Καλό Πάσχα!
Αγαπητοί γονείς,
ΜΕΙΝΑΜΕ ΣΠΙΤΙ πολύ ξαφνικά και μεταξύ των άλλων τα παιδιά έχασαν και τους συμμαθητές τους από το Νηπιαγωγείο…
Για να βοηθήσουμε τα παιδιά να επικοινωνήσουν κάπως μεταξύ τους, προτείνουμε να τα ενθαρρύνετε να στέλνουν ευχές και μηνύματα στους φίλους τους.
Τα παιδιά θα σας λένε τα μηνύματά τους για όλους ή για κάποιον από τους φίλους τους, εσείς θα τα στέλνετε στο email του Νηπιαγωγείου και τα παιδιά “θα συνομιλούν με τους φίλους τους”.
Παρασκευή σήμερα και από τη Δευτέρα ξεκινάνε κανονικά οι διακοπές του Πάσχα…
Σας ευχόμαστε ολόψυχα ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ με υγεία, αγάπη, αισιοδοξία, δύναμη, χαρές και γρήγορα να είμαστε και πάλι μαζί, μαζί με τις οικογένειές μας και τους φίλους μας!
Αντί δανειστικής προτείνουμε να διαβάσετε στα παιδιά την ιστορία Το Πάσχα του Πασχάλη ΕΔΩ από τον Μικρό Αναγνώστη.
(Αν δεν ανοίγει γιατί δεν έχετε το Adobe Flash κάντε κλικ εκεί που λέει «Επιλέξτε για το Adobe Flash» θα ανοίξει ένα μικρό παράθυρο που λέει «Το περιεχόμενο του Adobe Flash αποκλείστηκε» και πατήστε «Αποδοχή μια φορά»).
Σήμερα στο Νηπιαγωγείο θα κόβαμε το 6ο πόδι της κυράς Σαρακοστής και θα έμενε το τελευταίο της Μεγάλης Εβδομάδας…
Καλό Πάσχα σε όλους!
Το δέντρο με τα αυγά
Το δέντρο με τα αυγά
(Από τα «Παραμύθια και ιστοριούλες» Γ.Α. Βασδέκη – Εκδόσεις Δίπτυχο)
Η Άσπρη Κότα, η Ξανθιά Κότα και η Καφετιά Κότα φαίνονταν πολύ εκνευρισμένες σήμερα το πρωί. Κακάριζαν ακατάπαυστα και προχωρούσαν τρικλίζοντας ως την πόρτα της μάντρας. Πήγαιναν να βρουν το φίλο τους το Γιαννάκη.
Ο Γιαννάκης έπαιζε με τις μπίλιες του πάνω στο κατώφλι της πόρτας.
– Γιαννάκη, έμαθες τα νέα;
– Ποια νέα;
– Η καρακάξα μας διηγήθηκε πριν από λίγο πως φύτρωσε τούτη την άνοιξη, πάνω στο λόφο ένα δέντρο με αυγά.
– Ένα δέντρο με αυγά;
Ο Γιαννάκης απόρησε. Ποτέ δεν είχε ακούσει να μιλούν για κάτι παρόμοιο. Υπάρχουν δέντρα που δίνουν κεράσια, άλλα ροδάκινα, άλλα δαμάσκηνα, άλλα μήλα, αλλά ποτέ δεν είχε δει δέντρα που δίνουν αυγά.
– Σίγουρα είναι ψέματα. Θα πάω να δω.
Ανέβηκε πάνω στο λόφο και είδε ένα άσχημο δέντρο που ποτέ δεν είχε παρατηρήσει άλλη φορά ως τώρα. Τα φύλλα του έμοιαζαν με πράσινα φτερά όπως τα φτερά της ουράς του πετεινού και ήταν σκεπασμένο με λουλούδια που έμοιαζαν με κόκκινες φούντες.
Ο Γιαννάκης έμεινε με ανοιχτό το στόμα, γιατί δεν είχε δει ποτέ ένα τέτοιο δέντρο.
Ξαναγύρισε στη μάντρα για να βρει τις τρεις κότες που έκλαιγαν.
