκειμένου να εκφράσουν ένα συγκεκριμένο μήνυμα
  • γράφουν πράγματα που έχουν νόημα και σημασία γι’ αυτούς και συνδέονται με τις δραστηριότητες του Νηπιαγωγείου

-ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ

Στα νήπια θα πρέπει να δίνονται ποικίλες ευκαιρίες μέσα από δραστηριότητες που έχουν το στοιχείο του παιχνιδιού και με κατάλληλες διδακτικές επεμβάσεις να εφαρμόζουν τα μαθηματικά στην καθημερινή πρακτική ώστε να:

  • πειραματίζονται και να ερευνούν ανοιχτές καταστάσεις προβληματισμού
  • εφαρμόζουν τις ήδη αποκτημένες γνώσεις
  • κάνουν δοκιμές κι επαληθεύσεις
  • συγκρίνουν
  • ταξινομούν
  • διατάσσουν υλικά κι αντικείμενα
  • παρουσιάζουν δεδομένα
  • μετρούν, χρησιμοποιώντας αυθαίρετες ή συμβατικές μονάδες μέτρησης
  • αναπτύσσουν τη μαθηματική  γλώσσα επικοινωνίας
  • αξιοποιούν την τεχνολογία
  • χρησιμοποιούν, οργανώνουν και να επεκτείνουν τις γνώσεις τους σχετικά με τους αριθμούς
  • εκτελούν απλές μαθηματικές πράξεις
  • κατανοούν απλές χωροχρονικές έννοιες και σχέσεις και να αναπαράγουν σχήματα
  • αναγνωρίζουν και να ονομάζουν απλά στερεά και ευθύγραμμα σχήματα
  • αναγνωρίζουν συμμετρικά σχήματα ως προς τον άξονα

-ΦΥΣΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ

Σε μια “εμπλουτισμένη επιστημονικά” τάξη και με κατάλληλες διδακτικές παρεμβάσεις τα παιδιά ενθαρρύνονται να:

  • βιώνουν και να εξερευνούν τον φυσικό και τεχνικό κόσμο
  • προσεγγίζουν έννοιες των φυσικών επιστημών
  • παρατηρούν
  • συγκρίνουν
  • ταξινομούν
  • προβλέπουν
  • κάνουν υποθέσεις
  • συλλέγουν στοιχεία
  • δοκιμάζουν
  • επαληθεύουν
  • εφαρμόζουν
  • κατανοούν τη σημασία της παρατήρησης και των πειραμάτων για τη μελέτη υλικών και φαινομένων
  • αναπτύσσουν επιστημονική γλώσσα και επικοινωνία
  • αξιοποιούν την τεχνολογία
  • αναγνωρίζουν τη χρησιμότητα ορισμένων εργαλείων και οργάνων για τη συλλογή πληροφοριών
  • αναγνωρίζουν τη σχέση της επιστήμης με την καθημερινή ζωή
  • ακολουθούν κανόνες ασφαλείας και να χρησιμοποιούν ασφαλή υλικά και μέσα
  • κατανοούν τη σημασία της ομαδικής εργασίας και της από κοινού ανακάλυψης
  • κατανοούν βασικά χαρακτηριστικά γύρω από τη δομή και τις ιδιότητες των υλικών
  • γνωρίσουν απλές μηχανές και επινοήσεις, να πειραματίζονται και να αναγνωρίζουν τη χρησιμότητά τους στη ζωή μας
  • κατανοούν ορισμένες πηγές ενέργειας και τις μετατροπές τους
  • κατανοούν την κίνηση και τις αρχές που την εξηγούν
  • γνωρίσουν τους μαγνήτες

-ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

Στο Νηπιαγωγείο η εικαστική αγωγή έχει ως γενικό στόχο το παιδί να:

  • έρθει σε επαφή με τα έργα Τέχνης και την καλλιτεχνική δημιουργία
  • εκφράσει τις ιδέες του με διαφορετικά μέσα και τρόπους
  • αναπτύσσει τη φαντασία και τη δημιουργικότητά του
  • αρχίζει να διακρίνει το ωραίο στη φύση, στο περιβάλλον και στα έργα τέχνης
  • καλλιεργηθεί η οπτική του αντίληψη
  • παρατηρεί, πειραματίζεται, ερευνά και να χρησιμοποιεί τις εμπειρίες του στο σχολείο ως στοιχείο καλλιτεχνικής δημιουργίας και έκφρασης
  • εξασκείται στη χρήση υλικών και διαφόρων τεχνικών
  • αποκτά επιδεξιότητα
  • ενθαρρύνεται στην παραγωγή έργων
  • κατανοεί την τέχνη ως μέσο έκφρασης κι επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων
  • υιοθετεί θετικές στάσεις απέναντι στα έργα τέχνης
  • καλλιεργεί την καλαισθησία του με την επαφή έργων τέχνης ποικίλων μορφών και διαφορετικών πολιτισμών
  • εκφράζει ιδέες, εμπειρίες και συναισθήματα μέσα από τα έργα του
  • χρησιμοποιεί την τέχνη για να συμπληρώνει άλλα μαθήματα
  • αναγνωρίζει βασικά εικαστικά επαγγέλματα

-ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ( ΦΥΣΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΝΕΣ)

Τα παιδιά από μικρή ηλικία έρχονται σε επαφή με το άμεσο περιβάλλον και ενδιαφέρονται να γνωρίσουν τον εαυτό τους, τα ζώα και τα φυτά.

