Τα παιδιά είπαν με καμάρι τα ποιηματά τους τιμώντας τους ήρωες που πολέμησαν για την ελευθερία της πατρίδας μας  και τραγούδησαν τραγούδια.

Η εβδομάδα ξεκίνησε με διερεύνηση των γνώσεων των παιδιών σχετικά με την 28η Οκτωβρίου 1940, πολύ εποπτικό υλικό (φωτογραφίες, βιβλία, τραγούδια της εποχής και video).

Μετά την εξιστόρηση των γεγονότων της κήρυξης του  Ελληνοιταλικού πολέμου τα παιδιά θέλησαν να τα δραματοποιήσουν.΄Ετσι ετοιμάστηκε ο “Μεταξάς” , ο “Γκράτσι”, οι στρατιώτες,τα γυναικόπαιδα που μείναν πίσω , οι νοσοκόμες, οι γυναίκες της Πίνδου και έτοιμη η αναπαράσταση…

“Ο Ιταλός πρεσβευτής ξημερώματα πηγαίνει στον Μεταξά και του ζητά να παραδώσει την Ελλαδα”

Οι γυναίκες της Πίνδου κουβαλούν πολεμοφόδια

Οι γυναίκες που μείναν πίσω πλέκουν ζεστά ρούχα για τους στρατιώτες

Οι νοσοκόμες φροντίζουν τους τραυματίες

ΑΕΡΑ! Ρίξαμε τους Ιταλούς στη θάλασσα!

Συζητήσαμε για έννοιες δύσκολες όπως  “ελευθερία/ κατοχή, σκλαβιά”, “πατρίδα”, “πόλεμος/ειρήνη” και τα παιδιά εκφράσαν τις ιδέες τους με λόγια αλλά και μέσα από τη ζωγραφική.

Γνωρίσαμε τον Πικάσο   μέσα από τα έργα του “Γκουέρνικα” και “Το παιδί με το περιστέρι”

Ακούσαμε την “τραγουδίστρια της Νίκης” Σοφία Βέμπο και μάθαμε το “Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του”  καθώς και άλλα τραγούδια για τη σημαία, την πατρίδα και την ειρήνη.

Τα παιδιά έμαθαν ποιηματάκια που θα πούμε στη γιορτή για να τιμήσουμε τους ήρωες που πολέμησαν για να είμαστε σήμερα ελεύθεροι αλλά και για να φωνάξουμε όλοι μαζί “Ποτέ ξανά πόλεμος” και έφτιαξαν τις δικές του σημαίες.  Επίσης παρατήρησαν και συζήτησαν κάποιες φωτογραφίες και γελοιογραφίες της εποχής του πολέμου και της Κατοχής και έφτιαξαν τις δικές τους λεζάντες- τίτλους.

Λεβέντη μου , τσολιά μου να σε φυλάει ο Θεός.

Παίξαμε κουκλοθέατρο “Ο γίγαντας και ο νάνος”  μια παραμυθένια εκδοχή της ιστορίας όπου ο γίγαντας και ο νάνος ζουν ευτυχισμένα σαν καλοί γείτονες όταν ο γίγαντας αποφασίζει να πάρει και το σπίτι και τα χωράφια του νάνου και να τα κάνει δικά του. Ο νάνος αρνείται και γενναία υπερασπίζεται το δίκιο και την ελευθερία του. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν και καταχειροκρότησαν τον “γενναίο νάνο”.

Φυσικά δεν ξεχάσαμε να φροντίζουμε και να παρακολουθούμε την ανάπτυξη των σπόρων που φυτέψαμε

Η   κάθε ομάδα φροντίζει και παρακολουθεί την εξέλιξη του φυτού της και την καταγράφει κάθε βδομάδα.