Αν αυτό το δέντρο δίνει αυγά, η νοικοκυρά δε θα μας έχει ανάγκη πια. Τέρμα οι γλυκές και ευγενικές λεξούλες που μας έλεγε: «Όμορφη κοτούλα μου», «Μικρή μου κοτούλα». Τέρμα οι καλοί σπόροι που μας έδινε το πρωί και το βράδυ. Τέρμα το απαλό άχυρο που έβαζε στη φωλιά και που ήταν πιο λεπτό και πιο μαλακό από τον αφρό. Τότε ίσως να μας ψήσει, αφού δε θα της χρησιμεύουμε σε τίποτα.
Και οι τρεις κοτούλες έκλαιγαν, έκλαιγαν ασταμάτητα.
– Κοτ, κοτ, κοτ, κοτ!
Πέρασαν δύο βδομάδες και ένα βράδυ που ο Γιαννάκης γύριζε από το σχολείο, πέρασε κοντά από το δέντρο και έμεινε βουβός από την έκπληξη. Το δέντρο ήταν σκεπασμένο με ωραία αυγά, όπως τα αυγά που έβρισκε κάθε μέρα μέσα στη φωλιά του κοτετσιού. Ήταν λοιπόν αλήθεια, ήταν ένα δέντρο με αυγά.
Αυτός που αγαπούσε πολύ τα αυγά: τα αυγά μελάτα, τα τηγανητά αυγά, τα καλοβρασμένα αυγά, τις ομελέτες, έλεγε μέσα του πως ήταν πολύ τυχερός, γιατί η μαμά του θα του ετοίμαζε περισσότερα αυγά. Σκέφτηκε όμως και τις τρεις κοτούλες και ξαναγύρισε γρήγορα στη μάντρα. Τις ξαναβρήκε στο βάθος της αυλής, πλαγιασμένες πάνω στο χώμα, με μάτια δακρυσμένα, με το λειρί πεσμένο. Φαίνονταν καταλυπημένες. Μόλις είδαν το Γιαννάκη, τον ρώτησαν:
– Λοιπόν; Είδες αυτό το δέντρο που θα μας αντικαταστήσει;
– Ναι, το είδα. Μα δεν πρέπει ν’ ανησυχείτε έτσι. Ίσως τα αυγά του να μην είναι τόσο καλά και τόσο νόστιμα όσο τα δικά σας!
– Ω! φοβούμαστε πάρα πολύ μήπως μας ψήσει. Τότε, θα φύγουμε.
Ο Γιαννάκης ήταν πολύ λυπημένος. Οι κοτούλες ήταν φίλες του. Του έδιναν τα νόστιμα φρέσκα
αυγά τους, κι αυτός τους έδινε ψίχουλα ή σπόρους. Η αυλή του αγροκτήματος θα ήταν πολύ θλιβερή όταν δε θ’ ακουγόταν η φωνή τους.
– Κοτ, κοτ, κοτ, κοτ!
Έπρεπε να βρει κάτι.
Ο Κυβερνήτης της χώρας ήταν ένας πελώριος γίγαντας που κατοικούσε μέσα σε μια σπηλιά πάνω στο βουνό. Έπρεπε να εγκαινιάσει το δέντρο με όλη την κυβέρνησή του: τους υπουργούς, τους βουλευτές. Θα ήταν εκεί και μουσικοί και χορεύτριες.
Είχαν κιόλας τοποθετήσει κάτω από το δέντρο την εξέδρα, όπου θ’ ανέβαινε ο γίγαντας για το λόγο και τις καρέκλες για να καθίσουν όλοι οι κάτοικοι του χωριού.
Η τελετή έπρεπε να γίνει την άλλη μέρα που ήταν Κυριακή.
Ο Γιαννάκης σκαρφάλωσε στη σοφίτα και από το στρογγυλό φεγγίτη, κάλεσε την καρακάξα.
– Ε! πολυλογού, σε χρειάζομαι. Αν δε με βοηθήσεις, φοβάμαι πολύ πως θα σκοτώσουν την άσπρη Κοτούλα, την Ξανθιά Κοτούλα και την Καφετιά Κοτούλα.
– Ω! δε θα ήθελα να το δω αυτό. Είναι τόσο ευγενικές. Μου άφηναν πάντοτε λίγους σπόρους ή λίγο ζυμάρι μέσα στη σκάφη. Τι πρέπει να κάνω;
– Αύριο, όταν θα δεις την πομπή να φτάνει, θα ‘ρθεις κοντά μου. Θα σου δώσω την πιπεριέρα, θα την πάρεις στο ράμφος σου και θα πας και θα την κουνήσεις κοντά στη μύτη του γίγαντα.
– Σύμφωνοι, θα διασκεδάσουμε και θα γελάσουμε πολύ.
Την άλλη μέρα το πρωί, ο Γιαννάκης έκρυψε τις κότες του στη σιταποθήκη. Έπειτα πήγε στην κουζίνα και από το ράφι με τα μπαχαρικά, πήρε την πιπεριέρα.
Η καρακάξα ήρθε μπροστά στην πόρτα κι εκείνος της την έδωσε. Αμέσως, πέταξε πάνω από την εξέδρα όπου ο γίγαντας ετοιμαζόταν να βγάλει το λόγο του.
Καθώς άρχισε να λέει:
– Κυρίες, κύριοι, και αγαπητοί συμπολίτες…, η πονηρή του τίναξε πιπέρι κάτω από τη μύτη κι εκείνος άρχισε να φταρνίζεται.
Θεέ μου! Ποτέ δεν είχε ακουστεί ένα τέτοιο φτέρνισμα. Αυτό το «Αψού» αντιλάλησε από βουνό σε βουνό και προκάλεσε μια τέτοια βροντή και έναν τέτοιο ανεμοστρόβιλο, που τα καπέλα των μουσικών πέταξαν στον αέρα, οι χορεύτριες με τις ανασηκωμένες φούστες τους έμοιαζαν με αλεξίπτωτα και, ξαφνικά όλα τ’ αυγά του δέντρου έπεσαν κάτω και έσπασαν, άλλα πάνω στο κεφάλι του γίγαντα και των μουσικών και άλλα πάνω στα κεφάλια όλων των ανθρώπων που ήταν εκεί.
Κι έτσι έγινε η πιο μεγάλη ομελέτα στον κόσμο.
Οι κοτούλες ξαναγύρισαν στο κοτέτσι τους και έζησαν πάλι ήσυχες, γιατί ο γίγαντας θυμωμένος διάταξε να κόψουν το δέντρο με τα αυγά.
Αν είχατε ένα μαγικό αυγό τι θα του ζητούσατε;…
Μπορείτε να ζωγραφίσετε το δικό σας μοναδικό μαγικό αυγό!
Πάσχα: Πίνακες ζωγραφικής
Παιδιά κυλούν πασχαλιάτικα αυγά, Νικολάι Κοσέλεφ



Γυναίκα με πασχαλιάτικα αυγά, Niko Pirosman
Πασχαλιάτικο φαγητό, Constantin Stahi
Πάσχα, Θεόφιλος
Πασχαλιάτικο τραπέζι, Nikolay Bogdanov-Belskyi
Πάσχα, Μιχαήλ Μόκοφ
Παιδιά τσουγκρίζουν πασχαλιάτικα αυγά, Sever Burada
Το ωόν του Πάσχα, Νικηφόρος Λύτρας
Τα αυγά της Λαμπρής, Γεραλής Απόστολος
Πάσχα 2020 στο σπίτι…
Αγαπητοί γονείς και αγαπημένα μας παιδιά,
Στο σχολείο μας την εβδομάδα που διανύουμε θα συζητούσαμε για το Πάσχα…
Πάσχα, η μεγαλύτερη γιορτή της χριστιανοσύνης. Χριστιανοί, άνθρωποι άλλων θρησκειών ή και καμιάς θρησκείας, φέτος περισσότερο από άλλη φορά ελπίζουμε και ευχόμαστε τα ελπιδοφόρα μηνύματα χαράς, ειρήνης, ελπίδας, αισιοδοξίας και αγάπης που «φέρνει» το Πάσχα, να γίνουν πραγματικότητα για τον καθένα μας και για όλη την ανθρωπότητα.
Η σημερινή πραγματικότητα επιβάλλει τα παιδιά να είναι μαζί σας στο σπίτι…
Σας προτείνουμε κάποιες ενδεικτικές δραστηριότητες που μπορείτε να κάνετε με τα παιδιά για το Πάσχα.
- Ζητήστε από τα παιδιά να σας πουν τι τους φέρνει στο νου η λέξη «Πάσχα» και συζητήστε μαζί τους.
- Μιλήστε στα παιδιά για τα έθιμα του Πάσχα (Φέτος το Πάσχα ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ για να είμαστε όλοι υγιείς ωστόσο τηρούμε όσα έθιμα μπορούμε…).
- Φτιάξτε μαζί με τα παιδιά κουλουράκια, βάψτε αυγά…
- Φτιάξτε κάρτες. Βοηθήσετε τα παιδιά να γράψουν πασχαλινές ευχές. Στείλτε τις κάρτες ηλεκτρονικά στα αγαπημένα σας πρόσωπα.
- Διαβάστε στα παιδιά το παρακάτω ποίημα και αν θέλουν μπορούν και να το μάθουν…
Τσουγκρίσματα
Με ένα αυγό σαν του σπουργίτη
κι είπα νικητής θα βγω.
Τσακ μου τσάκισες τη μύτη.
μα, σα γύρισες τ’ αυγό, τσακ, σε τσάκισα κι εγώ.
Και Χριστός Ανέστη όλοι
με φιλιά πολλά φιλιά
ψάλλαμε στο περιβόλι,
όπου ανθούσε η πασχαλιά.
- Αφήστε τα παιδιά να παρατηρήσουν τον παρακάτω πίνακα και ρωτήστε τα: Πόσα αυγά βλέπουν; Είναι όλα ίδια; Ποια είναι πιο πολλά; Που είναι τα πολλά και που είναι το ένα;… Ενθαρρύνετέ τα να ζωγραφίσουν τον πίνακα όπως μπορούν.
«Τα πασχαλινά αυγά» του Χρήστου Γαρουφαλή
- Διαβάστε την ιστορία Το λαγουδάκι της Λαμπρής.
- Χρωματίστε OnLine πασχαλινές εικόνες Εδώ
- Παίξτε παζλ
- Ακούστε το τραγούδι Πάσχα των Ελλήνων.
Διαδραστικό υλικό…
Διαδραστικό εκπαιδευτικό υλικό από το Φωτόδεντρο
(Το ΦΩΤΟΔΕΝΤΡΟ είναι το Πανελλήνιο Αποθετήριο Μαθησιακών Αντικειμένων για την πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Είναι ανοιχτό σε όλους, μαθητές, δασκάλους, γονείς αλλά και κάθε ενδιαφερόμενο. Το Ψηφιακό Εκπαιδευτικό Περιεχόμενο της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του ΥΠΑΙΘ είναι στη διεύθυνση http://dschool.edu.gr )
Οδηγίες: Κάντε “κλικ” στον τίτλο – σύνδεσμο από κάθε μαθησιακό αντικείμενο και μεταφέρεστε στη σελίδα του φωτόδεντρου. Επιλέξτε “προεπισκόπηση’. Ανοίγει το παράθυρο και βλέπετε το μαθησιακό αντικείμενο. Κάντε “κλικ” πάνω στο ερωτηματικό για να δείτε και να ακούσετε τις οδηγίες. Κάντε “κλικ” δίπλα στην καρτέλα και παίξτε…
Δραστηριότητα πρακτικής και εξάσκησης με στόχο την εξοικείωση των μαθητών με τις αριθμητικές ποσότητες (αριθμοί από το ένα μέχρι και το εννέα).
Το μαθησιακό αντικείμενο δίνει τη δυνατότητα στα παιδιά να εξασκηθούν στην αναγνώριση και την αντιστοίχιση αριθμών με τις αντίστοιχες ποσότητες.
Παιχνίδι μνήμης με μουσικά όργανα
Εκπαιδευτικό παιχνίδι μνήμης με θέμα τα μουσικά όργανα. Σκοπός του παιχνιδιού είναι το ταίριασμα των όμοιων εικόνων.
Το μαθησιακό αντικείμενο περιλαμβάνει έξι επίπεδα κλιμακούμενης δυσκολίας, με διαφορετικό αριθμό καρτών κάθε φορά (από τέσσερις έως δεκαοκτώ κάρτες). Μάλιστα, με το άνοιγμα κάθε κάρτας, ακούγεται ο χαρακτηριστικός ήχος του εικονιζόμενου μουσικού οργάνου.
Παιχνίδι μνήμης με ήχους σπιτιού
Εκπαιδευτικό παιχνίδι μνήμης με θέμα χαρακτηριστικούς ήχους του σπιτιού. Σκοπός του παιχνιδιού είναι το ταίριασμα των όμοιων εικόνων.
Το μαθησιακό αντικείμενο περιλαμβάνει τέσσερα επίπεδα κλιμακούμενης δυσκολίας, με διαφορετικό αριθμό καρτών κάθε φορά (από τέσσερις έως δέκα κάρτες). Μάλιστα, με το άνοιγμα κάθε κάρτας, ακούγεται ο χαρακτηριστικός ήχος της εικονιζόμενης δραστηριότητας.
Εκπαιδευτικό παιχνίδι μνήμης με θέμα τα ζώα. Σκοπός του παιχνιδιού είναι το ταίριασμα των όμοιων εικόνων.
Το μαθησιακό αντικείμενο περιλαμβάνει έξι επίπεδα κλιμακούμενης δυσκολίας, με διαφορετικό αριθμό καρτών κάθε φορά (από τέσσερις έως δεκαοκτώ κάρτες). Μάλιστα, με το άνοιγμα κάθε κάρτας, ακούγεται ο χαρακτηριστικός ήχος του εικονιζόμενου ζώου.
Άσκηση δημιουργίας μιας διατροφικής πυραμίδας. Σκοπός της άσκησης είναι η σωστή ταξινόμηση των ομάδων τροφίμων, λαμβάνοντας υπ’ όψιν πόσο συχνά ή πόσο αραιά θα πρέπει να καταναλώνεται κάθε είδος τροφής.
ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΓΟΝΕΙΣ
Οδηγός για Γονείς «Πώς να μιλήσουμε στα παιδιά μας για την πανδημία από τον κορωνοϊό και να αντιμετωπίσουμε μαζί την κρίση» από το Κοινοτικό Κέντρο Ψυχικής Υγείας Παιδιού και Εφήβου Αθηνών https://ipkathens4.wixsite.com/ipka
Αντί δανειστικής…
Παρασκευή σήμερα ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ και αντί δανειστικής σας προτείνουμε να διαβάσετε – ακούσετε την ιστορία “Ο σκαντζόχοιρος που ήθελε να τον χαϊδέψουν” από τον Μικρό Αναγνώστη.
.http://www.mikrosanagnostis.gr/library/pageflip31/Default.html
(Αν δεν ανοίγει γιατί δεν έχετε το Adobe Flash κάντε κλικ εκεί που λέει “Επιλέξτε για το Adobe Flash” θα ανοίξει ένα μικρό παράθυρο που λέει “Το περιεχόμενο του Adobe Flash αποκλείστηκε” και πατήστε “Αποδοχή μια φορά”).
Σήμερα στο Νηπιαγωγείο μας θα κόβαμε το 5ο πόδι της κυρίας Σαρακοστής…
2 Απριλίου 2020 στο σπίτι…
2 Απριλίου 2020 στο σπίτι…
Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου
Αγαπητοί γονείς και αγαπητά μας παιδιά,
Κάθε χρόνο, στις 2 Απριλίου, γιορτάζεται Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, ημέρα των γενεθλίων του Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.
Σκοπός του εορτασμού είναι να συνειδητοποιήσουν οι μεγάλοι την αξία που έχει το παιδικό βιβλίο στην πνευματική ανάπτυξη και την ψυχική καλλιέργεια των παιδιών, να φέρουν από νωρίς τα παιδιά σε επαφή με τα βιβλία – εικόνες, εμπνέοντάς τους την αγάπη για το διάβασμα, βοηθώντας έτσι στην καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας.
Να θυμάστε ότι « Ένα βιβλίο είναι άριστο, όταν το ανοίγουμε με λαχτάρα και το κλείνουμε με κέρδος», ενώ «Ένα βιβλίο που παραμένει αδιάβαστο, δεν είναι τίποτα άλλο παρά άγραφο χαρτί».
Μαζί με τα παιδιά σας ταξιδέψτε στο μαγικό κόσμο των βιβλίων. Αφήστε τη φαντασία να σας παρασύρει και περιπλανηθείτε στις σελίδες των βιβλίων παρέα με τους ήρωές τους.
Σας ευχόμαστε να ζήσετε Υπέροχα – Μαγικά ταξίδια συντροφιά με τα βιβλία σας!
Διαβάστε την ιστορία «Η πρώτη λέξη».
Φανταστείτε και ζωγραφίστε ένα εξώφυλλο για την ιστορία ή ζωγραφίστε κάτι που σας άρεσε...
Μάνος Κοντολέων, «Η πρώτη λέξη»
(από το βιβλίο «ένα συρτάρι γεμάτο όνειρα»,εκδ. Άγκυρα).
Ήταν, κάποτε, τα γράμματα. Μικρά, μοναχικά γράμματα που τριγύριζαν μέσα σ΄ ένα κόσμο γεμάτο ήχους. Ήχους σαν κι αυτούς: ααα ή οοο ή εεε ή σσσ ή πππ. Τέτοιους ήχους.
Ώσπου μια μέρα ένα από αυτά – νομίζω πως ήτανε το ι – βαρέθηκε να τριγυρνά ολομόναχο. Κοίταξε γύρω του και ξεχώρισε ένα άλλο γράμμα – λένε πως ήταν το β. Το ξανακοίταξε και μαγεύτηκε από την ομορφιά του.
«Τι χαριτωμένο που είναι»! σκέφτηκε κι έτρεξε δίπλα του.
«Θες να κάνουμε παρέα;» το ρώτησε
Το β κούνησε το κεφάλι του.
«Ναι», συμφώνησε.
Τώρα που ενωθήκανε τα δύο τους μέσα στον κόσμο ακούστηκε ένας ακόμη ήχος βι βι βι…
Το άκουσε τούτον τον ήχο το λ κι έτσι όπως ήταν παιχνιδιάρικο – έδωσε ένα πήδο και χώθηκε ανάμεσα στ’ άλλα δυο γράμματα.
Είχανε, λοιπόν, ενώσει και τα τρία τις φωνές τους. Και τι όμορφο που ήταν το τραγούδι τους! βλι βλι βλι… Ένα χαρούμενο τραγούδι.
«Μα λίγο τρελούτσικο!» μουρμούρισε το σοβαρό ο. Κι επειδή ετούτο ήταν ένα γράμμα που του άρεσε η τάξη, πλησίασε τους τρεις φίλους.
«Καιρός να ενώσω μαζί με τις δικές σας και τη δική μου φωνή», είπε, και δίχως να περιμένει απάντηση, πήγε και κόλλησε δίπλα τους.
Μέσα στον κόσμο ένας νέος ήχος ακούστηκε: βιβλίο, βιβλίο, βιβλίο…
Η πρώτη λέξη και πόσο όμορφο ήταν!
Φαίνεται, λοιπόν, πως ζηλέψανε τα άλλα τα γράμματα και γι’ αυτό άρχισαν να ψάχνουν για συντροφιά.
Το α έτρεξε προς το γ, και μαζί πήγανε να βρούνε το π και το η. Κι έτσι ακούστηκε: αγάπη, αγάπη, αγάπη…
Και σε λίγο το ίδιο έκαναν και τα υπόλοιπα τα γράμματα. Πηγαίνανε το ένα δίπλα στο άλλο, αλλάζανε θέσεις – φτιάχνανε λέξεις: χαρά και φιλί, φως, χαμόγελο, ειρήνη.
Και μέσα στο πανηγύρι, μέσα σ’ όλη αυτήν την ομορφιά, κανείς δεν ξεχνούσε πως τα πάντα είχανε ξεκινήσει από την πρώτη εκείνη λέξη. Βιβλίο. Και γι’ αυτό ίδια με μάνα την αγάπαγαν. Ίδια με μάνα την τιμούσαν.
Πρόσφατα σχόλια