Αρχικά χρησιμοποιούν τις αισθήσεις τους, κάνουν υποθέσεις, προσπαθούν να ανακαλύψουν το μεγαλείο της ζωής.

Παρατηρούν ζωικούς και φυτικούς οργανισμούς και παρακολουθούν την εξέλιξή τους.

Διακρίνουν ομοιότητες και διαφορές, αντιλαμβάνονται σχέσεις αλληλεξάρτησης, προσπαθούν να ερμηνεύσουν φυσικά φαινόμενα και αλλαγές που συμβαίνουν γύρω τους.

Στο Νηπιαγωγείο θα πρέπει να δίνονται οι ευκαιρίες να βιώσουν εμπειρίες ώστε να:

  • αποσαφηνίζουν έννοιες και να διευρύνουν τις γνώσεις τους για τον ανθρώπινο οργανισμό
  • αποσαφηνίζουν έννοιες και να διευρύνουν τις γνώσεις τους για τους ζωικούς οργανισμούς
  • αποσαφηνίζουν έννοιες και να διευρύνουν τις γνώσεις τους για τους φυτικούς οργανισμούς
  • διευρύνουν την γνώση τους για το περιβάλλον
  • να μάθουν βασικούς κανόνες υγιεινής
  • αποκτήσουν θετικές στάσεις και συμπεριφορές
  • αναπτύσσουν τη γλώσσα και την επικοινωνία και να αξιοποιούν την τεχνολογία
  • εξοικειώνονται με την έρευνα

ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ

           

Βασικούς στόχους του σύγχρονου Νηπιαγωγείου αποτελούν:

  • Η εξατομικευμένη διδασκαλία και η υποστήριξη του μαθητή με γνώμονα το χαρακτήρα, τις κλίσεις, τις ενδεχόμενες δυσκολίες του και κυρίως ο σεβασμός της προσωπικότητάς του.
  • Η συναισθηματική ωρίμανση του παιδιού, η εξοικείωσή του με το νέο κοινωνικό χώρο και η αποδοχή κανόνων ατομικής και ομαδικής συμπεριφοράς.
  • Η διαμόρφωση και η σωστή οργάνωση του χώρου βάσει της παιδοκεντρικής κατεύθυνσης.
  • Πνεύμα συλλογικότητας και αλληλεγγύης καλλιεργούν στους μαθητές τα πολιτιστικά δρώμενα, οι εκπαιδευτικές επισκέψεις, τα δημιουργικά εργαστήρια, οι ομαδικές δραστηριότητες, η βιωματική εκπαίδευση και τα σχέδια εργασίας.
  • Ευαισθητοποίηση με τα σύγχρονα οικολογικά θέματα.
  • Η ανάπτυξη των νοητικών δεξιοτήτων του παιδιού. Προσπαθούμε να καλλιεργήσουμε στα μικρά παιδιά εκείνες τις ικανότητες που θα τους επιτρέψουν να ταξινομήσουν και να εμπλουτίσουν τις εμπειρίες και τα ερεθίσματα, τα οποία αντλούν από το φυσικό και κοινωνικό τους περιβάλλον.
  • Η αισθητική παιδεία, ο χορός, η ρυθμική, η μουσική, τα εικαστικά, το θεατρικό παιχνίδι και το θέατρο, προσφέρουν στα παιδιά κίνητρα για αισθητικές αναζητήσεις και τα προκαλούν να ανακαλύψουν νέους τρόπους επικοινωνίας και έκφρασης.
  • Η σωματική διάπλαση: η άσκηση νου και σώματος μέσα από ασκήσεις ψυχοκινητικής, βοηθούν το παιδί να γνωρίσει το σώμα του και τις δυνατότητές του, να ελέγχει και να συντονίζει τις κινήσεις του, να εναρμονίζεται με το ρυθμό και τη μουσική.
  • Η κοινωνική αγωγή: η κοινωνική αγωγή του παιδιού προϋποθέτει την ενεργό συμμετοχή του σε ομαδικές δραστηριότητες. Ιδιαίτερο βάρος δίνουμε στην αλληλεπίδραση των παιδιών με το φυσικό και κοινωνικό τους περιβάλλον.
  • Η ενθάρρυνση της συνεργασίας σχολείου και οικογένειας, έτσι ώστε να οικοδομηθεί μια σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στην οικογένεια και το σχολείο. Σε όλες μας τις εκδηλώσεις και δραστηριότητες αλλά και στην καθημερινή μας πρακτική, στοχεύουμε σε όσο το δυνατό μεγαλύτερη συμμετοχή των γονιών, γιατί πιστεύουμε ότι ευτυχισμένα και καλοδουλεμένα παιδιά επιτυγχάνουμε με την καλύτερη δυνατή συνεργασία σχολείου και οικογένειας.
  • Η ποιοτική και ουσιαστική σχέση μεταξύ εκπαιδευτικών και μαθητών: εκπαιδευτικοί με πολυετή πείρα, αγάπη και αφοσίωση στο παιδί, επιδίδονται στην ολόπλευρη ανάπτυξη και πρόοδό του, μέσα από τη γνώση και την αξιοποίηση των ευκαιριών για μάθηση.
  • Οι εκπαιδευτικοί του σύγχρονου Νηπιαγωγείου ενθαρρύνουν τη δράση των μαθητών τους, τους καθοδηγούν, τους φωτίζουν νέους ορίζοντες και τους οπλίζουν με άριστα εφόδια για το μέλλον τους.