     Η εβδομάδα ξεκίνησε με την ιστορία του  “Ζυμαρούλη” και τέθηκε το ερώτημα πώς γίνεται το ψωμί που τρώμε; Έχουμε ήδη επιγραμματικά αναφερθεί στο όργωμα και τη σπορά που γίνεται το φθινόπωρο αλλά επειδή είναι πράγματα έξω από την εμπειρία των παιδιών η σύνδεση δεν είναι εύκολη για αυτά. Είδαμε αρκετές εικόνες για τις γεωργικές εργασίες άλλοτε και τώρα. Συζητήσαμε και τα παιδιά κατέληξαν ότι η δουλειά του γεωργού στα παλιά χρόνια ήταν πολύ-πολύ δύσκολη. Σειροθετήσαμε εικόνες από το όργωμα και τη σπορά ως το φούρνο και τελικά το τραπέζι μας. Με το τραγούδι “Ο γεωργός πάει στον αγρό”  κωδικοποιήσαμε με κινήσεις τον κύκλο από το σιτάρι ως το ψωμί.   Βρήκαμε πληροφορίες σε βιβλία όπως “φυτρώνει φυτρώνει ο σπόρος” “Από το σιτάρι στο ψωμί”,  παιδικές εγκυκλοπαίδειες και στο ιντερνετ,  τις παρουσιάσαμε και τις συζητήσαμε.

  Διαβάσαμε το λαϊκό παραμύθι “To πιο γλυκό ψωμί” που ενθουσίασε τα παιδιά  το ζωγραφίσαμε και το δραματοποιήσαμε … Ο βασιλιάς που είχε και του πουλιού το γάλα είναι δυστυχισμένος….όλα του φαίνονται άνοστα.Τα καλούδια που του φέρνουν οι μάγειρές του δεν τα τρώει και όλο αναστενάζει!Ώσπου συναντά κάνοντας μια βόλτα έναν κουρελή γέροντα που του μιλά για το πιο γλυκό ψωμί. Διατάζει να του το βρουν και να του το φέρουν… Μα και τα πιο γλυκά και περίτεχνα ψωμιά του βασιλείου δεν τον ικανοποιούν.

.

Διατάζει να του φέρουν τον γέρο που τον κορόιδεψε μπροστά του κι εκείνος τον πείθει πως για να βρει το πιο γλυκό ψωμί πρέπει να τον ακολουθήσει. Το σιτάρι που έσπειρε ο γέροντας με τον ήλιο και τη βροχή μεγάλωσε, πρασίνισε, έγινε στάχυ έτοιμο για θερισμό. Ο βασιλιάς είχε πολλές δουλειές να κάνει … Από το χάραμα μέχρι που νύχτωνε δούλευε στο χωράφι, κουβάλησε το σιτάρι στο μύλο και το αλεύρι στην καλύβα του γέρου.

Κάθε βράδυ έπεφτε κουρασμένος αλλά χαμογελώντας για ύπνο και όταν έφαγε το ψωμί που ζύμωσε και έψησε με τον γέροντα ήταν πραγματικά το πιο γλυκό ψωμί του κόσμου!

Φυσικά φτιάξαμε και το δικό μας πιο γλυκό ψωμί γιατί είναι από τα χεράκια μας!

Γράψαμε τη συνταγή, βάλαμε τα υλικά στη σειρά και ακολούθησε η διαδικασία όπου όλοι συμμετείχαν με ενθουσιασμό  και ανυπομονούσαν να φάνε το πιο γλυκό δικό τους ψωμί.

Παρατηρήσαμε το σιτάρι, το αγγίξαμε, το μυρίσαμε και προσπαθήσαμε να το κάνουμε αλεύρι χρησιμοποιώντας για μυλόπετρες δύο στρογγυλά ξύλινα τουβλάκια (δύσκολη δουλειά!)

Τελικά αποφασίσαμε να φυτεψουμε κι εμείς σιτάρι, αλλά και διάφορα όσπρια που έφεραν τα παιδιά από το σπίτι και να παρακολουθούμε την ανάπτυξή τους. Τι θα συμβεί στις φακές που φυτέψαμε αλλά τις κλείσαμε στο ντουλάπι, χωρίς φως; Τι θα συμβεί σε αυτές που δεν ποτίζουμε; Σε εκείνες που κλείσαμε σε διάφανο βάζο (χωρίς αέρα) Σε αυτές που θα ρίχνουμε πολύ νερό; Τα παιδιά έκαναν υποθέσεις που τις καταγράψαμε, χωρίστηκαν σε ομάδες επιλέγοντας τι θα φυτέψουν και θα είναι ευθύνη τους να παρακολουθούν,να καταγράφουν την εξέλιξή τους  και φυσικά να φροντίζουν.
Βέβαια η ευκαιρία για ομαδοποιήσεις (σύνολα), αντιστοιχίσεις και άλλα … μαθηματικά δεν έμειναν ανεκμετάλλευτες. Ούτε βέβαια η ευκαιρία για γραφή και κατανόηση από τα παιδιά της ανάγκης να γράφουμε (για να μην ξεχνάμε, για να επικοινωνήσουμε ένα μήνυμα – μια συνταγή)

Και ένα “χωράφι” με σιτάρι και το  απαραίτητο σκιάχτρο για τα πουλιά

Από τη λαϊκή μας παράδοση ο μύθος “της δεκοχτούρας”  μας έκανε και διασκεδάσαμε αλλά και εκφράσαμε συναισθήματα μέσα από τη ζωγραφική και τη δραματοποίηση.

   Για να δούμε τι θυμόμαστε από όλα όσα συζητήσαμε για το φθινόπωρο( ανάκληση και ανατροφοδότηση γνώσεων), τις αλλάγές στη ζωή των ανθρώπων αλλά και  των ζώων και των φυτών  αποφασίσαμε να χωριστούμε σε ομάδες και η καθεμία να ζωγραφίσει κάτι  που συμβαίνει το φθινόπωρο, να μας το παρουσιάσει για να φτιάξουμε το μεγάλο βιβλίο του φθινοπώρου, όπου μπορούμε να προσθέτουμε πράγματα μέχρι να τελειώσει και να το διαβάζουμε στη βιββλιοθήκη μας.

Η νύχτα μεγαλώνει και οι άνθρωποι ετοιμάζουν τα σπίτια για τον χειμώνα

Ανοίγουν τα σχολεία και ι άνθρωποι αγοράζουν ξύλα για τον Χειμώνα

Τα ζώα ετοιμάζουν τις φωλιές τους για τον χειμώνα

Αρχίζουν τα πρωτοβρόχια

Σπορά, όργωμα και τα προβατάκια κατεβαίνουν από τα βουνά για να ξεχειμωνιάσουν

Τα αποδημητικά πουλιά φεύγουν για ζεστές χώρες

Τα φυλλοβόλα δέντρα χάνουν τα φύλλα τους που κίτρινα πέφτουν στη γη

Το εξώφυλλό μας

Κολλάζ με υλικά της φθινοπωρινής φύσης στις ελεύθερες δραστηριότητες από ομάδα παιδιών

Ολοκληρώσαμε και την  θεματική ενότητα του νερού διαβάζοντας το “Κλάμα του ποταμού” για να ευαισθητοποιηθούν τα παιδιά στο θέμα της μόλυνσης του υδροφόρου ορίζοντα και των συνεπειών της  όχι μόνο στη ζωή του ανθρώπου αλλά και όλων των ζωντανών στον πλανήτη γη.

Τα παιδιά ζωγράφισαν για να παρουσιάσουν τις απόψεις τους ….

Τα καθαρά και τα μολυσμένα νερά του ποταμού

Καλό Σαββατοκύριακο και από Δευτέρα με 28η Οκτωβρίου, ποιήματα , τραγούδια και … παρελάσεις!

       Στις 6 Οκτώβρη (ημέρα σχολικού αθλητισμού κατά του ρατσισμού) με αφορμή το βιβλίο “Το κάτι άλλο” τα παιδιά προβληματίστηκαν για το “διαφορετικό” και την αποδοχή του και παίξαμε διάφορα ψυχοκινητικά παιχνίδια συνεργασίας, ομαδικότητας και σεβασμού των δυνατοτήτων του άλλου.

Η εβδομάδα ξεκίνησε βροχερή , ευκαιρία λοιπόν να μιλήσουμε για τη βροχή, τον κύκλο του νερού  και όλα όσα εχουν σχέση με αυτό το θέμα . Πώς λοιπόν γίνεται η βροχή; Διαβάσαμε σχετικά βιβλία “πέφτει, πέφτει η σταγόνα” , “το σύννεφο που έβαλε τα κλάμματα” καθώς και παιδικές εγκυκλοπαίδειες για να αντλήσουμε πληροφορίες και να λύσουμε τις απορίες μας. Ζωγραφίσαμε τον κύκλο του νερού και φτιάξαμε ένα ομαδικό κολάζ. Δραματοποιήσαμε την ιστορία του κύκλου του νερού

Στη λίμνη, τη θάλασσα και το ποτάμι οι σταγόνες κοιμούνται…

Ο ήλιος ζεσταίνει τις σταγόνες που γίνονται πολύ ελαφριές, αέρινες και ανεβαίνουν στον ουρανό φτιάχνοντας συννεφάκια στον ουρανό…

Μαευονται πολλές σταγόνες κοντά η μία στην άλλη και το σύννεφο γίνεται βαρύ, πολύ βαρύ…. Ο αέρας φυσά..

Σύννεφα μαζεύονται βαριά και οι σταγόνες πέφτουν στη γη, γεμίζουν τα ποτάμια, τις λίμνες, τη θάλασσα , αλλά και το χώμα…

Φτιάξαμε την ορχήστρα της βροχής με τα μουσικά όργανα και αναπαραστήσαμε τους ήχους της ψιχάλας (μαράκες μικρές), της σιγανής βροχής (μαράκες μεγάλες), της δυνατής βροχής (κουδουνάκια) , της καταιγίδας (ξυλάκια και πιατίνια). Τα παιδιά πειραματίστηκαν με τους ήχους σιγανούς- δυνατούς και το αργό δυνατό χτύπημα και δημιούργησαν ένα μουσικό μοτίβο.

Ήταν φυσικά μιας  ευκαιρία να πειραματιστούμε με το νερό (φυσικές επιστήμες) : – να αναγνωρίσουμε τα χαρακτηριστικά και τις ιδιότητες του νερού, είναι άχρωμο, είναι άοσμο, δεν έχει σχήμα, έχει όμως βάρος.

Τα παιδιά έκαναν υποθέσεις και με πειράματα τις επαλήθευσαν ή τις άλλαξαν και τελικά διατύπωσαν συμπεράσματα σχετικά με το τι συμβαίνει όταν ένα σώμα πέφτει στο νερό. Το ψαλίδι, το ξύλινο τουβλάκι, ένα αυγό,ένα χαρτί, ο φελλός , το αλάτι, ο καφές, το λάδι , το μπαλόνι, το παγάκι τι παθαίνουν μέσα στο νερό;

Παρατηρήσαμε και τις μορφές του νερού υγρό-στερεό (παγάκι)-αέριο (υδρατμός), τα παιδιά έκαναν υποθέσεις , πειραματίστηκαν και συμπέραναν ότι και “το παγάκι είναι νερό που όμως μπορούμε να το κρατήσουμε στην παλάμη και είναι παγωμένο” και οι υδρατμοί από το νερό που βράζουν είναι νερό , αφού μόλις κρυώσουν λίγο γίνονται πάλι σταγόνες.

  Με το νερό βέβαια μας δόθηκε η δυνατότητα να κάνουμε και μαθηματικά καθώς χρειάστηκε να κάνουμε μετρήσεις (ποσότητας, βάρους) και  σειροθετήσεις δηλαδή να βάλουμε τα ποτήρια στη σειρά από αυτό που έχει τη μεγαλύτερη ποσότητα νερού ως αυτό που έχει τη λιγότερη και αντίστροφα (χρειάστηκε να χρωματίσουμε το νερό για να διευκολυνθούν τα παιδιά σε αυτή τη διαδικασία)

   Αυτό όμως που δυσκόλεψε πραγματικά τα παιδιά (φυσικό για την ηλικία τους) ήταν όταν χρειάστηκε να απαντήσουμε στο πρόβλημα πότε είναι περισσότερο το νερό (ίδια ποσότητα) όταν το βάζουμε στο μικρό ποτήρι, στο μεγάλο ποτήρι ή όταν το βάζουμε στο βάζο; Στην αρχή όλα τα παιδιά συμφώνησαν πως στο μικρό ποτήρι υπάρχει περισσότερο νερό (έβλεπαν τη στάθμη του νερού πιο ψηλά) μετά από επίμονες ερωτήσεις, δοκιμές και μεταγγίσεις  ακούστηκε μία άλλη άποψη : ” Κυρία , φαίνεται περισσότερο το νερό στο μικρό ποτήρι γιατί ανεβαίνει πιο ψηλά. Το άλλο ποτήρι είναι πιο χοντρό και το βάζο πιο χοντρό ακόμη και χωράνε πιο πολύ νερό”. Αυτό ήταν και το συμπέρασμά μας και θα χρειαστεί κι άλλος πειραματισμός για να κατανοήσουν τα παιδιά την πραγματικότητα :”Η ποσότητα του νερού δεν αλλάζει , αλλάζει όμως το σκεύος , αλλάζει και το σχήμα που παίρνει το νερό.”

Απαντήσαμε και στην ερώτηση “πού υπάρχει νερό γύρω μας;” μέσα από τις εμπειρίες και γνώσεις των παιδιών, βιβλία αλλά και το ίντερνετ. Τα παιδιά ζωγράφισαν τις απαντήσεις που τους έκαναν εντύπωση  πχ. στο σώμα του ανθρώπου, στα φρούτα και τα λαχανικά, στα φυτά , κάτω από το χώμα κλπ.

Κατανόησαν πόσο σημαντικό είναι το νερό για όλους, το νερό είναι ζωή και προβληματίστηκαν βλέποντας εικόνες λειψυδρίας και πεινασμένων παιδιών της Αφρικής. Τι μπορούμε να κάνουμε για να μη λιγοστέψει το νερό στη γη και να φτάνει για όλους; Αυτό το ερώτημα θα απαντήσουμε την επόμενη εβδομάδα, μετά από έρευνα και συζήτηση.

Συζητήσαμε και για τη μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα παρατηρώντας εικόνες στο Ίντερνετ από μολυσμένες λίμνες και θάλασσες, απόβλητα εργοστασίων να μολύνουν τα ποτάμια, πετρελαιοκηλίδες και νεκρά πουλιά και ψάρια αλλά και παραλίες γεμάτες σκουπίδια. Τα παιδιά συγκλονίστηκαν από τις εικόνες και έγινε έντονη συζήτηση για το ρόλο του ανθρώπου σε αυτή την καταστροφή. Με παντομίμα τα παιδιά έδειξαν τη ζωή των πουλιών και των ψαριών σε μια καθαρή λίμνη και τη ζωή τους σε μια μολυσμένη λίμνη.

