Εργαστήρια Δεξιοτήτων
Θεματικός κύκλος: Ενδιαφέρομαι και Ενεργώ – Κοινωνική Συναίσθηση και Ευθύνη
Υποενότητα: Συμπερίληψη
Τίτλος: Φωτεινές Περιστροφές
Το συγκεκριμένο εργαστήριο δεξιοτήτων υλοποιείται από το Δίκτυο Σχολείων “Συνοδοιπόροι της Αγάπης”. Τον συντονισμό του Δικτύου έχει αναλάβει το Αειφόρο Νηπιαγωγείο Ταυρωνίτη Χανίων και το 8ο Αειφόρο Νηπιαγωγείο Ελευσίνας. Τη φετινή σχολική χρονιά στο Δίκτυο συμμετέχουν 30 νηπιαγωγεία από όλη την Ελλάδα.
Το περιεχόμενο του εργαστηρίου προέρχεται από τον Πλάτωνα και τον μύθο του για το σπήλαιο. Πρόκειται ουσιαστικά για αντιπαραβολή της άγνοιας-σκοτάδι και της παιδείας-φως. Στόχος είναι η συμπερίληψη και η παιδεία, το φως που γίνεται φάρος για όλους και αγκαλιάζει τη διαφορετικότητα. Ο παππούς Πλάτωνας επικοινωνούσε με τα σχολεία με διάφορους τρόπους (γράμμα, ηλεκτρονικό μήνυμα, βίντεο, ηχητικό μήνυμα) θέτοντας τους προβληματισμούς-προκλήσεις και λειτουργούσε συνδετικά και ενισχυτικά καθ’ όλη τη διάρκεια του προγράμματος.
Το πρόγραμμά μας ξεκινάει και ο παππούς Πλάτωνας μπαίνει στο σχολείο μας με το παρακάτω βίντεο…
και, αφού μάθαμε ποιος είναι ο παππούς Πλάτωνας, ήρθε η ώρα να συστηθούμε και εμείς στα υπόλοιπα σχολεία …
Εργαστήριο 1ο: Το σπήλαιο του Πλάτωνα
Στις 21 Ιανουαρίου, την Παγκόσμια Ημέρα Αγκαλιάς, έφτασε στο σχολείο μας ένα γράμμα, ένα γράμμα από τον παππού Πλάτωνα, που μας ζητούσε να γιορτάσουμε την μέρα αυτή με μια μεγάλη αγκαλιά. Να αγκαλιάσουμε τους διπλανούς μας αλλά και τον εαυτό μας και κυρίως τον “δύσκολο” εαυτό μας και τα σκοτάδια μας.
Έτσι αρχίσαμε τις αγκαλιές! Αγκαλιές με τον διπλανό μας, με την ομάδα μας… μια αγκαλιά όλοι μαζί. Στη συνέχεια παρακολουθήσαμε διαδικτυακά το παραμύθι “Ας αγκαλιαστούμε” μέσα από το οποίο οι νυφίτσες μας αποκάλυπταν και το δικό τους μυστικό που τις κάνει ευτυχισμένες. Και ποιο είναι αυτό; Μα φυσικά…η αγκαλιά. Με μία αγκαλιά μπορούμε να ξεπεράσουμε δυσκολίες, εμπόδια και προβλήματα, όπως μας λένε και οι ίδιες μέσα από την ιστορία τους.
Μετά τις φυσικές αγκαλιές ετοιμάσαμε και μια μεγάλη χάρτινη αγκαλιά. Σχεδιάσαμε τα χέρια μας σε χαρτόνι, τα κόψαμε, τα ζωγραφίσαμε, όπως ήθελε ο καθένας, τα ενώσαμε και…η αγκαλιά μας είναι έτοιμη. Φυσικά και χωρέσαμε όλοι μέσα.
Ο παππούς ο Πλάτωνας, όμως, μέσα από το γράμμα του, μας ζήτησε να αγκαλιάσουμε και τον εαυτό μας και κυρίως τα σκοτάδια μας. Πώς θα το κάνουμε όμως αυτό, αν δεν γνωρίσουμε τι είναι αυτό που σκοτεινιάζει την καρδιά μας; Σαρώσαμε την καρδούλα στο γράμμα και παρακολουθήσαμε το παρακάτω βίντεο σχετικά με τον μύθο του σπηλαίου, τα σκοτάδια και το φως
Αφού επεξεργαστήκαμε τον μύθο, αποδώσαμε εικαστικά το δικό μας σπήλαιο με τους δικούς μας φόβους, τις ανησυχίες μας και τα δυσάρεστα συναισθήματα.
Κεραυνοί, αστραπές, σκοτάδι, σκιές, άσχημα όνειρα, άγρια ζώα, καρχαρίες, πιράνχας, νυχτερίδες, τέρατα, φαντάσματα, εμετός…είναι αυτά που σκοτεινιάζουν την καρδιά μας.
Τους φόβους μας αυτούς τους κλείσαμε σε ένα σακουλάκι με γκρι τέμπερα. Προσπαθήσαμε επίσης, να τους δώσουμε σχήμα…
Στα αρνητικά συναισθήματα, εκτός από τον φόβο, είναι και ο θυμός, που αναφέρθηκε από τα παιδιά, οπότε και προσπαθήσαμε να τον κατανοήσουμε και να βρούμε λύσεις που θα μας βοηθάνε να ηρεμούμε. Μέσα από το βιβλίο “τι να κάνω τον θυμό μου;” βρήκαμε τρόπους διαχείρισης αυτού του αρνητικού, αλλά σημαντικού συναισθήματος και τους αποδώσαμε εικαστικά για να τους θυμόμαστε! Φτιάξαμε το φανάρι που μας θυμίζει ότι δεν πρέπει να ενεργούμε βιαστικά και φυσικά εξοπλίσαμε τη γωνιά της ηρεμίας με διάφορα υλικά που μας βοηθάνε να χαλαρώνουμε!
Για την κατανόηση του μηχανισμού δημιουργίας σκιάς, παίξαμε στο Φωτόδεντρο ένα ψηφιακό παιχνίδι, το οποίο έδινε τη δυνατότητα στους μαθητές να πειραματιστούν με τη φωτεινή πηγή, μεταβάλλοντας την απόστασή της από το εμπόδιο, και να δοκιμάσουν να δημιουργήσουν σκιές με διαφορετικά αντικείμενα ως εμπόδια. Το παιχνίδι μπορείτε να το παίξετε εδώ.
Και επειδή η σκιά είναι κάτι που μας σκοτεινιάζει, ήρθε η ώρα να παίξουμε μαζί της στο σκοτάδι και στον ήλιο, αλλά και να δώσουμε αστεία μορφή στο περίγραμμα της τρομακτικής μας σκιάς.
Δημιουργήσαμε, όμως, και σκιές ζώων και τις σχεδιάσαμε σε χαρτί. Εκμεταλλευτήκαμε γι’ αυτή τη δραστηριότητα τον ήλιο που έμπαινε από το παράθυρο της τάξης και τοποθετήσαμε τα ζώα στο σωστό σημείο για να σχηματιστεί η σκιά τους στο χαρτί. Χρειαζόταν μεγάλη προσοχή για να μην κρύβουμε με το σώμα μας τη σκιά του ζώου, προκειμένου να μπορέσουμε να τη σχεδιάσουμε.
Εργαστήριο 2ο: Από το σκοτάδι… στο φως
Ο παππούς Πλάτωνας μέσα από το παρακάτω ηχητικό μήνυμα,
αφού εκφράζει τον θαυμασμό του για τα έργα-σπήλαια, προτείνει να βγούμε από τις σπηλιές μας έξω στον ήλιο.
Κάθε σχολείο επίλεξε το έργο-σπήλαιο ενός άλλου σχολείου για να το μεταμορφώσει σε φως, χωρίς όμως να το αλλοιώσει, έτσι ώστε να φαίνεται η διαδρομή της αλλαγής.
Εμείς διαλέξαμε να φωτίσουμε το σπήλαιο του 5ου Νηπιαγωγείο Αλμυρού.
Τα παιδιά παρατήρησαν το σπήλαιο και τους φόβους των παιδιών του άλλου νηπιαγωγείου και θυμήθηκαν από τον μύθο ότι, όταν οι σκιές έρχονται στο φως αποκτούν χρώμα. Απέδωσαν, λοιπόν, τους φόβους με χρωματιστή πλαστελίνη και τους τοποθέτησαν έξω από το σπήλαιο με τον ήλιο να τους φωτίζει. Μαζί με τα σκοτάδια όμως φωτίστηκαν και οι καρδιές, οι οποίες δεν είναι πλέον γκρι αλλά πολύχρωμες και στέκονται και αυτές δίπλα στον φωτεινό ήλιο.
Το δικό μας σπήλαιο το φώτισε το 4ο Νηπιαγωγείο Φερών Αερινού…
Και, αφού φωτίσαμε το σπήλαιο των φίλων μας, ήρθε η ώρα να φωτίσουμε και τους δικούς μας φόβους
-
- πατήστε πάνω στην εικόνα
Εργαστήριο 3ο: Μέσα στις καρδιές μας
“Τα σκοτάδια μας δεν είναι φόβοι και σκιές απλώς, μα γενναία σκαλοπάτια, προς τα πάνω, προς το φως”, μας λέει ο παππούς Πλάτωνας και έχει μια αποστολή για μας, τη δημιουργία ενός κοινού έργου και από τα 30 συμμετέχοντα νηπιαγωγεία στο Δίκτυο
Αφού παρακολουθήσαμε το βιντεάκι με τις διάφορες συναισθηματικές καταστάσεις, εντοπίσαμε στον πίνακα το σχολείο μας και το συναίσθημα που μας έχει αναθέσει ο παππούς Πλάτωνας να ζωγραφίσουμε. Και αυτή είναι … η περηφάνια! Πώς θα την ζωγραφίσουμε όμως; Τι σημαίνει; Με τι μοιάζει; Πότε νιώθουμε περήφανοι; Πώς είναι το κορμί και το πρόσωπό μας όταν νιώθουμε περηφάνια; Αφού απαντήσαμε σε όλα αυτά τα ερωτήματα και ζωγραφίσαμε καταστάσεις που μας κάνουν περήφανους, συμβολίσαμε το συναίσθημα με το παγώνι. Σχεδιάσαμε, ο καθένας το δικό του παγώνι με την τεχνική βήμα βήμα, χρωματίσαμε και αισθανθήκαμε πολύ περήφανοι με το αποτέλεσμα
πατήστε πάνω στην εικόνα
Το εικαστικό μας έργο για την περηφάνια είναι έτοιμο να πάρει τη θέση του στο κοινό μας έργο, στον κοινό μας φάρο. Πρόκειται για έναν φάρο στον οποίο στο κάτω μέρος θα υπάρχουν τα αρνητικά συναισθήματα και στο πάνω μέρος, στο φως, θα μπουν τα αντίστοιχα θετικά. Μονοπάτια-διαδρομές με αισθητηριακά υλικά θα συνδέουν το αρνητικό με το θετικό συναίσθημα. Απολαύσαμε πολύ τη δημιουργία του κοινού μας φάρου και ειδικά τα ανάγλυφα μονοπάτια.
Εργαστήριο 4ο: Πιο πέρα από το φως
Οι δυο παππούδες (Πλάτωνας και Αισχύλος) μέσα από τις αστείες φιλοσοφικές τους αναζητήσεις καταλήγουν σε μια υπέροχη ιδέα! Να γίνουμε φάροι μεταφέροντας το φως μας γύρω μας. Γνωρίσαμε πρώτα τους φάρους, τη λειτουργία, τη χρησιμότητα και την τοποθεσία τους. Ένα προνηπιάκι έφερε να μας παρουσιάσει ένα ημερολόγιο με διάφορους φάρους και ένα άλλο μας έστειλε φωτογραφία από τον φάρο της Αλάσκα.
Έτσι “ταξιδέψαμε” σε διάφορους τόπους και γνωρίσαμε φάρους που είναι μοναδικοί για διαφορετικό λόγο ο καθένας! Φωτογραφηθήκαμε βέβαια και στον δικό μας φάρο, στον φάρο των Χανίων και παρουσιάσαμε τη φωτογραφία στους φίλους μας.
