Το νέο μας Εργαστήριο Δεξιοτήτων έχει τίτλο «Το παράπονο του δάσους». Ποιο να είναι άραγε το παράπονο του δάσους; Για να το μάθουμε και να το καταλάβουμε, πρέπει πρώτα να γνωρίσουμε το δάσος.
Στο πρώτο εργαστήριο, το εισαγωγικό, ζητήσαμε από τα παιδιά να φέρουν από το σπίτι ό,τι έχουν σχετικά με το δάσος, για να φτιάξουμε τη γωνιά του δάσους.
Με τη μέθοδο της ιδεοθύελλας, μάθαμε τι γνωρίζουν τα παιδιά για το δάσος, καθώς και για τις δραστηριότητες που κάνουμε εκεί. Σημειώσαμε όσα είπαν σε ένα ιστόγραμμα.
Κάθε παιδί ζωγράφισε το δάσος, όπως εκείνο ξέρει, για να δούμε τι γνωρίζει ο καθένας, ώστε να το χρησιμοποιήσουμε για να οικοδομήσουμε τις επόμενες γνώσεις, συγκρίνοντάς τις με τις πρότερες.
Πού θα βρούμε πληροφορίες για το δάσος; Μάθαμε τι είναι εγκυκλοπαίδεια και βιβλία γνώσεων και πώς τα χρησιμοποιούμε. Τα παιδιά είπαν ότι δεν έχουν εγκυκλοπαίδειες (αναμενόμενο) αλλά μπορούμε να βρούμε πληροφορίες από τον υπολογιστή, είπε η Μ. Φυσικά αυτός είναι ο σύγχρονος τρόπος αναζήτησης γνώσεων αλλά καλό θα είναι να υπάρχουν και παιδικές εγκυκλοπαίδειες και παρόμοια βιβλία, που τα παιδιά να μπορούν να ξεφυλλίζουν και να βρίσκουν μόνα τους αυτό που ψάχνουν, και να μαθαίνουν πώς να μαθαίνουν. Ψάξαμε λοιπόν στην εγκυκλοπαίδεια του νηπιαγωγείου μας και σε αυτά τα βιβλία γνώσεων που έφεραν τα παιδιά.
Διαβάσαμε το βιβλίο της Σοφίας Ζαραμπούκα «Στο δάσος»
Το δεύτερο εργαστήριο αφορά την προσφορά του δάσους.
Ξεκινήσαμε από την προσφορά του στις αισθήσεις μας. Το δάσος μπορούμε να το νιώσουμε και να το απολαύσουμε με όλες μας τις αισθήσεις.
Τι βλέπουμε στο δάσος;
Σάρα: πουλιά
Μαρίνα: σκαντζόχοιρο, αρκούδα
Γιάννης Ντ.: λουλούδια
Αλέξανδρος: φύλλα
Βασιλική: σκιουράκια
Μαρίζα: πέτρες
Φάνης: λύκους
Μαρισόφη: πεταλούδες
Μυρτιάννα: δέντρα
Πέτρος: θάμνους, κουκουβάγια
Μιχάλης Π.: χόρτα
Μιχάλης Μ.: φίδια
Βασίλης: αλεπού
Τι ακούμε στο δάσος;
Μιχάλης Π.: πουλιά
Γιάννης Ντ.: φίδι
Μαρίνα: λύκο, πάπια (αν έχει λίμνη)
Μυρτιάννα: μέλισσες, ποταμό
Πέτρος: ξύλα που σπάνε και φύλλα
Χριστόφορος: καταρράκτες, βάτραχους, ψάρια που βουτάνε
Βασίλης: κλαδιά που τα κουνάει ο αέρας
Τι αγγίζουμε στο δάσος;
Μαρίζα: ξύλα, κορμό δέντρου
Αλέξανδρος: φυλλαράκια
Μιχάλης Π.: λουλούδια
Μυρτιάννα: θάμνους
Σάρα: πέτρες
Πέτρος: χόρτα, βράχια
Βασιλική: χώμα
Μαρίνα: νερό
Τι μυρίζουμε στο δάσος;
Σάρα: λουλούδια
Αλέξανδρος: κορμό
Μυρτιάννα: καθαρό αέρα
Βασίλης: βρεγμένα φύλλα
Φάνης: βρεγμένο χώμα
Τι γευόμαστε στο δάσος;
Μαρίζα: βατόμουρα
Γιάννης Ντ.: ξινίδες
Βασιλική: κάστανα, καρύδια
Φάνης: αμύγδαλα
Πέτρος: ψάρι (αν υπάρχει λίμνη ή ποτάμι)
Σε φύλλο εργασίας, τα παιδιά ζωγράφισαν ένα πράγμα που νιώθουν με κάθε τους αίσθηση στο δάσος.
