Εσωτερικός κανονισμός 2023
Ενδοοικογενειακές σχέσεις
Στο χώρο των 32ου και 43ου νηπιαγωγείων Τάλως, την Τετάρτη 25 /01/23 έγινε μια εποικοδομητική συζήτηση, μεταξύ των γονέων των δύο νηπιαγωγείων και επιστημόνων του Μεσογειακού Πανεπιστημίου Κρήτης, για τη σημασία και το ρόλο των καλών ενδοοικογενειακών σχέσεων στην ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών.
Ο πολιτιστικός σύλλογος Καμινίων μέσω της προέδρου του, κας Δαφέρμου Φιλαρέτης, μας έφερε σε επαφή με την κα Παπαδακάκη Μαρία, Επίκουρη καθηγήτρια Κοινωνικής Εργασίας του Μεσογειακού Πανεπιστημίου και την κ. Βασιλική Κουνάλη παιδοψυχολόγο κι υποψήφια διδάκτορα του Μεσογειακού Πανεπιστημίου.
Παρακάτω πατήστε το σύνδεσμο του Πολιτιστικού συλλόγου Καμινίων και δείτε εικόνες και λεπτομέρειες απο τη συγκεκριμένη συνάντηση.
https://www.facebook.com/pstakaminia
Αντίστροφη μέτρηση για τις καλοκαιρινές διακοπές!
Ήρθε το καλοκαίρι στην τάξη μας!
Δημιουργήσαμε τη γωνιά της θάλασσας. Τον βυθό με τα ζώα του, τα βράχια και τα κοράλλια του. Ένα μικρό ενυδρείο για να ασχολούμαστε με τα ψαράκια (ψεύτικα) και τα σύνεργα του ψαρέματος. Εκεί βάλαμε τα βιβλία που είναι σχετικά με τη θάλασσα και τα παραμύθια. Επιτραπέζιο παιχνίδι με ψαράκια και θαλασσινή τρίλιζα.
Κάναμε ομαδικό κολάζ το βυθό με τα ζώα και τα φυτά του.
Ζωγραφίσαμε με μαρκαδόρους γοργόνες , αγαπημένο θέμα των παιδιών, και στολίσαμε την ουρά τους με χρυσόσκονη.
Με τα καλάμια μας ψαρεύαμε σε ζευγάρια και βάζαμε στα κασελάκια τα ψάρια μας. Κάθε φορά μετρούσαμε πόσα ψάρια έπιασε ο καθένας και έτσι μάθαμε τα ζευγαράκια του 10. Μάθαμε ότι 4+6 και 6+4 κάνουν το ίδιο. Ο Γ Ντ. είπε ότι αν βάλουμε 10 φορές το 1 θα μας κάνει 10.
Ο κύριος Ιούνιος, αλλά και η Μαρισόφη έφεραν στην τάξη από μια μπουρού. Μάθαμε τι είναι η μπουρού και τραγουδήσαμε το τραγούδι «Τα τζιτζίκια», σε στίχους Οδυσσέα Ελύτη και μουσική Λίνου Κόκοτου.
Κάθε παιδί σχεδίασε και έκοψε το δικό του ψάρι σε χαρτόνι. Το ντύσαμε με αλουμινόχαρτο και το στολίσαμε με ανεξίτηλους μαρκαδόρους.
Με νερομπογιές, μεταμορφώσαμε τη σακούλα που θα πάρουμε τις εργασίες μας σε θάλασσα, για να βάλουμε μέσα το ψάρι μας!
Φτιάξαμε και ηλιοτρόπια, μεταμορφώνοντας τις παλάμες μας σε πέταλα!
Μετρήσαμε αντίστροφα μέχρι την τελευταία μέρα του σχολείου πριν τις διακοπές. Ο Πέτρος μας ζωγράφισε έναν πύραυλο κι εμείς από κάτω γράψαμε τους αριθμούς 0-6. Κάθε μέρα σβήνουμε έναν αριθμό, μετρώντας αντίστροφα. Όταν φτάσαμε στο 0, ο πύραυλος έβγαλε φωτιές, απογειώθηκε και…φύγαμε για τις διακοπές μας!
Κάθε μέρα από αυτές, περιλάμβανε εκπλήξεις:
Τη Δευτέρα ήταν η μέρα σαπουνόφουσκας.
Τα παιδιά είχαν μαζί τους σαπουνόφουσκες και μπορούσαν να παίξουν με αυτές όσο ήθελαν!
Εκτός από το παιχνίδι στην αυλή βρήκαμε έναν άλλο τρόπο ζωγραφικής.
Πώς μπορώ να χρωματίσω με σαπουνόφουσκες; Βάζουμε σε ένα μπολ σαπούνι πιάτων. Χρώμα και νερό. Φυσάμε με ένα καλαμάκι και δημιουργούνται σαπουνόφουσκες. Τοποθετούμε απαλά πάνω τους ένα χαρτί και δημιουργείται πάνω του το αποτύπωμα από τις σαπουνόφουσκες. Το επαναλαμβάνουμε όσες φορές χρειάζεται, για να γεμίσουμε το χαρτί.
Το κάθε παιδί με το δικό του καλαμάκι έφτιαξε τις σαπουνόφουσκες και δημιούργησε στο χαρτί του τα αποτυπώματα από τις σαπουνόφουσκες. Στέγνωσαν και μετά το κάθε παιδί το φαντάστηκε σαν φόντο (ουρανό, σύννεφα, πισίνα, θάλασσα) και συμπλήρωσε τη ζωγραφιά του με ξυλομπογιές και μαρκαδόρους.
Τέθηκε ένα πρόβλημα για επίλυση. Πώς θα μπορούσαμε να φτιάξουμε μια συσκευή που να δημιουργεί και να πετά σαπουνόφουσκες. Ο Χ πρότεινε λυγίζοντας ένα καλαμάκι, η Μ. φτιάνοντας μπαστούνι και κύκλο με πλαστελίνη, η κυρία με σύρμα πίπας αλλά και με ένα κλειδί. Τα δοκιμάσαμε όλα και πραγματικά πέτυχαν όλα. Ενθουσιαστήκαμε!
Την Τρίτη, ήταν η μέρα πικ-νικ στην αυλή!
Απλώσαμε στη δροσιά το μεγάλο αερόστατο της τάξης μας, φάγαμε πάνω του το κολατσιό μας κάτω από το μεγάλο αρμυρίκι και διαβάσαμε ένα καλοκαιρινό παραμύθι.
Το μεσημέρι φάγαμε το μεσημεριανό μας.
Την Τετάρτη, ήταν η μέρα παντομίμας και θεάτρου στην αυλή.
Παίξαμε παντομίμα.
Ένα ένα παιδί έπαιρνε από το κουβαδάκι μια εικόνα που έπρεπε να την παρουσιάσει με παντομίμα και τα υπόλοιπα παιδιά να την βρουν. Οι εικόνες ήταν από παιχνίδια, παραμύθια, φαγητά, καιρικά φαινόμενα, έντομα, συναισθήματα κλπ. Κάποια τα δυσκόλεψαν και προσπάθησαν πολύ να βρουν τρόπο να τα παραστήσουν. Το σίγουρο είναι ότι το διασκέδασαν.
Παίξαμε “βρες τι είμαι”, το παιχνίδι του καθρέφτη
Κουκλοθέατρο. Τα παιδιά με δαχτυλόκουκλες έπαιξαν τις δικές τους ιστορίες κάτω από τα δέντρα με ένα απλό ύφασμα για σκηνή.
Η Πέμπτη ήταν η μέρα σινεμά και ποπ κορν.
Είδαμε την «Ταινία μιας μέλισσας», μασουλώντας σπιτικά υγιεινά ποπ κορν.
Την Παρασκευή, μέρα παγωτού, φάγαμε ο καθένας το παγωτό που είχε φέρει. Το απολαύσαμε, λερωθήκαμε και ξαναπλυθήκαμε!
Μάθαμε το τραγούδι Ο παγωτατζής
και φτιάξαμε τα δικά μας ζωγραφιστά παγωτά!
Την Τρίτη, τελευταία μέρα στο σχολείο, ήταν η μέρα μπουγελώματος!
Τα παιδιά έφεραν τα νεροπίστολά τους στο σχολείο και διασκεδάσαμε πιτσιλώντας ο ένας τον άλλον!
Εκτός από το μπουγιέλωμα μεταξύ τους τα παιδιά εκτελούσαν οδηγίες: σημαδέψτε κάτι ορθογώνιο, τρίγωνο, κύκλο, τετράγωνο, κάτι πορτοκαλί, πράσινο, μπλε, κάτι που είναι ζωντανό, κάτι που είναι ψηλό, κάτι που είναι κατακόρυφο, κάτι που είναι ξύλινο. Ήταν πολύ διασκεδαστικό.
Έτσι, με γέλια, χαρές και δροσιά, τελείωσε η φετινή χρονιά! Καλό καλοκαίρι σε όλους, με δροσερές βουτιές και πολλά παγωτά!
Το νερό… και οι νεροκουβαλητές!
Ο τελευταίος κύκλος των εργαστηρίων έχει τίτλο «Νεροκουβαλητές» και εντάσσεται στην Θεματική Ενότητα: «Δημιουργώ και Καινοτομώ – Δημιουργική Σκέψη και Καινοτομία». Μέσα από τα εργαστήρια τα παιδιά θα αντιληφθούν ότι το νερό είναι πολύ σημαντικό για την ζωή μας, αλλά δεν είναι ανεξάντλητο. Πρόκειται για έναν φυσικό πόρο που δυστυχώς λιγοστεύει και γι’ αυτό είναι υπεύθυνος ο άνθρωπος. Σκοπός, λοιπόν, των εργαστηρίων είναι να καλλιεργηθούν οικολογικές αξίες και να κατανοήσουν τα παιδιά ότι μπορούν να αποτελέσουν μέρος της λύσης του προβλήματος και να γίνουν υπεύθυνα όσον αφορά την συμπεριφορά τους σχετικά με την διαχείριση του νερού.
Το 1ο εργαστήριο ξεκίνησε με τα παιδιά να καταθέτουν τις δικές τους ιδέες για το τι σημαίνει νερό αφού πρώτα ακούσαμε αυτόν τον υπέροχο ήχο. ( Water Sounds for Sleep or Focus | White Noise Stream 10 Hours )
Το νερό υπάρχει: στο ποτάμι, στον καταρράκτη, στη θάλασσα, στην πισίνα, στην βροχή, στο χιόνι, στον πάγο, στην λακκούβα όταν βρέχει, στο λάστιχο όταν ποτίζουμε, στην βρύση, στον κουβά όταν σφουγγαρίζουμε η μαμά, στο πλυντήριο των πιάτων και των ρούχων, στην κατσαρόλα όταν μαγειρεύουμε, στην μπανιέρα … στο δάκρυ μας!
Είπαν τόσο ωραία πράγματα και στο τέλος κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι το νερό υπάρχει παντού!
Όλα αυτά που είπαμε για τον πολύτιμο φυσικό πόρο τα είδαμε και σε σχετικές εικόνες
αλλά και στο υπέροχο βιβλί0 με τον τίτλο «Το νερό».
Το νερό κάνει ένα μεγάλο ταξίδι διαγράφοντας μία συγκεκριμένη πορεία σε σχήμα κύκλου. Ο σταγανούλης
ήρθε και μας μίλησε γι’ αυτό το υπέροχο ταξίδι με το βιβλίο «Το μεγάλο ταξίδι του νερού».
Θέλαμε κι εμείς να έχουμε τον δικό μας σταγανούλη. Τον φτιάξαμε με φίλτρα του καφέ που τα χρωματίσαμε με γαλάζιο, μπλε και μωβ χρώμα και τα ψεκάσαμε με νερό.
Έπειτα όλοι οι σταγονούληδες μαζί,
σαν μια μεγάλη παρέα ξεκίνησαν το υπέροχο ταξίδι τους: ως υδρατμοί που ανεβαίνουν στον αέρα, «κολλάνε» μεταξύ τους και σχηματίζουν τα σύννεφα. Όταν τα σύννεφα γεμίζουν με τόσες πολλές σταγόνες που δεν μπορούν να τις συγκρατήσουν πια, πέφτουν στο έδαφος ως βροχή ή χιόνι. Το νερό αυτό συγκεντρώνεται στις λίμνες, στα ποτάμια, στη θάλασσα και με την βοήθεια του ήλιου αρχίζει πάλι το ταξίδι του.
Ήλιος και σταγονούλης δύο αχώριστοι φίλοι.
Αυτό το ταξίδι το ζωγραφίσαμε κι εμείς όπως το φανταστήκαμε
αλλά και με κατάλληλα σύμβολα
αφού πρώτα παίξαμε το αντίστοιχο παιχνίδι πάνω σε έναν κύκλο και τοποθετώντας τα στην σωστή θέση.
Όλες μας τις γνώσεις τις συγκεντρώσαμε για να φτιάξουμε την γωνιά φιλοξενίας του νερού.
Εκεί πήραν την θέση τους οι σταγονούληδες ανάμεσα στα σύννεφα, στο ποταμάκι, στον καταρράκτη, στη θάλασσα.
Εκεί στολίσαμε και τα rainsticks, μπαστούνια βροχής
που φτιάξαμε με ρολά που τα γεμίσαμε με ρύζι και φακές
που έπεφταν πάνω σ΄έναν «σωλήνα» από αλουμινόχαρτο. Όταν τα αναποδογυρίσαμε, αφού κλείσαμε τις άκρες, δημιουργήσαμε έναν υπέροχο ήχο που μας μετέφερε στην ακροθαλασσιά. Εκεί που το νερό της θάλασσας χτυπάει πάνω στα βότσαλα.
Την ιδέα από πού την πήραμε; Μα φυσικά από τους Ινδιάνους που τα έφτιαχναν για να καλέσουν την βροχή.
Τα κατασκεύαζαν από διάφορα είδη κάκτων τους οποίους ξέραιναν στον ήλιο. Αφαιρούσαν τα αγκάθια από το εξωτερικό τους και τα τοποθετούσαν στο εσωτερικό σαν καρφιά. Τοποθετούσαν χαλίκια ή άλλα μικρά αντικείμενα και σφράγιζαν τα άκρα.
Στο 2ο εργαστήριο ως «Νεροκουβαλητές» είχαμε την ευκαιρία να ασχοληθούμε … με πειράματα!
Ξεκινήσαμε φτιάχνοντας ένα σύννεφο … που έφερε βροχή. Πως έγινε αυτό;
Σε ένα βαζάκι γεμίσαμε τα ¾ με νερό και το υπόλοιπο ¼ με αφρό ξυρίσματος ώστε να δημιουργήσουμε ένα λευκό σύννεφο. Έπειτα ρίξαμε σιγά σιγά χρώμα ζαχαροπλαστικής πάνω στον αφρό. Καθώς γεμίζει το σύννεφο μας το χρώμα ζαχαροπλαστικής πέφτει μέσα στο νερό, δημιουργώντας βροχή.
Συνεχίσαμε και με άλλα βαζάκια γεμάτα με νερό όπου το χρωματίσαμε με κόκκινο και κίτρινο χρώμα. Τονίσαμε ότι το νερό είναι άχρωμο, διαφανές. Μέσα στο χρωματισμένο νερό βάλαμε λωρίδες από χαρτί κουζίνας και μετά από λίγη ώρα το χαρτί είχε ρουφήξει το νερό και είχε γίνει χρωματιστό.
Το ίδιο έγινε και με το βαμβάκι.
Έτσι μας δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε για πράγματα και επιφάνειες που απορροφούν το νερό.
Ρίξαμε νερό πάνω στα τραπεζάκια μας και δεν το απορροφούσαν καθώς είχαν στην επιφάνεια τους λούστρο.
Η μοκέτα όμως στην παρεούλα το απορρόφησε!
Ρίξαμε μέσα σε μία λεκάνη σφουγγάρι, ύφασμα, φύλλα και είδαμε ποια απ΄αυτά απορροφούσαν και ποια όχι.
Κάναμε τις καταγραφές μας σε αντίστοιχο φύλλο εργασιών, διπλής εισόδου!
Συνεχίσαμε με τις έννοιες βυθίζεται, επιπλέει. Είδαμε ότι επιπλέουν το λουλούδι, ο φελλός, το φύλλο, οι φλούδες του καρπουζιού, το χαρτί για λίγο γιατί μετά ρουφάει το νερό και βυθίζεται.
Βυθίστηκαν και τα βότσαλα.
Στην παρεούλα μας ήρθε και ένας γαϊδουράκος, από την ιστορία του Αισώπου, για να πάρει και αυτός μέρος στα πειράματα μας και να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την έννοια της διαλυτότητας.
Ο γαϊδουράκος μας διηγήθηκε την ιστορία του: Το αφεντικό του τον φόρτωσε με σακιά ζάχαρης και αλατιού. Ήταν πολύ βαριά! Όταν όμως ο γάιδαρος πέρασε μέσα από ένα ποταμάκι τα σακιά βυθίστηκαν μέσα στο νερό. Όταν ο γαϊδουράκος βγήκε από το νερό τα σακιά ήταν ελαφριά! Μα τι είχε γίνει;
Βουτήξαμε κι εμείς σακιά με ζάχαρη και αλάτι μέσα σε μια λεκάνη με νερό και το αποτέλεσμα μάς άφησε άφωνους.
Το αλάτι και η ζάχαρη διαλύθηκαν μέσα στο νερό! Τα σακιά δεν είχαν τίποτα μέσα!
Η ιστορία όμως συνεχίζεται! Το αφεντικό νευρίασε πολύ με τον γάιδαρο και την επόμενη μέρα τον φόρτωσε με σφουγγάρια! Τι έγινε όταν ο γάιδαρος βούτηξε στο νερό; Γεμίσαμε κι εμείς με σφουγγάρια ένα σακί, το βουτήξαμε στο νερό και αυτό έγινε πολύ βαρύ! Τα σφουγγάρια απορρόφησαν το νερό!
«Το ρούφηξαν» φώναζαν τα παιδιά!
Συνεχίσαμε και με άλλα υλικά που διαλύονται μέσα στο νερό και άλλα όχι.
Έγινε η καταγραφή τους σε αντίστοιχο φύλλο εργασιών.
Η καρακάξα του Αισώπου μάς διηγήθηκε κι αυτή την δική της ιστορία. Της άρεσε να μαζεύει αντικείμενα που λάμπουν όπως κουμπιά, κουτάλια, καπάκια, πούλιες, διαμάντια. Μια μέρα έφερε στην φωλιά της κάτι όμορφο, γυαλιστερό που δεν ήξερε τι ήταν. Όταν έφερε τα ζώα του δάσους για να το δουν στην θέση του αντικειμένου αυτού υπήρχε μια λιμνούλα με νερό. Μα ήταν αυτό που μάζεψε η καρακάξα; Τα παιδιά έλυσαν το μυστήριο! Μα φυσικά … παγάκι!
Έτσι μας δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε για την στερεή και υγρή μορφή του νερού.
Φτιάξαμε κι εμείς τα δικά μας διαμαντάκια, παγάκια, χρησιμοποιώντας παγοθήκες σε σχήμα καρδούλας
και όταν βγήκαμε στην αυλή… μας περίμενε η καρακάξα!
Η μεγαλύτερη έκπληξη ήταν όταν η κα Ειρήνη Δερμιτζάκη, υπεύθυνη του 2ου ΕΚΦΕ Ηρακλείου ήρθε στο νηπιαγωγείο μας μαζί με την κα Ιφιγένεια, εκπαιδευτικό, μετατρέποντας την τάξη μας σε «εργαστήρι του αλχημιστή». Γίναμε όλοι πειρατές καθώς όλη η ιστορία εξελίχθηκε μέσα σε ένα πειρατικό καράβι.
Η μαγείρισσα των πειρατών έχασε το γέλιο της και δεν μαγείρευε πια για τους πειρατές.
Έπρεπε λοιπόν να την βοηθήσουμε να ξαναβρεί το χαμένο γέλιο. Η καπετάνισσα Μπίλια απευθύνεται στην αλχημίστρια που γνωρίζει την λύση αλλά είναι πολύ απασχολημένη καθώς φτιάχνει εκείνη την ώρα την οδοντόκρεμα για τους χαυλιόδοντες των ελεφάντων.
Αναθέτει σ’ εμάς όλη την δουλειά για να φτιάξουμε ένα ξινό φίλτρο που θα φέρει το γέλιο.
Έτσι πήραμε μέρος σε πολλά πειράματα με το νερό, αλλάζοντας το χρώμα του με διάφορα υλικά όπως οξυζενέ, άζαξ.
Μαδήσαμε λουλούδια και φτιάξαμε διάφορα «φίλτρα» όπως γερανόζουμο, τριανταφυλλόζουμο
που άλλαξαν χρώμα με το λεμόνι, με το ξύδι, με το απορρυπαντικό πιάτων.
Πώς ήρθε το γέλιο της μαγείρισσας τελικά; Το πιο έντονο και το πιο χρωματιστό φίλτρο ήταν αυτό που δημιουργήθηκε από το τριανταφυλλόζουμο όταν του ρίξαμε το λεμόνι. Έγινε κατακόκκινο. Όπως μας αποκάλυψε η αλχημίστρια αυτό ήταν και το πιο ξινό! Τα δώσαμε στην μαγείρισσα που ξαναβρήκε το γέλιο της και οι πειρατές έφαγαν… ψαρόσουπα!
Μετά απ’ όλα αυτά φτιάξαμε κι εμείς ένα δικό μας εργαστήρι που το ονομάσαμε «Το εργαστήρι του νερού».
Συγκεντρώσαμε αντικείμενα που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να πειραματιστούμε με το νερό και ξεκινήσαμε.
Το κουκλόσπιτο μας μεταμορφώθηκε σε ένα εργαστήρι όπου την ώρα των ελεύθερων δραστηριοτήτων δύο παιδιά κάθε φορά κάνουν πειράματα, κάνουν τις δικές τους ανακαλύψεις, παίζουν, διασκεδάζουν και κάποιες φορές μπορούν να βραχούν.
Το νερό είναι πολύτιμο. Αυτό το διαπιστώσαμε διαβάζοντας την ιστοριούλα της δροσοσταλίδας, του Α. Δημητρακόπουλου.
Μας βοήθησε να αντιληφθούμε ότι το νερό είναι πηγή ζωής! Μα γιατί;
Αρχίσαμε όλοι να σκεφτόμαστε και καταθέσαμε τις απόψεις μας.
Το νερό είναι χρήσιμο γιατί:
Με αυτό μαγειρεύουμε
Το πίνουμε
Κάνουμε μπάνιο
Ποτίζουμε τα λουλούδια
Παίζουμε με αυτό
Σβήνουμε την φωτιά
Εκεί κολυμπούν τα ψάρια
Πλένουμε τα ρούχα
Σφουγγαρίζουμε
Το πίνουν τα ζώα
Πλένουμε τα δόντια μας
Ταξιδεύουμε
Με αυτό ζούμε
Και μας ομορφαίνει
Καταγράψαμε τις απόψεις μας και τις ζωγραφίσαμε.
Για να ξεκινήσουν το 3ο, 4ο, 5ο εργαστήριο που αναφέρονται στην ρύπανση του νερού, στην λειψυδρία και στο τι μπορούμε εμείς να κάνουμε αντίστοιχα, ήρθε ο σταγονούλης με δάκρυα στα μάτια εκφράζοντας ένα μεγάλο παράπονο και ζητώντας βοήθεια.
Οι άνθρωποι δεν προσέχουν το νερό και το βρωμίζουν.
Δύο εικόνες από το ίντερνετ μας έβαλαν σε μεγάλο προβληματισμό.
Άνθρωποι που προσπαθούν να καθαρίσουν την θάλασσα από μεγάλες ποσότητες πετρελαίου και σκουπιδιών και ένα πουλί που δεν μπορεί να πετάξει και έχει αλλάξει χρώμα καθώς βρίσκεται μέσα σε μια θάλασσα πετρελαίου.
Τα παιδιά περιέγραψαν και τις δικές τους σχετικές «εικόνες» καθώς βλέπουν συχνά στην θάλασσα και στην παραλία σκουπίδια από πλαστικά μπουκάλια, καπάκια, σακούλες και κουτιά από αναψυκτικά. Έχουν δει συχνά ανθρώπους που προσπαθούν να καθαρίσουν την θάλασσα από αυτά τα σκουπίδια.
Πώς μπορούμε εμείς να καθαρίσουμε το βρώμικο νερό; Ρίξαμε ξυλαράκια, πετρούλες, χώμα μέσα στο νερό και με διάφορα «εργαλεία» που είχαμε στην διάθεση μας όπως σουρωτήρια, τούλι, φίλτρα του καφέ, βαμβάκι καταφέραμε να το καθαρίσουμε όπως αντίστοιχα το νερό από το καζανάκι καθαρίζεται αφού οδηγηθεί στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων.
Μάλιστα για να μαζέψουμε τα σκουπίδια από την θάλασσα φανταστήκαμε την βαρκούλα μας να τραβάει ένα μεγάλο «αερόστατο» από τούλι και να εγκλωβίζει όλα τα σκουπίδια.
Έπρεπε όμως να πάρουμε πιο δραστικά μέτρα. Σκεφτήκαμε να φτιάξουμε μια … ρομποτική σκούπα που θα μπορούσε να ρουφάει όλες τις βρωμιές τις θάλασσας. Και τα καταφέραμε με μια κούτα, δύο ρόδες από καπάκια, έναν σωλήνα και φυσικά τα εξαρτήματα του καθαρισμού.
Το άλλο παράπονο του σταγονούλη ήταν ότι οι άνθρωποι αλόγιστα καταναλώνουν το νερό με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος να οδηγηθούμε σε λειψυδρία. Ο πληθυσμός της γης αυξάνεται κάθε χρόνο αλλά το νερό όχι! Αν χρησιμοποιήσουμε λιγότερο νερό θα υπάρχει για όλους.
Αρχίσαμε, λοιπόν κι εμείς να σκεφτόμαστε τρόπους για να σώσουμε το νερό. Σε αυτό μας βοήθησαν πάρα πολύ τρία βιβλία αφιερωμένα … στην σωτηρία του νερού. «Σώσε το νερό»,
«Μα που πήγε το νερό;»,
«Αν δεν κάνουμε αγώνα δεν θα μείνει ούτε σταγόνα».
Σε όλα τα βιβλία γίνονται προσπάθειες και μεγάλος αγώνας ώστε να μάθουν οι άνθρωποι να μην σπαταλούν αλόγιστα το νερό και επιτέλους να το προσέξουν.
Να μερικές ιδέες:
Μπορούμε να συλλέξουμε βρόχινο νερό σε βαρέλια ή σε υπόγειες δεξαμενές και να το χρησιμοποιήσουμε στην τουαλέτα ή για να ποτίσουμε τον κήπο μας.
Με φράγματα μπορούμε να συγκεντρώσουμε το νερό της βροχής, των ποταμών έτσι ώστε να μην χυθεί στην θάλασσα. Το νερό αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί συχνά όταν λιγοστεύουν τα αποθέματα νερού. Μάλιστα στην ιστοριούλα «Μα που πήγε το νερό;», το νερό κρύφτηκε μέσα στο φράγμα για να σωθεί.
Πρέπει να ελέγχουμε τις τυχόν διαρροές στις βρύσες και να καλούμε τον υδραυλικό να τις φτιάξει όταν δεν μπορούμε εμείς.
Χρησιμοποιώντας έναν κουβά νερό κι ένα σφουγγάρι για να πλύνουμε το αυτοκίνητο μας, αντί για λάστιχο εξοικονομούμε πολλά λίτρα νερού.
Τα παιδιά βρήκαν και άλλες λύσεις όπως να κλείνουμε την βρύση ενώ βουρτσίζουμε τα δόντια μας, να είναι γεμάτο το πλυντήριο ρούχων και πιάτων, να ποτίζουμε τα λουλούδια με τόσο νερό όσο χρειάζονται.
Να κάνουμε ντους αντί να γεμίζουμε την μπανιέρα με νερό.
Γράψαμε όλες αυτές τις ιδέες πάνω σε σταγόνες, τις ζωγραφίσαμε και αυτές πήραν την θέση τους κάτω από μια βρύση.
Δημιουργήσαμε, λοιπόν, την δική μας αφίσα με συμβουλές έτσι ώστε να αποφύγουμε να πούμε το νερό … νεράκι.
Εμείς τα κάνουμε όλα αυτά; Δώσαμε την υπόσχεση ότι από εδώ και πέρα θα τα τηρούμε και ξεκινήσαμε τον έλεγχο για τυχόν διαρροές σε βρύσες του νηπιαγωγείου μας. Βρήκαμε ότι κάποιες βρύσες δεν τις είχαμε κλείσει καλά και έσταζαν. Πόσο νερό χάθηκε; Πολύ. Αφήσαμε ένα μπολ κάτω από την βρύση που έσταζε και μετά από μισή ώρα είχε συγκεντρωθεί αρκετό … χαμένο νερό.
Πόσο νερό τρέχει χωρίς λόγο την ώρα που εμείς βουρτσίζουμε τα δόντια μας και έχουμε ανοιχτή την βρύση. Κάναμε την αναπαράσταση και είδαμε ότι ήταν αρκετό.
Την ώρα των ελεύθερων δραστηριοτήτων φτιάξαμε και το δικό μας ποταμάκι με τουβλάκια και το νερό του δεν το αφήσαμε να πάει χαμένο. Το συγκεντρώσαμε μέσα σε ένα φράγμα.
Όταν ποτίζουμε τα λουλούδια μας πρέπει να χρησιμοποιούμε τόσο νερό όσο τους χρειάζεται. Φτιάξαμε κι εμείς αυτόματο πότισμα στην προσπάθεια μας να χρησιμοποιούμε όσο λιγότερο νερό γίνεται. Κόψαμε ένα μπουκάλι από εμφιαλωμένο νερό και βάλαμε μέσα ένα μικρότερης διαμέτρου μπουκάλι αφού πρώτα του κάναμε μία τρύπα για να τρέχει το νερό. Δημιουργήσαμε ένα σωλήνα με ένα κομμάτι ύφασμα που το τυλίξαμε με αλουμινόχαρτο.
Το κομμάτι του υφάσματος που περίσσευε το βουτήξαμε μέσα στο μπουκάλι που λειτουργούσε πλέον σαν μπανιέρα.
Απορροφούσε το νερό και έσταζε σιγά σιγά ποτίζοντας τα φασολάκια μας.
Έτσι δώσαμε την υπόσχεση στον σταγονούλη ότι θα προσέχουμε το νερό, δεν θα το βρωμίζουμε και δεν θα το σπαταλάμε. Για να τον ευχαριστήσουμε παίξαμε μαζί του ένα παιχνίδι. Σχεδιάσαμε τετράγωνα με χαρτοταινία πάνω στην μοκέτα μας και με βελάκια που τα μετακινούσαμε κάθε φορά διαγράφαμε μία διαδρομή αποφεύγοντας τις εικόνες που έδειχναν την σπατάλη του νερού.
Τελειώνοντας τα εργαστήρια δεξιοτήτων γίναμε πραγματικοί νεροκουβαλητές.
Καταφέραμε να μεταφέρουμε νερό μέσα σε κουβαδάκια σηκώνοντας τα με ένα κοντάρι και μάλιστα πάνω στους ώμους μας. Δεν ρίξαμε ούτε σταγόνα.
Αδειάσαμε νερό σε μπουκάλια από μία λεκάνη χωρίς να χυθεί ούτε μία σταγόνα.
Παίξαμε σκυταλοδρομία νερού.
Χωριστήκαμε σε δύο ομάδες και κάθε ομάδα είχε μπροστά της από μία λεκάνη με νερό. Με ένα μπουκάλι έπρεπε να αδειάσουμε το νερό της λεκάνης μέσα σε ένα άλλο άδειο μπουκάλι. Ποια ομάδα θα κατάφερνε να γεμίσει το μπουκάλι χωρίς να «σπαταλήσει» καθόλου νερό;
Το νερό που χρησιμοποιήσαμε για το παιχνίδι φυσικά δεν το πετάξαμε αλλά με αυτό ποτίσαμε τα δέντρα μας.
Εκμεταλλευτήκαμε και την γούρνα που υπάρχει στην αυλή για να ταξιδέψουν τα χάρτινα καραβάκια μας.
Μάθαμε το Ν,ν γιατί έτσι ξεκινάει το νερό.
Κάναμε και υπολογισμούς με ποτηράκια που τα γεμίσαμε με νερό.
Κάπως έτσι … τελείωσε το ταξίδι της γνώσης μας για το νερό!
Τραγούδι : Γιάννης Ζουγανέλης – Το ποταμάκι
Νεροκουβαλητές, σώστε το νερό!
5ο Εργαστήριο με τίτλο: Τι μπορώ να κάνω εγώ
Το παραμύθι «Λειψυδρία στη Νεροχώρα» προέτρεψε τα παιδιά να σκεφτούν λύσεις για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας με την εξοικονόμηση νερού.
Τι μπορούμε, λοιπόν, να κάνουμε εμείς για να έχουμε για πάντα νερό;
- Να μη γεμίζουμε τη μπανιέρα (Μαρίνα)
- Δεν πρέπει να αφήνουμε ανοιχτή τη βρύση, όταν κάνουμε μπάνιο (Πέτρος)
- Να μην έχει τρύπες το ντεπόζιτο και χάνεται το νερό (Γιάννης Ντ.)
- Να μην αφήνουμε το λάστιχο ανοιχτό όταν ποτίζουμε (Μαρίζα)
- Να μην ποτίζουμε κάθε μέρα τα λουλούδια (Φωτεινή)
- Να φυτεύουμε λουλούδια που χρειάζονται λίγο νερό (Χριστόφορος)
- Να μην ανοίγουμε πολύ τη βρύση (Φάνης)
- Να ελέγχουμε να μη στάζει η βρύση (Μιχάλης Μ.)
- Όταν σαπουνίζουμε τα χέρια μας, πρέπει να κλείνουμε τη βρύση (Κωνσταντίνος)
- Όταν πλένουμε τα δόντια μας, δεν πρέπει να αφήνουμε ανοιχτή τη βρύση (Σάρα)
- Να ελέγχουμε αν τρέχει από κάπου το νερό (Χρήστος)
- Να έχουμε σταθμούς βιολογικού καθαρισμού του νερού (Βασίλης)
- …και να χρησιμοποιούμε αυτό το νερό για να ποτίζουμε (Βασιλική)
- Δεν αφήνουμε ανοιχτό το νερό, όταν πλένουμε τα πιάτα (Μαρίνα)
- Να μαζεύουμε το νερό της βροχής (Χριστόφορος)
- Όταν πλένουμε τα πόδια μας μετά τη θάλασσα, δεν πρέπει να αφήνουμε το νερό να τρέχει και να φεύγουμε (Σάρα)
- Να πλένουμε το αυτοκίνητο με κουβά και όχι με το λάστιχο (Βασιλική)
- Δεν πρέπει να γεμίζουν όλοι πισίνες (Μαρίνα)
Κάθε παιδί ζωγράφισε έναν από τους τρόπους που μπορούμε να εξοικονομήσουμε νερό.
Τώρα τα παιδιά ξέρουν ότι η σπατάλη νερού γίνεται άλλοτε από αμέλεια και άλλοτε από ζημιές.
Βάλαμε ένα άδειο μπουκάλι κάτω από βρύση που έσταζε, για μισή ώρα. Παρατηρήσαμε ότι, ακόμα και αν η βρύση στάζει λίγο, το νερό που χάνεται είναι πολύ.
Σκεφτήκαμε λοιπόν να ελέγξουμε το νηπιαγωγείο μας για τυχόν ζημιές ή διαρροές. Τα παιδιά πήραν από έναν πίνακα, όπου ζωγράφισαν τα μέρη που έχουμε παροχή νερού στο νηπιαγωγείο μας και πήγαν να τα ελέγξουν.
Τσέκαραν πού υπάρχει διαρροή. Δύο βρύσες στην αυλή και στο μπάνιο έσταζαν όχι από ζημιά αλλά επειδή κάποιος δεν τις έκλεισε καλά. Άρα προσέχουμε να τις κλείνουμε καλά.
Πήραν και στο σπίτι τους έναν άλλο πίνακα, για να ελέγξουν αν υπάρχουν ζημιές που γίνονται η αιτία για σπατάλη νερού.
Τα βιβλία “Αν δεν κάνουμε αγώνα δεν θα μείνει ούτε σταγόνα”
και “Σώστε το νερό”
ευαισθητοποίησαν ακόμα περισσότερο τα παιδιά.
Είδαμε εικόνες όπου γίνεται σπατάλη νερού, τις παρατηρήσαμε, εξηγήσαμε ό, τι δεν καταλαβαίναμε, συζητήσαμε και στη συνέχεια σε επιδαπέδιο τετραγωνισμένο πλαίσιο τις τοποθετήσαμε. Τώρα πρέπει να οδηγήσουμε την σταγονούλα με τις κάρτες με τα βέλη να φτάσει στο ποτήρι, αποφεύγοντας τις εικόνες με τη σπατάλη νερού.
Κάναμε διασκεδαστικές δραστηριότητες με το νερό:
Στην αυλή: Χωριστήκαμε σε δύο ομάδες, πρέπει να γεμίσουμε και να μεταφέρουμε νερό όσο πιο γρήγορα μπορούμε αλλά χωρίς να το σπαταλήσουμε. Νικήτρια ομάδα είναι αυτή που τελειώνει πρώτη αλλά έχει χάσει και το λιγότερο νερό.
Στην τάξη: Καθιστή σκυταλοδρομία με νερό! Τα παιδιά χωρίστηκαν σε δύο ομάδες και τα δυο πρώτα κάθε ομάδας είχαν γεμάτα ποτήρια. το νερό ε΄πρεπε να φτάσει μέχρι τον τελευταίο, αδειάζοντας το κάθε παιδί το ποτήρι του στο διπλανό του, χωρίς να χύσει ούτε σταγόνα, γιατί η ομάδα θα ξανάρχιζε από την αρχή!
Αυτό άρεσε πολύ στα παιδιά και το συνέχισαν και στην αυλή! Εξασκήθηκαν και στο να αδειάζουν νερό από το ένα ποτήρι στο άλλο, χωρίς να το χύνουν.
Οι νηπιαγωγοί παρατηρήσαμε ότι τις επόμενες μέρες τα παιδιά ήταν ιδιαίτερα προσεκτικά στο να σφίγγουν καλά τη βρύση ή να κάνουν παρατηρήσεις σε συμμαθητές τους, όπως «Κλείσε τη βρύση τώρα που σαπουνίζεσαι» ή «Πιο λίγο νερό!». Έκαναν, επίσης, παρατηρήσεις στα παιδιά των άλλων τμημάτων!
Εκτός από το ότι τώρα τα παιδιά προσέχουν να μην σπαταλούν νερό απέκτησαν τη δεξιότητα να γεμίζουν το παγουρίνο τους χωρίς να χύνουν το νερό.
Μάθαμε έναν εύκολο τρόπο να ποτίζουμε τις γλάστρες μας όταν λείπουμε: Κάνουμε μια τρύπα στο καπάκι ενός μπουκαλιού με ένα καρφί, γεμίζουμε το μπουκάλι με νερό, το κλείνουμε και το τοποθετούμε ανάποδα στο χώμα της γλάστρας. Καθώς το νερό στάζει λίγο-λίγο, και το φυτό ποτίζεται με όσο νερό χρειάζεται και δεν σπαταλάμε νερό. Το δοκιμάσαμε σε διάφανο δοχείο με άμμο, σημειώνοντας τη στάθμη του νερού με μαρκαδόρο.
Εκτός από τις δραστηριότητες των εργαστηρίων, έγιναν και άλλες όπως το παιχνίδι ετοιμότητας
“Μέσα στο νερό, έξω από το νερό” όπου κερδίζει το παιδί που δεν θα μπερδευτεί μέχρι το τέλος και θα πηδάει σωστά μέσα και έξω από το νερό.
Μάθαμε τη φωνούλα Νν του νερού
Διαβάσαμε τον γλωσσοδέτη του Νν από το Αλφαβητάρι με γλωσσοδέτες του Ευγένιου Τριβιζά και αφού απαντήσαμε στις ερωτήσεις του βιβλίου, φτιάξαμε δικές μας με τρεις απαντήσεις η κάθε μια, μία σωστή και δύο λάθος όπως και στο βιβλίο.
Ποιος έδωσε στον νάνο ένα λουλούδι; Ο Πέτρος, ο Νικόλας ή η Σάρα;
Τι τρώει ο νάνος; ντομάτα, φακές ή μήλο;
Με τι παίζει ο Νικόλας; με μπάλα, τρένο ή νεροπίστολο;
Πού πήδηξε ο βάτραχος; στο νούφαρο, στο χώμα ή έξω;
ζωντανέψαμε το ν του νερού
και μάθαμε σύνθετες λέξεις με το νερό: νεροτσουλήθρα, νεροπίστολο, νερόφιδο, νερομπογιές, νερόμυλος, νεροπότηρο, νερόμπαλα
Προσπαθήσαμε να χωρίσουμε τις σύνθετες λέξεις σε αυτές που τις συνθέτουν και να τις ενώσουμε για να τις συνθέσουμε. Κάναμε το παρακάτω φύλλο εργασίας.
Τις προτάσεις μας για την εξοικονόμηση και τη μη ρύπανση του νερού, τις ζωγραφίσαμε σε σταγόνες που τις κολλήσαμε σε χαρτόνι, για να φτιάξουμε αφίσες για την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος (5 Ιουνίου).
Οι νεροκουβαλητές δεν σώζουν μόνο το νερό, αλλά και τα δέντρα και τα φυτά της αυλής μας! Τώρα που μάθαμε να βάζουμε και να μεταφέρουμε νερό χωρίς να το χύνουμε και να το σπαταλάμε, χρησιμοποιήσαμε μπουκάλια, κουβαδάκια, ποτιστήρια και ξεχυθήκαμε στην αυλή μας!
Ήρθε o Ιούνιος και το καλοκαίρι!
Καλωσορίσαμε τον κύριο Ιούνιο στην τάξη μας, μαζί και το καλοκαίρι! Ο Ιούνιος φόρεσε ρούχα κίτρινα για τον ήλιο και την άμμο και γαλάζια για τη θάλασσα και τον ουρανό. Φόρεσε ναυτικό καπέλο και έφερε χάρτινο καράβι, γιατί μας ταξιδεύει.Έφερε καλοκαιρινά φρούτα και λαχανικά. Και βέβαια κρατάει δρεπάνι και στάχυα, γιατί το παρατσούκλι του είναι Θεριστής, επομένως ετοιμάζεται να θερίσει. Τις επόμενες μέρες, θα μας φέρνει νέες καλοκαιρινές εκπλήξεις!
Τραγουδήσαμε το «Καλοκαιράκι» και ονειρευτήκαμε το καλοκαίρι.
Ζωγραφίσαμε ό,τι ονειρευτήκαμε.
Διαβάσαμε από τα παιδιά του καλοκαιριού της Λότης Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου την ιστορία του Ιούνη.
Ο Ιούνιος δεν είχε παρέα, γιατί τα παιδιά είχαν σχολείο. Η μαμά του λοιπόν η ζέστη βρήκε τη λύση. Κατέβηκε στη γη και τότε τα σχολεία έκλεισαν και τα παιδιά ξεχύθηκαν στα βουνά τις παραλίες και τις γειτονιές και μαζί τους και ο Ιούνης.
Το νερό κινδυνεύει!
Το τρίτο εργαστήριο έχει τίτλο “Η ρύπανση του νερού”.
Παρουσιάσαμε μια εικόνα ρύπανσης της θάλασσας. Υπόνομος που ρίχνει απόβλητα , χημικά σε βαρέλια, σκουπίδια και πετρελαιοφόρο που ρίχνει πετρέλαιο. Τα παιδιά παρατήρησαν, προσπάθησαν να εξηγήσουν, έκανα ερωτήσεις. Μιλήσαμε για ρύπανση και τι σημαίνει και εντοπίσαμε το πρόβλημα που είναι η ρύπανση των θαλασσών αλλά και των ποταμιών και των λιμνών.
Τώρα που ξέρουμε τι θα πει διαλυτότητα, τίθεται το ερώτημα αν όλα αυτά που πέφτουν στη θάλασσα διαλύονται. Γίνονται υποθέσεις και δίνονται σωστές απαντήσεις. Παρουσιάζουμε και την εικόνα.
Προσπαθούν να διαβάσουν, αναγνωρίζουν κάποιους αριθμούς.
Το πρόβλημα που τέθηκε, για να βρουν τα παιδιά λύση ήταν: πώς θα μπορούσατε να φτιάξετε μια σκούπα, για να καθαρίζατε τη θάλασσα από τα σκουπίδια.
να φτιάξουμε κάτι σαν αυτό που μαζεύουμε πεταλούδες
Απόχη είπαν οι άλλοι
να βάλουμε κάτι μακρύ και πρότειναν ξυλομπογιά, καλαμάκι, ξυλάκια.
μπαστούνι, για να είναι πιο μακρύ, καλύτερα 2 μπαστούνια.
Πώς θα τα ενώσουμε; Με χαρτοταινία
να βάλουμε ένα στεφάνι
να το κολλήσουμε και αυτό. Να φτιάξουμε δίχτυ με το σχοινί που έχουμε
Κάτι πιο εύκολο;
να βάλουμε αυτά με τις τρύπες που έχουμε στη γωνιά του νερού (τούλι)
χρειαζόμαστε μεγαλύτερο
Πώς θα το στερεώσουμε; Κόλλα υγρή, σιλοτέιπ
Η κυρία πρότεινε να το στερεώσουμε με σπάγκο περασμένο σε βελόνα. Όλα τα παιδιά δοκίμασαν πρώτη φορά και τα κατάφεραν να ράψουν με σακοράφα.
Πώς θα μαζεύουμε τα σκουπίδια με την σκούπα απόχη;
θα τη δέσουμε σε καράβι
το καράβι είναι ψηλό και πρέπει να πάρουμε σχοινί να την δέσουμε
δεν θα πιάνει όμως και ψάρια;
να τα ξαναρίχνουμε αμέσως μέσα
να έχει ένα κουμπί και μια κάμερα, αν βλέπει ψάρι να μην το μαζεύει
αντί για απόχη να έχουμε μια δαγκάνα δεμένη στο καράβι να μαζεύει τα σκουπίδια και όχι τα ψάρια
και μαγνήτη να μαζεύει μόνο τα μεταλλικά
αντί για απόχη ένα χέρι ψεύτικο που το τραβάς και ανοίγει και πιάνει
Όλες οι προτάσεις γίνονται δεκτές και ενθαρρύνονται να βρίσκουν κι άλλες.
Για να καταλάβουμε πώς καθαρίζεται το νερό (π.χ. στις μονάδες βιολογικού καθαρισμού), πειραματιστήκαμε βάζοντας σε ένα βάζο με καθαρό νερό χώμα, πετρούλες, χόρτα, σκουπιδάκια. Στη συνέχεια χρησιμοποιήσαμε πολλά βαζάκια και διαφορετικά φίλτρα διαδοχικά: σουρωτήρια με μεγάλες τρύπες, σουρωτήρια με μικρότερες τρύπες, τούλι, βαμβάκι, φίλτρο του καφέ. Τα παιδιά παρατήρησαν πως κάθε φίλτρο συγκρατούσε διαφορετικά “σκουπιδάκια” και το νερό καθάριζε όλο και περισσότερο.
Τα παιδιά σκέφτηκαν τρόπους για να μη ρυπαίνουμε το νερό και το καθένα ζωγράφισε έναν από αυτούς.
Το τέταρτο εργαστήριο έχει τίτλο “Λειψυδρία”.
Για να προσεγγίσουμε το θέμα αυτό, ξεκινήσαμε να διαβάζαμε λίγο-λίγο το παραμύθι «Λειψυδρία στη Νεροχώρα», από το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Ελευθερίου, Κορδελιού και Βερτίσκου, το οποίο αναφέρεται στην σπατάλη του νερού, στη λάθος διαχείριση, στις κακές συνήθειες, στην κλιματική αλλαγή και την ανομβρία, στα προβλήματα που δημιουργούν, αλλά και στις λύσεις για την αντιμετώπισή τους. Διαβάζαμε το παραμύθι τμηματικά και το διακόπταμε για να γίνουν σχετικές δραστηριότητες από τα παιδιά.
Έτσι τα παιδιά χόρεψαν χαρούμενα στη βροχή….
Έγιναν σποράκια που φυτρώνουν και τα φυσάει ο άνεμος…
Αναρωτήθηκαν γιατί το νερό είναι ζωή:
- Επειδή μας βοηθάει να μην πεθαίνουμε (Φάνης)
- Επειδή μας βοηθάει να μη διψάμε (Σάρα)
- Μας ομορφαίνει τον κήπο (Μαρίζα)
- Δίνει ζωή στα ζώα (Φωτεινή)
- Ποτίζει τα λουλούδια (Μαρίνα)
- Μας δίνει χαρά (κολυμπάμε) (Μαρίζα)
Αναρωτήθηκαν γιατί το νερό είναι πολύτιμο:
- Με το νερό ξεδιψάμε (Μυρτιάννα)
- Πλενόμαστε (Φωτεινή)
- Πλένουμε (Αλέξανδρος)
- Ποτίζουμε τα χωράφια (Μιχάλης Π.)
- Κολυμπάμε (Βασίλης)
- Παίζουμε (Σάρα)
- Γιατί ζουν μέσα ζώα (Μαρίζα)
- Για να δίνουμε νερό στα ζώα (Μιχάλης Μ.)
- Γιατί το έχουμε μέσα στο σώμα μας (Φάνης)
- Για να γεμίζουμε την πισίνα (Χριστόφορος)
Διαπίστωσαν πόσο μεγάλο πρόβλημα θα ήταν αν μας περιόριζαν την ποσότητα του νερού που πίνουμε, επειδή δεν φτάνει.
Σκεφτήκαμε πώς θα μπορούσαμε να φτιάξουμε ένα φράγμα στη γούρνα της αυλής μας, με υλικά που έχουμε στην τάξη μας. Τα παιδιά είπαν:
- Με τα ραβδιά που θα τα ενώσουμε με χαρτοταινία
- Με τα ξύλινα τουβλάκια
- Με τα πλαστικά τουβλάκια
- Με κουτιά. Όχι, είπαν τα υπόλοιπα παιδιά. Τα κουτιά θα λιώσουν με το νερό, γιατί είναι από χαρτί!
Βγήκαμε, λοιπόν, στην αυλή, με όλα τα υλικά που πρότειναν τα παιδιά, για να δούμε με ποια από αυτά θα γινόταν σωστό το φράγμα.
Ο Χριστόφορος κρατούσε τη μια ράβδο δίπλα στην άλλη, για να τις κολλήσουμε με χαρτοταινία. Αμέσως παρατήρησε ότι τα ραβδιά δεν έφταναν για να καλύψουμε όλο το πλάτος της γούρνας και ότι ανάμεσα στα ραβδιά έμενε κενό από όπου θα περνούσε το νερό. Δε γίνεται με ραβδιά, είπε.
-Να δοκιμάσουμε με τα μεγάλα τούβλα!
-Ναι, αλλά αφήνουν κενό! Να το κλείσουμε.
Δεν είχαμε, όμως τόσο λεπτό τουβλάκι, για να χωρέσει στη σχισμή…
Τα παιδιά έχτισαν το φράγμα με ξύλινα τουβλάκια.
Όμως, η δύναμη του νερού γκρέμισε το φράγμα τους.
-Να το φτιάξουμε με τα πλαστικά τουβλάκια που κουμπώνουν και δεν μπορεί να τα ρίξει το νερό! Είπε η Μυρτιάννα. Ξεκίνησαν, λοιπόν, να φτιάχνουν το φράγμα με τα πλαστικά τουβλάκια.
Παρατήρησαν ότι στην άκρη υπήρχαν κάποια κενά, που τα έκλεισαν με λεπτά τουβλάκια, ώστε το φράγμα τους να σφηνώσει στα τοιχώματα της γούρνας. Και…ναι! Το φράγμα άντεξε! Και συγκράτησε το νερό! Αλλά για λίγο…. Από τα πολύ μικρά κενά, το νερό έφευγε…
Δοκιμάσαμε να το καλύψουμε με ύφασμα.
Είναι απορροφητικό, είπαν τα παιδιά, πάλι θα περάσει το νερό! Και αυτό ακριβώς έγινε!
Δοκιμάσαμε με μια μεγάλη σκουπιδοσακούλα, που δεν είναι απορροφητική.
Το πετύχαμε…αλλά το νερό πέρασε κάτω από τη σακούλα…
-Να ξαναδοκιμάσουμε με τα μεγάλα τούβλα ξαπλωτά;
-Και να βάλουμε και τη σακούλα, για να μην περνάει από τα κενά.
Στο τέλος, βάλαμε ξύλινα τουβλάκια στην άκρη της σακούλας, για να μην μπορεί να την ανασηκώσει το νερό, κι έτσι το φράγμα μας μπόρεσε να συγκρατήσει όλο το νερό που ρίξαμε!
Μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία, τα παιδιά κατάφεραν να σκεφτούν, να βρίσκουν λύσεις σε προβλήματα και εναλλακτικές λύσεις, σε περίπτωση που οι πρώτες δεν πετυχαίνουν. Ακόμα, αξιοποιήσαν τις προηγούμενες γνώσεις τους για τη συμπεριφορά των υλικών σε σχέση με το νερό: το χαρτόνι λιώνει, το ύφασμα απορροφά το νερό, το πλαστικό δεν το απορροφά.
Εργαστήρια δεξιοτήτων Οι νεροκουβαλητές
Τα νέα Εργαστήρια Δεξιοτήτων μας εντάσσονται στον 4ο Θεματικό Κύκλο «Δημιουργώ και Καινοτομώ-Δημιουργική Σκέψη και Καινοτομία ».
Ο τίτλος των εργαστηρίων είναι: Νεροκουβαλητές
Σκοπός των εργαστηρίων είναι να καταλάβουν τα παιδιά ότι το νερό είναι ένα φυσικός πόρος πολύ σημαντικός για την ζωή μας, ότι λιγοστεύει, ότι οι άνθρωποι είναι υπεύθυνοι γι αυτό καθώς και για την ρύπανση του. Επίσης σκοπός είναι τα παιδιά να αποκτήσουν οικολογικές αξίες και να κατανοήσουν ότι μπορούν να αποτελέσουν μέρος της λύσης του προβλήματος, να γίνουν υπεύθυνα στην συμπεριφορά τους.
Το 1ο μας Εργαστήριο είναι Ο κύκλος του νερού
Δημιουργήθηκε μια ατμόσφαιρα χαλάρωσης ακούγοντας τα παιδιά ήχους του νερού και μετά τους ζητήθηκε να πουν τι τους ερχόταν στο μυαλό, όταν άκουγαν τη λέξη νερό, δηλαδή έκαναν έναν καταιγισμό ιδεών ή ιδεοθύελλα, ώστε να προετοιμαστούν για όσα θα ακολουθήσουν στα επόμενα εργαστήρια, αλλά και για να ανιχνεύσουμε οι νηπιαγωγοί τις προϋπάρχουσες γνώσεις σχετικά με το νερό.
Οι απαντήσεις τους, με τη σειρά που τις έδωσαν:
Όταν ακούω τη λέξη νερό, σκέφτομαι…
…κυματάκια (Γιάννης Ντ.)
…ήρεμη λίμνη (Μαρίζα)
…θάλασσα (Μυρτιάννα)
…το πίνουμε (Σάρα)
…κολυμπάμε (Βασίλης)
…ηρεμώ (Λίλα)
…πάνω στο νερό είναι το πλοίο (Κωνσταντίνος)
…μαγειρεύουμε (Βασιλική)
…μέσα ζουν ψάρια (Μιχάλης Π.)
…ντους (Πέτρος)
…ποτίζουμε (Φωτεινή)
…καταρράκτης (Φάνης)
…αν δεν έχουμε νερό, θα πεθάνουμε (Μαρίνα)
…το νερό μπαίνει σε σωλήνες, για να τρέχει στη βρύση (Χριστόφορος)
…βροχή (Μιχάλης Μ.)
…πλένουμε τα χέρια μας (Χρήστος)
…ο πάγος, όταν λιώνει, γίνεται νερό (Σάρα)
…αγοράζουμε το νερό για να πίνουμε (Μυρτιάννα)
…ποτάμι (Φωτεινή)
…στο νερό ζουν οι βάτραχοι (Βασιλική)
…συντριβάνι (Χριστόφορος)
…ντεπόζιτο (Γιάννης Ντ.)
…ξεπλένουμε το στόμα μας (Μιχάλης Μ.)
…πλένουμε τα φρούτα (Μιχάλης Π.)
…νερό έχουν οι μπογιές (Μαρίνα)
…πλένουμε τα ρούχα (Σάρα)
…μπουκάλια (Αλέξανδρος)
…μπουγέλα (Φάνης)
…φεύγει από τους υπονόμους (Πέτρος)
…πλένουμε τα πιάτα (Φωτεινή)
…πίνουν τα ζώα (Σάρα)
…επιβιώνουμε με το νερό (Μυρτιάννα)
… ο ελέφαντας πετάει νερό με την προβοσκίδα του (Φάνης)
…κάνουμε οικονομία στο νερό, για να έχουμε νερό (Μυρτιάννα)
…βουτιές! (Μυρτιάννα;)
…είναι στο λάστιχο (Χριστόφορος)
Διαβάσαμε το βιβλίο της Σοφίας Μαντουβάλου «Τα σύννεφο που έβαλε τα κλάματα»
Το βιβλίο της Κατερίνας Γιαννίκου «Δε φοβάμαι το νερό»
και το βιβλίο του Σαμ Γκοντουιν «Πέφτει πέφτει η σταγόνα»
Με τη βοήθεια αυτών των βιβλίων τα παιδιά κατανόησαν ευχάριστα τον κύκλο του νερού.
Κάναμε πειράματα εξάτμισης και υγροποίησης του νερού, με ένα βάζο με βραστό νερό και παγάκια στο καπάκι του.
Αφήσαμε ένα βρεγμένο χαρτί κουζίνας στον ήλιο, μόλις βγήκαμε διάλειμμα και είδαμε ότι είχε στεγνώσει εντελώς μέχρι το τέλος του διαλείμματος.
Τα παιδιά ζωγράφισαν με σύμβολα τον κύκλο του νερού.
Τους ζητήθηκε να κατασκευάσουν τρισδιάστατο τον κύκλο του νερού.
Όλα μαζί πρότειναν ιδέες.
Σχεδίασαν, έκοψαν, τύλιξαν, κόλλησαν και το έφτιαξαν.
2ο Εργαστήριο Πειράματα
Φτιάξαμε μια γωνιά νερού όπου θα συγκεντρώνουμε βιβλία, εικόνες και ό,τι άλλο έχει σχέση με το νερό αλλά θα είναι η γωνιά όπου θα πειραματιζόμαστε και θα παίζουμε με το νερό.
Συγκεντρώσαμε εικόνες και βιβλία. Δοχεία, υλικά (βαμβάκι, τούλια, σφουγγάρια κλπ.) σουρωτήρια, φίλτρα, σταγονόμετρα και σύριγγες.
Στη γωνιά αυτή, απασχολούνται τα παιδιά, την ώρα των ελεύθερων δραστηριοτήτων, πειραματιζόμενα ελεύθερα με τα εργαλεία και τα υλικά που έχουν στη διάθεσή τους. Έτσι, οδηγούνται στην αναδυόμενη απόκτηση γνώσεων για τις φυσικές επιστήμες και βελτιώνουν τις νοητικές και κινητικές τους δεξιότητες. Αποκτούν συγχρόνως και υπευθυνότητα, αφού, μετά τα πειράματά τους, πρέπει να φυλάξουν τα υλικά στη θέση τους, να αφήσουν τα εργαλεία να στραγγίξουν και να σκουπίσουν τυχόν νερά που έχουν χυθεί στο τραπεζάκι. Η γωνιά παραδίδεται στο επόμενο παιδί όπως την παρέλαβε το προηγούμενο.
Κάναμε πειράματα απορροφητικότητας των υλικών. Δοκιμάσαμε με διαφορετικά υλικά: μέταλλο, ξύλο, πλαστικό, χαρτί, ύφασμα, βαμβάκι, φύλλα, κλπ. Τα παιδιά έκαναν υποθέσεις για το αν κάθε υλικό είναι απορροφητικό ή όχι και, στη συνέχεια έριχναν σταγόνες με το σταγονόμετρο, για να δουν αν θα επαληθευτεί η υπόθεσή τους. Στη συνέχεια, αποτυπώσαμε όσα μάθαμε σε φύλλο εργασίας.
Μετά, ζωγραφίσαμε πάνω σε χαρτί κουζίνας, που ξέραμε ότι είναι απορροφητικό, για να δούμε τι θα συμβεί. Ο Μιχάλης Μ. παρατήρησε με ενθουσιασμό πως, όταν έγραψε το όνομά του, αυτό μετά από λίγο «χόντρυνε»! Όλα τα παιδιά διαπίστωσαν ότι αυτά που ζωγράφιζαν στο χαρτί κουζίνας είχαν περάσει στο πρόχειρο χαρτί που είχαν βάλει από κάτω. Έτσι κατάλαβαν τις ιδιότητες ενός απορροφητικό υλικού, τα προβλήματα που μπορούν αυτές να μας δημιουργήσουν, π.χ. να λερώσουμε, αλλά και τις καινούργιες προοπτικές που μας δίνουν: Τα παιδιά δημιούργησαν ένα δεύτερο έργο χωρίς κόπο, που μπορούν να το χρησιμοποιήσουν σε άλλη εργασία.
Πειραματιστήκαμε με την διαλυτότητα του νερού.
Ξέρετε τι σημαίνει διαλύεται;
Οι απαντήσεις: σπάει, χαλάει, γίνεται κομματάκια
Συγκεντρώσαμε υλικά ( λάδι, άμμο, πετρούλες, ζάχαρη, αλάτι και καφέ). Κάναμε υποθέσεις για το κάθε ένα, αν πιστεύουμε ότι διαλύεται ή όχι. Για να επαληθεύσουμε τις υποθέσεις μας, βάλαμε ένα ένα τα υλικά στο νερό και τα ανακατέψαμε.
Είδαμε τα αποτελέσματα των πειραμάτων μας και τα καταγράψαμε σε φύλλο εργασίας.
Διαβάσαμε το μύθο του Αισώπου « Ένας γάιδαρος φορτωμένος αλάτι». Βάλαμε στα σακιά του γάιδαρου αλάτι, τα βουτήξαμε στο νερό και παρατηρήσαμε ότι έλιωσε και διαλύθηκε στο νερό, βάλαμε ζάχαρη και κάναμε το ίδιο. Πάλι η ζάχαρη έλιωσε και διαλύθηκε στο νερό. Στο τέλος βάλαμε από ένα σφουγγάρι στα σακιά και τα βουτήξαμε στο νερό. Τα σακιά έγιναν πιο βαριά, αφού απορρόφησαν νερό. Αυτό έπαθε ο πονηρός γάιδαρος που γλίστρησε τυχαία στο ποτάμι φορτωμένος αλάτι και ένιωσε πιο ελαφρύς ,όταν βγήκε, και έπεσε επίτηδες, όταν ήταν φορτωμένος σφουγγάρια.
Άρεσε πολύ στα παιδιά ο μύθος και το παιχνίδι με το νερό και τα σακιά . Στο τέλος τους ζητήθηκε να πουν υλικά που θα βάραιναν τον γάιδαρο. Έδωσαν πολύ σωστές απαντήσεις: μαξιλάρια, παπλώματα, ρούχα, κάλτσες, χώμα, βαμβάκι, ξύλα, χαρτιά, στρώματα, λούτρινα παιχνίδια.
Παρατηρώντας ότι το λάδι επιπλέει και δεν ανακατεύεται με το νερό προχωρήσαμε σε πείραμα, για να επαληθεύσουμε ποια αντικείμενα επιπλέουν και ποια βυθίζονται στο νερό. Για κάθε αντικείμενο κάναμε υπόθεση και μετά την επαλήθευση βάζοντας στο δοχείο με το νερό. Σε ένα φύλλο εργασίας καταγράψαμε τα αποτελέσματα.
Γιατί η μικρή μπλε μπάλα βυθίζεται και η μεγάλη επιπλέει; Τα παιδιά πήραν στα χέρια τους τις δύο μπάλες και παρατήρησαν ότι η μπλε ήταν σκληρή, γεμάτη πλαστικό, όπως είπαν, ενώ η άλλη μαλακή, γιατί έχει μέσα αέρα. Το ίδιο γίνεται και με την κολοκύθα που ενώ είναι βαριά είναι από μέσα κούφια, έχει αέρα.
Γιατί το χαρτί βυθίζεται και το καραβάκι επιπλέει; το αφήσαμε στο νερό αφού σχολάσαμε και το πρωί πήραμε την απάντηση. Είχε βυθιστεί, γιατί είχε απορροφήσει νερό.
Επισκέφτηκε το νηπιαγωγείο μας η κ. Ειρήνη Δερμιτζάκη, Υπεύθυνη του 2ου Εργαστηριακού Κέντρου Φυσικών Επιστημών, η οποία, μαζί με άλλη μια εκπαιδευτικό, πραγματοποίησε πειράματα με το νερό, μέσα από θεατρικό παιχνίδι με θέμα τους πειρατές: Τα παιδιά μας, πλήρωμα ενός πειρατικού καραβιού, μαζί με την καπετάνισσα Μπίλια, αντιμετωπίζουν ένα σοβαρό πρόβλημα: η μαγείρισσα έχει χάσει το χαμόγελό της και δεν μαγειρεύει! Όλοι πεινάνε! Τότε, η καπετάνισσα απευθύνεται στην αλχημίστρια,
η οποία είναι απασχολημένη, γιατί έχει αναλάβει να φτιάχνει τεράστιες ποσότητες οδοντόκρεμα για τους χαυλιόδοντες των ελεφάντων.

Η αλχημίστρια ξέρει τη λύση και στρώνει το πλήρωμα στη δουλειά, για να φτιάξουν ένα φίλτρο, που θα χαρίσει το χαμόγελο στη μαγείρισσα:
Πρώτα, τους δίνει να μαδήσουν ροδοπέταλα.
Τα βάζει σε βραστό νερό
και δίνει σε κάθε ομάδα διάφορα υλικά για να φτιάξουν το πιο ξινό φίλτρο: δοκιμαστικούς σωλήνες, που τους γεμίζει με το νερό από τα ροδοπέταλα,
λεμόνι,
ξύδι,
σαπούνι για τα πιάτα,
σαπούνι για τα χέρια
και απορρυπαντικό.
Οι πειρατές τα βάζουν στους δοκιμαστικούς σωλήνες και τους παρατηρούν, καθώς το νερό από τα ροδοπέταλα αλλάζει χρώμα. Η αλχημίστρια τους αποκαλύπτει ότι όποιο υγρό είναι πιο κόκκινο είναι το πιο ξινό και είναι το ιδανικό για τη μαγείρισσα. Οι πειρατές διαπιστώνουν ότι το λεμόνι έφτιαξε το πιο ξινό φίλτρο, το δίνουν στη μαγείρισσα, εκείνη χαμογελά και πάλι και οι πειρατές της προτείνουν το μενού των επόμενων ημερών: φακές, μπιφτέκια με πατάτες, παστίτσιο, φασολάδα, ντολμαδάκια και άλλα πολλά, που η μαγείρισσα θα ετοιμάσει με χαρά και οι κοιλιές των πειρατών δεν θα γουργουρίζουν πια!
Παρατηρώντας… τα έντομα!
Η πεινασμένη κάμπια του Eric Carle
ήρθε στην παρεούλα μας κι εμείς την ταΐσαμε με τα φαγητά που αναφέρονται στην υπέροχη αυτή ιστοριούλα.
Οι κάμπιες μας φτιαγμένες από λωρίδες χαρτονιών σε διάφορα χρώματα,
κάθε μέρα μεγάλωναν όλο και περισσότερο
ώσπου έγιναν… πανέμορφες πεταλούδες
με πολύχρωμα χρώματα που αναμείχτηκαν μεταξύ τους, πάνω σε φίλτρα του καφέ, αφού πρώτα τα ψεκάσαμε με νερό!
Ζωγραφίσαμε πεινασμένες… κάμπιες
και τις φτιάξαμε με πλαστελίνη.
Είδαμε και το παρακάτω βιντεάκι «Ο εκπληκτικός κύκλος ζωής της πεταλούδας Monarch» από το Youtube και μιλήσαμε γι΄αυτή την εντυπωσιακή μεταμόρφωση. Από αυγό, κάμπια, χρυσαλίδα και τελικά πεταλούδα.
Είχαμε την ευκαιρία να την παρατηρήσουμε και από κοντά καθώς μας επισκέφτηκε στην αυλή μας!
Εκεί είδαμε και πάρα πολλά έντομα και δεν χάσαμε την ευκαιρία να τα παρατηρήσουμε.
Τα έντομα όμως που ήταν πάρα πολλά ήταν τα μυρμήγκια… Παρατηρώντας τα
είδαμε το κεφάλι, τον θώρακα, την κοιλιά, τις κεραίες τους και τα 6 πόδια τους. Είδαμε πόσο μικρά και πόσο εργατικά είναι! Δεν σταματούν ούτε ένα λεπτό να εργάζονται και να μεταφέρουν πράγματα!
Πάνω στο δέντρο, την Αγγελικούλα μας, είδαμε το μυρμηγκάκι να κουβαλάει ένα άλλο τεράστιο έντομο!
Μα πως τα καταφέρνει; Είδαμε σχετικό βιντεάκι «Μυρμήγκια- Ο μαγικός κόσμος των ζώων», από το Youtube, γνωρίσαμε και τα κόκκινα μυρμήγκια και μάθαμε ότι μπορούν να κουβαλούν 4 φορές πιο βαριά αντικείμενα από το βάρος του σώματος τους.
Τα μυρμήγκια ζουν σε μεγάλες κοινωνίες μέσα σε μυρμηγκοφωλιές. Εκεί κάνουν τα αυγά τους, μεταμορφώνονται σε προνύμφες. Οι προνύμφες ταΐζονται από τις εργάτριες.
Φτιάχνουν υπόγειες φωλιές ή πάνω στα δέντρα. Είναι φτιαγμένες από χώμα και υλικά από φυτά. Φτιάξαμε κι εμείς μια μυρμηγκοφωλιά με μια στρατιά από 18 μυρμηγκάκια, φτιαγμένα από καρύδια!
Δεν χάσαμε την ευκαιρία να τα ζωγραφίσουμε μέσα στις φωλιές τους, με τους πολλούς διαδρόμους και μάθαμε να γράφουμε την λέξη μυρμήγκι.
Διαβάσαμε και δύο υπέροχες ιστορίες γι΄αυτά. Τον «τζίτζικα και μέρμηγκα»,
όπου τα μυρμηγκάκια είναι εργατικά αλλά και το «τεμπέλικο μυρμήγκι».
Έντομα υπάρχουν πολλά και είχαμε την ευκαιρία να τα δούμε και να τα παρατηρήσουμε μέσα σε δύο κασετίνες.
Μας δόθηκε επίσης η ευκαιρία να ξεκαθαρίσουμε ότι η αράχνη δεν είναι έντομο.
Γίναμε ζωγράφοι των εντόμων και τα καταφέραμε πολύ καλά!
Με γλωσσοπίεστρα φτιάξαμε λιβελούλες
και ακρίδες.
Τα εντομάκια ζουζουνίζουν γι΄αυτό μάθαμε να γράφουμε το γράμμα Ζ, ζ.
Το φτιάξαμε με ξυλάκια
αλλά και με τουβλάκια
και διασκεδάσαμε παίζοντας … γκολφ!












































































































































































































































































































