Είμαστε στην καρδιά του Χειμώνα … στην  εποχή των χιονάνθρωπων και μεις μιας και τελικά δε χιόνισε στην πόλη μας είπαμε να ασχοληθούμε με τον καιρό, το κρύο, τους πάγους και τους χιονανθρώπους … έστω κι από εικόνες!

Πρώτο παιχνίδι παρατηρητικότητας “Μάντεψε ποιος”

Η κυρία μας αφηγήθηκε μια ιστορία με πολλούς χιονανθρώπους!! Κάθε φορά που “έφτιαχνε” έναν χιονάνθρωπο  εμείς καλούμασταν να βρούμε ποιος ήταν! ” …πήγε στην Πάρνηθα και έφτιαξα έναν χιονάνθρωπο με καρότο για μύτη και κουβά για καπέλο…”

 

Δεύτερο παιχνίδι παρατηρητικότητας  “Τι λείπει”

Κι αφού ασκηθήκαμε στην παρατηρητικότητα διαβάσαμε το ποίημα “Ο Χιονάνθρωπος” της Έλλης Αλεξίου  και το αποδώσαμε με το δικό μας τρόπο.

… και τελικά φτιάξαμε χιονάνθρωπο …τι κι αν δεν είναι από χιόνι … στόλισαν πανέμορφα την τάξη μας!!!!!!

 

Ακούσαμε το παραμύθι “Ο Χιονάνθρωπος και η σόμπα” και μιλήσαμε για τα αντίθετα.

 

Διασκεδάσαμε πολύ με τα παιχνίδια με τις λέξεις και μάθαμε να φτιάχνουμε σύνθετες λέξεις! Έτσι με κάθε ευκαιρία παίζαμε χαρτοπόλεμο, μολυβοπόλεμο, μαρκαροδοπόλεμο ακόμα και γαντοπόλεμο και κασκολοπόλεμο!

Όμως εμείς οι άνθρωποι όλο και κάποια λύση βρίσκουμε το χειμώνα: ζεστά ρούχα, χαλιά και καλοριφέρ!

Τα ζώα όμως πως προστατεύονται; μήπως χρειάζονται βοήθεια όπως το μικρό μας σπουργιτάκι …

Το σπουργιτάκι

 Ένα     σπουργιτάκι      τόσο      δα,

στο    παραθυράκι    πως     χοροπηδά..

Τσίου    τσίου    λέει    κρύο     φοβερο!

Ούτε  ένα  σποράκι δε μπορώ  να  βρω.

Έλα    σπουργιτάκι    μου  κοντά,

έχω    να  σου δώσω ψίχουλα πολλά.

Είμαι     ένα       παιδάκι με     καρδιά      καλή.

Έλα      σπουργιτάκι. Σ’   αγαπώ     πολύ!

 

Μα κι η καρακάξα είναι σε δύσκολη θέση και θα ‘θελε τη βοήθεια μας!

Θέλετε να μάθετε γιατί; Διαβάστε προσεχτικά την ιστορία που βρήκαμε στο βιβλίο “Λογοτεχνία και Φυσικές Επιστήμες” – Αγγελική Γιαννικοπούλου – Βαρβάρα Πρεβεζάνου – εκδόσεις Παπαδόπουλος

“Στη μεγάλη βελανιδιά στο δάσος ζούσε μια καρακάξα κι όλη μέρα τριγυρνούσε για να βρει τροφή. Μα πιο πολύ από οποιοδήποτε φαγώσιμο χαιρόταν όταν έβρισκε παράξενα αντικείμενα, που τα μάζευε και τα έκρυβε στη φωλιά της. Πότε ένα γυαλιστερό κουμπί, πότε ένα χρυσαφένιο λουλουδάκι, πότε ένα λαμπερό πετραδάκι, πότε ένα αστραφτερό γυαλί. Μάζευε δηλαδή ότι γυαλιστερό έβρισκε!

Ένα κρύο πρωινό, σε μια μισοπαγωμένη λακκούβα με νερό, είδε μέσα κάτι να λάμπει. Έσκυψε, κοίταξε καλύτερα κι είπε ενθουσιασμένη “Τι τυχερή που είμαι! Βρήκα το πιο ωραίο, λαμπερό και μεγάλο διαμάντι”. Αμέσως το πήρα στη φωλιά της και το έβαλε μαζί με τους άλλους θησαυρούς …

… την άλλη μέρα ξαναπήγε στο δάσος και όταν γύρισε στη φωλιά της το μεγάλο διαμάντι είχε κάνει φτερά! Στη θέση του υπήρχε μια μικρή λιμνούλα από νερό. Ανάστατη άρχισε να αναζητά τον κλέφτη του διαμαντιού … όμως κανείς δεν το είχε κλέψει … Τι είχε συμβεί ;”

Αποφασίσαμε να βοηθήσουμε την καρακάξα να λύση το μυστήριο! Κάνουμε υποθέσεις και πειράματα και ερευνούμε για να λύσουμε το μυστήριο και να την συμβουλέψουμε σωστά  … Τελικά το διαμάντι της έλιωσε κι αν ξαναβρεί όμοιο διαμάντι θα πρέπει να το φυλάξει σε πιο κατάλληλο μέρος!

Ψάχνουμε να βρούμε το κατάλληλο μέρος .. μέσα στο ψυγείο, στο ντουλάπι, έξω από το παράθυρο, στο καλοριφέρ, στο μπάνιο. Σε ποιο μέρος θα διατηρηθεί ο θησαυρός της φίλης μας …

Τελικά την συμβουλέψαμε να πάει τους θησαυρούς της στο Βόρειο Πόλο! Για να μην ξαφνιαστεί της μάθαμε ποια ζώα ζουν εκεί.

Κι έτσι η καρακάξα πήγε στο Βόρειο Πόλο και συνάντησε μια άσπρη αρκούδα που μάλωνε το αρκουδάκι της:

Άσπρη αρκούδα στ’ άσπρο χιόνι τ’ αρκουδάκι της μαλώνει.
“Τι θα γίνεις, τι θα γίνεις; Αχ αγράμματος θα μείνεις”.
“Μ’ αρρωσταίνει δε θ’ αντέξω, δεν μ’ ακούς και θ’ αγριέψω!
Εάν δε μάθεις τ’ άλφα βήτα, γάμα, δέλτα, ε και θήτα,
όπως όλα τα παιδάκια θα σε κάνω παϊδάκια!”

Ευκαιρία να φτιάξουμε το πρώτο γράμμα της Αλφαβήτας με σύρμα πίπας!

και δε μείναμε εκεί …

“Η αρκούδα και το αρκουδάκι της θέλησαν να επισκεφτούν την Αθήνα για να πάνε στην Ακρόπολη. Θα έρθουν μέσω Αγγλίας με Αεροπλάνο και Αερόστατο και θα ξεναγηθούν στους Αρχαιολογικούς μας χώρους, θα θαυμάσουν τα Αγάλματα στο μουσείο της Ακρόπολης με μια παρέα Αξιαγάπητων παιδιών: την Άννα, την Αναστασία, τον Σπύρο με το σκύλο του τον Άρη και τον Αντώνη. Θα φάνε Αγγούρια, Αυγά και Αρακά και Αμέσως μετά θα πάνε στην Ακρογιαλιά. θα στρώσουν πετσέτες την Άμμο, θα βάλλουν Αντηλιακό οι Άσπρες Αρκούδες – δεν Αντέχουν καθόλου τον ήλιο – και θα κολυμπήσουν. Θα επισκεφτούν στη συνέχεια το Άλογο, την Αγελάδα και το Αρνί και στο τέλος θα γυρίσουν πίσω κρατώντας Ανθοδέσμες με Ανεμώνες και Αρώματα για τους Αρκτικούς τους φίλους. Θα τους μείνει Αξέχαστο το ταξίδι και θα ζήσουν αυτοί Αρκετά καλά κι μεις ζεστότερα! ( για περισσότερα δείτε εδώ)

… κι έτσι η πρώτη βδομάδα του χρόνου θα τελειώσει στο σχολείο με την εικονογράφηση του δικού μας παραμυθιού το όποιο όταν “εκδοθεί” θα προστεθεί στα βιβλία της δανειστικής μας βιβλιοθήκης η οποία άρχισε να λειτουργεί από την προηγούμενη Παρασκευή.

Εις το επανιδείν !