Διαβάσαμε το υπέροχο βιβλίο του Φρεντερίκ Μανσό «Ο ζωγράφος του δάσους». Το βιβλίο, αφού περιγράφει τις ομορφιές του δάσους, μιλάει για την καταστροφή του από τη φωτιά και αφήνει το ελπιδοφόρο μήνυμα της αναγέννησής του.
Τα παιδιά έφτιαξαν, ακόμα, το καθένα το δικό του δάσος με χαρτοκολλητική: χρωμάτισαν ένα χαρτί με πράσινες νερομπογιές για το φύλλωμα και ένα με καφέ νερομπογιές για τους κορμούς των δέντρων. Έκοψαν εντελώς μόνα τους και δημιούργησαν τα δέντρα τους. Στη συνέχεια, στόλισαν και πρόσθεσαν λεπτομέρειες με τους μαρκαδόρους τους.
Παρακολουθήσαμε το βίντεο Καταστροφή των δασών Παπανικολάου Αλεξάνδρα (video.link)
Συζητήσαμε, λύσαμε απορίες, εξηγήσαμε και κατανοήσαμε τα οφέλη που έχουμε από τα δάση. Μετά το κάθε παιδί ζωγράφισε ένα από αυτά τα οφέλη.
Από τι φτιάχνεται το χαρτί; Τα παιδιά δεν γνώριζαν. Μάθαμε λοιπόν ότι το χαρτί φτιάχνεται από ξύλο. Από πού παίρνουμε το ξύλο; Από τα δέντρα.
Παρακολουθήσαμε το βίντεο Πώς φτιάχνεται το χαρτί και παρατηρήσαμε την διαδικασία από το ξύλο στο χαρτί.
Έτσι μπήκε η ιδέα να φτιάξουμε ένα εργοστάσιο χαρτιού. Ακολουθούσαμε βήμα βήμα τη διαδικασία, βλέπαμε τα μηχανήματα και προσπαθούσαμε να βρούμε ιδέες, υλικά και αντικείμενα που θα έμοιαζαν με αυτά.
Δουλέψαμε την ικανότητα να βλέπουμε ένα μοντέλο και να το κομματιάζουμε και να το συνθέτουμε, αποκτήσαμε δεξιότητες, όπως να κολλάμε με χαρτοταινία, χρησιμοποιήσαμε την φαντασία μας και προπαντός συνεργαστήκαμε σαν ομάδα. Και να το αποτέλεσμα!
Όλα τα μέρη του εργοστασίου είναι συγκεντρωμένα σε μια γωνιά κατασκευών της τάξης μας και τα παιδιά μπορούν να το συνθέτουν όποτε θέλουν.
Προβληματιστήκαμε και κουβεντιάσαμε για το πόσο ξύλο χρειάζεται και πόσα δέντρα πρέπει να κοπούν, για το χαρτί που χρειαζόμαστε. Συμφωνήσαμε ότι η λύση, για να μην κόβονται δέντρα είναι η ανακύκλωση του χαρτιού.
Συνεχίσαμε το βίντεο Καταστροφή των δασών Παπανικολάου Αλεξάνδρα (video.link) και τώρα είδαμε πώς τα δάση κινδυνεύουν από τις πυρκαγιές και τις αιτίες που τις προκαλούν. Το κάθε παιδί μετά ζωγράφισε μια αιτία πυρκαγιάς στο δάσος.
