Σε συνέχεια της ενότητας της προηγούμενης βδομάδας και για αφόρμηση για την γιορτή μητέρας η κυρία μας αφηγήθηκε το λαϊκό παραμύθι “Η χελώνα, ο σκαντζόχοιρος, η αράχνη, το μερμήγκι, το τζιτζίκι και η μέλισσα” το οποίο έχει στο αρχείο της κι εσείς μπορείτε να το βρείτε στο διαδίκτυο.
Μετά την αφήγηση προβληματιστήκαμε λίγο για την συμπεριφορά των ηρώων
Το κουκί και το ρεβύθι … κάθε μέρα παραμύθι,
…μα σήμερα θα σας παρουσιάσουμε τις δράσεις μας
με ένα διαφορετικό παραμύθι …
… ένα παραμύθι χωρίς νεράιδες και νάνους,
ούτε με κατσικάκια και γουρουνάκια,
μήτε με λύκους και με νάνoυς,
μήτε με μάγισσες… μόνο με ένα βασιλιά ..
Μα με ποιον βασιλιά; Με τον βασιλιά
Τι κοινό έχουν οι δεινόσαυροι κι οι δράκοι;
Επίσης είναι γιγάντιοι και τρομεροί και μας φοβίζουν … στη στιγμή!
Μα, ας πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή.
Υπάρχουν δεινόσαυροι και δράκοι σε τούτη τη ζωή;
Οι δεινόσαυροι ζήσανε στην Παγγαία γη
και σήμερα υπάρχουνε … μόνο ζωγραφιστοί:
Δράκοι, γοργόνες, μονόκεροι,
Το τραγούδι του χειμώνα
Α α α αρχίζει παγωνιά
Α α α αρχίζει παγωνιά
Πάει ο ήλιος έχει φύγει και το κρύο μας τυλίγει
Α α α αρχίζει παγωνιά
Ε ε ε χειμώνα παγερέ
Ε ε ε
Το φθινόπωρο αρχίζει κι έχει μήνες τρεις …
Στολίζουμε τη μηλίτσα μας με την φθινοπωρινή της φορεσιά και εξηγούμε ότι μερικά δέντρα για να προστατευτούν απ’ το κρύο αφήνουν τα φύλλα τους να πέσουν. Τα λέμε φυλλοβόλα και συνήθως έχουν πλατιά φύλλα σε αντίθεση με τα αειθαλή τα οποία κρατούν τα φύλλα τους!!
Έννοια ΜΕΣΑ – ΕΞΩ
Η μυθολογία και οι θεοί του Ολύμπου είναι ένα από τα αγαπημένα μας θέματα και συχνά με κάθε αφορμή τρύπωναν στην τάξη μας!
Τι να πρωτοθυμηθούμε:
… από τις πρώτες μέρες με το Διόνυσο και τους Τυρρηνούς πειρατές
Τι είναι η πατρίδα μας; Μην είν’ οι κάμποι;
Μην είναι τ’ άσπαρτα ψηλά βουνά;
Μην είναι ο ήλιος της, που χρυσολάμπει;
Μην είναι τ’ άστρα της τα φωτεινά;
Μην είναι κάθε της ρηχό
Σήμερα θα ξεκινήσουμε με τη Συναισθηματικούλα. Ναι καλά ακούσατε … ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟΥΛΑ. Ένα κορίτσι στην ηλικία μας, ένα κορίτσι σαν κι εμάς.
Η Συναισθηματικούλα συχνά έκλαιγε χωρίς να ξέρει ακριβώς γιατί, και κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει πώς αισθανόταν. Ώσπου
Διαβάσαμε το ομότιτλο παραμύθι από το Ανθολόγιο της Ρ. Παπανικολάου
Ζωγραφίσαμε
μετρήσαμε
δημιουργήσαμε
» (συνέχεια…)