Καλωσόρισες, Ιούνη!

Υποδεχτήκαμε σήμερα στην τάξη μας τον κύριο Ιούνιο, που μας έφερε το καλοκαίρι, και τον ντύσαμε και τον στολίσαμε όπως του έπρεπε: Τα ρούχα του είναι κίτρινα, για τα στάχυα, τον ήλιο, την άμμο, τα ηλιοτρόπια, και γαλάζια για τη θάλασσα και τον ουρανό.

Φυσικά, κρατάει δρεπάνι και στάχυα, αφού το παρατσούκλι του είναι Θεριστής! Κρατάει και ηλιοτρόπια, αφού τον λένε και Λιοτρόπη!

Έφερε μαζί του πολλά φρούτα και λαχανικά!

Έφερε αστερία και μπουρού, γιατί βιάζεται να πάει στη θάλασσα! Στα πόδια του έχει ένα δελφίνι! Φοράει ναυτικό καπέλο και έφερε χάρτινο καράβι, γιατί ονειρεύεται ταξίδια….

Ζουζούνια…μαμούνια…έντομα!

Αφού τα παιδιά έμαθαν ποια ζώα ονομάζονται έντομα και ποια είναι τα χαρακτηριστικά τους, μεταμορφώθηκαν τα ίδια σε ζουζούνια, φτιάχνοντας τεράστια μάτια και κεραίες, που κόλλησαν σε μια λωρίδα χαρτί.

Τα παιδιά παρατηρούσαν με πολύ ενδιαφέρον τα μυρμήγκια που κυκλοφορούν στην αυλή μας, κουβαλώντας την τροφή τους. Έτσι, ξεκινήσαμε να μαθαίνουμε για τα μυρμήγκια: τις φωλιές τους με τους πολλούς διαδρόμους και τα δωμάτια, τον τρόπο ζωής τους, την τροφή τους, τα αυγά, τις προνύμφες και τα κουκούλια τους, την τεράστια βασίλισσα…. Είδαμε σχετικά βίντεο και τα συζητήσαμε. Και φτιάξαμε μια μυρμηγκοφωλιά με τα μυρμήγκια της, για να παίζουμε! Φτιάξαμε διαδρόμους και δωμάτια από ρολά υγείας, κουζίνας και αυτοκόλλητης ταινίας. Φτιάξαμε μυρμήγκια από πλαστελίνη και τα τοποθετήσαμε στα διάφορα σημεία της φωλιάς. Φτιάξαμε αυγά, προνύμφες και κουκούλια και τα βάλαμε σε διαφορετικά δωμάτια. Τέλος, γεμίσαμε την αποθήκη της φωλιάς με διαφορετικούς σπόρους.

Μετά τα μυρμήγκια, σειρά είχαν οι μέλισσες, τα θαυμαστά και πολύτιμα αυτά έντομα. Η κυψέλη που μας έφερε ο μπαμπάς μιας μαθήτριας από το διπλανό νηπιαγωγείο, ήταν η αφορμή για να μάθουμε για τη ζωή των μελισσών και τη δουλειά του μελισσοκόμου.
Το σχήμα των θηκών της κερήθρας, μας έδωσε την ευκαιρία να θυμηθούμε το εξάγωνο. Τα παιδιά έμαθαν να φτιάχνουν τη δικιά τους κερήθρα με εξάγωνες θήκες, χρησιμοποιώντας μικρά ξυλάκια.

Το παραμύθι «Πανηγύρι με τη γύρη», του Μουσείου «Λυχνοστάτης», μας βοήθησε να εμπεδώσουμε όσα είχαμε μάθει και να εμπλουτίσουμε το λεξιλόγιό μας.

Φτιάξαμε τα δικά μας καρτελάκια με τα γράμματα που φτιάχνουν τη λέξη μέλισσα και τη σχηματίσαμε ξανά και ξανά!

Είδαμε και συζητήσαμε το παρακάτω βίντεο για τις μέλισσες:

Η μέλισσα

Μαθαίνοντας για τις πεταλούδες, διαβάσαμε το βιβλίο του Eric Carle «Μια κάμπια πολύ πεινασμένη» και εμπεδώσαμε όσα είχαμε μάθει για τον κύκλο ζωής της πεταλούδας.

Φτιάξαμε πεταλούδες με συμμετρικά φτερά, χρησιμοποιώντας δυο φίλτρα καφέ που στολίσαμε με μαρκαδόρους. Για να απλώσουν τα χρώματα, τα παιδιά έσταξαν σταγόνες νερού με ένα σταγονόμετρο. Με σύρμα πίπας, έφτιαξαν το σώμα και τις κεραίες.

Και φυσικά, ζωντανέψαμε το Ζ, του ήχου των ζουζουνιών!

Λουλουδιών συνέχεια…

Έχοντας πια μάθει τα μέρη του λουλουδιού και τις ανάγκες τους, συνεχίσαμε στο ίδιο θέμα, δημιουργώντας και ακούγοντας παραμύθια που μας έμαθαν καινούργια πράγματα.
Φτιάξαμε ένα βάζο με τουλίπες, εξασκώντας τα δάχτυλά μας στη χρήση του ψαλιδιού.

Διαβάσαμε το βιβλίο «Το σποράκι ταξιδεύει» του Eric Carle, και μάθαμε πόσο «επικίνδυνο» μπορεί να είναι το ταξίδι του σπόρου, μέχρι να βρει έδαφος για να φυτρώσει. Από εκείνη την ημέρα, μόλις βγούμε στην αυλή, τα παιδιά ανακαλύπτουν σπόρους ξεραμένων λουλουδιών και προσπαθούν να τους βοηθήσουν στο ταξίδι τους, είτε φυσώντας τους για να φτάσουν μακριά, είτε φυτεύοντάς τους στο χώμα!

Διαβάσαμε το βιβλίο «Η τουλιπίτσα», της Ζώρζ Σαρρή και μάθαμε για την ανάπτυξη των φυτών.

Διαβάσαμε το βιβλίο «Άσε με να φάω μια ντομάτα», της Άννας Βουλγαράκη, που μας θύμισε όχι μόνο τις ανάγκες των φυτών, αλλά και την αξία της αλληλοβοήθειας.

Λουλούδια παντού! Η συνέχεια…

Βρισκόμαστε πια στο τέλος της Άνοιξης και στην καρδιά του Μάη, του μήνα των λουλουδιών. Έτσι, αφού τα παιδιά παρατήρησαν και έμαθαν πολλά πράγματα για τα λουλούδια, αρχίσαμε να στολίζουμε την τάξη μας με τις λουλουδένιες δημιουργίες μας!

Στολίσαμε τα παράθυρά μας με λουλούδια από μεγάλα φίλτρα καφέ, που βάψαμε με μαρκαδόρους και ψεκάσαμε με νερό.

Το δέντρο στην πόρτα μας ήταν γυμνό. Ο Μάιος, όμως, έχει και το παρατσούκλι Φουσκοδέντρης. Τα παιδιά βοήθησαν το Μάιο να «φουσκώσει» το δεντράκι μας, γεμίζοντάς το με φύλλα και λουλούδια, που έφτιαξαν ολομόναχα!

Φτιάξαμε πίνακες, εμπνευσμένους από την τεχνοτροπία του Αμερικανού ζωγράφου Andy Warhol (1928-1987). Τα παιδιά ζωγράφισαν τα λουλούδια με λαδοπαστέλ, και το φόντο με νερομπογιές.

Διαβάσαμε το παραμύθι της Φυλλιώς Νικολούδη, «Το χαρούμενο λιβάδι»,  με την υπέροχη εικονογράφηση της Σοφίας Φόρτωμα. Ένα παραμύθι για την ομορφιά της διαφορετικότητας.

Τα παιδιά εμπνεύστηκαν από την εικονογράφηση και έφτιαξαν τα δικά τους υπέροχα χαρούμενα λιβάδια.

Ο Μάιος μας έφτασε!

Ο Μάης είχε φτάσει στην τάξη μας και λαχταρούσε να τη δει να γεμίζει ξανά με παιδιά!

Φόρεσε τα καταπράσινα ρούχα που του άφησε ο αδελφός του, ο Απρίλης, κράτησε και τα πασχαλινά στολίδια, και έφερε μαζί του πολλά λουλούδια! Άλλωστε, έχει το παρατσούκλι Πράσινος, Λούλουδος και Τριανταφυλλάς! Έφερε και ένα καλαθάκι με φράουλες και κεράσια, αφού τον λένε και Κερασάρη! Εμείς, καθημερινά, του προσφέρουμε ολόφρεσκα λουλούδια, που έχουμε σε αυλές και μπαλκόνια, αλλά και άλλα, που βρίσκουμε στις βόλτες μας και στην αυλή!

Καλωσόρισες, Μάη!

Ήρθε η Αποκριά!

Ήρθαν οι Απόκριες και τα παιδιά μιλούν για τους μασκαράδες. Ο νους τους πάει στους κλόουν. Έτσι, γνωρίζουμε τον ζωγράφο Marc Chagall, που αγαπούσε πολύ το τσίρκο και ζωγράφιζε κλόουν. Αναζητήσαμε και βρήκαμε στους πίνακές του τις κρυμμένες αναμνήσεις του από το χωριό του στη Ρωσία: το βιολί του θείου του, τα σπιτάκια του χωριού του, ένα κόκορα, το φεγγάρι.

Ζωγραφίσαμε κι εμείς κλόουν:

Με αφορμή τους πίνακες του Marc Chagall, μιλήσαμε για το τσίρκο. Γίναμε κλόουν, ακροβάτες, ελέφαντες, άλογα, τίγρεις. Γελάσαμε, τραγουδήσαμε και κινηθήκαμε όπως εκείνοι.

Ζωγραφίσαμε το τσίρκο, όπως το φαντάζεται ο καθένας, με πολλή χαρά!

Γνωρίσαμε τον Αρλεκίνο. Διαβάσαμε την ιστορία του, όπως την έχει μεταφέρει η Ζωρζ Σαρρή στο βιβλίο «Ο Αρλεκίνος».

Φτιάξαμε κι εμείς ύφασμα, σαν κι αυτό που έφτιαξε η μαμά του Αρλεκίνου από κουρελάκια. Με αυτό ντύσαμε το δικό μας Αρλεκίνο, που φτιάξαμε από ρολά κουζίνας, για να τα αξιοποιήσουμε.

Ζωγραφίσαμε τον Αρλεκίνο.

Καλωσόρισες, Μάρτη, καλωσόρισες, Άνοιξη!

Ήρθε σήμερα ο Μάρτιος, ο τρίτος μήνας του χρόνου και ο πρώτος της άνοιξης (ένα παρατσούκλι του είναι Ανοιξιάτης)!
Φοράει πράσινα ρούχα, γιατί η γη πρασινίζει και τα κλαδιά των δέντρων γεμίζουν πράσινα φυλλαράκια. Γι’ αυτό και εκείνος στολίστηκε με καταπράσινα κλαδιά.
Φοράει (προς το παρόν) αποκριάτικο καπέλο, αφού είμαστε μέσα στις Απόκριες.
Έχει ένα μεγάλο μαρτάκι, για να μην τον καίει ο ήλιος.
Έφερε και τους χαρταετούς του, αφού μέσα στο Μάρτη είναι η Καθαρή Δευτέρα.
Ο αδελφός του, ο Φλεβάρης, του άφησε την ομπρέλα του, αφού ο Μάρτης είναι πεντάγνωμος και ο καιρός αλλάζει συνέχεια.
Του άφησε, ακόμα, το χαλάκι του, γιατί ακόμα κάνει κρύο.
Του άφησε, τέλος, τα ξύλα, γιατί ο Μάρτης είναι γνωστός παλουκοκάφτης! Τα παλιά τα χρόνια, οι άνθρωποι έλεγαν: Το Μάρτη ξύλα φύλαγε, μην κάψεις τα παλούκια.
Μέσα στη βαλίτσα του, ο Μάρτιος κρύβει και άλλες εκπλήξεις, που θα μας τις παρουσιάσει τις επόμενες μέρες.

