Ευρωπαϊκή πρωτιά για την φωτογραφία της Κ.Μπλέτσα από την φωτογράφο Λένα Μαγκούτα!

 

mpl;etsaΗ δική μας Κατερίνα Μπλέτσα, με μια όμορφη φωτογραφία τραβηγμένη από την Ελένη Μαγκούτα κέρδισε αργά χθες το βράδυ τον Ευρωπαϊκό διαγωνισμό φωτογραφίας για άτομα με σπάνιες παθήσεις . Ο διαγωνισμός εξελίχθηκε σε ντέρμπι, αφού τις τελευταίες δύο ημέρες μια όμορφη κοπελίτσα από την Κροατία, η Μαριέτα, πέρασε τη μέχρι τότε πρώτη σε ψήφους Κατερίνα. Όμως, η κινητοποίηση φίλων, πολλών φίλων, με κοινοποιήσεις μέσω του facebook,την ιστοσελίδα μας ideesmag και το αφιέρωμα που έγινε από πολλά μέσα ,έδωσαν την πρωτιά στην Κατερίνα με 15.051 ψήφους, έναντι 14.814 της μικρής Μαριέτας. Φυσικά, τα συγχαρητήρια αξίζουν και σε εκείνη αλλά και στους συμμετέχοντες/σες από άλλες χώρες της Ευρώπης, που δεν κατάφεραν να πρωτεύσουν, αλλά έγιναν το «μέσο» για το μήνυμα της ισότητας. Το υλικό κέρδος είναι ασήμαντο (ένα ipod), μπροστά στα ηθικά και άλλα κέρδη: συμμετοχή, συμπαράσταση, κατανόηση, διαφορετική αντιμετώπιση πλέον, όσων αντιμετωπίζουν κινητικά ή άλλα προβλήματα.

και μία συνέντευξη που παραχώρησε στο idees:

Είμαι η Κατερίνα Μπλέτσα, ζω στα Τρίκαλα και είμαι δασκάλα ειδικής αγωγής! Α, και είμαι «άτακτη», όπως το λέει και η πάθησή μου (freidreich’s ataxia). Έχω μια εκφυλιστική νευροπάθεια, που σταδιακά απ ‘την εφηβεία μου εκδηλώθηκε με μια μικρή αστάθεια και η οποία εξελίχθητε σε μια σοβαρή αναπηρία. Για το αύριο δεν εγγυάται κανείς το τι θα γίνει. Αλλά η ζωή είναι ωραία και την αντιμετωπίζω με χαμόγελο. Έχω μεγαλώσει με πολλή αγάπη και στήριξη από τους γονείς μου, την οικογένεια μου και απ’ τους φίλους μου, οπότε μου ήταν εύκολο να προχωρήσω στη ζωή μου. Σαφώς και υπάρχουν ‘άσχημες’ στιγμές ,αλλά σημασία δεν έχει πόσες φορές θα πέσεις αλλά πόσες θα σηκωθείς. 

Γιατί πήρες μέρος στο διαγωνισμό φωτογραφίας;

– Εντελώς τυχαία, σερφάροντας στο διαδίκτυο, πήρε το μάτι μου το διαγωνισμό του Ευρωπαϊκού Διαγωνισμού Σπάνιων Παθήσεων, Eurordis photo contest 2013.Σκέφτηκα, λοιπόν, αφού έχω μία σπάνια πάθηση, να στείλω μια φωτογραφία μου για να λάβω μέρος στο διαγωνισμό, παρόλο που ο διαγωνισμός ήταν ήδη σε εξέλιξη ένα μήνα πριν αναρτήσω εγώ τη φωτογραφία μου. Οι φίλοι μου από την αρχή ενθουσιάστηκαν με την ιδέα και άρχισαν να προωθούν τη συμμετοχή μου, κυρίως μέσω του facebook, και μέσα σε λίγες ημέρες η φωτογραφία μου ήταν μία από τις πρώτες ανάμεσα στις συνολικά 250 που έχουν αναρτηθεί στο διαγωνισμό.

Πότε αποφάσισες να οργανώσεις το ψήφισμα;

– Χρόνια τώρα υπήρχε ως ιδέα στο μυαλό μου να κάνω κάτι, εάν μπορώ, ώστε να γίνει πιο εύκολη η προσβασιμότητα στην πόλη στην οποία ζω για τα άτομα που κινούνται με αναπηρικό αμαξίδιο. Όμως, επειδή πάντα είχα και έχω φίλους που βγαίνουμε και με βοηθάνε στη μετακίνησή μου, η ιδέα παρέμενε στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Όταν, λοιπόν, σε μια συζήτηση με φίλη μου, εκείνη μου πρότεινε να «ανεβάσουμε» το ψήφισμα στο διαδίκτυο, ήταν η κατάλληλη στιγμή, δεδομένων και των διαστάσεων που πήρε η προβολή του διαγωνισμού φωτογραφίας, να το κάνουμε.

Γιατί είναι σημαντικό;

– Η συλλογή υπογραφών είναι μια επιπλέον προσπάθεια δραστηριοποίησης και ενημέρωσης των συμπολιτών μου για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε όσοι κινούμαστε με αμαξίδιο. Τα Τρίκαλα είναι μια πόλη επίπεδη, θα μπορούσε να αποτελεί πρότυπο προσβασιμότητας και να λειτουργήσει ως παράδειγμα και για άλλες πόλεις στην Ελλάδα. Θα μπορούσα να έχω τη δυνατότητα που είχα όταν ήμουν όρθια. Η προσβασιμότητα είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Το αίτημα με το οποίο ζητώ την υποστήριξή σας είναι το εξής: βοήθησε και εσύ με την υπογραφή σου να φτάσει η φωνή μου στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Τρικκαίων και να συζητηθεί σοβαρά και με χρονοδιάγραμμα η έναρξη έργων προς την κατεύθυνση της προσβασιμότητας. Ισοτιμία και δίκαιη αντιμετώπιση σε ένα τόσο απλό αίτημα επιτάσσει την άμεση κινητοποίηση όλων.

 

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση