Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 τα Ηνωμένα Έθνη καθιέρωσαν  την 5^η Ιουνίου ως Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος.  Στόχος η ευαισθητοποίηση του κοινού σε θέματα και δράσεις που αποσκοπούν στην προστασία και την ενίσχυση της βιωσιμότητας της φύσης, που μας περιβάλλει καθώς και τη διατήρηση και διαιώνιση του φυσικού μας πλούτου.

Με αφορμή την ημέρα αυτή, το αφιέρωμα που ακολουθεί.

1. Βίντεο: Ο Bozzetto για τον πλανήτη που συνεχίζουμε να καταστρέφουμε!

Καλύτερη Ζωή

 2. ΠΑΖΛ: Πίνακες ζωγραφικής

 ΠΑΖΛ: Αφίσα από συνέδριο ΕΔΩ

ΠΑΖΛ: Σκουπιδάνθρωποι ΕΔΩ

ΠΑΖΛ: Ενώ η γη κοιμάται ΕΔΩ

ΠΑΖΛ: Χορός ΕΔΩ

ΠΑΖΛ: Παγωμένος πολιτισμός ΕΔΩ

ΠΑΖΛ: Σκίτσο ΕΔΩ

ΠΑΖΛ: Δέντρα ΕΔΩ

ΠΑΖΛ: Σκίτσο, Πέτρος Ζερβός ΕΔΩ

ΠΑΖΛ: Κώστας Τσόκλης ΕΔΩ

ΠΑΖΛ: Σκίτσο, Ανζέλ Μπόλιγκαν ΕΔΩ

 3. Παιχνίδι μνήμης: Πίνακες ζωγραφικής 

ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΝΗΜΗΣ – ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΕΔΩ

4. Σταυρόλεξο

ΣΤΑΥΡΟΛΕΞΟ: ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΕΔΩ

5. Παραμύθι: ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΕΔΙΝΕ

6. Ποίημα: Συμφωνία μ’ ένα δένδρο 

Έχω φίλο μου πιστό
ένα δέντρο φουντωτό.
Συμφωνία του ‘χω κάνει
με χαρτί και με μελάνι.
Να του δίνω εγώ νερό.
Να μου δίνει αυτό χορό.
Να παινεύω τα πουλιά του.
Να του λέω σ’ αγαπώ.
Να μου δίνει τον καρπό.
Ν’ αγκαλιάζω τον κορμό του.
Να με λέει κι αδερφό του.
Και να ζήσουμε μαζί
όσο ζω κι όσο θα ζει.

Γιώργης Κρόκος

7. Βίντεο: Ο Πέρι το περιβάλλον

 Eκπαιδευτικό video για την ανακύκλωση, απευθυνόμενο σε παιδιά προσχολικής ηλικίας, παιδιά Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου για τον ΦΟΔΣΑ

8. Τραγούδι: Καταιγίδα στην Αθήνα, Μελίνα Τανάγρη

9. Βιβλίο: Ο κόσμος καίγεται! ΕΔΩ

10. Βιβλίο: ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ ΖΗΤΑΕΙ ΑΥΛΗ ΕΔΩ

11. Μικροί Αγρότες στο Σπίτι!

Με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος, σήμερα 5 Ιουνίου 2020, η παιδαγωγική ομάδα της Οργάνωσης Γη προτείνει σ

τους μαθητές να ανακαλύψουν το θαυμαστό κόσμο των φυτών μέσα από ένα online quiz!

Η Μαίρη Πινέζα, βιβλίο που έγραψαν η Σούλα Μητακίδου και η Ευαγγελία Τρέσσου και εικονογράφησε ο Απόστολος Βέττας.

1. Ακούστε την ιστορία.  Σκεφτείτε τις περιπέτειες που έζησε η Μαίρη Πινέζα…

Θυμάστε τα ταξίδια που  έκανε η Μαίρη όταν ήταν καρφωμένη στο παπούτσι του κυρίου Γεωργίου; Μετά το παπούτσι του κ. Γεωργίου που βρέθηκε; Στο τέλος που έμεινε;

2. Μπορείτε  αν θέλετε να συνεχίσετε  τις περιπέτειες της Μαίρης Πινέζας…

Φανταστείτε μια ιστορία και ταξιδέψτε τη Μαίρη Πινέζα.

π.χ: Μπορεί να είναι στα εργαλεία  του μπαμπά σας  και να πάτε όλοι μαζί ταξίδι σε μέρη γνωστά σας ή σε μέρη φανταστικά. Μπορεί να καρφώθηκε στο παπούτσι της μαμάς, στο δικό σας, στης γιαγιάς… Μπορεί να ταξιδεύει με αεροπλάνο, πλοίο, τρένο… Μπορεί να ταξιδέψετε στο χωριό σας, να κάνετε διακοπές στα νησιά ή και στο φεγγάρι… Αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη και.ζήστε φανταστικές περιπέτειες…

Μην ξεχνάτε ότι  η κάθε περιπέτεια τελειώνει με τη φράση Έτσι νόμιζε…

Περιμένουμε τις δικές σας περιπέτειες…

3.  Ο  εικονογράφος μελετώντας την πινέζα έκανε πολλά σχέδια.  Σου θυμίζουν κάποια την πινέζα και ποια;

Σκεφτείτε: Η πινέζα έχει το ίδιο σχήμα αν η μύτη κοιτάζει κάτω, αν κοιτάζει πάνω ή αν κοιτάζει στο πλάι;

ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΣΗ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ ΕΔΩ

Τραγούδι: Πινεζοβροχή

Σχέδιο: Ιωάννα Αθανασοπούλου (Νηπιαγωγός) Τραγούδι από το cd “Μίλα μου για Μήλα”. Βασισμένο στο ομότιτλο παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά. Ερμηνεία: Στασινοπούλου Κρίστη, Γιαννάτου Σαββίνα, Σακκας Σπύρος Σύνθεση: Παπασταύρου Σταύρος Στίχοι: Ευγένιος Τριβιζάς

Η πινεζοβροχή (Τριβιζάς – Παπασταύρου)

Όταν βρέχει πινέζες στην Μπαλονοχώρα
κι η πινεζοψιχάλα γίνεται πινεζομπόρα,
και πέφτουν οι πινέζες απ’ τα σύννεφα με φόρα
και βροντάει και βροντάει κι η βροχή δεν σταματάει
τα μπαλόνια τα καημένα
τρέχουν στους δρόμους φοβισμένα,
ταραγμένα και στο δάκρυ βουτηγμένα!

Μπαλόνια πολλά, μπαλόνια χιλιάδες
με σηκωμένους τους γιακάδες
παππούδες, γιαγιάδες
αγόρια, κοπέλες
με ανοιχτές ομπρέλες

Κι αν κανένα άτυχο μπαλόνι
που ρούχα απλώνει
το χωράφι του οργώνει
και στη στάση περιμένει το μπαλονοτράμ
δεν προλάβει την ομπρέλα του να ανοίξει
ακούγεται ένα ΜΠΑΜ!!

και πέφτει το μπαλόνι τέζα
τρυπημένο απ’ την πινέζα!

Έρχεται αμέσως το φορείο,
το πηγαίνει στο νοσοκομείο,
και μπαλονογιατροί μεγάλοι
εγχείρηση του κάνουν πλαστική
και το φουσκώνουν πάλι με τεχνητή αναπνοή!

– Πού οφείλεται, κύριε Γιατρέ, αυτή μου η αδιαθεσία;
– Στις πινέζες φαίνεται ότι έχεις μεγάλη ευαισθησία!
Μη σε νοιάζει όμως θα αναρρώσεις
αν στο κρεβάτι σου ξαπλώσεις
μείνεις ξαπλωμένο εκεί
ως την άλλη Κυριακή
κι μ’ένα φυσερό παίρνεις αέρα καθαρό
κάθε μέρα το πρωί!

Αυτά κι άλλα πολλά
τέτοια ωραία και τρελά
συμβαίνουν το χειμώνα
στην Μπαλονοχώρα,
αλλά όταν σταματάει η πινεζομπόρα,
όλα τα μπαλόνια κάνουν ολόθερμη ευχή
ποτέ ποτέ μη ξαναβρέξει πινεζοβροχή!

Εργαστήρι Ομαδικής Γραφής με τη Μαίρη Πινέζα…

Το Νηπιαγωγείο μας συμμετείχε στο πρόγραμμα ομαδικής δημιουργικής γραφής με τη Μαίρη Πινέζα που διοργάνωσαν οι εκδόσεις  Καλειδοσκόπιο  στην καμπάνια ΜΕΡΕΣ ΒΙΒΛΙΟΥ 2013. 