Μάθαμε το τραγούδι «Μάρτης, Μάρτης μίλησε», τραγουδισμένο από τον Παντελή Θαλασσινό, στο CD «Το καλαντάρι». Μπορείτε να το ακούσετε εδώ:

Μάρτης, Μάρτης μίλησε

 

Το δικό μας δώρο στο δέντρο

Διαβάσαμε το βιβλίο «Ο άνθρωπος που φύτευε δέντρα»

και καταλάβαμε την αξία που έχει το δάσος στη ζωή μας, αλλά και πόση σημασία έχουν αυτά που κάνουμε εμείς, ο καθένας ξεχωριστά, για τη φύση και τη ζωή μας.

Είδαμε τη διαδικασία παραγωγής του χαρτιού. Πώς από τον κορμό φτάνουμε στο χαρτί. Μπορείτε να τη δείτε εδώ:

Από το δέντρο στο χαρτί

 

Είδαμε, όμως, ότι χαρτί μπορεί να φτιαχτεί και από…χαρτί! Τα παλιά χαρτιά που δεν χρησιμοποιούμε πια μπορούν να ξαναγίνουν καινούργιο χαρτί! Και έτσι κόβουμε λιγότερα δέντρα!
Είδαμε τη διαδικασία εδώ:

Από το χαρτί στο…χαρτί!

Για να καταλάβουμε καλύτερα όσα μάθαμε, ανακυκλώσαμε παλιές εφημερίδες, για να φτιάξουμε το δικό μας χαρτί, ακολουθώντας τα βήματα που κάνουν τα μηχανήματα στο εργοστάσιο ανακύκλωσης χαρτιού.
Πρώτα κόψαμε τις εφημερίδες σε πολύ μικρά κομμάτια.

Τις βάλαμε σε βραστό νερό, τις ανακατέψαμε καλά και τις αφήσαμε όλο το βράδυ, για να μαλακώσουν.

Την άλλη μέρα, βγήκαμε στην υπέροχη λιακάδα και με τα δάχτυλά μας διαλύσαμε όσα κομματάκια μπορούσαμε.

Βάζαμε λίγα-λίγα πάνω σε σίτα και τα πιέζαμε για να βγάλουν το πολύ νερό.

Τα βάλαμε πάνω σε ύφασμα και τα πιέσαμε με έναν πλάστη, για να φύγει κι άλλο νερό.

Βάλαμε ένα πανί από πάνω και με το σίδερο στεγνώσαμε κι άλλο τον πολτό μας.

Αφήσαμε τον πολτό στο παράθυρο, μέχρι να στεγνώσει εντελώς.

Μετά από δυο μέρες, το χαρτί μας ήταν έτοιμο!

Το στολίσαμε, φτιάχνοντας ο καθένας μια μικρή ζωγραφιά.

