Σήμερα Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2023 , ήρθαμε στο Νηπιαγωγείο μας για να τιμήσουμε τα παιδιά που με τον αγώνα τους έφεραν τη Δημοκρατία στη χώρα μας. Τα τραγούδια αντηχούσαν παντού και εμείς τα τραγουδούσαμε με δυνατή φωνή όπως οι φοιτητές τη χρονιά εκείνη και αφήσαμε κόκκινα γαρύφαλλα στο μνημείο του Πολυτεχνείου.

Τις προηγούμενες ημέρες μιλήσαμε για το πολυτεχνείο, για το τι είναι και που είναι.

Μιλήσαμε για την επέτειο του πολυτεχνείου, τη 17η Νοεμβρίου 1973 και για το τι έγινε τότε.

Ακούσαμε τραγούδια & είδαμε Βίντεο για την εποχή εκείνη διαβάσαμε βιβλία……….

και η Κα Γιόλα έπαιξε κουκλοθέατρο την  Ντενεκεδούπολη…………..

Δημιουργήσαμε κατασκευές σχετικές με το Πολυτεχνείο, κάποια φεύγοντας μετά την γιορτή,  την πήραμε μαζί μας.

Σήμερα Πέμπτη 17 Νοέμβρη 2022, γιορτάσαμε και καταθέσαμε φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στους φοιτητές του Πολυτεχνείου πουμε το θάρρος και την αγωνιστικότητά τους έδιωξαν τη Δικτατορία και επανάφεραν στη χώρα τη Δημοκρατία.

Είπαμε ποιήματα…………………………………………..

Τραγουδήσαμε όλα τα γνωστά μας τραγούδια: «Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία», , «Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο».,,,,,,,,,

Κάναμε εξιστόρηση των γεγονότων συμπληρώνοντας ο ένας τον άλλον…………………………………………..

Καταθέσαμε και τα γαρυφαλλάκια μας στο ιστορικό πανό…………………………………….

17 Νοέμβρη κατασκευές:

Στους πίνακες του Γαΐτη παρατηρήσαμε τους  «Ανθρώπους με τα καπέλα» που υπάρχουν στους περισσότερους από αυτούς. Αναφερθήκαμε στα χρώματα που χρησιμοποιεί, παρατηρήσαμε τους πίνακες , τους αναλύσαμε, ποιοι είναι οι εμφανιζόμενοι, τι ρούχα φορούν, ποια στάση του σώματος έχουν, που βρίσκονται,κ.α.                                         Τα παιδιά βρήκαν το δικτάτορα, τους φόβους που αυτός δημιουργούσε, την έλλειψη της ελευθερίας των κατοίκων της ασπρόμαυρης πόλης, τη διαμαρτυρία των πολιτών για την άσχημη κατάσταση που βίωναν, το σχέδιο δράσης για την απαλλαγή τους από το στρατηγό και το αίσιο τέλος της αποκατάστασης της ελευθερίας και της χαράς με τη φυγή του στρατηγού.

Ορμώμενες από την καταπληκτική δουλειά της συναδέλφου Καλλιόπης Παπουτσάκη και των παιδιών της, διαβάσαμε την ιστορία του Παντελή και των φίλων του που είχε πολλά κοινά στοιχεία με την ιστορία του πολυτεχνείου. Το βιβλίο της ιστορίας του Παντελή βασίζεται σε πίνακες του γνωστού ζωγράφου και χαράκτη Γ.Γαΐτη.

Ο Γιάννης Γαΐτης (Αθήνα, 4 Μαρτίου 1923 – 22 Ιουλίου 1984) ήταν Έλληνας ζωγράφος, χαράκτης και γλύπτης. Είναι γνωστός για τα “Ανθρωπάκια” του, μορφές που δεν έχουν ατομικά χαρακτηριστικά και έχουν πανομοιότυπο ντύσιμο με ριγέ κοστούμι και καπέλο, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη μαζικοποίηση του σύγχρονου ανθρώπου.

Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο                                                                                                                                                                        Ένα αγαπημένο τραγούδι όλων των παιδιών, στο σχολείο. Έχει συνδεθεί με τον εορτασμό της επετείου του Πολυτεχνείου και κάθε χρόνο το μαθαίνουμε………………………………………

Συνθήματα από τη περίοδο της εξέγερσης στο Πολυτεχνείο, κατάλληλο για την επέτειο μνήμης του Πολυτεχνείου………………………..

Αυτό το τραγούδι θα μείνει για πάντα στην καρδία μας……………………………………..

Διαβάσαμε κι εμείς το βιβλίο………………………………..Η ΚΥΡΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Online παιχνίδια με αφορμή το παραμύθι «Η κυρά-Δημοκρατία» (της Κωνσταντίνας Αρμενιάκου)

https://learningapps.org/view15131103

Τέλος ακούστε το τραγούδι Αρνιέμαι για να ξέρουμε τι πρέπει πάντα να αρνιόμαστε για μια πιο ελεύθερη ζωή……………………………………

ΑΡΝΙΕΜΑΙ

Την Τετάρτη 17  Νοεμβρίου 2021 πραγματοποιήθηκε η γιορτή του σχολείου μας για την Επέτειο του Πολυτεχνείου. Με τα  παιδιά τραγουδήσαμε και παρακολουθήσαμε΄την Ντενεκεδούπολη σε Κουκλοθέατρο που μας έπαιξαν οι δασκάλες μας Κα Γιόλα και Κα Ναταλία, για να καταλάβουμε την σημασία της Ελευθερίας και της  Δημοκρατίας …………………………………………….

Τέλος οι χειροτεχνίες μας………………………………

Και μιά ομαδική εργασία από το Τμήμα 1….

Την Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2019, πραγματοποιήθηκε η γιορτή του σχολείου μας για την Επέτειο του Πολυτεχνείου. Με τα  παιδιά τραγουδήσαμε και μιλήσαμε  για την ειρήνη, την Δημοκρατία και την ελευθερία.

Οι χειροτεχνίες μας……………………………………..

Με τις συγκεκριμένες εικόνες σκοπεύω καταρχάς  να γνωρίσω στα παιδιά τον Γιάννη Γαϊτη και τα ανθρωπάκια του και μετά να συζητήσω μαζί τους για το τι δείχνουν και ποιες από αυτές μπορούν να συνδέσουν με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου,τι συναισθήματα τους δημιουργούν, κ.λ.π. Γιατί για μένα οι περισσότερες αν όχι όλες μπορούν να συσχετιστούν με τη βία, τον φόβο και την καταπίεση που κυριαρχούσε στις ζωές των Ελλήνων κατά την διάρκεια της δικτατορίας.

Ακόμα δύο Πίνακες του Κώστα Μαλάμου  (1913-2017), εμπνευσμένοι από το Πολυτεχνείο.!!!

Την άλλη μέρα. 1976.                                         Πρώτη Επέτειος. 1975

Δύο θρυλικά τραγούδια , θρυλικών δημιουργών για μια θρυλική εποχή.!!!!

Αυτό το τραγούδι δεν βαριέμαι ποτέ να το ακούω αλλά πολύ περισσότερο κάθε χρόνο να το μαθαίνω στους μικρούς μου μαθητές, γιατί είναι  διαχρονικό και σου ανεβαζει την διαθεση !                                                                                           Το τραγούδι είναι πολύ σημαντικό και κρύβει βαθύτερα νοήματα. “Τα παιδιά ζωγραφίζουν 2 καρδιές και έναν ήλιο στη μέση”  δες μέσα από αυτό ότι…… οι νέοι οραματίζονται μια καλύτερη ζωή αγάπης και δικαιωσύνης. Αυτή άλλωστε ήταν και η ουσία των αιτημάτων της γενιάς της δημοκρατικής  μεταπολίτευσης, σε λίγους στίχους.

Την Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2018 πραγματοποιήθηκε η γιορτή του σχολείου μας για την Επέτειο του Πολυτεχνείου. Με τα  παιδιά τραγουδήσαμε, είπαμε ιστορίες  για την ειρήνη, την Δημοκρατία και την ελευθερία. Τέλος παρακολουθήσαμε ολιγόλεπτα βίντεο ώστε η ψυχή μας να καταλάβει και να  τιμήσει την εποχή εκείνη.

Οι Χειροτεχνίες μας………………………………

Διαβάσαμε τα παραμύθια η Κυρία Δημοκρατία και Ντενεκεδούπολη, μετά ασχοληθήκαμε με τις έννοιες της Δικτατορίας και της Δημοκρατίας. Αναφερθήκαμε στα γεγονότα, είδαμε σχετικά βίντεο και φωτογραφίες.

Στη συνέχεια διαβάσαμε ένα  ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη : «Μη σημαδέψεις την καρδιά μου»

Αδερφέ μου, σκοπέ
σ’ ακούω να περπατάς πάνω στο χιόνι
σ’ ακούω που βήχεις μες στην παγωνιά
σε γνωρίζω, αδερφέ μου
και με γνωρίζεις.
Στοιχηματίζω ότι έχεις μια κοριτσίστικη φωτογραφία στην
τσέπη σου.
Στοιχηματίζω αριστερά μέσα στο στήθος σου πως έχεις μια
καρδιά.
Θυμάσαι;
Είχες κάποτε ένα τετράδιο ζωγραφισμένο χελιδόνια
είχα κάποτε ονειρευτεί να περπατήσουμε κοντά – κοντά
στο κουτελό σου ένα μικρό σημάδι απ’ την σφεντόνα μου
στο μαντήλι μου φυλάω διπλωμένα τα δάκρυά σου
στην άκρη της αυλής μας έχουν ξεμείνει τα σκολιανά
παπούτσια σου
στον τοίχο του παλιού σπιτιού φέγγουν ακόμα
με κιμωλία γραμμένα τα παιδικά μας όνειρα…..
………………………………………………………………………………
Κι όταν σου πουν να με πυροβολήσεις
χτύπα με αλλού
μη σημαδέψεις την καρδιά μου.
Κάπου βαθιά της ζει το παιδικό σου πρόσωπο.
Δεν θα’ θελα να το λαβώσεις.

Πραγματικά πιστεύω ότι τα παιδιά μετά από την συζήτησή μας κατάλαβαν το νοήμά του, τους άρεσε πολύ γι’αυτό και ζήτησαν να το ξαναδιαβάσουμε!!!!!!……..

Τέλος τους έδειξα και συζητήσαμε τα graffiti του γνωστού Βρετανού ακτιβιστή Banksy.

Τι φαντάζεστε ότι πετάει ο νεαρός;

Και να το  πραγματικό graffiti του Banksy

 Τι ωραίο  θα  ήταν τα όπλα, να πετάγανε λουλούδια!!