Η Μαίρη Πινέζα, βιβλίο που έγραψαν η Σούλα Μητακίδου και η Ευαγγελία Τρέσσου και εικονογράφησε ο Απόστολος Βέττας.
- Ακούστε την ιστορία. Σκεφτείτε τις περιπέτειες που έζησε η Μαίρη Πινέζα…
Θυμάστε τα ταξίδια που έκανε η Μαίρη όταν ήταν καρφωμένη στο παπούτσι του κυρίου Γεωργίου; Μετά το παπούτσι του κ. Γεωργίου που βρέθηκε; Στο τέλος που έμεινε;
2. Μπορείτε αν θέλετε να συνεχίσετε τις περιπέτειες της Μαίρης Πινέζας…
Φανταστείτε μια ιστορία και ταξιδέψτε τη Μαίρη Πινέζα.
π.χ: Μπορεί να είναι στα εργαλεία του μπαμπά σας και να πάτε όλοι μαζί ταξίδι σε μέρη γνωστά σας ή σε μέρη φανταστικά. Μπορεί να καρφώθηκε στο παπούτσι της μαμάς, στο δικό σας, στης γιαγιάς… Μπορεί να ταξιδεύει με αεροπλάνο, πλοίο, τρένο… Μπορεί να ταξιδέψετε στο χωριό σας, να κάνετε διακοπές στα νησιά ή και στο φεγγάρι… Αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη και.ζήστε φανταστικές περιπέτειες…
Μην ξεχνάτε ότι η κάθε περιπέτεια τελειώνει με τη φράση Έτσι νόμιζε…
Περιμένουμε τις δικές σας περιπέτειες…
3. Ο εικονογράφος μελετώντας την πινέζα έκανε πολλά σχέδια. Σου θυμίζουν κάποια την πινέζα και ποια;
Σκεφτείτε: Η πινέζα έχει το ίδιο σχήμα αν η μύτη κοιτάζει κάτω, αν κοιτάζει πάνω ή αν κοιτάζει στο πλάι;
ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΣΗ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ ΕΔΩ
Τραγούδι: Πινεζοβροχή
Σχέδιο: Ιωάννα Αθανασοπούλου (Νηπιαγωγός) Τραγούδι από το cd “Μίλα μου για Μήλα”. Βασισμένο στο ομότιτλο παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά. Ερμηνεία: Στασινοπούλου Κρίστη, Γιαννάτου Σαββίνα, Σακκας Σπύρος Σύνθεση: Παπασταύρου Σταύρος Στίχοι: Ευγένιος Τριβιζάς
Η πινεζοβροχή (Τριβιζάς – Παπασταύρου)
Όταν βρέχει πινέζες στην Μπαλονοχώρα
κι η πινεζοψιχάλα γίνεται πινεζομπόρα,
και πέφτουν οι πινέζες απ’ τα σύννεφα με φόρα
και βροντάει και βροντάει κι η βροχή δεν σταματάει
τα μπαλόνια τα καημένα
τρέχουν στους δρόμους φοβισμένα,
ταραγμένα και στο δάκρυ βουτηγμένα!
Μπαλόνια πολλά, μπαλόνια χιλιάδες
με σηκωμένους τους γιακάδες
παππούδες, γιαγιάδες
αγόρια, κοπέλες
με ανοιχτές ομπρέλες
Κι αν κανένα άτυχο μπαλόνι
που ρούχα απλώνει
το χωράφι του οργώνει
και στη στάση περιμένει το μπαλονοτράμ
δεν προλάβει την ομπρέλα του να ανοίξει
ακούγεται ένα ΜΠΑΜ!!
και πέφτει το μπαλόνι τέζα
τρυπημένο απ’ την πινέζα!
Έρχεται αμέσως το φορείο,
το πηγαίνει στο νοσοκομείο,
και μπαλονογιατροί μεγάλοι
εγχείρηση του κάνουν πλαστική
και το φουσκώνουν πάλι με τεχνητή αναπνοή!
– Πού οφείλεται, κύριε Γιατρέ, αυτή μου η αδιαθεσία;
– Στις πινέζες φαίνεται ότι έχεις μεγάλη ευαισθησία!
Μη σε νοιάζει όμως θα αναρρώσεις
αν στο κρεβάτι σου ξαπλώσεις
μείνεις ξαπλωμένο εκεί
ως την άλλη Κυριακή
κι μ’ένα φυσερό παίρνεις αέρα καθαρό
κάθε μέρα το πρωί!
Αυτά κι άλλα πολλά
τέτοια ωραία και τρελά
συμβαίνουν το χειμώνα
στην Μπαλονοχώρα,
αλλά όταν σταματάει η πινεζομπόρα,
όλα τα μπαλόνια κάνουν ολόθερμη ευχή
ποτέ ποτέ μη ξαναβρέξει πινεζοβροχή!
Εργαστήρι Ομαδικής Γραφής με τη Μαίρη Πινέζα…
Το Νηπιαγωγείο μας συμμετείχε στο πρόγραμμα ομαδικής δημιουργικής γραφής με τη Μαίρη Πινέζα που διοργάνωσαν οι εκδόσεις Καλειδοσκόπιο στην καμπάνια ΜΕΡΕΣ ΒΙΒΛΙΟΥ 2013.
Από τη σελίδα τους, https://kaleidoscope.gr/el/blog/mary-pineza-c137.html , η συμμετοχή μας…
“Από το 4ο Νηπιαγωγείο Καισαριανής
Ο κ. Γεωργίου ανέλαβε μια αποστολή να πάει στο φεγγάρι να κάνει καλά έναν αστροναύτη που αρρώστησε. Πήρε μαζί του την εργαλειοθήκη του και τα φάρμακά του μπήκε σ’ έναν πύραυλο και πήγε στο φεγγάρι.
Όταν έφτασε άνοιξε την εργαλειοθήκη του να πάρει ένα κατσαβίδι να βγάλει τη στολή του αστροναύτη αλλά η πινέζα του τσίμπησε το δάχτυλο.
Ο κ. Γεωργίου νευρίασε και πέταξε την πινέζα έξω από τον πύραυλο. Η πινέζα άρχισε να στριφογυρνάει φωνάζοντας: βοήθεια εξωγήινοι, κάποιος να με βοηθήσει, ώσπου βρέθηκε στην Αφρική πάνω σε μια πυραμίδα.
Ου… Μπορώ να κάτσω εδώ για πάντα σκέφτηκε. Θα βλέπω τους ανθρώπους που θα έρχονται να βλέπουν τις πυραμίδες.
Ετσι νόμιζε…
Ένα γεράκι που πετούσε εκεί ψηλά νόμισε ότι η πινέζα ήταν σκουλήκι την άρπαξε και πέταξε προς την έρημο.
Η πινέζα φοβόταν γιατί ήταν πολύ ψηλά και φώναζε: που με πας άσε με κάτω άσε με. Το γεράκι πήγαινε στην έρημο αλλά έβλεπε μόνο ξηρασία και άμμο και συνέχιζε μέχρι που είδε μια όαση και σταμάτησε να πιεί νερό.
Η πινέζα έπεσε από το γεράκι μέσα στον πάτο της λίμνης, δροσίστηκε και σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να μείνει εκεί για πάντα.
Ετσι νόμιζε…
Ένα κοριτσάκι που καθρεφτίζονταν στα νερά της λίμνης είδε την πινέζα και νόμιζε ότι ήταν θησαυρός. Την πήρε μαζί του στο σπίτι του. O αδελφός της είπε ότι είναι πινέζα. Είδα τη δασκάλα στο σχολείο να καρφώνει χαρτάκια στον τοίχο που έχει γράψει κάτι πάνω.
Τα παιδιά σκέφτηκαν και έγραψαν πάνω σε ένα φύλλο δένδρου ΘΕΛΟΥΜΕ ΒΡΟΧΗ το κάρφωσαν σε ένα δένδρο έξω από το σπίτι και περίμεναν να βρέξει.
Η πινέζα σίγουρη ότι θα βοηθήσει να έρθει η βροχή ήθελε να μείνει εκεί για πάντα.
Έτσι νόμιζε…”
Πρόσφατα σχόλια