Είναι το δικό μας δώρο στο δέντρο…

 

Το δέντρο που δίνει…

Με αφορμή «Το δέντρο που έδινε», του Σελ Σίλβερστάιν,

μιλήσαμε για τα δώρα που μας προσφέρει το δέντρο. Μάθαμε ότι το δέντρο μας δίνει:
– Οξυγόνο
– Φρούτα και καρπούς, που είναι τροφή για ανθρώπους και ζώα
– Σκιά
– Φύλλα: Για να στρώνουν τα ζώα τις φωλίες τους. Που είναι τροφή για μερικά ζώα. Που γίνονται λίπασμα για τα φυτά.
– Ξύλα: Για να ζεσταινόμαστε. Για να φτιάχνουμε βάρκες, σπίτια, έλκηθρα, έπιπλα, παιχνίδια, χαρτί.
– Σπίτι: στο δέντρο φτιάχνουν τις φωλιές τους πολλά διαφορετικά ζώα
– Παιχνίδι: Σκαρφαλώνουμε, κάνουμε κούνια, κάνουμε τσουλήθρα, παίζουμε κρυφτό, παίζουμε μέσα στην κουφάλα του δέντρου, παίζουμε με τα φύλλα, κάνουμε εργασίες και κατασκευές, στολίζουμε το σπίτι μας
– Το δέντρο συγκρατεί το χώμα με τις ρίζες του, ώστε να μην ξεπλένεται με τις βροχές. Χωρίς τα δέντρα, το χώμα θα έφευγε και δεν θα φύτρωνε τίποτα πιά. Χωρίς τα δέντρα, η λάσπη θα έκανε μεγάλες καταστροφές, είπε η κ. Μαρίλυ.
– Ομορφιά, είπε η κ. Ασπασία. Και όλοι συμφωνήσαμε: τα δέντρα κάνουν τον κόσμο μας πιο όμορφο!

Τα παιδιά ζωγράφισαν όσα από τα δώρα του δέντρου ήθελαν. Βάλαμε τα δώρα κάτω από το δέντρο, στην πόρτα της τάξης μας.

Με αφορμή το παραμύθι « Το δέντρο που είχε φτερά» της Αγγελικής Δαρλάση,

σκεφτήκαμε ότι δεν πρέπει μόνο να ζητάμε τα δώρα του δέντρου, αλλά να κάνουμε κι εμείς δώρα στο δέντρο. Τι δώρα μπορούμε να του προσφέρουμε εμείς;
– Να φυτέψουμε γύρω του φυτά, για να του χαρίσουμε ομορφιά (Ειρήνη)
– Να του δίνουμε διοξείδιο του άνθρακα, για να μας δίνει οξυγόνο (Γιάννης Μ.)
– Να του βάψουμε με ασβέστη τον κορμό του (Μαρία)
– Να το στολίσουμε (Ολίβια)
– Να μην του κόβουμε τα φύλλα του (Νεφέλη)
– Να το κλαδεύουμε και να το καθαρίζουμε (Γιάννης Μ.)
– Να μην του κόβουμε τα λουλουδάκια του (Ολίβια)
– Να το ποτίζουμε (Γιάννης Σ.)
– Να το φροντίζουμε (Ολίβια)
– Να το χαϊδεύουμε (Γιάννης Μ.)
– Να του βάζουμε λίπασμα (Μαρία)
– Να το αγκαλιάζουμε (Ολίβια)
– Να είμαστε φίλοι του (Γιάννης Μ.)
– Να του δίνουμε φιλιά (Κατερίνα)
– Να του δίνουμε αγάπη (Σοφία Μ.)
– Όταν σε ένα χαρτί είναι μια πλευρά ζωγραφισμένη, να το γυρίζουμε και από την άλλη να το χρησιμοποιήσουμε (Γιάννης Μ.)
– Να μην πετάμε τα ρολά υγείας και να φτιάχνουμε εργασίες (Μαρία)
– Να κάνουμε ανακύκλωση (Νεφέλη)
Φτιάξαμε όλοι μαζί ένα δέντρο με χαρτιά που σκίσαμε, ασκώντας τη λεπτή μας κινητικότητα. Σχεδιάσαμε και κόψαμε καρδούλες και πάνω σε αυτές γράψαμε τα δώρα που προσφέρουμε στο δέντρο. Του τις χαρίσαμε.

Μάθαμε το τραγούδι «Το δέντρο», από την «Επιστροφή του τεμπέλη δράκου». Μπορείτε να το ακούσετε εδώ:

Το δέντρο

Ζωντανέψαμε το δ του δέντρου και του δάσους.

Γνωρίσαμε τη ζωγράφο Karla Gerard

και εμπνευστήκαμε από αυτήν, για να φτιάξουμε τα δικά μας φανταστικά δέντρα.

Φτιάξαμε τον τοίχο του 5

και ζωντανέψαμε το 5. Πολλά παιδιά το μεταμόρφωσαν σε δέντρο ή σε κάτι σχετικό με το δέντρο! Τυχαίο;

Φως και σκιά με παιχνίδι, πειράματα και χαρά!

Τρέξαμε να ξεφύγουμε από τη σκιά μας! Μπορούμε; Όχι! Εκτός, αν πάμε στη σκιά, είπαν τα παιδιά! Τότε, η σκιά μας δεν μας ακολουθεί!

Παρατηρήσαμε τη σκιά ενός ραβδιού στην αυλή μας και σημειώσαμε με κιμωλία τη θέση της. Μετά από λίγη ώρα, είδαμε ότι η σκιά είχε μετακινηθεί. Γιατί;
– Γιατί κινήθηκε ο ήλιος!
– Όχι, η γη γυρίζει!
Την επόμενη μέρα, παρατηρήσαμε ότι την ίδια ώρα η σκιά έπεφτε ακριβώς στο σημάδι που είχαμε κάνει την προηγούμενη μέρα!

Φτιάξαμε ένα ηλιακό ρολόι: Στερεώσαμε ένα μολύβι όρθιο, στο κέντρο ενός χάρτινου πιάτου και παρατηρήσαμε τη σκιά του να μετακινείται, σημειώνοντας την ώρα.

Σχεδιάσαμε και μετρήσαμε τη σκιά της Μαρίας το απόγευμα. Τη μετρήσαμε και το πρωί. Και το μεσημέρι. Παρατηρήσαμε ότι η σκιά μεγαλώνει και μικραίνει: Όσο πιο ψηλά είναι ο ήλιος, τόσο πιο μικρή η σκιά. Όσο πιο χαμηλά είναι ο ήλιος, τόσο πιο μεγάλη η σκιά! Παρατηρήσαμε ακόμα ότι η σκιά αλλάζει θέση!

Μάθαμε τι είναι οι φωτεινές πηγές: Είναι αυτές που βγάζουν φως! Ποιες μπορεί να είναι αυτές;
– ο ήλιος
– Το φεγγάρι
– Ο αναπτήρας
– Το κερί
– Τα λαμπάκια
– Το φωτιστικό
– Ο φακός
– Το κινητό
– Τα αστέρια
– Το καντηλάκι
– Τα φώτα στο ταβάνι
– Η φωτιά
– Το φανάρι
– Το πορτατίφ
Και επειδή στο νηπιαγωγείο πάντα βρίσκουμε ευκαιρίες να μάθουμε καινούργιες λέξεις, όταν ρώτησε η Νεφέλη τι είναι το πορτατίφ, είπαμε ότι πορτατίφ στα γαλλικά σημαίνει φορητό, αλλά μετά έπρεπε να μάθουμε τι σημαίνει φορητό και τι σταθερό! Μιλήσαμε για φορητές και σταθερές φωτεινές πηγές, για φορητούς και σταθερούς υπολογιστές, για φορητά και σταθερά τηλέφωνα!

Κάθε ενότητα είναι ευκαιρία για τέχνη και δημιουργία. Μια ιδέα από το Pinterest, προσαρμοσμένη στο νηπιαγωγείο. Αντικείμενα και οι σκιές τους: