Ένας μικρός όρμος. Ένα χωριό μπροστά στη θάλασσα. Πίσω του πράσινες πλαγιές. Η θάλασσα όμως δεν είναι γαλάζια, ούτε μπλε. Κατακόκκινη είναι. Κατακόκκινη από το αίμα. Των δελφινιών. Μακελειό. Μαζική σφαγή.Θηριωδία…

Αυτό το έγκλημα συμβαίνει κάθε χρόνο το Φθινόπωρο.
Πού; Στα νησιά Φερόες, τα οποία ανήκουν στη Δανία, »πολιτισμένο κράτος» υποτίθεται, και μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μια σειρά από φωτογραφίες, η μία πιο φρικτή από την άλλη- δύσκολα αντέχει κανείς να τις δει– καταγράφουν με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες την ανθρώπινη θηριωδία.

Τα δελφίνια στην περιοχή των νησιών Φερόες ανήκουν στο είδος Calderon. Είναι από τα πιο έξυπνα και τους αρέσει πολύ να «πλησιάζουν» και να «ακολουθούν» τους ανθρώπους. Οι ψαράδες με τις βάρκες τα έχουν παρασύρει και παγιδέψει στα αβαθή του όρμου, σχεδόν στην παραλία.

Δεκάδες δελφίνια. Και εκεί, στα ρηχά, οι ψαράδες μαζί με άλλους «εθελοντές», όλοι πολύ νέοι, αρχίζουν το μακελειό. Αν ήταν άνθρωποι θα μιλούσαμε για γενοκτονία. Αλίμονο! Με γάντζους και λοστούς κομματιάζουν τα άμοιρα, τα δύστυχα τα ζώα. Όργιο σφαγής. Στην κατακόκκινη ρηχή θάλασσα, δύσκολα ξεχωρίζεις τα σφαγιαζόμενα δελφίνια από τους σφαγείς τους. Πως γίνεται να αντέχεις να είσαι σε μια θάλασσα από αίμα, αίμα που εσύ έχυσες στη θάλασσα, σκοτώνοντας απροστάτευτα και άκακα πλάσματα…
Ο άνθρωπος επιβεβαιώνει (άλλη μία φορά) τη φήμη του: στα χειρότερα τίποτε δεν συγκρίνεται με αυτόν.

Το μακελειό όμως έχει και θεατές! Πολλούς μάλιστα. Κόσμος συγκεντρωμένος στην παραλία παρακολουθεί το έγκλημα, σχεδόν το απολαμβάνει. Οι φωτογραφίες έχουν απαθανατίσει οικογένειες, μη χειρότερα, μαζί τα μικρά παιδιά τους! Οι γονείς τα πήραν από το χέρι για να τους δείξουν και να μαθαίνουν.
Θα μεγαλώσουν και πρέπει να ξέρουν, για να πάρουν σειρά…

Τι στην ευχή υποτίθεται πως είναι αυτό; Ψάρεμα; Τελετή;
Ας μη γελιόμαστε, επίδειξη βαρβαρότητας είναι, επίδειξη έλλειψης ηθικής, έλλειψης συναισθημάτων..

Πηγή: yokoufme