Παράλληλα καθώς συνεχίζονται οι μαθησιακές δράσεις για το Φθινόπωρο με αφορμή την ιστορία του Όσκαρ Ουάιλντ “Το άγαλμα και το χελιδόνι” μιλήσαμε για το  μακρύ ταξίδι των αποδημητικών πουλιών στις ζεστές χώρες και την επιστροφή τους την Άνοιξη. Παράλληλα τα παιδιά γνώρισαν κι άλλα αποδημητικά πουλιά μέσα από εικόνες (πάπιες, χήνες, κύκνους, ερωδιούςκλπ) και κατασκεύασαν το δικό τους χελιδόνι και την άδεια του φωλιά (πήλινη).

Η γωνιά της φύσης εμπλουτίστηκε και μας δόθηκε η ευκαιρία για καινούριες ομαδοποιήσεις και ταξινομήσεις  και για εικαστικές δημιουργίες.

Από το μικρότερο ως το μεγαλύτερο φύλλο….

Μια γεμάτη και δημιουργική εβδομάδα τελείωσε , με τραγούδια  ‘οπως η ” Συννεφούλα” του Σαββόπουλου, ” Η βροχή ” της Κυνηγού, “΄Ενα νερό κυρά-Βαγγελιώ” και “Η μικρή Αράχνη”, παραμύθια, εικαστικές δημιουργίες και δραματοποιήσεις , με έρευνες και πειραματισμούς και ήρθε η ώρα για ξεκούραση.

Καλό Σαββατοκύριακο και  η συνέχεια  από Δευτέρα …

Αυτή η εβδομάδα ήταν γεμάτη χρώματα, μυρωδιές και γεύσεις φθινοπωρινές στο σχολείο μας!

Παρατηρήσαμε τη φύση στην αυλή του σχολείου, τα δέντρα, τον ουρανό, τη θερμοκρασία κλπ.

Διαβάσαμε βιβλία σχετικά όπως ” Τα παιδιά του φθινοπώρου- Ο Σεπτέμβρης,” “Το φύλλο που δεν ήθελε να πέσει”, παρατηρήσαμε εικόνες που κατεβάσαμε από το ίντερνετ και φυσικά πίνακες ζωγραφικής με φθινοπωρινά τοπία.

Με  το ποιήμα της Ρένας Καρθαίου “Ο Σεπτέμβρης είναι αγόρι” μας δόθηκε η ευκαιρίανα εστιάσουμε τη συζήτηση στα χαρακτηριστικά του μήνα που δίνει η ποιήτρια και στο γιατί, να τα αναπαραστήσουμε και να ζωγραφίσουμε τελικά τον Σεπτέμβρη όπως τον περιγράφει στο ποιήμα.

Με τη συνοδεία του υπέροχου κομματιού του Vivaldi για το φθινόπωρο παίξαμε τις αλλαγές που συμβαίνουν στη φύση φορώντας αυτοσχέδια κοστούμια : Τον αέρα που φυσά , τα σύννεφαπου μαζεύονται στον ουρανό , τα δέντρα και τα φύλλα που πέφτουν, τα σύννεφα αγκαλιάζονταισφιχτά και αρχίζει η βροχή, οι άνθρωποι με ομπρέλες και τα παιδιά πηγαίνουν σχολείο, τα χελιδόνια φεύγουν για ζεστά μέρη, τα ζωάκια ετοιμάζονται για το χειμώνα….(θεατρικό παιχνίδι).

Χωριστήκαμε σε ομάδες ( κίτρινη, πράσινη, καφέ και πορτοκαλί) στα χρώματα του φθινοπώρουκαι δημιουργήσαμε ομαδικό κολαζ “Το φυλλοβόλο δέντρο το Φθινόπωρο”

Παρατηρήσαμε στη γωνιά της συζήτησης πίνακες με φθινοπωρινά φρούτα( νεκρή φύση) και τα παιδιά επέλεξαν να αναπαραστήσουν με φυσικά υλικά  ( έφεραν φρούτα, καρπούς και φύλλα στο σχολείο τις προηγούμενες ημέρες)  έναν από αυτούς (Latour).

Όσα παιδιά ήθελαν ζωγράφισαν στο καβαλέτο ή στη γωνιά ζωγραφικής με νερομπογιές τον δικό τους πίνακα. Ακολούθησαν τυπώματα με τα φρούτα και τα φύλλα που είχαμε , μια εικαστική δραστηριότητα που τα ενθουσίασε .

Φυσικά με τα φρούτα αλλά και τα φύλλα κάναμε και τα μαθηματικά μας:  τα ομαδοποιήσαμε, τα συγκρίναμε , τα μετρήσαμε (περισσότερα, λιγότερα , μεγάλη ομάδα, μικρή ομάδα, μεγέθη στην ίδια ομάδα κλπ).

Παίξαμε και το παιχνίδι των αισθήσεων όπου ένα ένα τα παιδιά με κλειστά μάτια γεύτηκε, μύρισε ή ψηλάφισε ένα φρούτο για να το αναγνωρίσει. Και διασκεδάσαμε πολύ γιατί όλοι ήταν νικητές, λίγο το κυδώνι μας δυσκόλεψε…)

Το τέλος βέβαια δε θα μπορούσε να είναι άλλο από την υπέροχη υγιεινή φρουτοσαλάτα που φάγαμε !

Δεν ξεχάσαμε και τα αγαπημένα αινίγματα και παροιμίες για τα αγαπημένα φθινοπωρινά φρούτα

” Ένα μήλο την ημέρα το γιατρό τον κάνει πέρα” , ” Είμαι τόπι κόκκινο μα αν με καθαρίσεις άσπρο, νόστιμο καρπό αμέσως θα αντικρίσεις, τραγουδήσαμε και χορέψαμε “το μήλο μου κόκκινο”και το μήλο ανακηρύχτηκε, μετά από ψηφοφορία, ο βασιλιάς των φθινοπωρινών φρούτων!

Με τους λωτούς ταξιδέψαμε στη χώρα των Λωτοφάγων μαζί με τον Οδυσσέα και τους συντρόφους του και ξεχάσαμε…

Διαβάσαμε το βιβλίο “οι 4 εποχές ” που παρουσιάζει στα παιδιά της μικρής ηλικίας τον πίνακα του Τσαρούχη ,  τον παρατηρήσαμε και σκεφτήκαμε τρόπους να “στήσουμε” έναν ζωντανό δικό μας πίνακα με το χειμώνα με σκουφο, γάντια, κασκόλ, την άνοιξη με λουλούδια, το φθινόπωρο με ομπρέλα και το καλοκαίρι με ψάθινο καπέλο και γυαλιά ηλίου (από τη γωνιά της μεταμφίεσης που άνοιξε αυτές τις μέρες). Μας δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε για την εναλλαγή των εποχών που δε σταματά ποτέ , ένα συνεχές μοτίβο. Αφού  παίξαμε με  τις καρτέλες με σύμβολα που είχαμε συμφωνήσει (ήλιος για το καλοκαίρι, σύννεφα βροχή για το φθινόπωρο, λουλούδι για την άνοιξη και χιονάνθρωπος για το χειμώνα) , αποτυπώσαμε το μοτίβο στο χαρτί.

Η Παρασκευή ήταν αφιερωμένη στα ζώα  επειδή  4 Οκτώβρη είναι η Παγκόσμια ημέρα ζώων. Διαβάσαμε το “Ξουτ” που συνεπήρε τα παιδιά γι΄αυτό και το δραματοποίησαν, συζητήσαμε , μιλήσαμε για τα κατοικίδιά μας ή αυτά που θα θέλαμε να αποκτήσουμε, ζωγραφίσαμε το αγαπημένο μας ζωάκι.Ο Ξουτ γίνεται φίλος και οδηγός ενός τυφλού.

Η εβδομάδα έκλεισε με το κουκλοθέατρο “Τα ζώα χρειάζονται αγάπη”