Τρέξαμε να ξεφύγουμε από τη σκιά μας! Μπορούμε; Όχι! Εκτός, αν πάμε στη σκιά, είπαν τα παιδιά! Τότε, η σκιά μας δεν μας ακολουθεί!

Παρατηρήσαμε τη σκιά ενός ραβδιού στην αυλή μας και σημειώσαμε με κιμωλία τη θέση της. Μετά από λίγη ώρα, είδαμε ότι η σκιά είχε μετακινηθεί. Γιατί;
– Γιατί κινήθηκε ο ήλιος!
– Όχι, η γη γυρίζει!
Την επόμενη μέρα, παρατηρήσαμε ότι την ίδια ώρα η σκιά έπεφτε ακριβώς στο σημάδι που είχαμε κάνει την προηγούμενη μέρα!

Φτιάξαμε ένα ηλιακό ρολόι: Στερεώσαμε ένα μολύβι όρθιο, στο κέντρο ενός χάρτινου πιάτου και παρατηρήσαμε τη σκιά του να μετακινείται, σημειώνοντας την ώρα.

Σχεδιάσαμε και μετρήσαμε τη σκιά της Μαρίας το απόγευμα. Τη μετρήσαμε και το πρωί. Και το μεσημέρι. Παρατηρήσαμε ότι η σκιά μεγαλώνει και μικραίνει: Όσο πιο ψηλά είναι ο ήλιος, τόσο πιο μικρή η σκιά. Όσο πιο χαμηλά είναι ο ήλιος, τόσο πιο μεγάλη η σκιά! Παρατηρήσαμε ακόμα ότι η σκιά αλλάζει θέση!

Μάθαμε τι είναι οι φωτεινές πηγές: Είναι αυτές που βγάζουν φως! Ποιες μπορεί να είναι αυτές;
– ο ήλιος
– Το φεγγάρι
– Ο αναπτήρας
– Το κερί
– Τα λαμπάκια
– Το φωτιστικό
– Ο φακός
– Το κινητό
– Τα αστέρια
– Το καντηλάκι
– Τα φώτα στο ταβάνι
– Η φωτιά
– Το φανάρι
– Το πορτατίφ
Και επειδή στο νηπιαγωγείο πάντα βρίσκουμε ευκαιρίες να μάθουμε καινούργιες λέξεις, όταν ρώτησε η Νεφέλη τι είναι το πορτατίφ, είπαμε ότι πορτατίφ στα γαλλικά σημαίνει φορητό, αλλά μετά έπρεπε να μάθουμε τι σημαίνει φορητό και τι σταθερό! Μιλήσαμε για φορητές και σταθερές φωτεινές πηγές, για φορητούς και σταθερούς υπολογιστές, για φορητά και σταθερά τηλέφωνα!

Κάθε ενότητα είναι ευκαιρία για τέχνη και δημιουργία. Μια ιδέα από το Pinterest, προσαρμοσμένη στο νηπιαγωγείο. Αντικείμενα και οι σκιές τους:

Ένα κουτί στην παρεούλα! Τι έχει μέσα άραγε; Τα παιδιά προσπαθούν να μαντέψουν, χαρτιά, σχήματα, ζωάκια, ζυμαρένια γράμματα. Πώς θα δούμε; Ας κάνουμε μια τρυπούλα.

Δεν μπορούμε να δούμε καλά, είναι σκοτάδι.

 

Ανοίγουμε το κουτί και τώρα βλέπουμε καλά. Μέσα είναι μια καλτσόκουκλα, σκυλάκι. Τα παιδιά ενθουσιάζονται. Πώς να ένιωθε άραγε το σκυλάκι εκεί μέσα; Μοναξιά, φόβο απαντούν. Εγώ δε φοβάμαι το σκοτάδι λέει η Μαρίζα, γιατί έχω ένα λαμπάκι που ανάβει. Μήπως να βρούμε πράγματα που δημιουργούν φως για το σκυλάκι;

 

 

Βροχή οι ιδέες! Το κινητό, ο φακός, το φωτιστικό, η φωτιά, το κερί, ο αναπτήρας.

 

Συζητάμε πώς λειτουργεί το καθένα και πόση διάρκεια μπορεί να έχει. Ξέρουν ότι ο φακός και το κινητό θα σταματήσουν να φωτίζουν μόλις τελειώσει η μπαταρία τους. Το φωτιστικό όταν γίνει διακοπή ρεύματος. Δυσκολεύονται με την φωτιά από τα ξύλα και το κερί. Αφήνουμε ένα ρεσό να ανάβει και σε λίγη ώρα  έχει σβήσει. Παρατηρούμε ότι χάθηκε, έλιωσε.

Τι φωτίζει την τάξη μας; Ο ήλιος. Παρατηρούμε τις σκιές στο πάτωμα. Πώς γίνονται. Αρχίζουν οι  πειραματισμοί. Βάζουμε μέρη του σώματος μας και αντικείμενα της τάξης και διαλέγουμε πού θα τα τοποθετήσουμε, για να δούμε τη σκιά τους.

 

 

Βάζουμε και ένα τρίγωνο με διάφανο πλαίσιο.  Παρατηρούμε ότι φαίνεται μόνο η σκιά του τριγώνου και αμυδρά του πλαισίου. Γιατί από το διάφανο περνάει ο ήλιος, λέει η Νεφέλη. Το ίδιο γίνεται και με το τζάμι του παραθύρου μας. Δεν έχει σκιά. Αν όμως βάλουμε το χέρι μας μπροστά στο παράθυρο, τότε βλέπουμε την σκιά του.

 

Μάθαμε λοιπόν ότι για να δημιουργηθεί σκιά χρειάζεται φως και ένα αδιαφανές αντικείμενο.

 

Τα παιχνίδια με τις σκιές συνεχίζονται στο διάλειμμα. Παίρνουμε διάφορες πόζες και βλέπουμε τις σκιές μας. Πόσες είναι; πολλές, να τις μετρήσουμε, 20 όσοι και εμείς!

 

Κυνηγάμε τις σκιές των φίλων μας.

 

Σε ζευγάρια τις σχεδιάζουμε με κιμωλίες στο πάτωμα.

 

 

 

Μαθαίνουμε τι είναι το θέατρο σκιών.

 

Το κάθε παιδί βάζει ένα αντικείμενο πίσω από τον μπερντέ και τα υπόλοιπα παιδιά μαντεύουν τι είναι. Το βάζουν κοντά στη λάμπα και γίνεται μεγάλο, το απομακρύνουν και μικραίνει.

 

 

Το κάθε παιδί ζωγράφισε πάνω σε ένα κομμάτι διάφανης μεμβράνης ό,τι του άρεσε. Το κολλήσαμε  σε ένα χάρτινο ρολό και το τυλίξαμε με χρωματιστό χαρτόνι. Φωτίζουμε με τον φακό από την κενή πλευρά και έτοιμος ο προβολέας μας! Αυτό που ζωγραφίσαμε προβάλλεται στον τοίχο.