Παράλληλα ετοιμάζουμε την γιορτή μας με την παράσταση που θα παρουσιάσουμε στους αγαπημένους μας! Βρίσκουμε όμως πάντα χρόνο για παιχνίδι και ζωγραφική!!
Ανυπομονούμε για την γιορτή αλλά περισσότερο για το αν έλαβε τα γράμματα μας ο Αη- Βασίλης!!!
Η αγαπημένη μας γιορτή πλησιάζει και οι ετοιμασίες ξεκίνησαν!!!
Ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης!
Στολίσαμε το δέντρο μας στην είσοδο των τάξεων και μάθαμε την ιστορία του έθιμου που μας ήρθε από την Γερμανία!!
Σύμφωνα με τον θρύλο, ένας γερμανός, ο Λούθηρος κάνοντας βόλτα σε ένα δάσος ένα χειμωνιάτικο βράδυ με ξαστεριά μαγεύτηκε από το παιχνίδι των δέντρων με τα αστέρια τα οποία φαίνονταν λες και ήταν κολλημένα σαν στολίδια πάνω στα φύλλα. Κι αυτό γινόταν γιατί τα δέντρα είχαν γεμίσει με παγοκρυστάλλους και αντανακλούσαν το φως του φεγγαριού και των αστεριών. Αποφάσισε να το πάρει σπίτι του. Έκοψε ένα μικρό δεντράκι και φέρνοντάς το σπίτι του αντικατέστησε τα αστέρια με κεριά. Το έκαναν κι άλλοι κι έτσι οι Γερμανοί φαίνεται ότι ήταν οι πρώτοι οι οποίοι έβαλαν το χριστουγεννιάτικο δέντρο σπίτι τους. Σε κάποια μέρη αντικατέστησαν τα κεριά με ότι είχαν: καρύδια, μπισκότα και κάθε είδους φαγώσιμα και κεριά, θέλοντας να συμβολίσουν τα θεία δώρα που έκαναν οι Μάγοι στο νεογέννητο Χριστό. Στην εξέλιξη του εθίμου προστέθηκαν λαμπάκια και τα γνωστά μας στολίδια.
.. κι εμείς το στολίσαμε με τα πιο λαμπερά στολίδια που υπάρχουν!!!
Όταν ήρθε ο βασιλιάς Όθωνας στην Ελλάδα, έφερε μαζί του και αυτό το έθιμο. Στην αρχή, έλατα στόλιζαν μόνο οι πλούσιοι. Σιγά – σιγά όλοι στην Ελλάδα αγάπησαν το Χριστουγεννιάτικο δέντρο και το έβαλαν στο σπίτι τους ξεχνώντας τα καραβάκια.
Εμείς όμως δεν το ξεχνάμε!!!
Παράλληλα με τους στολισμούς, τις κατασκευές και τις πρόβες δεν χάνουμε ευκαιρία να μετράμε και να μαθαίνουμε στα σχήματα με αφορφή πάντα το χριστουγεννιάτικο δέντρο!!!
Και οι προετοιμασίες συνεχίζονται για την μεγάλη μας γιορτή, την γιορτή της αγάπης και της προσφοράς!!!
Ναι καλά διαβάσατε … την Τετάρτη το πρωί μια έκπληξη μας περίμενε. Μπαίνουμε στην τάξη και τι να δούμε? Τον Κόκκινο (σας τον είχαμε γνωρίσει τον Σεπτέμβρη) να κοιμάται κάτω από μιαν ελιά!!!
Ο Κόκκινος κοιμάται με τα μάτια ανοιχτά… λαγοκοιμάται!!!
Από τις φωνές μας δεν άργησε να ξυπνήσει καθώς κάναμε για δεύτερη φορά συνδιδασκαλία … και τα δυο τμήματα μαζί. Μας είπε ότι στ όνειρο του ήταν σ έναν ελαιώνα και εμείς αρχίσαμε τις ερωτήσεις και χωρίς καν να καταλάβουμε μπήκαμε και μεις στ όνειρό του και αρχίσαμε να μαζεύουμε ελιές!!!
Μάθαμε με τον πιο βιωματικό τρόπο και μυηθήκαμε στην ιεροτελεστία του μαζέματος της ελιάς, σταθμό για την εθνική μας ταυτότητα ανά τους αιώνες !
Την επόμενη μέρα οι κόποι μας ανταμείφθηκαν καθώς φάγαμε ψωμάκι με λαδάκι και ελιές σαν κι αυτές που είχαμε μαζέψει!! Και το μάθημα μας συνεχίστηκε μετρώντας ελιές, μαθαίνοντας το πρώτο τους γράμμα το οποίο μάλιστα το γράψαμε με έναν πρωτότυπο τρόπο.
Ε … από ελιές
Φτιάξαμε τους δικούς μας ελαιώνες με ζωγραφική και κολλάζ!
Μάθαμε το αίνιγμα της ελιάς … για να δούμε ποιος θα το βρει!!
Από κλαδάκι κρέμεται, την αγορά πουλιέται, το εξωτερικό της τρώγεται, το κόκκαλο πετιέται. Τί είναι;
Μετρήσαμε, γράψαμε τους αριθμούς εως το τρία και μιλήσαμε για την μυθολογία και τον τρόπο που πήρε η πόλη μας το όνομά της!!
Ο σεισμός είναι ένα φυσικό φαινόμενο και εμείς το προσεγγίσαμε επιστημονικά!!! Μη νομίζετε ότι επειδή είμαστε στο νηπιαγωγείο δεν μπορούμε να είμαστε … επιστήμονες!! Το αντίθετο μάλιστα!!
Πήραμε τα πράγματα από την αρχή! Μιλήσαμε για την γη και την δομή της … δηλαδή το εσωτερικό της.
Με κλικ στην εικόνα μπορούμε να δούμε το ψηφιακό υλικό από το φωτόδεντρο.
Φτιάξαμε την γη με πλαστελίνη και την κόψαμε στη μέση. Αν αυτό θα μπορούσε να συμβεί στην αληθινή γη κι υπήρχε ένα τεράστιο μαχαίρι θα ήταν κάπως έτσι.
Προσομοίωση του εσωτερικού της γης
Στη συνέχεια το αποτυπώσαμε με ζωγραφική και προσθέσαμε πάνω στην γη βουνά, θάλασσες, σπίτια, αυτοκίνητα κι ότι άλλο υπάρχει.
Ιχνογράφημα με θέμα το εσωτερικό της γης
Για να το κατανοήσουμε καλύτερα φτιάξαμε μια κατασκευή με το απιτάκι μας πάνω στη γη!! Αν κουνηθεί η βάση το σπιτάκι μας ταρακουνιέται … ευτυχώς τα υλικά είναι αντισεισμικά και όταν τελειώσει ο σεισμός το σπιτάκι επανέρχεται στην αρχική του θέση.
Κι έτσι καταλάβαμε πώς γίνεται ο σεισμός.
Κι αν θέλετε πιο επιστημονικό λόγο προτείνουμε το παρακάυω βίντεο.
Μ’ αυτά και με τ΄ άλλα που λένε οι μεγάλοι, καταλάβαμε ότι ο σεισμός είναι ένα φυσικό φαινόμενο το οποίο συμβαίνει συχνά. Οι περισσότεροι σεισμοί έχουν μικρή δόνηση γι αυτό δεν τους καταλαβαίνουμε και δεν προκαλούν καταστροφές. Οι μεγάλοι σεισμοί όμως είναι καταστροφικοί, γι’ αυτό μαθαίνουμε και προετοιμαζόμαστε ώστε να ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση σεισμού.
Κάνουμε άσκηση σεισμού για να ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε αν στ’ αλήθεια γίνει σεισμός.
Θυμάμαι αν νιώσω η τάξη μας να κουνιέται και ακούσω τη δασκάλα να λέει σεισμός αντιδρώ με ψυχραιμία και θυμάμαι τα βήματα
Κατασκευή με τα βήματα προστασίας
2. Πάω κάτω από ένα γερό έπιπλο ή κουλουριάζομαι στο πατωμα με τα χέρια πίσω από το κεφάλι.
3. Βγαίνω στην αυλή δίπλα στην τσουλήθρα
Ο χώρος συνάντησης
Οι δράσεις μας για το σεισμό θα συνεχιστούν για να συνειδητοποιήσουμε ότι όταν γίνεται σεισμός δεν με πιάνει πανικός!!! Χρησιμοποιούμε πολυδιάστατο υλικό κατάλληλο για την ηλικία μας με σκοπό να μην φοβηθούμε αλλά να μάθουμε γιατί η γνώση είναι δύναμη!!! Κι εμείς είπαμε … είμαστε μικροί επιστήμονες αλλά παν απ όλα μικροί μαθητές με ιδιαίτερη αδυναμία στις ιστορίες και τα τραγούδια με ζώα!!
Οι δασκάλες μας λένε ότι η επέτειος του πολυτεχνείου αποτελεί μια θαυμάσια ευκαρία να μιλήσουμε στο νηπιαγωγείο για την αξία της Δημοκρατίας και τους αγώνες για την κατάκτησή της! Ωστόσο η προσέγγιση των ιστορικών γεγονότων της 17ης Νοέμβρη 1973 είναι απαιτητική. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιούμε αρχικά τα παραμύθια και συνέχιζουμε με εικαστικά, παιχνίδια, τραγούδια και φυσικά εκλογές!!
Το αγαπημένο μας παραμύθι!!!
Διαβάσαμε το παραμύθι, εντοπίσαμε τους ήρωες, συζητήσαμε για την ιστορία, μιλήσαμε για το δίκαιο και το άδικο και φτιάξαμε το σκηνικό!! Οι δασκάλες μας έφτιαξαν τις κούκλες και τέθηκε το δίλημμα με ποιες κούκλες θα παίξουν κουκλοθέατρο. Με τις χάρτινες ή με τις ντενεκεδένιες? Και ξέρετε πως λύθηκε?
Οι εκπρόσωποι των κουκλών και η καταμέτρηγση των ψήψων.
Μα, φυσικά με εκλογές!! Ορίστηκε η εφορευτική επιτροπή, στήθηκε το παραβάν … γιατί ξέρετε η ψήφος είναι μυστική… και ψηφίσαμε για πρώτη φορά!!!
Ο Σαρδέλας και η Μηλίτσα ζητούν από τον Λαδένιο να φύγει από την πόλη τους, δεν χρειάζονται κυβερνήτη με το ζόρι!!!
Έτσι λοιπόν οι Ντενεκεδένιοι ήρωες ζωντάνεψαν και μας διασκέδασαν ενώ παράλληλα ταυτιστήκαμε μαζί τους και όλοι μαζί φωνάζαμε να κάνουμε πίτα τον Λαδένιο που ήρθε να μας κυβερνήσει με το ζόρι!!! Αν θέλετε και εσείς να δείτε την ιστορία μπορείτε να με κλικ στο βίντεο!! Εμείς σας χαιρετούμε με ένα τραγούδι το οποίο μπορείτε να χορέψετε όπως κάναμε και μεις στη γιορτή της Ντενεκεδούπολης !!!
Το φθινόπωρο επιτέλους ήρθε!! Φορέσαμε ζακετούλες, δεν ιδρώνουμε πια στο διάλλειμα και η αυλή μας γεμίζει κάθε μέρα φύλλα με λογιών λογιών χρώματα!!! Τι έχει συμβεί; τί άλλαξε; ποιος κάνει όλες αυτές τις αλλαγές;
Πολλά ερωτήματα για εξερεύνηση … Πως καταλαβαίνουμε τον Σκίουρο που ψάχνει να βρει κι αυτός τι συμβαίνει και ποιος του κλέβει τα φύλλα του!!!
Αφού τελικά σιγουρευτήκαμε και εμείς και ο Σκίουρος ότι δεν υπάρχουν κλέφτες φύλλων αλλά όλα εξηγούνται με την ενναλλαγή των εποχών και την προετοιμασία των δέντρων για τα κρύα του Χειμώνα είπαμε να δημιουργήσουμε με πολλούς τρόπους και πολλά υλικά!!
Και ιδού τα αποτελέσματα!!! Δεν είναι μόνο η φύση καλιτέχνης αλλά και εμείς!!! Θαυμάστε τα έργα μας!!
Δέντρα το φθινόπωρο με κολάζ, χαρτοδιπλωτική και ζωγραφική!Δέντρα με νερομπογιές & μαρκαδόρους!!Δέντρα με τους κύκλους του Καντινσκι!!Δέντρα … μονοκονδυλιά με τα χρώματα του φθινοπώρου!!
Υπέροχη η φύση το φθινόπωρο!! Που και που βρίσκουμε και κανένα μανιτάρι!!
Η εξάσκηση στο κόψιμο με ψαλίδι συνεχίζεται!!!
Καλό φθινόπωρο να έχουμε … και μην ξεχνάτε όταν ξεκινάτε για βόλτα να χετε μια ομπρέλα μαζί σας!!
Ο ΄…όπως ομπρέλα!!
Μπορεί η δική μας να είναι κλειστή αλλά όπου να ναι θα αρχίσουν και οι πρώτες βροχούλες!! Τουλάχιστον το ευχόμαστε!!
Και πριν σας αφήσουμε για το Σαββατοκύριακο θα σας δώσουμε μερικές ιδέες για παιχνίδι με φύλλα για όλα τα γούστα! Εαν προτιμάτε τις βόλτες στη φύση μπορείτε να μαζέψετε φύλλα και να δημιουργήσετε με αυτά. Αν πάλι είστε καλιτεχνικοί τύποι μπορείτε να ζωγραφίσετε με έμπνευση από την φθινοπωρινή φύση. Αν όμως προτιμάτε τα ψηφιακά μέσα και τα ταμπλετ σας έχουμε ένα ψηφιακό παιχνίδι με φύλλα που θα εξασκήσει την μνήμη σας και όχι μόνο!!!
Σήμερα θα σας δείξουμε πώς μαθαίνουμε τα σχήματα στο σχολείο μας!!
Άλλοτε ξεκινάμε από τα παραμύθια κι όλοι μαζί φτιάχνουμε μια αφίσα, έναν πίνακα που να τα περιλαμβάνει όλα!! Η αφίσα αποτελεί πίνακα αναφοράς για να τα θυμόμαστε πάντα!!
Έμπνευση από το σπίτι του ΜαστροΤάκη στο 1ο τμήμα!
Κι άλλες φορές προσπαθούμε να λύσουμε προβλήματα των αγαπημένων μας ζώων. Στη συγκεκριμένη περίπτωση γίναμε πιγκουίνοι και θα έπρεπε να πάμε για ψάρεμα πατώντας μόνο στα παγόβουνα με σχήμα κύκλος ή τρίγωνο ανάλογα την οδηγία!!
Για να μην βρεθούμε στα παγωμένα νερά πατήσαμε μόνο πάνω στα τρίγωνα στο 2ο τμήμα.
Το πιο σημαντικό είναι να κατανοήσουμε ότι όλα ξεκινούν από μια τελεία. Ξέρετε εκείνη από το παραμύθι της Λίας που σας είχαμε δείξει πως την μεγαλώνουμε σε προηγούμενη ανάρτηση. Ενώνοντας δυο τελείες δημιουργείται η γραμμή κι όλα αρχίζουν. Άλλωτε είναι ευθεία κι άλλοτε καμπύλη! Από μια καμπύλη γραμμή που κλείνει γεννήθηκε το πρώτο σχήμα που μάθαμε αναλυτικά … ποιος άλλος; Ο κύριος κύκλος!!!
Είδαμε το βίντεο και αναζητήσαμε στο χώρο μας κύκλους!! Στη συνέχεια κόψαμε και σας τους παρουσιάζουμε:
Μερικοί φόρεσαν καπελάκι και στόλιζουν την τάξη!!Κι άλλοι απέκτησαν ποδαράκι κι έφυγαν μαζί μας για το σπίτι!!
Το ταξίδι με τα σχήματα συνεχίζεται κι όλη τη χρονιά θα παίζουμε με αυτά κι ώσπου να πάμε στο δημοτικό θα έχουμε ανακαλύψει τα περισσότερα σχήματα που υπάρχουν γύρω μας!
Την Παρασκευή πραγματοποιήθηκε η γιορτή μας για την επέτειο του 1940 όπου η μικρή και ανίσχυρη Ελλάδα ήρθε αντιμέτωπη με ισχυρούς και αδυσώπητους κατακτητές για να διεκδικήσει το δίκιο της. Ένας νάνος εναντίον γιγάντων…
Από το σχολικό ανθολόγιο
Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας γίγαντας, ένας μεγάλος γίγαντας, τόσο μεγάλος όσο σαράντα εκατομμύρια άνθρωποι μαζί. Τον ίδιο καιρό κάπου κοντά στο γίγαντα, ζούσε ένας νάνος, ένας μικρός χαρούμενος νάνος. Νάνος και γίγαντας ζούσαν ο καθένας στον τόπο τους χωρίς να ενοχλεί ο ένας τον άλλον. Τους χώριζε άλλωστε ένα τεράστιο αυλάκι, μια θάλασσα. Ζούσαν ευτυχισμένοι… Και περνούσε ο καιρός. Ο νάνος κοίταζε τη δουλειά του και ο γίγαντας τη δικιά του και ζούσαν αγαπημένοι…
Ένα πρωί όμως ο μεγάλος γίγαντας φόρεσε ένα περίεργο καπέλο και μια ακόμη πιο περίεργη στολή. Φόρεσε και κάτι μεγάλες μπότες και μετά έκανε ένα μεγάλο πήδημα, έφτασε μπροστά στην πόρτα του μικρού νάνου και, βάνοντάς του μια λόγχη μπροστά στην κοιλιά του, είπε: «Ήρθα να σου πάρω το σπίτι παραδώσου!».
Ο μικρός νάνος στην αρχή το πέρασε για χωρατό. «Κοίτα χωρατατζής που ’ναι ο μεγάλος γίγαντας!» σκέφτηκε. Και φέρνοντας στο νου το γνωστό τους χαιρετισμό, του φώναξε:
– Γεια σου, γείτονα!
Ο γίγαντας όμως δεν καταλάβαινε πια από τέτοια.
Πίεσε τη λόγχη πάνω στην κοιλιά του μικρού νάνου και άγρια ξαναφώναξε:
–Παραδώσου!
Ο μικρός νάνος τότε κατάλαβε· κοίταξε λυπημένος κατάματα το μεγάλο γίγαντα και χωρίς κανένα φόβο τού είπε:
– Όχι, δεν παραδίνομαι!
Αμέσως μετά έτρεξε, έφτασε στο μικρό καλύβι του και σε λίγο ξαναγύρισε κρατώντας στα χέρια του μια σφεντόνα. Στάθηκε μπροστά στο γίγαντα και περίμενε.
Ο μεγάλος γίγαντας τα ’χασε για λίγο. Ύστερα χύθηκε πάνω στο μικρό νάνο θέλοντας να τον συντρίψει. Έγινε όμως κάτι απίστευτο. Ο μικρός νάνος νίκησε το μεγάλο γίγαντα! Ο μεγάλος γίγαντας το ’βαλε στα πόδια…
Έτσι οι Έλληνες του Σαράντα, όπως ο μικρός νάνος του παραμυθιού, όταν η Ιταλία ζήτησε να της παραδώσουν τη χώρα τους, απάντησαν όπως και κείνος, μ’ ένα θαρραλέο και αποφασιστικό ΟΧΙ!
Γαλάτεια Σουρέλη
Όμως δεν ήταν παραμύθι …
Με κλικ στην εικόνα βλέπουμε το βίντεο
Αυτά έγιναν πριν χρόνια, πάνω στις Πίνδου τις κορφές με χιόνια!!! Σήμερα Ελλάδα, Γερμανία κι Ιταλία έχουν αγάπη και φιλία!!
Ευχόμαστε να μην ξαναπιάσει ασπίδα κανείς κι υποσχόμαστε να προστατεύουμε την Ελευθερία μας!!
Οι δασκάλες μας λένε ότι ο χρόνος είναι μια δύσκολη έννοια και δεν είμαστε έτοιμοι να τον κατακτήσουμε ακόμα!! Το τελευταίο μάλιστα το λένε και σπουδαίοι παιδαγωγοί, δάσκαλοι των δασκάλων μας!!
Εμείς πάλι δεν πολυκαταλαβαίνουμε τι εννοούν μ΄όλα αυτά αλλά κάθε μέρα που περνάει όλο και κάτι μαθαίνουμε γι’ αυτόν τον κύριο, τον γέρο χρόνο!!
Στην μια τάξη φτιάξαμε μια ομαδική αφίσα με τα παιδιά του και τα εγγόνια του και πάνω σε αυτήν την αφίσα βάλαμε τις φωτογραφίες με τα γενέθλιά μας στον αντίστοιχο μήνα.
Στην άλλη τάξη οι μήνες ταξιδεύουν σε ένα τρένο με μηχανοδηγό τον παππού τους τον χρόνο και εμείς μπαίνουμε στο αντίστοιχο βαγόνι των γενεθλίων μας!! Οι γονείς των μηνών, οι εποχές πετούν ψηλότερα με αεροπλάνο και εποπτεύουν τα παιδιά τους από μακριά, αφήνοντας τα να δρουν με ελευθερία και ασφάλεια ταυτόχρονα … στα όρια των σιδηροδρομικών γραμμών τα οποία έχουν ήδη δημιουργήσει. Τα όρια πάντα βοηθούν στο δρόμο κι αποτρέπουν πιθανό εκτροχιασμό!!
Κι έτσι μπορούμε κάθε μέρα να “διαβάζουμε” την ημερομηνία ξεκινώντας από το όνομα της ημέρας που έχουμε!! Εάν δεν μας πιστεύετε μπορείτε να μας ακούσετε πατώντας πάνω στους σταυρούς του μαυροπίνακα στην παρακάτω εικόνα.
Θα μας ρωτούσατε: Μα πώς καταφέραμε να τα μάθουμε όλα αυτά σε τόσο λίγο χρόνο; …. Εεε αφήστε μας να έχουμε τον τρόπο μας!!! Αστειευόμαστε φυσικά!!! Δεν θα το πιστέψετε αλλά τα αστεία και το χιούμορ μας αρέσει και το πιο σημαντικό μας κάνει να γελάμε και να διώχνουμε το άγχος με αποτέλεσμα να μαθαίνουμε καλύτερα!! Αλλά για το χρόνο η πιο αποτελεσματική μέθοδος είναι το τραγούδι και οι προσωποποιήσεις …. αλλά πάλι άρχισαν τα ακαταλαβίστικα, γι΄αυτό ας περιοριστούμε σε ένα ακόμη τραγούδι … με προσωποποιήσεις!!!
Η βδομάδα μας γέμισε με χρώματα, παιχνίδια και μελωδίες!! Κάναμε την πρώτη μας συνδιδασκαλία τραγουδώντας και χορεύοντας “Τα χρώματα … αγόρια, κοπελιές δίχως ζαβολιές!!!”
Αρχίσαμε να δημιουργούμε τα πρώτα μας έργα. Στην αρχή είμασταν κάπως διστακτικοί και νομίζαμε ότι δεν θα τα καταφέρουμε. Νιώθαμε σαν την Λία στο παραμύθι με τίτλο “Η Τέλεια”
Τελικά μοιάζουμε πολύ με την Λία. Οι δασκάλες μας βρήκαν τα έργα μας εξαιρετικά και η πρώτη έκθεση ζωγραφικής με τίτλο ” Μια μεγάλη τελεία” είναι έτοιμη!!
Κι ο Κόκκινος πάντα κοντά μας, να προσπαθεί να θυμηθεί τα χρώματα και ταυτόχρονα να μάθει τα ονόματά μας!! Μας συνήθισε τόσο που το Σαββατοκύριακο θα ένιωθε μοναξιά χωρίς εμάς γι αυτό αποφασίσαμε να τον πάρουμε μαζί μας!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
