Η εβδομάδα μας κύλησε πολύ δημιουργικά. Oλοκληρώσαμε το βιβλίο των χρωμάτων και με μεγάλη χαρά το πήραμε στο σπίτι μας για να το διαβάσουμε στους δικούς μας!!
Συνεχίσαμε με ένα παραμύθι που μας εντυπωσίασε πολύ και μας βοήθησε να καταλάβουμε πως κάποιες λέξεις ομορφαίνουν την ζωή μας!!
“Υπάρχουν κάποιες λέξεις που δίνουν χρώμα στη ζωή μας. Είναι μικρές αλλά έχουν μεγάλη δύναμη. Άνοιξε τα φτερά σου και ψάξε να τις βρεις.” από το οπισθόφυλλο του βιβλίου!
https://www.youtube.com/watch?v=Q-sqaKsagHo
Διαβάσαμε το παραμύθι και απομονώσαμε τις λέξεις που δίνουν χρώμα στη ζωή μας και τις γράψαμε στις ζωγραφιές μας!
Αποφασίσαμε να τις βάλουμε σε ένα βάζο για να τις θυμόμαστε και να τις χρησιμοποιούμε συχνά.
Το βάζο με τα γλυκά λογάκια!!
Στη συνέχεια και με αφορμή κάποιες λέξεις που μας ενόχλησαν στο διάλειμμα κουβεντιάσαμε και διαπιστώσαμε ότι ήταν οι λέξεις αυτές βαριές σαν πέτρες και όταν τις λέμε πληγώνουμε τους άλλους … σαν να τους ρίχνουμε στο κεφάλι τεράστιες κοτρόνες!! Αποφασίσαμε να τις πετάξουμε στα σκουπίδια!!
Ο κάδος με τις άσχημες λέξεις που έχουμε ακούσει!!
Και μετά από αυτόν τον διαχωρισμό ήρθε η ώρα για το πρώτο μας πείραμα … μέσα από ένα παραμύθι φυσικά!!
Μια φορά κι έναν καιρό στο χωριό των Πιπερούληδων όλα ήταν ιδανικά κι όλοι ζούσαν αρμονικά, ο ένας δίπλα στον άλλον. Όλοι μιλούσαν ευγενικά και κανείς δεν πλήγωνε τον αλλό με βαριά λόγια σαν τεράστιες κοτρώνες!!!
Γεμίσαμε ένα μπολ με νερό και ρίξαμε πιπέρι: Είναι το χωριό όπου ζουν οι Πιπερούληδες. Πώς σας φαίνονται;
Ώσπου έφτασε ο κύριος Σαπούνης ο οποίος μιλούσε με αγένεια και λόγια που πληγώνουν.
Ρίχνουμε μια στάλα σαπούνι και βλέπουμε ότι οι Πιπερούληδες απομακρύνονται στα τοιχώματα του πιάτου!!
Γιατί έφυγαν όλοι από κοντά του; Τι έκανε; Μήπως τα λόγια του τρόμαζαν τους Πιπερούληδες;
Έπειτα ήρθαν οι Ζαχαρούληδες. (Ρίχνουμε ζάχαρη στο νερό και το πιπέρι συγκεντρώνεται γύρω της!)
Γιατί οι Πιπερούληδες πηγαίνουν κοντά στους Ζαχαρούληδες; Τι κάνουν; Με ποιο τρόπο μπορούμε να δείξουμε την αγάπη μας; Ποια λόγια διώχνουν και ποια φέρνουν κοντά τους φίλους μας;
Πριν σας αφήσουμε να σκεφτείτε και εσείς ποια λόγια σας φέρνουν κοντά και ποια σας απομακρύνουν από τους αγαπημένους σας θα σας δείξουμε και την πρώτη μας κατασκευή με ψαλίδι και πολλά χρώματα!!
και θα σας αφιερώσουμε ένα τραγούδι γεμάτο χρώματα που δεν προλάβαμε να μάθουμε!!
Η βδομάδα μας γέμισε με χρώματα, παιχνίδια και μελωδίες!! Κάναμε την πρώτη μας συνδιδασκαλία τραγουδώντας και χορεύοντας “Τα χρώματα … αγόρια, κοπελιές δίχως ζαβολιές!!!”
Αρχίσαμε να δημιουργούμε τα πρώτα μας έργα. Στην αρχή είμασταν κάπως διστακτικοί και νομίζαμε ότι δεν θα τα καταφέρουμε. Νιώθαμε σαν την Λία στο παραμύθι με τίτλο “Η Τέλεια”
Τελικά μοιάζουμε πολύ με την Λία. Οι δασκάλες μας βρήκαν τα έργα μας εξαιρετικά και η πρώτη έκθεση ζωγραφικής με τίτλο ” Μια μεγάλη τελεία” είναι έτοιμη!!
Κι ο Κόκκινος πάντα κοντά μας, να προσπαθεί να θυμηθεί τα χρώματα και ταυτόχρονα να μάθει τα ονόματά μας!! Μας συνήθισε τόσο που το Σαββατοκύριακο θα ένιωθε μοναξιά χωρίς εμάς γι αυτό αποφασίσαμε να τον πάρουμε μαζί μας!
Με πολύ χαρά τελείωσε η εβδομάδα και είμαστε πολύ τυχεροί που γνωρίσαμε νέους φίλους!! Μας βοήθησε ο Κόκκινος, ο οποίος ήρθε στο σχολείο μας, μας είπε την ιστορία του και έπαιξε μαζί μας!!
Η μασκότ της τάξης εμπνευσμένη από τον ήρωα του παραμυθιού “Φιλοι”
Στην αρχή νιώθαμε σαν τον Κόκκινο που δυσκολεύταν να βρει φίλους να αγαπούν το ίδιο πράγμα .. γι αυτόν το κολύμπι! Ο Κόκκινος όμως μας είπε ότι το να έχεις φίλους είναι πιο σημαντικό από το κολύμπι!! Με τους φίλους μαζί, μπορείς να γνωρίσεις χίλια δυο νέα πράγματα και να έχεις πάντα παρέα ώστε να μην νιώθεις μόνος σου … ακόμα κι αν βρεθείς σε ένα καινούργιο σχολείο!!!
Ο Κόκκινος έγινε αμέσως φίλος μας!! Μας γνώρισε τους φίλους τους με τα ιδιαίτερα χαρίσματά τους και εμείς μάθαμε την ιστορία του και με ποια σειρά συνάντησε τους φίλους του όταν έφτασε στη νέα του γειτονιά!!
Στη συνέχεια παίξαμε το παιχνίδι “Βλέπω, βλέπω ένα φίλο με … ” και μαντεύαμε ποιον φίλο έβλεπε ο Κόκκινος κάθε φορά ανάλογα το χρώμα των ρούχων που φορούσαν!!
Αξιοποίηση του παραμυθιού για την αναγνώριση χρωμάτων
Ένα ακόμα παιχνίδι που μας άρεσε πολύ ήταν “Ο Κόκκινος λέει …” . Ο Κόκκινος έκανε μια κίνηση και εμείς τον μιμούμασταν!! Το παιχνίδι αυτό το είχε παίξει και με τους φίλους του και βρέθηκαν όλοι στο ποτάμι … για το αγαπημένο το κολύμπι!!!
“Ο Κόκκινος λέει … να βγάλετε τα ρούχα! Ώρα για κολύμπι!!!”
Κι έτσι πέρασε μια ολόκληρη βδομάδα στο σχολείο μας!! Περιμένουμε πώς και πώς να ξεναπάμε!!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