Από τη σελίδα τους, https://kaleidoscope.gr/el/blog/mary-pineza-c137.html , η συμμετοχή μας…

1. Το άγαλμα που κρύωνε

Χρήστος Μπουλώτης, Το άγαλμα που κρύωνε, εκδ. Πατάκη, Αθήνα, 2003 (διασκευή)

Γλώσσα (Στ Δημοτικού) – Βιβλίο Μαθητή (Εμπλουτισμένο)

Το μικρό μαρμάρινο αγόρι, το άγαλμα, άφησε σαν προσφυγάκι την πατρίδα του στη Μικρασία και στεγάστηκε στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας. Από τότε κρύωνε ολοένα, γιατί νοσταλγούσε αθεράπευτα την πατρίδα του στην αντίπερα ακτή του Αιγαίου. Τα πράγματα θ’ αλλάξουν όμως όταν θα βρει δυο φίλους καρδιάς, την κυρία Γαλάτεια, την καθαρίστρια του Μουσείου, και τον μικρό Λάμπη, τον γιο του νυχτοφύλακα. Τα πράγματα θ’ αλλάξουν μ’ ένα παράξενο όνειρο. Απ’ τ’ όνειρο θα φτερουγίσει στο Μουσείο ένα μεγάλο γαλάζιο πουλί που θα τους ταξιδέψει μια νύχτα με πανσέληνο στις χαμένες πατρίδες, στη Μικρασία.

Την τελευταία νύχτα εκείνου του Οκτώβρη ήρθε κι ο Λάμπης, ο μικρός γιος του νυχτοφύλακα.

Πολύ το ’χε μεράκι ο Λάμπης να γινόταν γλύπτης όταν θα μεγάλωνε. Να σκάλιζε, λέει, κι αυτός στο μάρμαρο αγάλματα σαν κι εκείνα στο μεγάλο μουσείο της Αθήνας. Τι όμορφα που είναι τα αρχαία αγάλματα! Και λαχταρούσε ο Λάμπης να τ’ ακουμπήσει με το χέρι του, να τα χαϊδέψει. Όμως όλο «μη» και «μη» τού έλεγαν, «απαγορεύεται να τ’ αγγίξεις». Μα το ένιωθε εκείνος πως τ’ αρχαία αγάλματα αποζητούσανε αγγίγματα σαν το δικό του.

Κι αφού τη μέρα οι φύλακες είχαν τα μάτια τετρακόσια, άλλη λύση δεν έμενε: παρακαλούσε τον πατέρα του μήνες και μήνες, «πάρε με μαζί σου μια νύχτα στο μουσείο, πάρε με, πατέρα. Να γίνω γλύπτης θέλω, πατέρα».

Μια, δυο, τρεις, δέκα, απ’ τα πολλά τα παρακάλια τελικά του ’κανε το χατίρι.

Σαν μελένιο όνειρο ήταν, και πιο πολύ ακόμη… Μπερδεύτηκε ο Λάμπης μέσα σε πλήθος αγάλματα που σεριανούσαν στις αίθουσες του μουσείου, αργά, νωχελικά, λες κι είχαν μόλις βγει από βαθύ λήθαργο. Γυναίκες και παιδιά και άντρες και θεοί, όλοι ανάκατα, στο βελουδένιο μισοσκόταδο. Κι ανάμεσά τους να φυσάει, θαρρείς, ένα απαλό αεράκι.

Δεν πίστευε στα μάτια του ο Λάμπης.

«Κοίτα να δεις… Καλά μού το ’λεγε ο πατέρας… τις νύχτες ζωντανεύουν τ’ αγάλματα!»

Κι είδε περήφανους θεούς να υποκλίνονται ταπεινά σε ανθρώπους που μοιάζανε θεοί, και παιδιά να ’χουν πάρει στο κατόπι θεούς κρατώντας τους απ’ το μακρύ τους ρούχο. Και κοπελιές είδε σαν τα κρύα νερά να προχωρούν ζευγαρωτά με νεαρούς πανέμορφους. Είδε και μοναχικά αγάλματα να στέκονται απόμερα στη γωνιά κι άλλα μαζεμένα σε παρέες να συζητούν, χωρίς όμως ν’ακούγεται μιλιά. Έστησε αυτί ο Λάμπης μήπως και πιάσει καμιά λέξη. Μα τίποτα.

Ξαφνικά, μες στη σιωπή των αγαλμάτων, άκουσε ο Λάμπης μια λεπτή φωνίτσα:

– Έι, ψιτ. Σε σένα μιλάω…

Από το βάθος της αίθουσας ερχόταν η φωνή. Τράβηξε κατά κει και μόνο τότε πρόσεξε ένα μικρό αγόρι να στέκεται ακίνητο, σφιχτοτυλιγμένο στην κάπα του, μ’ ένα σκυλάκι αγκαλιά.

Το άγαλμα κρύωνε πολύ, όχι απ’ το κρύο, όχι. Ο λόγος ήταν άλλος, πιο βαθύς. Νοσταλγούσε αθεράπευτα τη μακρινή πατρίδα του στη Μικρασία, στην άλλη, την αντίπερα όχθη του Αιγαίου.

– Σίγουρα είσαι ο Λάμπης εσύ!

– Ναι, ο Λάμπης είμαι, ο γιος του νυχτοφύλακα. Μα τ’ όνομά μου πού το ξέρεις;

– Σε περίμενα. Είχε δίκιο το γαλάζιο πουλί πως θα ’ρχόσουν. Ήρθες! Καλώς ήρθες!

– Το γαλάζιο πουλί; Ποιο πουλί; έκανε διπλά απορημένος ο Λάμπης.

Και του τα εξήγησε όλα το μικρό προσφυγάκι. Για το γαλάζιο πουλί του ’πε που βγάζει αληθινές τις πιο τρελές επιθυμίες. Του ’πε για την πατρίδα του στη Μικρασία. Και για την κυρία Γαλάτεια του ’πε, που είναι κι αυτή προσφυγοπούλα κι είναι τα μάτια της σαν τα νερά του Αιγαίου.

– Σ’ έβλεπα τόση ώρα, Λάμπη, ν’ αγγίζεις τ’ αγάλματα.

– Ναι. Μια μέρα θέλω να γίνω γλύπτης, προσφυγάκι μου, γι’ αυτό.

– Έλα, ακούμπησε κι εμένα, χάιδεψέ με.

– Αλήθεια το λες; Μπορώ; Το θέλεις; έκανε ο Λάμπης και το ’σφιξε όλο πεθυμιά στην αγκαλιά του.

Κι αφού χόρτασε χάδια το μικρό προσφυγάκι, είπε:

– Να παίξουμε τώρα, Λάμπη;

– Ναι, να παίξουμε. Πρώτη φορά θα παίξω με άγαλμα!

Κι έπαιξαν τρίλιζα, κι έπαιξαν αγαλματάκια ακούνητα, αμίλητα κι αγέλαστα, κι ύστερα κρυφτό. Είχε και μπίλιες πολύχρωμες στην τσέπη του ο Λάμπης και μια σβούρα ξύλινη. Έπαιξαν μπίλιες, έπαιξαν και σβούρα. Κι αφού χόρτασε παιχνίδι το μικρό προσφυγάκι, είπε:

– Ξέρεις παραμύθια, Λάμπη; Πολύ μ’ αρέσουνε τα παραμύθια.

– Ξέρω… Μια φορά κι έναν καιρό…

Εκείνη τη νύχτα έγινε τρισευτυχισμένο το μικρό άγαλμα που κρύωνε.

Αγαπητά μας παιδιά,
τι θα γινόταν αν σε ένα Μουσείο ζωντάνευε ξαφνικά ένα άγαλμα;…  Αν ήσασταν και εσείς εκεί;… Αν ήταν το αγαπημένο σας;… Τι θα το ρωτούσατε;… Πως θα νιώθατε;… 

 Αν θέλετε μπορείτε και εσείς να “ζωντανέψτε”   ένα άγαλμα – έκθεμα από το Αλφαβητάρι των Μουσείων και να μας πείτε την ιστορία του…

2. Διαδραστικά παιχνίδια με εκθέματα Μουσείων…

ΒΡΕΣ ΤΟ ΑΡΧΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑ… ΕΔΩ

ΑΓΑΛΜΑ: ΠΑΖΛ ΕΔΩ

ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΣΗ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ ΕΔΩ

ΣΤΑΥΡΟΛΕΞΟ ΕΔΩ

3. Online παιχνίδια Μουσείων

Αρχαιολογικό Μουσείο Θήβας – Online παιχνίδια  ΕΔΩ

Μουσείο Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού – Online παιχνίδια ΕΔΩ

Μουσείο Κυκλαδικής – Παίζοντας στο σπίτι ΕΔΩ

Μουσείο Ακρόπολης – Εκπαιδευτικό υλικό ΕΔΩ

Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο – Παιχνίδια ΕΔΩ

4. Μπροστά στις Καρυάτιδες, Ιωάννης Πολέμης

Μπροστά στις Καρυάτιδες,

τις μαρμαρένιες κόρες,
σταθήκαμε θαυμάζοντας

κι οι δυο μας ώρες κι ώρες.

Ακίνητα τα μάτια σου

έδειχναν κάποια λύπη
για κείνην που μας έκλεψαν

κι από τις άλλες λείπει
στην ξενιτιά, στη σκοτεινιά,

στα πέρατα του κόσμου…

Μα εγώ τις έβρισκα σωστές,

όλες σωστές εμπρός μου
κι έλεγα πως θα γύρισε

κι εκείνη από τα ξένα·
γιατί μετρούσα, αγάπη μου,

μαζί μ’ αυτές και σένα.

Συζητήστε με τους γονείς σας για την χαμένη κόρη,  την Καρυάτιδα, που βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο.

4. Ο ευτυχισμένος γλεντζές

Ιστορία που γράφτηκε από τα παιδιά του 4^ου Νηπιαγωγείου Καισαριανής στις 11/2/2020 με αφορμή τον δανεισμό της Μουσειοσκευής “Κυκλαδικός Πολιτισμός” από το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Μια φορά κι έναν καιρό, παραμονή πρωτοχρονιάς, ο κύριος Παπατσόγλου μαζί με την οικογένειά του, τους φίλους του και τους συγγενείς του, πήγαν στην ταβέρνα του κυρίου Μουστακαλάκη για να φάνε.

Φάγανε μπριζόλες και πατάτες τηγανητές και μόλις ήρθε ο καινούργιος χρόνος κόψανε τη βασιλόπιτα. Το φλουρί το κέρδισε ο κύριος Παπατσόγλου που πήρε δώρο και έναν φασουλή. Ύστερα γέμισαν τα ποτήρια με κρασί τα σήκωσαν ψηλά και ευχήθηκαν να περάσουν μια όμορφη, υπέροχη και πολύ καλή χρονιά.  Μετά σηκώθηκαν και χόρεψαν με τα φιλαράκια τους. Τα βιολιά έπαιζαν τραγούδια της πρωτοχρονιάς και τραγούδια για χορό. Αφού χόρεψαν αρκετά τραγούδια πήγαν στο σπίτι τους να κοιμηθούν.

Την άλλη μέρα – την πρωτοχρονιά- όλη η παρέα βρέθηκε πάλι σε ένα πανηγύρι στην εκκλησία που γιόρταζε ο Άγιος Βασίλης. Τραγούδησαν τα κάλαντα της πρωτοχρονιάς -Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά…- και ύστερα οι μουσικοί έπαιξαν με τα βιολιά τους τραγούδια για να χορέψουν. Πέρασαν πάρα πολύ ωραία και χαρούμενοι και ευτυχισμένοι έφυγαν για τα σπίτια στους. Ο κύριος Παπατσόγλου για να θυμάται πόσο υπέροχα πέρασε αυτή την πρωτοχρονιά έφτιαξε ένα άγαλμα -τον γλεντζέ- και στόλισε το σπίτι του.

Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

5. Αγαλματάκια ακίνητα

Μπορείτε να παίξετε το παιχνίδι Αγαλματάκια ακίνητα. Βάλτε μουσική και παίξτε τα αγαλματάκια ακίνητα. Όταν η μουσική σταματήσει, όλοι μένουν ακίνητοι στη θέση τους σαν αγάλματα.

6. Φωνούλα Μ, μ, … όπως Μουσείο

Βίντεο: Ένα Γράμμα μια Ιστορία  – Γράμμα Μ: Η μικρή Μαϊμού (Μ) από την Εκπαιδευτική Τηλεόραση

Προσπαθήστε να βρείτε λέξεις που αρχίζουν από  Μ.

Με διάφορα υλικά που έχετε στο σπίτι σας (ζυμαρικά, οδοντογλυφίδες, καλαμάκια, όσπρια…)  σχεδιάστε το γράμμα Μ. 

7. Γλωσσοδέτης Μ,μ… όπως Μουσείο

Από το Αλφαβητάρι με γλωσσοδέτες του Ευγένιου Τριβιζά 

Ένας μυρμηγκοφάγος,

μα ποιος μυρμηγκοφάγος;

Ένας μυρμηγκοφάγος

που μαγειρεύει

ένα μικρούλικο μυρμήγκι.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Μουσείων στις 18 Μαΐου,  σας προτείνουμε μια διαφορετική περιήγηση στα μουσεία μέσα από ένα “Αλφαβητάρι Μουσείων”.

Τα εκθέματα που παρουσιάζονται στο Αλφαβητάρι μας, με αλφαβητική σειρά, σας δίνουν τη δυνατότητα να περιηγηθείτε σε 24 διαφορετικά Μουσεία με διαφόρων ειδών εκθέματα...

Παράλληλα οι εικόνες των εκθεμάτων έγιναν δημιουργικά παιχνίδια παζλ…

Τέλος, σας προτείνουμε να ακούσετε το τραγούδι  “Μες το Μουσείο”  με εικόνες από το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου.

Αλφαβητάρι Μουσείων

Α: Αυτοκίνητο

Μουσείο Αυτοκινήτου Αθηνών ΕΔΩ

Αυτοκίνητο: ΠΑΖΛ ΕΔΩ

…………………………………………………………..

Β: Βιολόσχημο Ειδώλιο

Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης ΕΔΩ

Βιολόσχημο ειδώλιο ΠΑΖΛ ΕΔΩ

…………………………………………………………..

Γ: Γερακίνα

Μουσείο Φυσικής ιστορίας Μετεώρων ΕΔΩ

Γερακίνα ΠΑΖΛ ΕΔΩ

…………………………………………………………..

Δ: Δίσκος της Φαιστού

Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου ΕΔΩ

Δίσκος της Φαιστού ΠΑΖΛ ΕΔΩ

…………………………………………………………..

Ε: Ερμής του Πραξιτέλη

 Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας ΕΔΩ

Ερμής του Πραξιτέλη ΠΑΖΛ ΕΔΩ

…………………………………………………………..

Ζ: Ζωόμορφο αγγείο

Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών ΕΔΩ

Ζωόμορφο αγγείο ΠΑΖΛ ΕΔΩ

…………………………………………………………..

Η: Ηνίοχος

Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών ΕΔΩ

Ηνίοχος ΠΑΖΛ ΕΔΩ

…………………………………………………………..

Θ: Θησαυρός

 Νομισματικό Μουσείο Αθηνών ΕΔΩ

Θησαυρός ΠΑΖΛ ΕΔΩ

…………………………………………………………..

Ι: Ιππείς της Ζωφόρου

Βρετανικό Μουσείο  ΕΔΩ

Ιππείς της Ζωφόρου ΠΑΖΛ ΕΔΩ

…………………………………………………………..

Κ: Καρυάτιδες 

Μουσείο Ακρόπολης ΕΔΩ

Καρυάτιδες ΠΑΖΛ ΕΔΩ

…………………………………………………………..

Λ: Λάμπα πετρελαίου

Λαογραφικό Μουσείο Μετσόβου ΕΔΩ

Λάμπα ΠΑΖΛ ΕΔΩ

…………………………………………………………..

Μ: Μόνα Λίζα 

Μουσείο Λούβρου ΕΔΩ

Μόνα Λίζα ΠΑΖΛ ΕΔΩ

…………………………………………………………..

Ν: Ναυτική πυξίδα 

Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος ΕΔΩ

Ναυτική πυξίδα ΠΑΖΛ ΕΔΩ

…………………………………………………………..

Ξ: Ξυπνητήρι του Πλάτωνος

Μουσείο Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας Κώστα Κοτσανά  ΕΔΩ

Ξυπνητήρι του Πλάτωνος ΠΑΖΛ ΕΔΩ

…………………………………………………………..

Ο: Οφθαλμαπάτες στον τοίχο

Μουσείο των Ψευδαισθήσεων ΕΔΩ

Οφθαλμαπάτες στον τοίχο ΠΑΖΛ ΕΔΩ

…………………………………………………………..

Π: Πλέγμα ΜΠΙΑ ΝΤΑΒΟΥ

 Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης ΕΔΩ

Πλέγμα ΠΑΖΛ ΕΔΩ

…………………………………………………………..

Ρ: Κυρά της Ρω

 Μουσείο Ελληνικής Ιστορίας Παύλου Βρέλλη (ομοιωμάτων) ΕΔΩ

Κυρά της Ρω ΠΑΖΛ ΕΔΩ

…………………………………………………………..

Σ: Σταυρός

Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο   ΕΔΩ

Σταυρός ΠΑΖΛ ΕΔΩ

…………………………………………………………..

Τ: Τηλεφωνική επιτραπέζια συσκευή 

Μουσείο Τηλεπικοινωνιών ΟΤΕ ΕΔΩ

Τηλεφωνική συσκευή ΠΑΖΛ ΕΔΩ

…………………………………………………………..

Υ: Υποβρύχιο τσίγκινο κουρδιστό παιχνίδι

Μουσείο Παιχνιδιών ΕΔΩ

Υποβρύχιο ΠΑΖΛ ΕΔΩ

…………………………………………………………..

Φ: Φόρεμα 2949/2 

Μουσείο Ιστορίας της Ελληνικής Ενδυμασίας Λυκείου των Ελληνίδων  ΕΔΩ

Φόρεμα ΠΑΖΛ ΕΔΩ

…………………………………………………………..

Χ: Χελώνες 

Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας ΕΔΩ

Χελώνες ΠΑΖΛ ΕΔΩ

…………………………………………………………..

Ψ: Η γυναίκα με το Ψάρι 

 Μουσείο Γουναρόπουλου ΕΔΩ

Η γυναίκα με το Ψάρι ΠΑΖΛ ΕΔΩ

…………………………………………………………..

Ω: Ώρα ρολόι τσέπης

Μουσείο Μπενάκη, Ελληνικός Πολιτισμός ΕΔΩ

Ώρα ΠΑΖΛ ΕΔΩ

…………………………………………………………..

Αντί δανειστικής… Το Χαρούμενο λιβάδι της Φυλλιώς Νικολούδη

Αφού ακούσετε την ιστορία μπορείτε αν θέλετε να κάνετε και τις δραστηριότητες που σας προτείνουν…

Τραγούδι: Μαργαρίτα Μαργαρώ  – Γιώργος Νταλάρας & Χορωδία Δ.Τυπάλδου.. (TV-1996)

Στίχοι και Μουσική Μίκης Θεοδωράκης…..

Τραγούδι: Της Λήθης Το Πηγάδι (της Παπαρούνας τον ανθό) – Γιάννης Χαρούλης – Live 

Download the album “Hilia Kalos Esmixame” of Giannis Haroulis

Παζλ: Το χαρούμενο λιβάδιΕΔΩ

“Η γη γελάει με λουλούδια” Ralph Waldo Emerson, 1803-1884, Αμερικανός φιλόσοφος

Παιχνίδια – δραστηριότητες …

 Παίξτε: ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΣΗΣ ΕΔΩ

 Παίξτε: ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΝΗΜΗΣ ΕΔΩ

Παίξτε: ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΝΗΜΗΣ ΜΕ ΠΙΝΑΚΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΕΔΩ

 Φτιάξτε το παζλ: ΠΑΠΑΡΟΥΝΕΣ ΕΔΩ

Φτιάξτε το παζλ: ΠΑΣΧΑΛΙΑ ΕΔΩ

Φτιάξτε το παζλ: ΥΑΚΙΝΘΟΣ ΕΔΩ

Τραγούδια

Γειά σας τριαντάφυλλα –  Άννα Βίσση

#ilioskaimple_Ακούστε_εδώ_Ελληνική_Μουσική_Greek_Music

 Λίγα Λουλούδια – Ζουζούνια 

Βίντεο

Φωνούλα Λ… όπως Λουλούδι

ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ – Το Λαχανιασμένο Λεωφορείο (Λ)» από την  Εκπαιδευτική Τηλεόραση

Προσπαθήστε να βρείτε λέξεις που αρχίζουν από  Λ.

Με διάφορα υλικά που έχετε στο σπίτι σας (ζυμαρικά, οδοντογλυφίδες, καλαμάκια, όσπρια…)  σχεδιάστε το γράμμα Λ.

Ποίημα

Ο Μάης της Ρένας Καρθαίου

Σ’  ένα στέφανο του Μάη,

όλη η Άνοιξη χωράει.

Κύκλους, κύκλους τα λουλούδια,

οι χοροί και τα τραγούδια.

Στα χρυσά του ήλιου καφάσια

ωριμάζουν τα κεράσια.

Πέρα ως πέρα φως απλώνει,

γλάστρα ανθίζει στο μπαλκόνι.

Είναι ο Μάης δίχως ταίρι,

ένα ολάνθιστο παρτέρι.

Σ’ ένα στέφανο του Μάη

όλη η Άνοιξη χωράει.

Ζωγραφίστε αν θέλετε το ποίημα…

Αγαπητές μανούλες,
σας ευχόμαστε ολόψυχα χρόνια πολλά και ευτυχισμένα ΓΕΜΑΤΑ αγάπη και πολλά πολλά χαμόγελα. Να χαίρεστε και να καμαρώνετε πάντα τα αγγελούδια της ζωής σας!!!

             Γιορτή της μητέρας, γιορτή προς τιμήν της μητέρας και της μητρότητας.
Γιορτή της προσφοράς, της παντοτινής και αγνής αγάπης, της αφοσίωσης, της αυτοθυσίας, της υπομονής …
          Μάνα, Μητέρα, Μανούλα, Μαμά… μια λέξη που εκπέμπει τα ίδια συναισθήματα τρυφερότητας και λατρείας σε όποια γλώσσα και αν την ακούσεις.
Όσα χρόνια, όσοι αιώνες και αν περάσουν η μητρική αγάπη μένει ίδια, το ανώτερο είδος αγάπης και ο πιο ιερός συναισθηματικός δεσμός.
Η μάνα πονάει, κλαίει, υπομένει, χαίρεται, προσφέρει χωρίς να περιμένει ανταπόδοση. Η καλύτερη ανταμοιβή της, ένα χαμόγελο ή μια έκφραση ικανοποίησης.
Η μάνα σε όλες τις μορφές της τέχνης ήταν και είναι αγαπημένο θέμα. Ενέπνευσε διάσημους καλλιτέχνες και απλούς ανθρώπους που έγραψαν τραγούδια, ποιήματα, ιστορίες, έφτιαξαν υπέροχους πίνακες ζωγραφικής… με την μητέρα σε στιγμές γαλήνης και ευτυχίας με το παιδί της αλλά και σε στιγμές οδύνης και πόνου.
Για αυτόν λοιπόν τον μοναδικό τον ξεχωριστό άνθρωπο για τον καθέναν μας, την μητέρα μας, για την άνευ όρων αγάπη, την ασφάλεια, την προσφορά, την αφοσίωση, την αυτοθυσία και την φροντίδα που απλόχερα προσφέρει, καθιερώθηκε η δεύτερη Κυριακή του Μάη σαν επίσημη ημέρα Γιορτής της Μητέρας.

Για την ξεχωριστή μανούλα μας και για τις μανούλες όλου του κόσμου, το αφιέρωμα αυτό!!!

Λουλούδια αν είμαστε εμείς εσύ ‘σαι άνοιξή μας.
Μες τη δική σου αγκαλιά ανθίζει η ψυχή μας…

Παναγία

Η Μεγάλη Μάνα,
το σύμβολο των γυναικών,
των μητέρων και
όλου του κόσμου…

Καλή μου Παναγιά…

Μάλλον έχεις όλα τα χρώματα.
Είσαι κίτρινη με τους κίτρινους,
με τους κόκκινους κόκκινη,
είσαι λευκή με τους λευκούς
και με τους μαύρους μαύρη.
Είσαι μια μάνα με τόσα παιδιά,
τόσο διαφορετικά
κι όμως ενωμένα κοντά σου!
Πατήρ Αλβέρτος, από το Κογκό.

Είπαν, έγραψαν για τη μάνα…

«Μάνα!
Δε βρίσκεται
λέξη καμία
νάχει στον ήχο της
τόση αρμονία
σαν ποιος να σ’ άκουσε
με στήθος κρύο
όνομα θείο!»
Γεράσιμος Μαρκοράς.

«Κάτω από τα τριανταφυλλένια πέλματά σου δυο καρδιές
–η καρδιά της μητέρας, η καρδιά του πατέρα.
Πάτα γερά. Δεν θα πέσεις» Γιάννης Ρίτσος.

«Το φιλί είναι το πλουσιότερο δώρο της φτωχότερης μάνας»

«Απ’ όλα τα μυρωδικά, κάλλιο μυρίζει η μάνα»

«Επειδή ο Θεός δεν μπορεί να είναι παντού,
έκανε τη μητέρα» Δουμάς

«Μητέρα, η καρδιά της ανθρωπότητας» Βίκτωρ Ουγκώ.
«Μάνα μου» (δηλώνει: πόνο, λύπη, θαυμασμό, απόλαυση)

«Είναι μάνα» (εξαιρετικά επιτήδειος σε κάτι)

Ανέκδοτο

«Η μητέρα στο μικρούλη της.
– Γιατί κλαις;
– Έπεσα χθες και χτύπησα.
– Και κλαις τώρα;
– Χθες δεν ήσουν στο σπίτι»

Η Μάνα, Γιώργος Μαρτινέλλης.
«Μάνα» κράζει το παιδάκι,
«Μάνα» ο νιος και «Μάνα» ο γέρος,
«Μάνα» ακούς σε κάθε μέρος,
α! τι όνομα γλυκό.

Τη χαρά σου και τη λύπη,
με τη μάνα τη μοιράζεις,
ποθητά την αγκαλιάζεις,
δεν της κρύβεις μυστικό.

Εις τον κόσμον άλλο πλάσμα,
δεν θα βρεις να σε μαντεύει,
σαν τη μάνα που λατρεύει,
σαν τη μάνα που πονεί.

Την υγειά της, τη ζωή της,
όλα η μάνα τ’ αψηφάει,
για το τέκνο π’ αγαπάει,
για το τέκνο που φιλεί.

Όπου τρέχεις, πάντα η μάνα,
με το νου σε συντροφεύει,
σε προσμένει, σε γυρεύει,
μ’ ανυπόμονη καρδιά.

Κι αν σκληρός εσύ φαρμάκια,
την ποτίζεις την καημένη,
πάντα η μάνα σ’ απανταίνει,
με τα ολόθερμα φιλιά.

Δυστυχής όποιος τη χάνει,
ο καημός είναι μεγάλος.
Σαν τη μάνα δεν είν’ άλλος,
εις τον κόσμο θησαυρός.

Κι’ όποιος μάνα πια δεν έχει,
«Μάνα» κράζει στ’ όνειρό του.
Πάντα «Μάνα» στον καημό του,
είν’ ο μόνος στεναγμός!

Μανούλα σ’ αγαπώ

Μανούλα σ’ αγαπώ
και σε γλυκοφιλώ.
Για σένα τραγουδώ
ένα γλυκό σκοπό.

Να ζήσεις, να ευτυχήσεις
μανούλα μου χρυσή.
Σου τραγουδώ μ’ αγάπη
κι ένα γλυκό φιλί.
Φιλίσα Χατζηχάνα

Το φιλί της μάνας

Αν μου λείψουν τα στολίδια
δε θα παραπονεθώ.
Αν θα χάσω τα παιχνίδια
θε να παρηγορηθώ.

Μ’ αν πριν κοιμηθώ το βράδυ
της μανούλας στερηθώ
το γλυκό φιλί, το χάδι,
δυνατά θα λυπηθώ.

Με παράπονο μεγάλο
θε να κλάψω εγώ πολύ,
Πιο καλό δεν είναι άλλο
απ’ της μάνας το φιλί.

Ντ. Γκαμπέ, «Εγώ, η μητέρα μου και ο κόσμος», Εκδ. Κέδρος
Η πιο γλυκιά λέξη του κόσμου είναι «μαμά»! Η πιο όμορφη μαμά του κόσμου είναι η δική μου! Δεν μπορώ να κάνω χωρίς τη μαμά, κι η μαμά δεν μπορεί να κάνει χωρίς εμένα. Η μαμά με φυλάει απ’ όλα τα τρομερά πράματα. Με κρατάει απ’ το χέρι όταν πηγαίνουμε στον Παιδικό Κήπο. Δεν πρέπει να πηγαίνω μόνη μου, γιατί μπορεί και να χαθώ. Μπορεί να με κόψει κάνα αυτοκίνητο ή να με δαγκάσει κανένα σκυλί. Κι αν χαθώ, θα μείνω χωρίς μαμά, κι η μαμά θα μείνει χωρίς παιδί. Τι τρομερό πού ‘ναι…

Τραγούδησαν για τη μάνα…

Μάνα, το μάννα τ’ ουρανού
Μουσική/Στίχοι: Μίκης Θεοδωράκης – Μάνος Ελευθερίου

Μάνα, το μάννα τ’ ουρανού
δέντρο του παραδείσου
Στη ρίζα του ψηλού βουνού
φύτεψα την ευχή σου
…………
Μάνα, το μάννα τ’ ουρανού
κι όνειρο που δε σ’ έχει
Στείλε μου πάλι μιαν ευχή,
ο πόνος μου ν’ αντέχει

Μάνα γλυκιά- Στέλιος Καζαντζίδης
Μουσική/Στίχοι: Δερβενιώτης Θεόδωρος /Κολοκοτρώνης Χρήστος

Ποια πολιτεία, ποιος ξένος τόπος και ποιο λιμάνι
Ποια γοητεία και ποιας γυναίκας η ομορφιά
Κανείς στον κόσμο δεν θα μπορέσει για να με κάνει
να λησμονήσω εσένα μάνα, μάνα γλυκιά…

Μάνα– Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Μουσική/Στίχοι: Θεοδωράκης Μ. /Βίρβος Κ.

Είναι της μάνας τ’ όνομα
αγάπη και λατρεία
Ο ίσιος δρόμος στη ζωή
η ζεστασιά στα κρύα

Κι όποιο σπιτάκι δεν έχει μάνα
μοιάζει εκκλησία χωρίς καμπάνα

Είναι της μάνας τ’ όνομα
στον άρρωστο κουράγιο
μέσα στον κίνδυνο ευχή
στο ναυαγό μουράγιο

Οι Δικοί μου
Τσανακλίδου Τάνια
Μουσική/Στίχοι: Λοΐζος Μάνος/Νεγρεπόντης Γιάννης

Η μαμά μου η καλύτερη του κόσμου μου χαμογελά
κι είναι τότε σαν ο κόσμος να ‘ναι ολόκληρος δικός μου ……

Μανούλα
Παιδική χορωδία Σπύρου Λάμπρου

Της μάνας η καρδιά

Παντελής Θαλασσινός

ΣΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ παιδική χορωδία Σπύρου Λάμπρου

Η μητρότητα στην Τέχνη…

“Και ο Θεός έπλασε τη Μάνα”, ή “Όταν ο Θεός έφτιαξε τις μαμάδες”, Πάολο Κοέλιο
Ο Θεός κάλεσε τον πιο αγαπημένο Του άγγελο και του παρουσίασε ένα πρότυπο μητέρας. Στον άγγελο δεν άρεσε αυτό που είδε.
– Εργαστήκατε πολύ, Κύριε, δεν ξέρετε πλέον τι κάνετε, είπε ο άγγελος. Κοιτάξτε! Φιλί ειδικό, που θεραπεύει όλες τις αρρώστιες, έξι ζευγάρια χέρια για να μαγειρεύει, να πλένει, να σιδερώνει, να φροντίζει, να ελέγχει, να καθαρίζει. Δε θα δουλέψει!
– Το πρόβλημα δεν είναι τα χέρια, αντέτεινε ο Θεός. Είναι τα τρία ζευγάρια μάτια που χρειάστηκε να βάλω: ένα, για να βλέπει το παιδί της πίσω από κλειστές πόρτες και να το προστατεύει από ανοιχτά παράθυρα, ένα άλλο, για να το κοιτάζει με αυστηρότητα, όταν πρέπει να του μάθει κάτι ουσιώδες και το τρίτο, για να του δείχνει διαρκώς τρυφερότητα και αγάπη, όση δουλειά κι αν έχει εκείνη! Ο άγγελος εξέτασε το πρότυπο της μητέρας πιο προσεκτικά.
– Κι αυτό τι είναι;
– Ένας μηχανισμός αυτοθεραπείας. Δε θα έχει χρόνο να αρρωσταίνει, θα πρέπει να ασχολείται με το σύζυγό της, με τα παιδιά, με το σπίτι.
– Νομίζω ότι πρέπει να ξεκουραστείτε λίγο, Κύριε, είπε ο άγγελος. Και να επιστρέψετε στο κλασικό πρότυπο με τα δύο χέρια, τα δύο μάτια, κ.λ.π.
Ο Θεός συμφώνησε με τον άγγελο. Αφού ξεκουράστηκε, μεταμόρφωσε τη μητέρα σε κανονική γυναίκα. Εξομολογήθηκε όμως στον άγγελο:
– Χρειάστηκε να της δώσω μια τόσο δυνατή θέληση, ώστε να νομίζει ότι θα έχει έξι χέρια, τρία ζευγάρια μάτια και ικανότητα αυτοθεραπείας. Αλλιώς, δε θα καταφέρει να εκπληρώσει το καθήκον της.
Ο άγγελος την εξέτασε από κοντά. Κατά τη γνώμη του, αυτή τη φορά ο Θεός είχε επιτύχει. Ξαφνικά όμως πρόσεξε ένα λάθος:
– Αδειάζει. Αναρωτιέμαι, Κύριε, μήπως βάλατε ξανά υπερβολικά πολλά πράγματα σε αυτό το πρότυπο μητέρας.
– Δεν αδειάζει. Αυτό ονομάζεται δάκρυ.
– Και σε τι χρησιμεύει;
– Για να δείχνει χαρά, λύπη, απογοήτευση, πόνο, θυμό, ενθουσιασμό.
– Κύριε, είστε μεγαλοφυΐα! αναφώνησε ο άγγελος. Ακριβώς αυτό ήταν που έλειπε, για να συμπληρωθεί το πρότυπο.
Ο Θεός πρόσθεσε με ύφος μελαγχολικό:
– Δεν το έβαλα εγώ. Όταν συναρμολόγησα όλα τα μέρη, το δάκρυ εμφανίστηκε από μόνο του. Ο άγγελος συγχάρηκε πάλι τον Παντοδύναμο κι έτσι δημιουργήθηκαν οι μητέρες.

Η γιορτή της Μητέρας Αντιγόνη Μεταξά
Ο Ντίνος άκουσε να μιλάνε για τη γιορτή της μητέρας και αυτός σκέφτηκε:
 Πρέπει να κάνω και εγώ ένα δώρο στη μητέρα μου.
Βγήκε λοιπόν έξω να δει τι μπορούσε να βρει. Περπάτησε αρκετή ώρα και συνάντησε μια κότα.
 Καλημέρα, κυρία κότα είπε ο Ντίνος. Μπορείς να μου δώσεις τίποτα για τη γιορτή της μαμάς μου;
 Κο, κο, κο, κο, έκανε η κότα. Μπορώ να σου δώσω ένα αυγό.
 Σ’ ευχαριστώ, είπε ο Ντίνος. Όμως η μαμά μου έχει αυγό.
 Τότε να κοιτάξουμε να βρούμε τίποτε άλλο, είπε η κότα. Κι άρχισε να περπατάει
χοροπηδηχτά πλάι στον Ντίνο, ώσπου συνάντησαν μια όμορφη παχιά χήνα.
 Καλημέρα, κυρία χήνα, είπε ο Ντίνος. Μπορείς να μου δώσεις τίποτα για τη γιορτή;
 Γκογκ, γκογκ, γκογκ, είπε η χήνα. Μπορώ να σας δώσω λίγα όμορφα πούπουλα για να κάνεις ένα μαλακό μαξιλάρι για τη μανούλα σου.
 Ευχαριστώ, είπε ο Ντίνος, όμως η μανούλα μου έχει μαξιλάρι.
 Τότε ας ψάξουμε να βρούμε τίποτ’ άλλο, είπε η χήνα και μαζί με την κότα και τον Ντίνοπροχώρησαν παρακάτω.
Στο δρόμο συνάντησαν μια κατσικούλα.
 Καλημέρα, κυρία κατσικούλα, είπε ο Ντίνος. Μπορείς να μου δώσεις τίποτα για τη
γιορτή της μαμάς μου;
 Με, με, με, είπε η κατσικούλα, μπορώ να σου δώσω γάλα να κάνεις τυρί.
 Σ’ ευχαριστώ, είπε ο Ντίνος, έχει όμως τυρί η μαμά μου.
 Τότε να ζητήσεις τη συμβουλή της κυρίας αρκούδας, είπε η κατσικούλα. Να, κάθεται εκεί πάνω στο μικρό δασάκι.
 Πολύ καλά, είπε ο Ντίνος. Ας πάμε να ζητήσουμε τη συμβουλή της κυρίας αρκούδας.
 Όχι εγώ, είπε η κότα.
 Όχι εγώ, είπε η χήνα.
 Όχι εγώ, είπε η κατσικούλα.
Τότε ο Ντίνος ξεκίνησε να πάει μονάχος του να βρει την κυρία αρκούδα. Έτρεξε, έτρεξε
όσο πιο γρήγορα μπορούσε, έφτασε στο μικρό δασάκι και βρήκε την κυρία αρκούδα.
 Καλημέρα, κυρία αρκούδα, είπε ο Ντίνος. Μπορείς να μου δώσεις τίποτα για τη γιορτή της μαμάς μου;
 Χμ, χμ, είπε η αρκούδα. Δεν έχω τίποτα να σου δώσω για τη γιορτή της μαμά σου.
Μπορώ όμως να σου πω τι να της δώσεις.
Και η αρκούδα έσκυψε και είπε κάτι μυστικά στο αυτί του Ντίνου.
 Αχ, σ’ ευχαριστώ, σ’ ευχαριστώ πολύ, είπε ο Ντίνος. Χαίρετε!
Κι έφυγε τρέχοντας από το δασάκι και πήγε κατευθείαν στο σπίτι του.
 Αν το βρεις, μανούλα μου, τι σου έφερα για τα γενέθλια σου, είπε ο Ντίνος στη μαμά του. Η μητέρα του προσπάθησε να το βρει.
 Ένα αυγό, είπε η μαμά.
 Όχι, είπε ο Ντίνος.
 Ένα μαξιλαράκι.
 Όχι.
 Ένα τυράκι.
 Όχι.
 Μια κουβέρτα.
 Όχι.
 Λίγο γάλα ή καϊμάκι.
 Όχι, όχι, είπε ο Ντίνος. Κι επειδή η μαμά του δεν μπορούσε να το βρει, ο Ντίνος της έδωσε εκείνο που του είχε πει η κυρία αρκούδα: Μια σφιχτή αγκαλίτσα και δυο πολύ γλυκά φιλιά.

Για τα παιδιά…
Αγαπημένα μας παιδιά,
την Κυριακή γιορτάζουν οι μανούλες όλου του κόσμου. Γιορτάζει λοιπόν και η δική σας μαμά. Γιορτάζουν και οι γιαγιάδες αφού και εκείνες είναι μανούλες…
Σκεφτείτε τι δώρο θα μπορούσατε να κάνετε στη μανούλα σας. Να ξέρετε ότι η μανούλα σας θα είναι ευχαριστημένη με μια μεγάλη αγκαλιά και ένα φιλί!!!
Μπορείτε όμως να της φτιάξετε μια όμορφη κάρτα με ζωγραφιές και να της γράψετε ωραία λογάκια. Όπως και αν την φτιάξετε και να γράψετε τις λέξεις η μαμά θα χαρεί πολύ. Μπορείτε ακόμη να της φτιάξετε όμορφα σχέδια στο πιάτο με το φαγητό σας –τη σαλάτα ή τα φρούτα σας… Θυμηθείτε –κάποια παιδιά- που κάναμε και στο σχολείο μας «έργα τέχνης με φαγητά». Σίγουρα μπορείτε να σκεφτείτε και μόνοι σας μικρές εκπληξούλες για την μανούλα σας.
Όμως το πιο σημαντικό είναι να θυμηθείτε να πείτε ευχές στη μανούλα σας. Και μην ξεχνάτε οι ευχές έχουν μεγάλη δύναμη για αυτό πείτε στη μανούλα σας Χρόνια πολλά, να είναι πάντα καλά και όσες άλλες ευχές σκεφτείτε.
Χρόνια πολλά και ευτυχισμένα για την μανούλα σας!!!

Μια αλφαβήτα για την μανούλα! Από την σελίδα: Μέσα σ’ένα σεντουκάκι

Η αλφαβήτα της Μανούλας!

Α
Με την μανούλα το παιδί νιώθει
Αγάπη και Ασφάλεια

Β
Η μανούλα δίνει
Βοήθεια
σε ό,τι χρειαστεί το παιδί

Γ
Η μανούλα είναι η
Γιατρειά όταν το παιδί πονά
και φέρνει την Γαλήνη
με μια της αγκαλιά

Δ
Η μανούλα είναι
Δώρο στην ζωή του κάθε παιδιού
και το αντίστροφο

Ε
Με την μανούλα στο πλάι.. το παιδί
νιώθει Εμπιστοσύνη και Ευτυχία

Ζ
Η μανούλα είναι η ίδια η Ζωή για το παιδί και το αντίστροφο

Η
Η μανούλα δίνει Ηρεμία...
η μανούλα είναι η Ηρωίδα της καθημερινότητας και της οικογένειας

Θ
Η μανούλα είναι αυτή που κάνει
το Θαύμα της ζωής πραγματικότητα
γεννάει το παιδί

Ι
Η μανούλα για το παιδί της
είναι Ικανή να κάνει τα πάντα

Κ
Της μανούλας η Καρδιά
αντέχει τα πάντα και μόνο για τα παιδιά της χτυπά

Λ
Στα μάτια των παιδιών η μάνα
είναι Λατρεία, η μεγαλύτερη λατρεία για την μητέρα είναι το παιδί της

Μ
Μάνα είναι
ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ

Ν
Η μανούλα δίνει Νόημα στη ζωή του παιδιού
Το παιδί δίνει Νόημα στην ζωή της μητέρας

Ξ
Η μάνα πάντα έχει θέση
Ξεχωριστή
στη ζωή των παιδιών!

Ο
Η μάνα είναι Οδηγός για το παιδί
Το παιδί είναι όνειρο για μια γυναίκα
Και οι δύο Ομορφαίνουν την ζωή του άλλου!

Π
Η μάνα είναι Παράδειγμα
για το παιδί.
Το πιο σημαντικό στην ζωή της μάνας είναι το Παιδί

Ρ
Η μανούλα δίνει τον Ρυθμό
στο πως θα “κινείται” το παιδί

Σ
Μανούλα σημαίνει με μια λέξη Στοργή

Τ
Η Τρυφερότητα της μάνας
είναι από τα πιο όμορφα “αγγίγματα” που νιώθει ένα παιδί

Υ
Η Ύπαρξη της μάνας στην ζωή του παιδιού είναι η πιο σημαντική. Η ύπαρξη του παιδιού στην ζωή μιας γυναίκας, την κάνει πιο Υπέροχη!

Φ
Δεν υπάρχει καλύτερη Φροντίδα για το παιδί, από αυτή της μάνας.
Δεν υπάρχει πιο όμορφο, ζεστό, γλυκό Φιλί από αυτό της μάνας.

Χ
Δεν ζητάει το παιδί τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από ένα Χάδι και από ένα Χαμόγελο από τη μαμά του.

Ψ
“Ψυχή μου” λέει η μάνα στο παιδί… γιατί το παιδί δεν είναι ένα κομμάτι της ψυχής της… από τότε που γεννιέται είναι η ίδια της η ψυχή… η ψυχή της παίρνει ανάσα και γίνεται άνθρωπος

Ω
Γιατί στα μάτια του παιδιού
η μητέρα είναι η πιο
Ωραία γυναίκα του κόσμου!

Απολαύστε την αλφαβήτα και στο βίντεο που ακολουθεί

Ευχόμαστε η αγάπη να πλημμυρίζει πάντα τις ζωές όλων σας!!!

Ποιο το χρώμα της αγάπης – Λουδοβίκος των Ανωγείων

1. Τραγούδι: Ο Μάης έχει μυστικά – Παντελής Θαλασσινός
Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης -Μουσική: Παντελής Θαλασσινός. Από το άλμπουμ Το Καλαντάρι. Επιμέλεια βίντεο:rainbowcreta

2. Πίνακας ζωγραφικής του Γιάννη Τσαρούχη: Ο Μάης

Ο Γιάννης Τσαρούχης ζωγράφισε το Μάη δίνοντας μορφή αγγέλου, όπως και σε όλους τους μήνες, γιατί στα παραμύθια και τις λαϊκές δοξασίες του τόπου, οι μήνες ήταν παλικάρια που σαν άγγελοι με φτερά έρχονται και φεύγουν, ταξιδεύουν στον χρόνο.

3. Ο Μάης του Γιάννη Τσαρούχη. Παζλ ΕΔΩ

4. Ποίημα: Ο Μάιος
της Ρένας Καρθαίου

Σ΄ ένα στέφανο του Μάη
όλη η άνοιξη χωράει.
Κύκλους, κύκλους τα λουλούδια
οι χοροί και τα τραγούδια
Στα χρυσά του ήλιου καφάσια
ωριμάζουν τα κεράσια

Πέρα ως πέρα φως απλώνει
γλάστρα ανθίζει στο μπαλκόνι
Είναι ο Μάης δίχως ταίρι
ένα ολάνθιστο παρτέρι
Σ΄ ένα στέφανο του Μάη
Όλη η άνοιξη χωράει.

5. Αίνιγμα του Μάη

Ένας μήνας δίχως ΡΟ
με λουλούδια ένα σωρό.
Ποιος είναι να σε χαρώ;

6. Παροιμίες και εκφράσεις σχετικές με τον Μάη και τα λουλούδια

1) Ο Μάης έχει το όνομα κι ο Απρίλης τα λουλούδια.
2) Μάη – Μάη Κανακάρη, Μάη – Μάη Κερασάρη, λούλουδε τριανταφυλλά, πράσινε καλομηνά.
3) Ζήσε, Μάη μου, να φας τριφύλλι.
4) Ο Μάης με τα τριαντάφυλλα κι ο Ιούνης με τα μήλα.
5) Μάης άβρεχος, τρυγητής χαρούμενος.
6) Στον καταραμένο τόπο το Μάη μήνα έβρεχε.
7) Ο Μάης ρίχνει τη δροσιά κι ο Απρίλης τα λουλούδια.
8) Από αγκάθι βγαίνει ρόδο και από ρόδο βγαίνει αγκάθι.

9) Δεν θα βρέξει ποτέ τριαντάφυλλα. Αν θέλουμε να έχουμε περισσότερα
τριαντάφυλλα, πρέπει να φυτέψουμε περισσότερες τριανταφυλλιές. (George Eliot, 1819-1880, Αγγλίδα συγγραφέας)
10) Υπάρχουν πάντοτε λουλούδια γι’ αυτούς που θέλουν να τα βλέπουν. (Henri Matisse, 1869-1954, Γάλλος ζωγράφος)

7. Ιστορία: Το λουλούδι που δεν ήθελε να μαραθεί
(Από τα «Παραμύθια και ιστοριούλες» Γ.Α. Βασδέκη – Εκδόσεις Δίπτυχο)

       Είχε ανοίξει ένα ανοιξιάτικο πρωινό μέσα σ’ ένα μεγάλο κήπο ηλιόλουστο και χαρούμενο.
Πόσο περήφανο ήταν για τα πέταλά του, τα ρόδινα, τα δροσερά και τα απαλά σαν βελούδο! Ήταν τόσο όμορφο που όλοι όσοι περνούσαν από τον δρόμο σταματούσαν, για να το κοιτάξουν.
– Ω! Το ωραίο λουλούδι! Ποτέ δεν έχω δει ένα τόσο όμορφο λουλούδι, έλεγαν.
Το μικρό λουλούδι απορούσε πολύ, όταν έβλεπε, γύρω του, τα άλλα λουλούδια να μαραίνονται, ύστερα από λίγες μέρες:
– Γιατί μαραίνονται; έλεγε. Και όλα αυτά, για να δώσουν καρπούς και σπόρους. Εγώ, δε θέλω, θέλω να μείνω πάντα ένα λουλούδι.
Στο μεταξύ, ήταν ο βασιλιάς του κήπου. Όλοι οι άνθρωποι του σπιτιού έρχονταν να το θαυμάσουν, να ανασάνουν το άρωμά του. Το επισκέφτονταν οι πεταλούδες, οι σκαραβαίοι, οι μέλισσες και καμιά φορά, το πρωί, ερχόταν η δροσιά και έβαζε ένα μαργαριτάρι πάνω στο ρούχο του, για να είναι ακόμη πιο όμορφο.
Με λίγα λόγια: Για το μικρό λουλούδι μας ήταν μια γιορτή χωρίς τέλος.
Μα το καλοκαίρι πέρασε και ήρθε το φθινόπωρο: Οι νύχτες έγιναν πιο μεγάλες και πιο κρύες. Το μικρό λουλούδι πάγωνε στην άκρη του κοτσανιού του. Είδε τα φύλλα των δέντρων να γίνονται χρυσά και κόκκινα σαν τη φωτιά και ζήλεψε λιγάκι, γιατί τώρα οι διαβάτες κοίταζαν μόνο αυτά με θαυμασμό.
Τα είδε να φεύγουν το ένα ύστερα από το άλλο και αναρωτιόταν πού μπορούσαν να τρέχουν τόσο γρήγορα. Σκέφτηκε πως πήγαιναν να συναντήσουν τον ήλιο και πως καλά θα έκανε κι αυτό να κάνει το ίδιο. Ζήτησε, λοιπόν, από ένα πλατύ πλατανόφυλλο, που περνούσε απ’ εκεί να το πάρει μαζί του μακριά.
– Ευχαρίστως, είπε το φύλλο, εκείνο το χρυσαφένιο δειλινό. Θα κάνουμε έναν ευχάριστο περίπατο.
Το λουλούδι έπεσε πάνω στο φύλλο που, μ’ ένα φύσημα του ανέμου, ανέβηκε στον αέρα. Ω! πόσο ωραία είναι, φίλοι μου, να πετά κανείς σαν τα πουλιά, να νιώθει τον εαυτό του ελαφρό, σαν ένα σύννεφο, που το χαϊδεύει ο άνεμος! Μα ένας ανεμοστρόβιλος έδωσε ένα διαβολεμένο χτύπημα στο φύλλο και το στριφογύρισε πολλές φορές. Το μικρό λουλούδι ένιωθε ναυτία. Έπειτα, το φύλλο πέρασε ξυστά, πάνω από τους λόφους και πάνω από τους δρόμους. Το λουλούδι φοβήθηκε μήπως πατηθεί από κανένα αμάξι. Τέλος, ένας δυνατός άνεμος έριξε το φύλλο πάνω στο νερό μιας λιμνούλας και το λουλούδι έλεγε μέσα του πως θα σάπιζε, αν δεν ερχόταν κάποιος να το βρει.
Ευτυχώς ένα χελιδόνι που διψούσε ήρθε στη λιμνούλα, για να πιεί νερό.
– Ω! χελιδόνι, πάρε με μαζί σου στις ζεστές χώρες, γιατί εδώ θα πεθάνω από το κρύο.
– Σύμφωνοι, σε παίρνω μαζί μου.
Το χελιδόνι πήρε προσεχτικά το μίσχο με το ράμφος του κι έριξε το λουλούδι πάνω στη ράχη του. Έπειτα…φρρρττ… άνοιξε τα φτερά του και πέταξε. Ήταν όμορφο αυτό το λουλουδισμένο χελιδόνι που πετούσε στον ουρανό.
Ταξίδεψαν πολύν καιρό πάνω από τις στεριές και έπειτα πάνω από τη θάλασσα. Μια νύχτα, για να ξεκουραστεί, το χελιδόνι κατέβηκε, σ’ ένα νησάκι, μα, τι ατυχία!, ενώ, τα χαράματα το πουλί άνοιγε τα φτερά του για το ξεκίνημα, ένα κακό παιδί του έριξε με δύναμη μια πέτρα. Η πέτρα πλήγωσε τη φτερούγα και το χελιδόνι δεν μπόρεσε να ξαναπετάξει. Έμεινε κρυμμένο μέσα σ’ ένα θάμνο, κρατώντας πάντα το λουλούδι πάνω στη ράχη του.
Μα το χελιδόνι δεν μπορούσε πια να πετάξει και δεν μπορούσε, λοιπόν, πια να ψάξει, για να βρει κάτι να φάει. Μετακινήθηκε λίγο πάνω στα κλαδάκια, τσίμπησε μερικά έντομα που βρίσκονταν εκεί, άρπαξε στα πεταχτά δυο ή τρεις μύγες, μα γινόταν όλο και πιο αδύναμο και το λουλούδι, σαν βράδιασε, κατάλαβε πως, αν δεν γινόταν κάποιο θαύμα, το χελιδόνι θα πέθαινε από την πείνα.
Τότε σκέφτηκε πως, αν ήθελε, θα μπορούσε να δώσει σπόρους όπως όλα τα άλλα λουλούδια, μα θα έπρεπε προηγούμενα να μαραθεί, όπως είχαν μαραθεί μέσα στον κήπο, γύρω του, τα λουλούδια της αχλαδιάς και τα ρόδινα λουλούδια της ροδακινιάς. Μα θα ήταν πολύ θλιβερό να γίνει ένα πραματάκι ξερό και χωρίς χρώμα.!
Κοίταξε το χελιδόνι που ήταν τόσο καλό μαζί του και το είδε, με το κεφάλι κρεμασμένο, με τα μάτια του κλειστά. Το καημένο ήταν τόσο αξιολύπητο, που απότομα πήρε μιαν απόφαση.
– Περίμενε, θα δεις, θα μεταμορφωθώ σε καλούς μικρούς σπόρους, που θα μπορέσεις να τους φας.
Αμέσως, ο ύπερός του μαράθηκε, ξεράθηκε. Το μέρος που ήταν πίσω φούσκωσε σαν ένα καλογεμισμένο πορτοφολάκι. Την άλλη μέρα, το πρωί, το πορτοφολάκι άνοιξε και έδωσε πολλούς σπόρους που το χελιδόνι τους έφαγε με όρεξη. Ξαναπήρε αμέσως δυνάμεις και, δυο μέρες αργότερα, με γιατρεμένη τη φτερούγα του, μπόρεσε να συνεχίσει το ταξίδι του.
Ξαναπήρε στο ράμφος του το μίσχο του μικρού λουλουδιού, που τώρα ήταν ξερό, σαν ένα άχρηστο κομμάτι χαρτί. Το έφερε στη νεράιδα των λουλουδιών, που το δέχτηκε μέσα στο παλάτι της από ρόδα εκατοντάφυλλα.
– Σας φέρνω αυτό το φτωχό λουλουδάκι που μαράθηκε, για να μπορέσω να ζήσω εγώ.
– Μα, λέει η νεράιδα, νομίζω πως είναι ευτυχισμένο, γιατί είναι μεγάλη χαρά να νιώθεις πως είσαι χρήσιμος σε κάτι. Και επειδή, για το λουλούδι, αυτό ήταν μια μεγάλη θυσία και επειδή, εσύ, το χελιδόνι, θα ήθελες να το ευχαριστήσεις, κοίταξε:
Τότε η νεράιδα, με τα μακριά της δάχτυλα από μπουμπούκια κρίνων, πήρε το ξερό λουλούδι, το στριφογύρισε πολύ γρήγορα και το σφεντόνισε στον ουρανό, όπου έγινε ένα αστεράκι.
Κι εκεί ψηλά, τώρα, είναι σαν ένα πύρινο λουλούδι, που ανοίγει κάθε βράδυ και δε θα μαραθεί ποτέ πια.

8. Σύνθετες λέξεις
Η λέξη Λουλούδι και η λέξη άνθος σημαίνουν ακριβώς το ίδιο.
Όπως και ανθίζει το δέντρο το ίδιο με το βγάζει λουλούδια.

Παροτρύνετε τα παιδιά να σχηματίσουν σύνθετες λέξεις. Πείτε τους τις δύο λέξεις και περιμένετε απάντηση…
Άνθος + κήπος = ανθόκηπος
Άνθος + δοχείο = ανθοδοχείο
Άνθος + δέσμη = ανθοδέσμη
Άνθος + μέλι = ανθόμελο
Άνθος + τυρί = ανθότυρο
Άνθος + νερό = ανθόνερο
Άνθος + παραγωγή = ανθοπαραγωγή
Άνθος + γάλα = ανθόγαλα
Λουλούδι + σπίτι = λουλουδόσπιτο
Λουλούδι + κήπος = λουλουδόκηπος

Μπορείτε να παίξετε και να φτιάξετε νέες λέξεις φανταστικές.
Π.χ: Λέτε τη λέξη λουλούδι και προσθέτετε μια άλλη λέξη που μπορεί και να μην ταιριάζει. Λουλούδι+καρέκλα= λουλουδοκαρέκλα…

9. Music Cartoons:

Silly Symphony Flowers And Trees  από το ιστολόγιο του “κύριου Μουσικού

Βάζο με βιολέτα και ίριδες σε κίτρινο φόντο Φτιάξε το παζλ ΕΔΩ

Βάζο με δεκαπέντε ηλιοτρόπια. Φτιάξε το παζλ ΕΔΩ

Βάζο με γλαδιόλες. Φτιάξε το παζλ ΕΔΩ

Παπαρούνες και πεταλούδες. Φτιάξε το παζλ ΕΔΩ

Τριαντάφυλλα και Ηλιοτρόπια. Φτιάξε το παζλ ΕΔΩ

Βάζο με τριανταφυλλομολόχες. Φτιάξε το παζλ ΕΔΩ

Πανσέδες. Φτιάξε το παζλ ΕΔΩ

Κλαδί ανθισμένης αμυγδαλιάς σε ποτήρι. Φτιάξε το παζλ ΕΔΩ

Άγρια τριαντάφυλλα. Φτιάξε το παζλ ΕΔΩ

Ο κήπος του Daubigny. Φτιάξε το παζλ ΕΔΩ

Καλάθι με ανθισμένους βολβούς. Φτιάξε το παζλ ΕΔΩ

Κήπος με ηλιοτρόπια. Φτιάξε το παζλ ΕΔΩ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια – Κατάλογος έργων του Μουσείου Βαν Γκογκ

Πρωτομαγιά:Τριπλός εορτασμός…

1. Πρωτομαγιά, ημέρα εορτασμού της άνοιξης.

Πρωτομαγιά: Ημέρα εορτασμού της άνοιξης, ημέρα των λουλουδιών και το έθιμο στην Ελλάδα θέλει να φτιάχνουμε στεφάνια από λουλούδια και να στολίζουμε τις πόρτες των σπιτιών.

“Το μαγιάτικο στεφάνι είναι κατασκευή με λουλούδια που γίνεται για τον ερχομό της άνοιξης. Είναι ελληνικό αλλά όχι μόνο έθιμο. Ιδιαίτερα στα νησιά της Μεσογείου γιορτάζοντας την άνοιξη, την 1η του μήνα Μάη, φτιάχνουν ένα στεφάνι με λουλούδια (συνήθως αγριολούλουδα, μαργαρίτες και πιο σπάνια παπαρούνες) συνήθως από τους αγρούς.

Το λουλούδινο στεφάνι που φτιάχνεται την πρωτομαγιά και κρεμιέται έξω από τα σπίτια, συμβολίζει την αναγέννηση της φύσης με την άνοιξη, γεγονός που θέλουν οι άνθρωποι να φέρουν και στα σπίτια τους.”  https://el.wikipedia.org/wiki/Μαγιάτικο_στεφάνι

Αυτή την πρωτομαγιά που ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ ίσως χρειαστεί να φτιάξουμε στεφάνια με εναλλακτικά υλικά...

Προτείνουμε:
Ζητήστε από τα παιδιά να ζωγραφίσουν λουλούδια (όπως μπορούν, σίγουρα θα είναι υπέροχα!) και κολλήστε τα πάνω σε ένα κύκλο-στεφάνι.
Αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη και σκεφτείτε τι υλικά από το δικό σπίτι σας θα μπορούσαν να διακοσμήσουν ένα πρωτομαγιάτικο στεφάνι.
Παράδειγμα: μπορείτε να στρίψετε ένα χαρτί (εφημερίδα ή χαρτί κουζίνας…) να το κάνετε κύκλο-στεφάνι. Το ενώνετε (με σχοινί ή κόλλα…) και στη συνέχεια μπορείτε να κολλήσετε πάνω του ό,τι υλικό σκεφτείτε. (Κολλήστε πάνω στο στεφάνι, πολύχρωμες χαρτοπετσέτες, τούλια, καραμελόχαρτα, σχέδια σε εφημερίδες -δείτε την εικόνα στο βίντεο χελιδονίσματα-, όσπρια, κολοκυθόσπορους, ποπ κορν, μακαρόνια, μικρά παιχνίδια των παιδιών, παζλ… Δέστε στο στεφάνι μικρές λουρίδες από πολύχρωμα ρούχα (που δεν φοράτε πια) να κρέμονται και οτιδήποτε άλλο σκεφτείτε).
…Και αν τελείωσαν τα χρώματα ζωγραφικής, βάλτε σε ένα ποτήρι 2 κουταλάκια του γλυκού στιγμιαίο καφέ και ένα κουταλάκι περίπου νερό μέχρι να γίνει ένα νερουλό διάλυμα. Δώστε στα παιδιά λευκό χαρτί και πινέλο ή μπατονέτα και αφήστε τα να δημιουργήσουν.  

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!
Περιμένουμε με χαρά να δούμε τα δικά σας στεφάνια!!!

2. Εργατική πρωτομαγιά.

Αγώνες για την καθιέρωση του 8ωρου (8 ώρες εργασία, 8 ώρες ξεκούραση και 8 ώρες ελεύθερος χρόνος).
Σε ανάμνηση της εξέγερσης των εργατών πριν 100 χρόνια στο Σικάγο καθιερώθηκε η 1η Μαΐου ως παγκόσμια μέρα των εργαζομένων..
Για την εργατική πρωτομαγιά βλέπε: https://gsee.gr/?page_id=895 Γ.Σ.Ε.Ε.

3. Πρωτομαγιά του 1944.

Οι Γερμανοί εκτελούν 200 πατριώτες – κομμουνιστές στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής…
Βλέπε: https://kaisariani.gr/σκοπευτήριο/

Τραγούδια

1. Πρωτομαγιά

2. Παράξενη Πρωτομαγιά: Γαλάνη – Μητσιάς

3. ΤΟ ΜΠΛΟΚΟ ΤΗΣ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ – ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ

Μουσείο ΕΑΜικής  Εθνικής Αντίστασης Καισαριανής

α) Φωνητική παρουσίαση του Μουσείου

Γνωρίστε το Μουσείο ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης Καισαριανής ΕΔΩ

β) Εικονική περιήγηση

Εικονική περιήγηση στο Μουσείο ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης ΕΔΩ

Καλή πρωτομαγιά και καλό μήνα σε όλους!!!