Στα πλαίσια των εργαστηρίων δεξιοτήτων “Τα παραμύθια της γιαγιάς πάνε σχολείο”, ασχοληθήκαμε με το χριστουγεννιάτικο ελληνικό λαϊκό παραμύθι “Η Κάλλω και οι καλικάντζαροι”. Μαζευτήκαμε γύρω από το ζωγραφιστό τζάκι της τάξης μας και το χριστουγεννιάτικο δέντρο, σβήσαμε τα φώτα και η αφήγηση του παραμυθιού ξεκίνησε. Έπειτα, το δραματοποιήσαμε και ζωγραφίσαμε τις σκηνές που μας εντυπωσίασαν.

Αρχή του παραμυθιού, καλησπέρα της αφεντιάς σας…

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε μια μητέρα με τις δύο κόρες της, τη Μάρμπω και την Κάλλω. Η Μάρμπω ζήλευε την αδερφή της γιατί το χωριό έλεγε πως την ξεπερνά σε ομορφιά, χάρη και εξυπνάδα. Ήταν παραμονή Χριστουγέννων, το αλεύρι τελείωσε και η Κάλλω πήγε το σιτάρι στο μύλο να το αλέσει ο μυλωνάς. Όμως, ο μύλος είχε πολύ κόσμο και την Κάλλω τη βρήκε η νύχτα εκεί. Ο μυλωνάς έβαλε το σιτάρι να αλέθεται και πήγε για ύπνο.

Η Κάλλω έμεινε ξύπνια στο σκοτεινό μύλο όταν άκουσε ένα θόρυβο. Ήταν οι καλικάντζαροι από τα έγκατα της γης και πριόνιζαν το δέντρο της ζωής. Κάθε χρόνο από την παραμονή των Χριστουγέννων έως τα Φώτα ανέβαιναν τα βράδια στη γη και έκαναν ζημιές στους ανθρώπους και με το ξημέρωμα εξαφανίζονταν.

Ευθύς, οι καλικάντζαροι εμφανίστηκαν μπροστά στην Κάλλω και ήθελαν να την πάρουν μαζί τους στα έγκατα της γης. Εκείνη σκέφτηκε να ζητήσει από τους καλικαντζάρους ό,τι της ερχόταν στο μυαλό, για να τους καθυστερήσει μέχρι να ξημερώσει. Τους ζήτησε, λοιπόν, να της φέρουν καινούριο φόρεμα, παπούτσια, παλτό, τσιμπιδάκια, τσάντα, κασκόλ, κ.ά.

Ο κόκορας λάλησε το ξημέρωμα, ο μυλωνάς ξύπνησε και οι καλικάντζαροι έτρεξαν να κρυφτούν. Έτσι, η Κάλλω γλίτωσε και γύρισε στο σπίτι με το αλεύρι και με όλα τα καινούρια πράγματα που της έφεραν οι καλικάντζαροι.

Η μητέρα της και η αδελφή της την είδαν φορτωμένη δώρα και τη ρώτησαν που τα βρήκε. Εκείνη απάντησε πως της τα έδωσαν οι καλικάντζαροι στο μύλο. Η αδερφή της η Μάρμπω ζήλεψε και την παραμονή της Πρωτοχρονιάς πήγε εκείνη στο μύλο. Όμως, οι καλικάντζαροι άθελά τους αντί για δώρα της έδωσαν ένα μάθημα που την έκαναν να καταλάβει πως δεν είναι καλό να ζηλεύουμε τους άλλους. Η Μάρμπω ζήτησε συγγνώμη από την αδερφή της και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!

Ψέματα ή αλήθεια, έτσι λεν΄ τα παραμύθια!

Οι ζωγραφιές μας