Κάπως έτσι ήρθε η ώρα να φτιάξουμε τον δικό μας πολυαισθητηριακό φάρο με αειφόρα κατεύθυνση. Έναν φάρο που μπορούν να τον παίζουν, να τον δουν, να τον αγγίξουν, να τον χαρούν όλοι, έναν φάρο συμπεριληπτικό και πολύ ιδιαίτερο! Χρησιμοποιήσαμε σωλήνα υδραυλικού, τον οποίο κόψαμε σε κομμάτια, καμινάδα καλοριφέρ, φάβα, φακή και κριθαράκι, κορδόνι και μακετόχαρτο. Φτιάξαμε ένα φάρο παιχνίδι! Χρησιμοποιούμε την όραση ή/και την αφή μας για να παίξουμε το παζλ και να συνθέσουμε τον φάρο. Στον λιμενοβραχίονα βάλαμε έναν “βυθό”, μια “ακρογιαλιά” και “τον ήχο των κυμάτων”. Και πραγματικά νιώσαμε πολύ περήφανοι και για αυτόν τον φάρο!!!!
Στο σπίτι με την οικογένεια τα παιδιά έφτιαξαν τους δικούς τους φάρους, που τους έφεραν στο σχολείο και τους παρουσίασαν γεμάτα υπερηφάνεια!
Εργαστήριο 5ο: Ώρα για τραγούδι
Ήρθε η ώρα να φτιάξουμε και το δικό μας τραγούδι με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης, η οποία αναλαμβάνει τον ρόλο της μουσικής. Κάποια σχολεία γράφουν στίχους, άλλα ηχογραφούν φωτεινές λέξεις και κάποια ολόκληρους στίχους, ώστε να το εμπλουτίσουμε και να το κάνουμε δικό μας! Η λέξη που προσθέσαμε εμείς στο τραγούδι ήταν η “σκιά”.
Στη συνέχεια, για να βοηθηθούμε και να το μάθουμε από έξω, το μετατρέψαμε σε εικονόλεξο και το τραγουδάμε καθημερινά!
Ακούστε το κι εσείς εδώ🔽
Εργαστήριο 6ο: Αξιολόγηση προγράμματος
Στο τέλος κάθε προγράμματος χρειάζεται να γίνει η αξιολόγηση, ώστε να βλέπουμε θετικά και αρνητικά στοιχεία, αδυναμίες και παραλείψεις και να βελτιωνόμαστε.
Τα παιδιά αξιολόγησαν το πρόγραμμα με παιγνιώδη τρόπο, παρέα με τον παππού Πλάτωνα, μέσα από ψηφοφορία.
- Από τις Φωτεινές Περιστροφές μας άρεσε περισσότερο 🎵το τραγούδι
- Νιώσαμε 🤩τέλεια που αγκαλιάσαμε τα σκοτάδια μας και βγήκαμε στο φως
- Στον παππού Πλάτωνα μας άρεσε περισσότερο 💖η καλοσύνη του!
Όλες οι δραστηριότητες και οι δημιουργίες των σχολείων έχουν αναρτηθεί στον ηλεκτρονικό τοίχο (padlet) που ακολουθεί
Το πρόγραμμά μας ολοκληρώνεται με την έκθεση όλων των φάρων του Δικτύου στο Γιαλί Τζαμί.
Οι “Φωτεινές μας Περιστροφές” συμμετέχουν, ως συνεργατικό πρόγραμμα, στον 8ο Πανελλήνιο Σχολικό Διαγωνισμό Bravo Schools 2025 για τους 17 Παγκόσμιους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης. Μπορείτε να ψηφίσετε τη δράση μας εδώ
……………………………………………………………………………….
Και ναι!!!! Οι “Φωτεινές Περιστροφές” διακρίθηκαν στον διαγωνισμό, ως η καλύτερη εκπαιδευτική προσέγγιση στην κατηγορία Ποιοτική Εκπαίδευση!!!
Συγχαρητήρια σε όλους τους συνοδοιπόρους, μεγάλους και μικρούς, και κυρίως στους συντονιστές του προγράμματος το Αειφόρο Νηπιαγωγείο Ταυρωνίτη και το 8ο Αειφόρο Νηπιαγωγείο Ελευσίνας!!!
