Στο σχολείο κατέφτασαν δυο απροσδόκητοι επισκέπτες, η μικρή Φωτεινή που ήταν μαθήτρια προνηπίου και συχνά μπέρδευε ή δεν ακολουθούσε τους κανόνες καλής συμπεριφοράς και ο αδερφός της ο Άκης, που ήταν νήπιο και πρότυπο συμπεριφοράς. Καθώς πήγαιναν στο δικό τους σχολείο έχασαν το δρόμο και μέσα από τις ξεκαρδιστικές τους αφηγήσεις και τη τέχνη του κουκλοθεάτρου, μας βοήθησαν βιωματικά και με παιγνιώδη τρόπο, να αλληλεπιδράσουμε μεταξύ μας, να εκφράσουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας και να κατανοήσουμε τη σημασία που έχει η οριοθέτηση της συμπεριφοράς μας μέσα από τη θέσπιση κανόνων στο σχολείο και στη ζωή γενικότερα, για την αρμονική συνύπαρξη όλων, σε ένα ασφαλές και θετικό περιβάλλον.

Για τον λόγο αυτό, αφού καταγράψαμε τις ιδέες των παιδιών, φιλοτεχνήσαμε ατομικά φαναράκια ρύθμισης της φωνής μας και ομαδικά τους κανόνες της τάξης μας, υπό τη μορφή συμβολαίου, το οποίο υπογράψαμε ο καθένας μας, με το δαχτυλικό του αποτύπωμα, δίνοντας την υπόσχεση ότι θα προσπαθούμε να το τηρούμε.

Οι νέοι μας φίλοι – “κούκλες τάξης” ανανέωσαν το ραντεβού τους για κάποια άλλη στιγμή και φεύγοντας μας χάρισαν το βάζο με τα γλυκά λογάκια, για να θυμόμαστε να προσφέρουμε έναν καλό και γλυκό λόγο στους άλλους.