Ένα γράμμα στους γονείς τους –με τα παράπονα ή/και τις ευχαριστίες τους-έγραψαν οι μαθητές της Β τάξης με αφορμή το “Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ” στο μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Ακολουθούν μερικά από τα γράμματα αυτά:

     Μανούλα μου,

     Είμαι πολύ ευτυχισμένη που εγώ κι η αδερφή μου σε έχουμε μαμά. Δεν θα μπορούσα ποτέ να σκεφτώ ότι υπάρχει κάποια καλύτερη μητέρα από σένα. Ωστόσο πολλές φορές αντιδράς με έναν εκνευρισμό όταν σου μιλάω κι αυτό είναι που με αναγκάζει να θυμώνω κι εγώ. Ξέρω ότι πολλές φορές δεν έχω δίκιο αλλά θα προτιμούσα να μου εξηγούσες τι κάνω λάθος παρά να έχεις μια έντονη χροιά στη φωνή σου, που με κάνει να σου αντιμιλάω περισσότερο. Ξέρεις πόσο πολύ σε λατρεύω αλλά έχω αυτό το παράπονο, που ήθελα να στο πω.

Με αγάπη

Η κόρη σου Ελένη Τσ.

 

     Αγαπημένη μου μητέρα,

     Όπως οι γονείς έχουν απαιτήσεις από τα παιδιά τους, να είναι καλά παιδιά, να διαβάζουν, να ξέρουν τα όρια σε καθετί, έτσι κι εμείς τα παιδιά έχουμε τα δικά μας παράπονα απ αυτούς. Στη δική μας περίπτωση όμως δεν έχω απολύτως κανένα παράπονο από εσάς. Εσύ κι ο μπαμπάς έχετε κατανόηση, βρίσκεστε κοντά μου στις δύσκολες στιγμές, με βοηθάτε να ξεπεράσω τα εμπόδια και φυσικά, πάνω απ όλα, ξέρω πως μπορώ να βασιστώ πάνω σας. Σας ευχαριστώ για όλα.

Η κόρη σας

Σοφία Χ.

 

     Αγαπητοί μου γονείς,

     σας γράφω αυτό το γράμμα για να σας ευχαριστήσω για τα τόσα χρόνια που είστε δίπλα μου και με στηρίζετε. Και για να σας δείξω πως οτιδήποτε κι αν κάνετε, από το πιο απλό μέχρι το πιο σύνθετο, για μένα είναι σημαντικό. Κι όλα μαζί σας κάνουν να έχετε έναν ξεχωριστό ρόλο στην καρδιά μου.

     Το πρώτο πράγμα για το οποίο θα ήθελα να σας ευχαριστήσω είναι που πριν από 7 χρόνια μου χαρίσατε ένα από τα καλύτερα δώρα της ζωής μου, τον αδερφό μου. Ήταν και είναι ένα από τα σημαντικότερα άτομα της ζωής μου. Τον αγαπώ όσο τίποτα στον κόσμο κι αν πάθει κάτι, θα πεθάνω.

     Το δεύτερο καλύτερο δώρο που μου έχετε κάνει είναι το σκυλί μου. Το να αποκτήσω ένα σκυλί μόνο δικό μου, ήταν όνειρο ζωής που με αφήσατε να πραγματοποιήσω. Το σκυλάκι μου το αγαπάω και το φροντίζω σαν τον εαυτό μου. Είμαι πολύ τυχερή που το έχω και υπόσχομαι να μην αφήσω ποτέ κανέναν να του κάνει κακό. Είναι πια κομμάτι της ζωής μου σαν τον αδερφό μου.

     Πραγματικά αισθάνομαι πολύ τυχερή που σας έχω γονείς. Πιστεύω πως όλα τα παιδιά θα ήθελαν να έχουν γονείς σαν τους δικούς μου!

Με πολλή αγάπη

Η Μαρίλεια σας

 

     Αγαπημένοι μου γονείς,

     σας αγαπάω πολύ και σας θαυμάζω για όλα όσα   κάνετε για μένα. Μου έχετε διδάξει τις πραγματικές αξίες της ζωής, την αξιοπρέπεια και την ευγένεια! 

     Παρόλ΄ αυτά θα ήθελα να σας εκφράσω ορισμένα παράπονα. Καταρχάς, επειδή είμαι το πρώτο παιδί, έχετε φοβερές απαιτήσεις από μένα. Συνεχώς με πιέζετε να είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου και περιμένετε από μένα να πετύχω τους στόχους μου. Αυτό όμως με αγχώνει και με καταπιέζει.

 Σε αντίθεση με μένα, δεν είστε τόσο αυστηροί με τ΄ αδέρφια μου. Αυτούς τους έχετε πιο ελεύθερους και χαλαρούς κι αυτό το θεωρώ άδικο, γιατί δεν έχω ζήσει στιγμές ξεγνοιασιάς και χαλάρωσης. Επιπλέον, θα ήθελα να είστε πιο αυστηροί μαζί τους, γιατί κάνουν υπερβολική φασαρία και δε μπορώ να συγκεντρωθώ στα μαθήματά μου, ώστε να ικανοποιήσω τις απαιτήσεις σας. 

   Πάντως, σας αγαπώ και σας  θαυμάζω για όσα έχετε προσφέρει σε μένα, όπως το να έχω καλή υγεία, να μαθαίνω ξένες γλώσσες, να αθλούμαι και πάνω απ΄ όλα να έχω την αγάπη σας. 

Σας αγαπώ

Αντωνία Φ.