Οι δράσεις μας για το δέσιμο της ομάδας μας συνεχίστηκαν και τη τελευταία μέρα του Σεπτεμβρίου!

Ένα μικρό αστέρι που γλίστρησε από τον ουρανό καταμεσής της ζούγκλας, στάθηκε το μήλο της έριδος για τα ζώα της περιοχής. Όλα θεωρούσαν πως ήταν τα πιο ικανά για να το βοηθήσουν να ανέβει και πάλι στον ουρανό, και προβάλλοντας τις δεξιότητές τους περιφρονούσαν την απεγνωσμένη προσπάθεια ενός -ασήμαντου γι’ αυτά- μυρμηγκιού, να δώσει λύση. Μέσα από το βιβλίο συναισθηματικής νοημοσύνης «Η σκάλα της αγάπης» της Γιολάντα Τσορώνη Γεωργιάδη, διδαχθήκαμε σημαντικές αξίες για τη ζωή, όπως τη συνεργασία, την ομαδικότητα, τη φιλία, την ελευθερία της έκφρασης και την βαθιά πίστη στον εαυτό μας, μα κυρίως πως όλοι είμαστε ικανοί και ίσοι ανεξαρτήτως σωματικής διάπλασης ή άλλης ιδιαιτερότητας. Αναπαραστήσαμε βιωματικά το παραμύθι, αφού πρώτα προβληματιστήκαμε και προτείναμε τρόπους για να φτάσει το δικό μας αστέρι στον ουρανό, μέσα από τη δική μας αυτοσχέδια σκάλα. Τέλος, δημιουργήσαμε τα ανθρωπάκια της φιλίας, του διάσημου ζωγράφου της Pop Art, Keith Haring.

Τις αξίες της συνεργασίας και της αλληλοβοήθειας τις κατανοήσαμε πληρέστερα μέσα από το βιβλίο «Τα χέρια δεν είναι για να δέρνουμε». Χαιρετηθήκαμε με ποικίλους τρόπους, σε διάφορες γλώσσες και με διαφορετικές χειραψίες. Κατανοήσαμε πως τα χέρια είναι φτιαγμένα για πολύ όμορφα πράγματα όπως  για να βοηθάμε, για να αγκαλιάζουν, για να γράφουν και να ζωγραφίζουν, να κατασκευάζουν, να παίζουν και τόσα άλλα.. τι συμβαίνει όμως όταν τα χέρια αδυνατούν να συμμετέχουν σε όλα αυτά; Πόσο εύκολο είναι για έναν άνθρωπο να ζωγραφίσει ή να μετακινήσει ένα αντικείμενο με ένα χέρι; Μέσα από κινητικά παιχνίδια ταχύτητας και οπτικοκινητικού συντονισμού, αφενός συνεργαστήκαμε κι αφετέρου καλλιεργήσαμε την ενσυναίσθηση και την αποδοχή , μπαίνοντας στη θέση ατόμων με κινητική αναπηρία στο άνω άκρο.

Κι επειδή τα δικά μας χεράκια συνεργάζονται και αγαπούν , κατασκευάσαμε τη δική μας αφίσα, με τα χέρια που φιλιώνουν, που αγαπούν και προσφέρονται σαν στήριγμα σε καθένα που τα χρειάζεται!