Τα Ελληνάκια της Ευγενίας Φακίνου, εκδόσεις κέρδος, 1980

Παραμύθι (εδώ ένα μέρος διότι τα πνευματικά διακιώματα των δημιουργών είναι σεβαστά!!)

«Σε κάποιο νησί για χρόνια αφέντης ήταν ο Αγάς* και έκανε ότι αυτός ήθελε. Οι Έλληνες κάτοικοι έπρεπε να τον υπακούν, να του δίνουν μερίδιο από τη σοδειά χωρίς κανείς να τολμά να μιλήσει. Γι’ αυτό πολλά παλικάρια ξενιτεύονταν στα καράβια. Ανάμεσά τους κι ο Γιώργης.
Όταν γύρισε μετά από καιρό, βρήκε το χωριό άδειο και το Παγόνι, το αγαπημένο πουλί της αδελφής του της Μαρίας, άρχισε να του διηγείται τι έγινε την Κυριακή, που γίνονταν οι γάμοι της Παγώνας και του Γιάννου.
 
Είχε πια νυχτώσει, αλλά το γλέντι συνεχιζότανε και θα συνεχιζότανε για πολύ ακόμα. Ο γαμπρός κι η νύφη χόρεψαν τον πρώτο το συρτό. Μετά χόρεψαν κι όλοι οι καλεσμένοι.
Η Μαρία κι οι φίλες της τραγούδαγαν για την ομορφιά της νύφης. Το τουμπελέκι, το ούτι, το κλαρίνο συνόδευαν το χορό και το τραγούδι. Κι εκεί που όλα ήταν χαρούμενα, φάνηκε ο Αφέντης ο Αγάς με τους δικούς του. Συνηθισμένος να κάνει ό,τι θέλει, φώναξε:
– Κρασί και μεζέ για τα παλικάρια μου. Κι εσύ Μαρία, σήκω να χορέψουμε!
Όλοι πάγωσαν. Τέτοια προσβολή! Η Μαρία δεν τα ‘χασε και με σταθερή φωνή του είπε:
– Δε χορεύω με το ζόρι!
Αυτό ήτανε. Η συνοδεία του Αφέντη του Αγά σήκωσε τα όπλα, οι δικοί μας τράβηξαν τα σπαθιά…
Του Γιώργη τα χείλια τρέμανε απ’ το κακό του…
– Αρκετά! φώναξε και τράβηξε το σπαθί του. Τώρα θα δει!…
– Μη! Του φώναξαν οι άλλοι και τον κράτησαν σφιχτά απ’ τα χέρια.
– Αφήστε με! Αρκετά πια με τον Αφέντη τον Αγά!
– Δεν έχει νόημα, Γιώργη, του είπαν οι άλλοι. Είμαστε λίγοι κι είναι πολλοί.
– Δεν είμαστε πια λίγοι, είπε ο Γιώργης. Και στ’ άλλα τα χωριά το ‘χουν αποφασίσει. Οι δικοί μας πού είναι τώρα;
– Οι ανήμποροι πήγανε σ’ άλλα χωριά πιο ήσυχα. Οι νέοι βγήκαν στο βουνό*, είπε το Παγόνι.
– Εμπρός, λοιπόν, για το βουνό!
Είχε ξεμυτίσει ο ήλιος απ’ την ανατολή, όταν έφτασαν στους πρόποδες του βουνού. Όλα ήταν ήσυχα. Τίποτε δε φαινόταν, τίποτε δεν ακουγόταν… και ξαφνικά… κοκκίνισε το βουνό απ’ τα φεσάκια* και μια ελληνική σημαία ξεδιπλώθηκε.
– Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή!
Ήταν κοριτσίστικη φωνή, που το είπε, αλλά αρκετά δυνατή για να καταλάβει ο Γιώργης τη φωνή της Μαρίας. Με φτερά στα πόδια ανέβαιναν τώρα το βουνό, να ενωθούν με τους άλλους.
Ήταν 22 Μαρτίου του 1821.»  πηγή : paidika.gr

Αναδιήγηση παραμυθιού

Επαναλαμβάνουμε  στοιχεία της ιστορίας. Βοηθάμε τα παιδιά με κουβεντούλα έχοντας βοήθεια από τις παρακάτω ερωτήσεις:

• Ποιο είναι το σκηνικό της ιστορίας; Σε ποιο μέρος; στη θάλασσα; πού;
• Ποιοι είναι οι ήρωες, οι πρωταγωνιστές:
• Ποιά είναι η αρχή ιστορίας, πώς ξεκινάει;
• Πώς συνεχίστηκε, υπήρχε κάποιο πρόβλημα, ποιος του δημιουργήσε, με ποιες πράξεις του;
• Πώς βρέθηκε λύση; πως τελείωσε η ιστορία;
• Σε ποια χρόνια αναφέρεται; Στα σημερινά χρόνια ή στα παλιά χρόνια….

Σημείωση αποκλειστικά για τους γονείς: Στην τάξη θα αποτελούσε την αφορμή για να μιλήσουμε με απλά λόγια για την αναγκαιότητα της επανάστασης και μια σύντομη εξιστόρηση των ιστορικών γεγονότων με προσεκτικό τρόπο διότι αποτελεί ένα δύσκολο θέμα η προσέγγιση του πολέμου …και των εθνικών θεμάτων επειδή τα νήπια δεν μπορούν να αντιληφθούν τη έννοια του έθνους στην κατάλληλη διάσταση…. Αυτό στην τάξη …στο σπιτικό σας,  σας αγαπημένοι μου γονείς απέπτεται στην κουλτούρα σας και στην ιδεολογία σας.

Φανταστικοί ήρωες 

Ποια πρόσωπα ήταν πραγματικά και ποια όχι σε αυτήν την ιστορία? Αναμενόμενη απάντηση: το παγόνι.

Θέλετε να ζωγραφίσουμε το παγόνι με την παλάμη μας ? Αναμενόμεννα έργα στις παρακάτω φωτογραφίες

Εικονογράφηση παραμυθιού 

• παρατηρούμε την εικονογράφηση του παραμυθιού…
• δεν είναι ζωγραφίες με μαρκαδόρους, ούτε με ξυλομπογιές, ούτε με χαρτί ….
• τι είναι;

Είναι κεντήματα….

• Τι ήταν τα κεντήματα ….
• Να πάρουμε τηλέφωνο τη γιαγιά να μας πει? … θα ξεχαστεί με την καραντίνα και θα νιώσει περήφανη που θα μας δείξει την προίκα της…
• Τί είναι προίκα … την συναντήσαμε και στο παραμύθι αυτήν τη λέξη!
• Να ψάξουμε στο σπίτι αν έχουμε κάπου κεντήματα…

Εργασία για το σπίτι 

Θέλω να ψάξετε να βρείτε κεντήματα ή ζωγραφίες σε ρούχα. Στη συνέχεια να επιλέξετε ή να τα φωτογραφήσετε και να τα στείλετε ή να πάρετε έμπνευση από αυτά και να φτιάξετε μια ζωγραφιά!!! ‘Οτι κι αν κάνετε να πάρετε τηλέφωνο τη γιαγιά ή μια μεγάλη θεία σας ή ακόμα και στον υπολογιστή!!!

Φιλάκια πολλά!!!