Περιμένοντας τον Αη – Βασίλη, λοιπόν, μαθαίνουμε για τα έθιμα και τις παραδόσεις, τη θρησκεία μας, διαβάζουμε παραμύθια, συζητάμε και προβληματιζόμαστε  για την ύπαρξη του … και μόλις την Παρασκευή καμαρώσαμε τον κατά-δικό μας Αη- Βασίλη, τα εργατικά του Νανάκια, την όμορφη Νεράιδα του, τα έξυπνα Παιδιά, τις αέρινες  Χιονούλες, τη γλυκόκαρδη Παγωνιά και τον κατάλευκο Χειμώνα μας!

«Ο Άι Βασίλης αποτελεί σήμερα μια διεθνή λαογραφική μορφή η οποία διανέμει δώρα σε παιδιά και ενηλίκους που υπήρξαν «καλοί» κατά τη διάρκεια του χρόνου. Είναι κυρίαρχο πρόσωπο του εορτασμού της Πρωτοχρονιάς και των Χριστουγέννων.  Η γνωστή παρουσία του με κόκκινη στολή, λευκή γενειάδα, τα γυαλιά του, πάντα χαμογελαστός με το σάκο με τα δώρα, πάνω σε έλκηθρο που το σέρνουν ζωηρά τάρανδοι  αποτελεί σήμερα σε παγκόσμια κλίμακα τον πλέον αγαπημένο ήρωα των παιδιών τις ημέρες αυτών των εορτών ακόμη και σε χώρες μη Χριστιανικές.

Είναι ακριβώς ο ίδιος ο «Σάντα Κλάους» των Άγγλων, ο «Περ Νοέλ» των Γάλλων, ο «Σίντερ-Κλάας» των Ολλανδών, ο «Βάιναχτσμαν» των Γερμανών, ο «Λαμ-Κουνγκ-Κουνγκ» (= «ο Καλός γερο-πατέρας») των Κινέζων, ο «Χοτέισο» των Ιαπώνων και «Babbo Natale» των Ιταλών…»  (τα διαβάσαμε εδώ)

Σε αυτό το σημείο θα προσθέσουμε και τον πραγματικό Άγιο Βασίλη, τον Μέγα Βασίλειο, ο οποίος υπήρξε ως αληθινός άνθρωπος. Γεννήθηκε το 329 μ.Χ στην Νεοκαισάρεια του Πόντου από εύπορους γονείς, σπούδασε και στα 27 του χρόνια έγινε χριστιανός. Ταξίδεψε στους Άγιους Τόπους. Μοίρασε την περιουσία του στους φτωχούς και ασκήτεψε στον Πόντο. Αργότερα, το 370 μ.Χ. χειροτονήθηκε επίσκοπος της Καισαρείας. Δημιούργησε την περίφημη «Βασιλειάδα», ένα συγκρότημα φιλανθρωπικών ιδρυμάτων. Η διδασκαλία του και τα συγγράμματά του τον έκαναν μεγάλο δάσκαλο της Ορθοδοξίας.

Ενδιαφέρουσες πληροφορίες … βρίσκουμε ομοιότητες και διαφορές …

…και συνεχίζουμε με τις παραδόσεις  και συγκεκριμένα για το έθιμο και την ιστορία της βασιλόπιτας.

Γιατί την Πρωτοχρονιά φτιάχνουμε βασιλόπιτα; Γιατί την κόβουμε στην αρχή του χρόνου και κρύβουμε μέσα σ’ αυτή το φλουρί; Πίσω από κάθε έθιμο υπάρχει μια ιστορία. Την ιστορία, λοιπόν, της πίτας του Αγίου Βασιλείου σας τη διηγείται σ’ αυτό το βιβλίο ένας παραμυθάς, που στη ψυχή του αντήχησαν οι ιστορίες παλιότερων παραμυθάδων και η αλήθεια της κρύβεται στα βάθη του χρόνου. Μιλά για τον Άγιο Βασίλειο, τη δύναμη της πραότητας και την αξία ενός αληθινού δώρου.

Τέλος … στην βιβλιοθήκη μας ανακαλύψαμε κι έναν ακόμα Αη – Βασίλη …

Στο παραμύθι αυτό ο Αϊ – Βασίλης ετοιμάζεται να μοιράσει τα δώρα. Όμως ο Ζημιάρης, ο πιο ζωηρός τάρανδος, έχυσε μελάνι στη σαπουνάδα, και η στολή του έγινε μπλε. Ο Αϊ-Βασίλης έμοιαζε τώρα πια με ναυτικό. Έτσι, για πρώτη φορά στη ζωή του θα προσπαθήσει να μεταφέρει με καράβι τα δώρα στα παιδιά. Μια μεγάλη τρικυμία τον καθυστερεί και δεν προλαβαίνει να μοιράσει τα δώρα σε κάθε σπίτι. Τα αφήνει στο λιμάνι με σημείωμα στους γονείς όπου τους ζητάει να τα βάλουν εκείνοι κάτω από το δέντρο…

… γι αυτό αν δούμε τους γονείς να βάζουν τα δώρα κάτω από το δέντρο να ξέρουμε ότι είναι η χρονιά του ΜΠΛΕ ΑΪ- ΒΑΣΙΛΗ!!

Το παραμύθι το αφιερώνουμε στη συμμαθήτρια μας η οποία γεμάτη σιγουριά και χωρίς καμιά αμφιβολία επιμένει:

«Ο Αη Βασίλης δεν υπάρχει. Αη-Βασίλης είναι ο μπαμπάς, η μαμά, ο παππούς, η γιαγιά, η νονά κι όποιος μας αγοράζει τα δώρα …και τα βάζει κρυφά κάτω από το δέντρο όταν κοιμόμαστε!!!»

Καλή σας νύχτα…

…και μη ξεχάσετε να γράψετε και σεις γράμμα στον Αη- Βασίλη.
Όμως για δώρα μη ζητήσετε   παιχνίδια να σας στείλει.
Μονάχα αγάπη στην καρδιά κι ένα χαμόγελο στα χείλη!