Αγαπητοί γονείς, τα παιδιά στο Νηπιαγωγείο:

*Θα μάθουν τι σημαίνει φιλία.

*Θα μάθουν να σέβονται ο ένας τον άλλον αλλά και τον εαυτό τους.

*Θα μάθουν να βοηθάνε ο ένας τον άλλον.

*Θα μάθουν ότι δεν είναι ¨το κέντρο” του κόσμου αλλά ότι είναι ένα μέρος του.

*Θα μάθουν να αποδέχονται τον άλλον με τις ιδιαιτερότητές του, τα ελαττώματά του και τα προτερήματά του.

*Θα μάθουν ότι είναι μοναδικοί αλλά όχι με εγωιστικό τρόπο.

*Θα μάθουν ότι έχουν δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις.

*Θα μάθουν κανόνες και θα κατανοήσουν ότι αν τους ακολουθείς, όλα στην καθημερινή ζωή τους θα κυλούν πιο όμορφα και πιο ομαλά.

*Θα μάθουν να προστατεύουν, να εκτιμούν και να σέβονται κάθε ζωντανό πλάσμα στη γη, ακόμη κι ένα μυρμηγκάκι…

*Θα μάθουν να αυτοεξυπηρετούνται.

*Θα μάθουν να “παίρνουν” αλλά και να “δίνουν”.

*Θα ανακαλύπτουν και θα κατανοούν σιγά σιγά τον κόσμο που τους περιβάλλει.

*Θα μάθουν να σέβονται το περιβάλλον και τη φύση και να την προστατεύουν.

*Θα μάθουν πολλά πολλά πράγματα ακόμη!!Και ξέρετε ποιο είναι το μυστικό??Θα τα μάθουν παίζοντας!!!

           

                Τουλάχιστον εμείς θα προσπαθήσουμε!!

Και με τη δική σας βοήθεια, σίγουρα θα τα καταφέρουμε!!!

“Όλα όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο” Robert Fulghum

… Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πώς να ζω, τι να κάνω και πώς να είμαι, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο.

-Η σοφία δε βρισκόταν στην κορυφή του σχολικού βουνού, αλλά εκεί, στα βουναλάκια από άμμο, στο νηπιαγωγείο.

Αυτά είναι τα πράγματα που έμαθα:

* Να μοιράζεσαι τα πάντα.

* Να παίζεις τίμια.

* Να μη χτυπάς τους άλλους.

* Να βάζεις τα πράγματα πάλι εκεί που τα βρήκες.

* Να καθαρίζεις τις τσαπατσουλιές σου.

* Να μην παίρνεις τα πράγματα που δεν είναι δικά σου.

* Να λες συγγνώμη, όταν πληγώνεις κάποιον.

* Να πλένεις τα χέρια σου πριν από το φαγητό.

* Να κοκκινίζεις.

* Ζεστά κουλουράκια και κρύο γάλα κάνουν καλό.

* Να ζεις μια ισορροπημένη ζωή, να μαθαίνεις λίγο, να σκέπτεσαι λίγο, να σχεδιάζεις, να ζωγραφίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, να παίζεις και να εργάζεσαι κάθε μέρα από λίγο.

* Να παίρνεις έναν υπνάκο το απόγευμα.

* Όταν βγαίνεις έξω στον κόσμο, να προσέχεις την κίνηση, να κρατιέσαι από το χέρι και να μένεις μαζί με τους άλλους.

* Να αντιλαμβάνεσαι τα θαύματα. Να θυμάσαι το μικρό σπόρο μέσα στο δοχείο από φελιζόλ. Οι ρίζες πάνε προς τα κάτω και το φυτό προς τα πάνω. Κανείς πραγματικά δεν ξέρει πώς και γιατί, αλλά όλοι μας μοιάζουμε σ’ αυτό.

* Τα χρυσόψαρα, τα χάμστερς, τα άσπρα ποντίκια, ακόμη κι ο μικρός σπόρος μέσα στο πλαστικό δοχείο, όλα πεθαίνουν. Το ίδιο κι εμείς.

* Να θυμάσαι τελικά τα βιβλία και την πρώτη λέξη που έμαθες την πιο μεγάλη απ’ όλες: τη λέξη ΚΟΙΤΑ, ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕ.

Όλα όσα πρέπει να ξέρετε βρίσκονται κάπου εδώ μέσα. Ο χρυσός κανόνας, η αγάπη και οι βασικές αρχές υγιεινής, η οικολογία, η πολιτική, η ισότητα και η υγιεινή ζωή.

Πάρτε μια απ’ αυτές τις συμβουλές, εκφράστε την με επιτηδευμένη ορολογία ενηλίκων και εφαρμόστε τη στην οικογενειακή σας ζωή, στην εργασία σας, στην κυβέρνησή σας, στον κόσμο σας και θα παραμείνει αληθινή, ξεκάθαρη, σταθερή.

Σκεφτείτε πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος, αν όλοι εμείς οι άνθρωποι τρώγαμε γάλα με κουλουράκια γύρω στις τρεις το απόγευμα και μετά ξαπλώναμε κάτω από τις κουβέρτες για έναν υπνάκο.

Ή, αν όλες οι κυβερνήσεις είχαν ως βασική αρχή να βάζουν πάντα τα πράγματα εκεί που τα βρήκαν και να καθαρίζουν τις τσαπατσουλιές τους.

Είναι ακόμη αλήθεια, ανεξάρτητα από την ηλικία σας, πως όταν βγαίνετε έξω στον κόσμο είναι καλύτερα να κρατιέστε από το χέρι και να μένετε μαζί με τους άλλους …Τελικά πρέπει να σας πω πως έχω άδεια παραμυθά. ΄Ενας φίλος μου μου την έβγαλε και την κρέμασε στον τοίχο, πάνω από το γραφείο μου. Αυτή η άδεια μου επιτρέπει να χρησιμοποιώ τη φαντασία μου, για να ξαναβάζω σε σειρά τις εμπειρίες μου και να προωθώ το μύθο, όσο αυτός εξυπηρετεί κάποια όψη της αλήθειας.

Ακόμη περιέχει το “πιστεύω” ενός παραμυθά:

* Πιστεύω ότι η φαντασία είναι πιο δυνατή από τη γνώση.

* ΄Οτι ο μύθος είναι πιο δραστικός από την ιστορία.

* ΄Οτι τα όνειρα είναι πιο ισχυρά από τα γεγονότα.

* ΄Οτι η ελπίδα πάντα θριαμβεύει έναντι της εμπειρίας.

* ΄Οτι το γέλιο είναι η μόνη θεραπεία της θλίψης.

* Και πιστεύω ότι η αγάπη είναι πιο δυνατή από το θάνατο.

 ROBERT FULGHUM

    

ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΓΟΝΕΩΝ

Αγαπητοί γονείς,

Με το ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς, θα θέλαμε να σας θέσουμε μερικές απόψεις που πιστεύουμε πως θα σας βοηθήσουν να παρατηρήσετε τη συμπεριφορά σας στο ρόλο σας ως γονέα και τα οποία θα υποστηρίξουν θετικά τις σχέσεις σας με το σχολείο.

Είναι καλό να γνωρίζετε, πως είστε οι θεμελιωτές των πρώτων ηθικών αξιών που υιοθετεί κάθε παιδί στη συμπεριφορά του. Από εσάς το παιδί αναγνωρίζει το καλό και το κακό, το ωραίο και το άσχημο, την υπερβολή από το μέτρο και την αρμονία. Είστε, δηλαδή, οι πρώτοι “νομοθέτες” στην ηθική ανάπτυξη του παιδιού. Για τα παιδιά, όντας εξαρτημένα ψυχολογικά και οικονομικά από εσάς, είστε τα πιο σημαντικά πρόσωπα που διδάσκουν με τις πράξεις τους όλα τα παραπάνω.

Το κλειδί της “επιτυχίας” είναι να προσπαθούμε προς την αυτογνωσία και αναγνωρίζουμε τις απαιτήσεις των καιρών.

Οι παρακάτω απόψεις έχουν σαν στόχο να σας κάνουν να προβληματιστείτε, να αναρωτηθείτε, να αναθεωρήσετε πιθανόν λαθεμένες τακτικές και στάσεις στο δύσκολο ρόλο σας ως γονέα. Κάθε προσπάθεια από την πλευρά σας θα χτίσει της μελλοντική αρμονία και ισορροπία της ψυχικής και σωματικής υγείας των παιδιών σας.

*Αναθέστε στα παιδιά σας ευθύνες τόσο μεγάλες ή τόσο μικρές, ανάλογα με τις δυνατότητές τους. Μην πείτε ότι θα αναθέσετε σε αυτά ευθύνες μετά τα 20 τους χρόνια, τότε θα είναι πολύ αργά.

*Αποφεύγετε να κάνετε συγκρίσεις ανάμεσα στα παιδιά σας ή να διατυπώνετε αφορισμούς, κάθε παιδί έχει την μοναδικότητα του και κάθε απόρριψη είναι μεγαλύτερη πληγή για την ψυχή του.

*Χαμηλώστε τους τόνους της φωνής σας και τις έντονες συγκρούσεις στο σπίτι, όσα προβλήματα κι αν έχετε να αντιμετωπίσετε. Τα άσχημα παιδικά χρόνια είναι μια δυσάρεστη “προίκα”, που παραμονεύει να εκδηλωθεί αργότερα στις κατάλληλες συνθήκες.

*Θυμηθείτε: τα παιδιά μιμούνται τις συμπεριφορές, τις επιλογές, τις αρχές των γονέων.

*Μην ειρωνεύεστε ή απορρίπτετε τους δασκάλους των παιδιών σας μπροστά στα μάτια τους. Όσο δίκιο κι αν έχετε φροντίστε να είστε διακριτικοί και διαλλακτικοί. Ο μεγάλος χαμένος θα είναι τα παιδιά σας.

*Υποστηρίξτε και ωθήστε τα παιδιά σας να δανείζονται βιβλία από το σχολείο τους σύμφωνα πάντα με τους κανόνες, kαθώς και να γίνουν μέλη της Δημοτικής δανειστικής βιβλιοθήκης της πόλης σας. Eίστε και εσείς αναγνωστικά πρότυπα. Tα παιδιά μιμούνται τη στάση σας απέναντι στο βιβλίο και την ανάγνωση.

*Φροντίστε να εναρμονίζετε τη στάση σας με αυτές του σχολείου, ακόμα και αν διαφωνείτε σημαντικά, είναι καλό να συζητάτε με τους δασκάλους των παιδιών σας τις απόψεις σας.

*Μάθετε στα παιδιά σας να δίνουν, να φροντίζουν και να νοιάζονται για το συνάνθρωπό τους. Έτσι αναπτύσσεται η κοινωνική τους συνείδηση και τα παιδιά μαθαίνουν την αγάπη.

*Μην αφήνετε τα παιδιά σας ατελείωτες ώρες μπροστά στην τηλεόραση ή στον ηλεκτρονικό υπολογιστή. Η χωρίς μετρό χρήσης τους βλάπτει σοβαρά το σώμα τους, τη βούληση τους στη γλωσσική τους ανάπτυξη, την κοινωνικότητά τους. Παρατήρηση: ένας σημαντικός παράγοντας της παιδικής παχυσαρκίας είναι τα τα σνακ που τρώγονται μπροστά στην τηλεόραση.

*Να φοράτε στα παιδιά σας απλά, καθαρά και άνετα ρούχα. Το ντύσιμο πρέπει να βοηθάει τις κινήσεις τους καθώς και να τα κρατάει ζεστά ή δροσερά. Η αισθητική να μπαίνει στην υπηρεσία της λειτουργικότητας.

*Για το σχολείο φροντίστε τα παιδιά σας να παίρνουν υγιεινές τροφές, χωρίς συντηρητικά, όπως φρούτα, χυμούς, σπιτικά σάντουιτς.

*Προσπαθήστε να μάθετε στα παιδιά σας να μην είναι αργόσχολα, πάντα να κάνουν κάτι, να ασχολούνται με ποικίλες δραστηριότητες. Δηλαδή όχι μόνο διάβασμα, όχι μόνο τηλεόραση ή όχι μόνο παιχνίδι.

*Τα παιδιά μαθαίνουν μέσα από την ικανοποίηση των αναγκών τους. Η λειτουργική μάθηση είναι η πιο μόνιμη και αποτελεσματική, επειδή γίνεται βιωματικά.

*Φροντίστε ώστε τα παιδιά σας να είναι συνεπή στο ωράριο του σχολείου τους. Το σχολείο είναι η σοβαρότερη απασχόληση του παιδιού, όπως είναι η εργασία για σας.

*Είναι καλό τα παιδιά σας να έχουν σταθερές ώρες φαγητού, καθώς και να φροντίζουν την προσωπική τους υγιεινή ( δόντια, σώμα).

*Απαιτήστε από τα παιδιά να φροντίζουν τα πράγματά τους όπως βιβλία, ρούχα, παιχνίδια. Δηλαδή να τα τακτοποιούν και να τα κρατάνε καθαρά.

*Προσπαθήστε να εξηγείτε και να απαντάτε στις ερωτήσεις των παιδιών σας. Η φυσική περιέργεια είναι η καλύτερη πηγή μάθησης για τα παιδιά.

*Αιτιολογήστε στα παιδιά τις επιλογές σας και τις πράξεις σας. Τα παιδιά θα αναπτύξουν συλλογισμούς και θα μιμηθούν αυτή σας τη στάση. Βοηθήστε τα να εκφράσουν τα συναισθήματά τους.

*Πάρετε μαζί σας τα παιδιά στο σούπερ μάρκετ και δείξτε τα πώς ψωνίζετε έτσι σαν βόλτα, σαν παιχνίδι. Μιλήστε -εξηγείστε τα γιατί αγοράζετε το ένα προϊόν και όχι κάποιο άλλο. Έτσι τα παιδιά μαθαίνουν να αξιολογούν σωστά τα προϊόντα και να ωριμάζουν ως καταναλωτές. Μην υποχωρείτε στις επιθυμίες τους εύκολα για αγορά τροφών ανθυγιεινών.

*Μη δίνετε στα παιδιά μεγάλα χαρτζιλίκια όσο πλούσιοι και αν είστε. Μάθετε στα παιδιά να εκτιμούν την αξία των αγαθών, το μόχθο, καθώς και τα ίδια τα χρήματα.

*Μάθετε στα παιδιά σας να αποταμιεύουν και να βάζουν στόχους με τις αποταμιεύσεις τους, όπως να αγοράσουν κάτι χρήσιμο γι΄ αυτά. όπως βιβλία. παιχνίδια. δώρα.

*Να συμμετέχετε πάντα στις εκδηλώσεις καθώς και στις συναντήσεις των γονέων που οργανώνει το σχολείο των παιδιών σας. Έχει μεγάλη σημασία η καλή συνεργασία των γονέων με το σχολείο. Οι συγκρούσεις και οι αντιφάσεις πολλές φορές προκαλούν σύγχυση στις απόψεις των παιδιών που βρίσκονται σε διαμόρφωση.

*Η ζωή είναι πολύ δύσκολη για να λέμε πάντα ναι στα παιδιά. Ο άνθρωπος ωριμάζει μέσα από τις συγκρούσεις (Piaget). Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να μοιράζονται, να περιμένουν. να στερούνται (αν ποτέ και ότι χρειαστεί), να δίνουν, να υποχωρούν. Όλες οι συγκρούσεις της ανθρωπότητας γίνονται για το μοίρασμα των αγαθών, του χρόνου, της φροντίδας, της αγάπης.

*Βοηθήστε  τα παιδιά να γίνουν δυνατά και ευαίσθητα. Να αναγνωρίζουν τις υποχρεώσεις τους και να αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους. Υποστηρίξτε τα να βάζουν στόχους στη ζωή τους και όχι απλώς να έχουν επιθυμίες.

*Να κρατάτε σταθερή στάση για τα ίδια πράγματα. Οι ακραίες συμπεριφορές για τα ίδια αιτήματα, προκαλούν σύγχυση στην ωρίμανση του παιδιού π.χ. επειδή καθυστέρησε να γυρίσει στο σπίτι την πρώτη φορά να τον δείρετε και την άλλη να αδιαφορήσετε.

*Η λεκτική βία είναι το ίδιο βλαπτική με τη σωματική βία. Μην αναπαράγετε στα παιδιά σας τις εμπειρίες αυτές που πιθανόν περάσατε εσείς στα παιδικά σας χρόνια.

*Αφήστε τα παιδιά σας να παίζουν. Το παιχνίδι είναι η πιο υγιής πηγή -διαδικασία για τη μάθηση των ανθρώπινων σχέσεων και των σχέσεων με τα πράγματα. Το παιχνίδι συνοδεύει τον άνθρωπο μέχρι τα βαθιά του γεράματα.

Διαβάζοντας όλα τα παραπάνω είναι καλό να μην πανικοβληθούμε. Γιατί σε όλες τις εποχές, τα παιδιά αισθάνονται ότι οι γονείς τους δεν τα καταλαβαίνουν. Οι γονείς, πάλι από την πλευρά τους, θαρρούν πως αυτοί ήταν μάλλον καλύτερα παιδιά.

Ας προσπαθήσει ο καθένας από την πλευρά του να κατανοήσει το ρόλο του άλλου και πιο πολύ οι γονείς. Ο καθένας, δυστυχώς ή ευτυχώς, ωριμάζει βιώνοντας από μόνος του το δικό του ρόλο.

Η αυτογνωσία, η αγάπη, το μέτρο στην αναζήτηση των ανθρώπινων σχέσεων και της μάθησης , ίσως είναι μερικά από τα πολλά “κλειδιά” της Ευτυχίας στη συνύπαρξη και στην αρμονία του σύμπαντος.

Οι ψυχολόγοι του Χάρβαρντ συνιστούν στους γονείς να κάνουν αυτά τα 7 πράγματα

Οι ψυχολόγοι του Χάρβαρντ συνιστούν στους γονείς να κάνουν αυτά τα 7 πράγματα

Ο εγκέφαλος ενός παιδιού δεν είναι ένας μικροσκοπικός εγκέφαλος ενηλίκων. Είναι ένας εγκέφαλος που είναι υπό κατασκευή και συνδέεται με τον κόσμο. Και εναπόκειται στους γονείς να δημιουργήσουν έναν κόσμο που να είναι πλούσιος σε ερεθίσματα για την ανάπτυξή του.

Με βάση χρόνια έρευνας στη νευροεπιστήμη και την ψυχολογία, ακολουθούν επτά κανόνες γονικής μέριμνας για να βοηθήσουν το παιδί να δημιουργήσει έναν εγκέφαλο που να είναι ευέλικτος και συνεπώς ανθεκτικός.

  1. Να είστε κηπουρός, όχι ξυλουργός

Οι ξυλουργοί σμιλεύουν το ξύλο στο σχήμα που θέλουν. Οι κηπουροί βοηθούν τα πράγματα να μεγαλώσουν από μόνα τους καλλιεργώντας ένα εύφορο τοπίο.

Ομοίως, οι γονείς μπορούν να σμιλεύσουν ή πλάσουν το παιδί τους σε κάτι συγκεκριμένο, ας πούμε, μουσικό. Ή μπορούν να παρέχουν ένα περιβάλλον που να ενθαρρύνει την υγιή ανάπτυξη σε οποιαδήποτε κατεύθυνση επιλέξει το παιδί.

Ίσως θέλετε το παιδί σας να παίζει βιολί στο Symphony Hall κάποια μέρα, αλλά αναγκάζοντάς το να κάνει μαθήματα (η προσέγγιση του ξυλουργού) μπορεί να χτίσει έναν δεξιοτέχνη ή ένα παιδί που βλέπει τη μουσική ως μια δυσάρεστη δουλειά.

Η προσέγγιση του κηπουρού θα ήταν να προσφέρετε μια ποικιλία μουσικών ευκαιριών μέσα κι έξω από το σπίτι και να δείτε ποιες πυροδοτούν το ενδιαφέρον του παιδιού σας.

Μόλις καταλάβετε τι είδους «φυτό» μεγαλώνετε, μπορείτε να “προσαρμόσετε το έδαφος” για να ριζώσει και να ανθίσει.

  1. Μιλήστε και διαβάστε στο παιδί σας. Πολύ

Η έρευνα δείχνει ότι, ακόμη και όταν τα παιδιά είναι μόλις μερικών μηνών και δεν καταλαβαίνουν τις έννοιες των λέξεων, ο εγκέφαλός τους εξακολουθεί να τις χρησιμοποιεί.

Αυτό χτίζει ένα θεμέλιο νευρώνων για μεταγενέστερη μάθηση. Έτσι, όσο περισσότερες λέξεις ακούνε, τόσο μεγαλύτερο είναι το αποτέλεσμα. Θα έχουν επίσης καλύτερο λεξιλόγιο και κατανόηση ανάγνωσης.

Η διδασκαλία τους «λέξεων συναισθημάτων» (δηλαδή, λυπημένος, χαρούμενος, απογοητευμένος) είναι ιδιαίτερα ευεργετική. Όσες περισσότερες γνωρίζουν, με τόσο μεγαλύτερη συναισθηματική ευελιξία μπορούν να λειτουργήσουν.

Βάλτε αυτήν τη συμβουλή σε δράση, αναπτύσσοντας τα συναισθήματα άλλων ανθρώπων. Μιλήστε για το τι προκαλεί συναισθήματα και πώς μπορεί να επηρεάσουν κάποιον: «Βλέπετε αυτό το κλαμένο αγόρι; Νιώθει πόνο επειδή έπεσε κάτω και χτύπησε το γόνατό του. Είναι λυπημένος και πιθανότατα θέλει μια αγκαλιά από τους γονείς του».

Σκεφτείτε τον εαυτό σας ως τον ξεναγό των παιδιών σας μέσα από τον μυστηριώδη κόσμο των ανθρώπων και τις κινήσεις και τους ήχους τους.

  1. Εξηγήστε τα πράγματα

Μπορεί να είναι κουραστικό όταν το παιδί σας ρωτά συνεχώς, «Γιατί;». Αλλά όταν τους εξηγείτε κάτι, έχετε πάρει κάτι νέο και μυστήριο από τον κόσμο και το έχετε προβλέψει. Οι εγκέφαλοι λειτουργούν πιο αποτελεσματικά όταν μαθαίνουν να προβλέπουν.

Αποφύγετε να απαντήσετε στα παιδικά «γιατί» με απαντήσεις του στιλ «Επειδή το είπα». Τα παιδιά που καταλαβαίνουν τους λόγους για να συμπεριφέρονται με συγκεκριμένο τρόπο μπορούν να ρυθμίζουν αποτελεσματικότερα τις ενέργειές τους.

Αν το μόνο που γνωρίζουν είναι «Δεν πρέπει να τρώω όλα τα μπισκότα γιατί μου το είπε η μαμά και θα βρω μπελάδες», αυτή η συλλογιστική μπορεί να μην τα βοηθήσει όταν οι γονείς δεν είναι παρόντες.

Θα είναι όμως καλύτερα αν καταλαβαίνουν: «Δεν πρέπει να τρώω όλα τα μπισκότα γιατί θα με πονέσει η κοιλιά μου». Αυτή η συλλογιστική τα βοηθά να κατανοήσουν τις συνέπειες των πράξεών τους και ενθαρρύνουν την ενσυναίσθηση.

  1. Περιγράψτε τη δραστηριότητα και όχι το άτομο

Όταν ο γιος σας χτυπάει την κόρη σας στο κεφάλι, μην τον αποκαλείς «κακό αγόρι». Να είστε συγκεκριμένοι: «Σταμάτα να χτυπάς την αδερφή σου. Την πονάς και την ενοχλείς. Ζήτησέ της συγνώμη».

Ο ίδιος κανόνας ισχύει για τον έπαινο: Μην αποκαλείτε την κόρη σας «καλό κορίτσι». Αντ’ αυτού, σχολιάστε τις ενέργειές της: «Έκανε μια καλή επιλογή χωρίς να θίξεις τον αδερφό σου». Αυτό το είδος διατύπωσης θα βοηθήσει τον εγκέφαλό της να δημιουργήσει πιο χρήσιμες ιδέες για τις ενέργειές της και τον εαυτό της.

Μια άλλη πρόταση είναι να περιγράψετε τις δράσεις των χαρακτήρων ενός παραμυθιού. Όταν κάποιος δεν λέει την αλήθεια, μην πείτε «Ο Σαμ είναι ψεύτης», χαρακτηρισμός που αφορά το άτομο. Πείτε, «Ο Σαμ είπε ένα ψέμα», που αφορά τη δραστηριότητα. Στη συνέχεια, συνεχίστε με, «Γιατί νομίζετε ότι έκανε ο Σαμ; Πώς θα νιώσουν άλλοι αν μάθουν; Πρέπει να συγχωρήσουν τον Σαμ;»

Συμμετέχοντας στην περιέργεια και όχι στην αυθεντία, διαμορφώνετε την ευελιξία που θα χρειαστούν σε πραγματικές καταστάσεις. Σηματοδοτείτε επίσης ότι ο Σαμ δεν είναι εγγενώς ανέντιμος, αλλά βρίσκεται σε μια συγκεκριμένη κατάσταση. Ίσως να συμπεριφερόταν με μεγαλύτερη ειλικρίνεια σε άλλες περιστάσεις.

  1. Βοηθήστε τα παιδιά σας να σας μιμηθούν

Έχετε παρατηρήσει πώς μπορούν τα παιδιά να «παίξουν» κάποιες εργασίες όπως το καθάρισμα ή τη μαγειρική; Τα παιδιά μαθαίνουν φυσικά παρακολουθώντας, παίζοντας, και πάνω απ ‘όλα, αντιγράφοντας ενήλικες. Είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος να μάθουν και τους δίνει μια αίσθηση αυτοκυριαρχίας. Δώστε τους λοιπόν μια μικροσκοπική σκούπα ή φτυάρι κήπου και αφήστε τη μίμηση να ξεκινήσει.

Προσοχή: Τα μικρά παιδιά θα σας αντιγράψουν για καλύτερα ή χειρότερα.

  1. Εκθέστε τα παιδιά (με ασφάλεια) σε πολλά άτομα

Μαζί με ανθρώπους που συνήθως συναντούν τα παιδιά σας – παππούδες, θείες και θείους, φίλους, άλλα παιδιά – προσπαθήστε να τα εκθέσετε σε όσο το δυνατόν περισσότερη ποικιλομορφία, ειδικά όταν είναι βρέφη.

Σύμφωνα με έρευνα, τα μωρά που αλληλοεπιδρούν τακτικά με ομιλητές διαφορετικών γλωσσών μπορεί να διατηρήσουν την κρίσιμη εγκεφαλική καλωδίωση που τα βοηθά να μάθουν άλλες γλώσσες στο μέλλον.

Ομοίως, τα μωρά που βλέπουν πολλά διαφορετικά πρόσωπα μπορούν να καλυφθούν καλύτερα για να διακρίνουν και να θυμούνται μια μεγαλύτερη ποικιλία προσώπων στη μετέπειτα ζωή. Αυτό μπορεί να είναι το απλούστερο αντιρατσιστικό βήμα που μπορείτε να κάνετε ως γονέας.

  1. Ενθαρρύνετε την αυτενέργεια

Τα παιδιά λατρεύουν να δοκιμάζουν τα πράγματα μόνα τους χωρίς τη βοήθειά σας, όπως το ντύσιμο ή τη συναρμολόγηση παζλ. Αυτό είναι καλό. Θέλετε να αναπτύξουν την αίσθηση της ελευθερίας.

Ακόμη και ενέργειες που μοιάζουν με κακή συμπεριφορά μπορεί να είναι προσπάθειες ενός παιδιού να κατανοήσει την επίδρασή του στον κόσμο. Όταν το δίχρονο αγγελούδι σας ρίχνει τα γαριδάκια του στο πάτωμα και σας περιμένει να τα παραλάβετε, δεν σας «χειρίζεται». Πιθανότατα, μαθαίνει κάτι για τη φυσική της βαρύτητας. Μαθαίνει επίσης ότι οι ενέργειές της επηρεάζουν τον κόσμο γύρω της. Το να γνωρίζεις πότε να επέμβεις και πότε όχι μπορεί να είναι δύσκολο. Αλλά εάν είστε πάντα παρόντες, καθοδηγώντας το παιδί σας και φροντίζετε κάθε ανάγκη του, δεν μαθαίνουν να κάνουν τα πράγματα οι ίδιοι. Μερικές φορές, αφήνοντάς τα να παλεύουν δημιουργεί ανθεκτικότητα και τα βοηθά να κατανοήσουν τις συνέπειες των ενεργειών τους.

Κείμενο Αγγελική Λάλου
Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Accessibility by WAH
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων