Μια ροδιά για το 2021!

Μια ροδιά για το 2021!

Το 2021 έφτασε και πραγματοποίησε την μεγάλη επιθυμία όλων μας, να βρεθούμε στην τάξη μας, στο νηπιαγωγείο μας. Η χαρά μας είναι απερίγραπτη.

Ελπίζουμε ότι το 2021 θα πραγματοποιήσει πολλές άλλες επιθυμίες μας. Συζητήσαμε γι’ αυτές και αποφασίσαμε να τις «κλείσουμε» μέσα σε ρόδια, ρόδια τυχερά που θα ήταν τα δικά μας γούρια. Τα σχεδιάσαμε, τα κόψαμε, τα στολίσαμε και τα γεμίσαμε όχι με σπόρια αλλά με τις δικές μας επιθυμίες, ελπίδες!

Έγιναν βιβλιαράκια όπου γράψαμε από την μία πλευρά το 2021 (που το τυπώσαμε από το pinterest από όπου πήραμε την ιδέα για τα ρόδια) το χρωματίσαμε με υπέροχα φωτεινά χρώματα ώστε να είναι λαμπερό.

Από την άλλη πλευρά γράψαμε την επιθυμία μας και φυσικά την ζωγραφίσαμε.

Τα ρόδια μας ήταν έτοιμα και τα κρεμάσαμε στην ροδιά του 2021.

Αρχή χρονιάς χωρίς τον Ιανουάριο δεν γίνεται!

Καθώς είναι ο Πρωτάρης μιλήσαμε για τον αγαπημένο του αριθμό που φυσικά είναι το 1.

Το σχηματίσαμε, το βρήκαμε μέσα στην τάξη μας και το γράψαμε πολλές, πολλές φορές.

Γράψαμε το όνομα του και μπερδέψαμε τα γράμματα.

Μιλήσαμε για το πρώτο γράμμα του ονόματος του, Ι ι.

Φτιάξαμε και ένα καδράκι για το Γενάρη και γράψαμε την παροιμία: «Του Γενάρη το φεγγάρι μοιάζει με μαργαριτάρι». Το φεγγάρι έγινε με πηλό, το κάτασπρο χιονισμένο δεντράκι του με χαρτάκια που σκίσαμε με τα χεράκια μας.

Φανταστήκαμε τον Ιανουάριο σαν παιδάκι, τον ζωγραφίσαμε και τον κολλήσαμε στην άκρη του κάδρου για να θαυμάζει την υπέροχη βραδιά του.

Καλή Χρονιά σε όλους!

Είμαι το φύλλο το ξερό!

Το καλάθι του Νοέμβρη γέμισε με φύλλα και ένας δυνατός αέρας τα σκόρπισε στην παρεούλα μας.

Έτσι μας δόθηκε η ευκαιρία να τα παρατηρήσουμε και να μιλήσουμε γι’ αυτά. Μιλήσαμε για τα φυλλοβόλα και τα αειθαλή δέντρα. Κάποια φύλλα κιτρινίζουν, ξεραίνονται και πέφτουν ενώ κάποια παραμένουν πράσινα σε όλη τη διάρκεια του χρόνου, χωρίς να φοβούνται τον χιονιά, το κρύο.

Ρίχνοντας μια ματιά από το παράθυρο της τάξης μας είδαμε ότι τα φύλλα της Αγγελικής, του υπέροχου αυτού δέντρου, δεν φοβούνται το κρύο και το αγιάζι. Παραμένουν καταπράσινα και δροσερά.

Ένα πείραμα μας βοήθησε να αντιληφθούμε ότι όταν τα φύλλα είναι υγιή, το χρώμα τους είναι έντονο πράσινο, το οποίο οφείλεται στην χλωροφύλλη, ωστόσο όταν υποχωρεί αλλάζουν και οι χρωματισμοί τους. Τα φύλλα διαθέτουν και άλλες χρωστικές όπως τα καροτενοειδή και τις ανθοκυανίνες – ανθοξανθίνες.

Μέσα σε δύο διαφανή ποτηράκια βάλαμε φύλλα δύο διαφορετικών χρωμάτων, πράσινα και κίτρινα αντίστοιχα (τα είχαμε κόψει σε μικρά κομμάτια). Τα σκεπάσαμε με οινόπνευμα.

Μέσα σε κάθε ποτηράκι βάλαμε μια λωρίδα απορροφητικού χαρτιού. Το χαρτί αυτό έγινε ο χρωματογράφος. Χάρη σ’ αυτόν θα βλέπαμε τις χρωστικές που υπάρχουν σε κάθε χρωματική κατηγορία φύλλων. Τα αφήσαμε εκεί μέχρι την επόμενη μέρα.

Το πρωί μας περίμενε μια έκπληξη. Πάνω στον χαρτογράφο αποτυπώθηκαν οι χρωστικές που υπήρχαν στο κάθε φύλλο. Η χλωροφύλλη στα πράσινα και τα καροτενοειδή στα κίτρινα.

Η παρατήρηση μας  δεν σταμάτησε εκεί. Βυθίσαμε και φύλλα μέσα στο νερό και είδαμε ότι επιπλέουν. Επειδή είμαστε πολύ περίεργοι ρίξαμε και άλλα αντικείμενα μέσα στο νερό.

Κάναμε συγκρίσεις με τα φύλλα. Ποια είναι μεγάλα και ποια μικρά; Τα βάλαμε στην σειρά από το μικρότερο στο μεγαλύτερο.

Δώσαμε ιδιαίτερη σημασία στο χρώμα τους και τα χωρίσαμε σε ομαδούλες.

Πράσινα…

Κίτρινα…

Καφέ…

Αγγίξαμε τα φύλλα και προσπαθήσαμε να τα μαδήσουμε. Τα πράσινα, δροσερά φύλλα είναι δύσκολο να τα κάνουμε κομματάκια. Ενώ τα ξερά θρυμματίζονται με μεγάλη ευκολία, τρίβοντάς τα απλά με τα χέρια μας.

Βέβαια μετά από όλα αυτά για εμάς ήταν πια πολύ εύκολο να δώσουμε την λύση στο αίνιγμα της Ντίνας Χατζηνικολάου.

Φυσικά ήταν το φύλλο. Καταφέραμε κιόλας να το γράψουμε! Μέσα από το καλάθι διαλέξαμε ένα φύλλο και το ζωντανέψαμε. Δείτε πως το παρασέρνει ο άνεμος!

Τα φύλλα πήραν μέρος και σε υπέροχες εικαστικές δημιουργίες.

Έγιναν λύκοι…

 

Πεταλούδες…

Τα μαλλιά του Νοέμβρη!

Ένας σκαντζόχοιρος κάπως… διαφορετικός!

Ένας σκαντζόχοιρος κάπως διαφορετικός επισκέφθηκε τη γωνιά της φύσης. Τον παρατηρήσαμε και είδαμε ότι κάτι του έλειπε. Τι ήταν αυτό; Μα φυσικά τα αγκάθια του.

Ήταν η αφόρμηση για να τρέξουμε στη βιβλιοθήκη μας και να βρούμε <<τον φαλακρό σκαντζόχοιρο>>  του Ευγένιου Τριβιζά.

Πότε ένας άνθρωπος είναι φαλακρός; Όταν δεν έχει μαλλιά.

Πότε ένας σκαντζόχοιρος είναι φαλακρός;  Μα φυσικά όταν δεν έχει αγκάθια. Και γιατί αυτός ο σκαντζόχοιρος δεν έχει αγκάθια;  Γιατί κάποιος του τα έκοψε, απάντησαν τα παιδιά.

Αρχίσαμε, λοιπόν, να διαβάζουμε αυτή την υπέροχη ιστορία του Ευγένιου Τριβιζά με τους πολλούς ήρωες που <<έκλεψαν>> τα αγκάθια του σκαντζόχοιρου που κοιμόταν καθώς είχε πέσει σε χειμερία νάρκη. Όπως, όμως ο καφετζής με τα καλαμάκια από τα αναψυκτικά του, βοήθησε τον Ερμόλαο να αποκτήσει ξανά τα αγκάθια του, έτσι και εμείς βοηθήσαμε το δικό μας σκαντζόχοιρο να βρει τα αγκάθια του.

Κόψαμε καλαμάκια και του τα βάλαμε στη ράχη του. Τώρα ο σκαντζόχοιρος είναι πολύ ευχαριστημένος που τον βοηθήσαμε.

Είναι διαφορετικός αλλά… όμορφος και χρωματιστός!

Ένα φύλλο εργασίας που ζητούσε ο καθένας μας να βοηθήσει τον σκαντζόχοιρο του Ευγένιου Τριβιζά να βρει τα αγκάθια του, μας έκανε να διασκεδάσουμε πάρα πολύ. Κόψαμε καλαμάκια και τα κολλήσαμε.

Γράψαμε και το γράμμα Σ, σ, ς όπως σκαντζόχοιρος,

αφού πρώτα το ανακαλύψαμε μέσα στην τάξη μας,

το κυκλώσαμε μέσα σε λεξούλες που σκεφτήκαμε

και φυσικά το φτιάξαμε με κονταράκια, στεφάνια και σχοινάκια.

Στη γωνιά της φύσης υπήρχε ακόμα μία έκπληξη:  πηλός, θήκες από βελανίδια και καρύδια, υπέροχοι θησαυροί της φύσης. Φτιάξαμε με αυτά σκαντζοχοιράκια και χελώνες ζωάκια που πέφτουν σε χειμερία νάρκη. Τους στρώσαμε πολλά φύλλα για να κοιμηθούν πάνω σε αυτά.

Σσσσ. ..ς  κοιμούνται! Θα τα ξυπνήσουμε την άνοιξη.

Από την παρεούλα αυτή δεν θα μπορούσε να λείπει και η αρκουδίτσα μας!

Θέλουμε Ειρήνη!

Η Άννα Φρανκ  με το ημερολόγιο της μας βοήθησε να κάνουμε ένα ταξίδι στο χρόνο και να μεταφερθούμε στη περίοδο ενός μεγάλου πολέμου. Σβήσαμε τα φώτα, ανάψαμε ένα κερί και την ακούσαμε να μας διηγείται με τον δικό της μοναδικό τρόπο τις κακουχίες του πολέμου.

Η ιστορία ήταν αρκετά συγκινητική και βοήθησε τα παιδιά να αντιληφθούν τι σημαίνει πόλεμος. Βρήκαν πολλές λέξεις για να τον εκφράσουν. Πόλεμος είναι δυστυχία, στενοχώρια, κλάμα, φόβος, όπλα, στρατιώτες, να αφήνουμε τα σπίτια μας, να κρυβόμαστε, να μην πηγαίνουμε σχολείο, να μην παίζουμε.

Εικόνες της ειρήνης και του πολέμου μας βοήθησαν ακόμα περισσότερο να αντιληφθούμε τις διαφορές ανάμεσα στις δύο αυτές έννοιες.

Καθίσαμε σε κύκλο και ο καθένας πήρε από μια εικόνα για να την περιγράψει. Στην συνέχεια τις ομαδοποιήσαμε και τις χωρίσαμε στις εικόνες της ειρήνης και του πολέμου. Γράψαμε αντίστοιχα τις λέξεις ΕΙΡΗΝΗ, ΠΟΛΕΜΟΣ.

Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι όλοι αγαπάμε την ειρήνη γιατί μας δίνει χαρά, αγάπη, γέλιο, ευχαρίστηση, ελευθερία, παιχνίδι. Έτσι είπαμε ότι θα ασχοληθούμε πολύ με αυτήν και θα της αφιερώσουμε όλη μας την καλλιτεχνική διάθεση. Βάλαμε το ταλέντο μας και της κάναμε υπέροχες ζωγραφιές.

Βουτήξαμε τα χεράκια μας μέσα σε φωτεινά χρώματα (τα χρώματα της ειρήνης όπως είπαν τα παιδιά) και το αποτύπωμά τους πάνω σε χαρτί έγινε το σύμβολό της.

Αυτά τα χέρια θέλουν την ειρήνη.

Καθένας μας έφτιαξε και το δικό του σύμβολο χρωματίζοντας κύκλους και κολλώντας  ξυλάκια.

Τα χεράκια μας έγιναν και περιστεράκια της ειρήνης που κουβαλούσαν το δικό τους μήνυμα:

« Όχι στον πόλεμο». Τα κολλήσαμε πάνω στο δάφνινο στεφάνι που φτιάξαμε (με πολλή υπομονή αφού κολλήσαμε τόσα φύλλα πάνω σε χάρτινο πιατάκι).

Τα περιστεράκια θα πετούσαν μακριά σε όλες τις χώρες του κόσμου για να μεταφέρουν το μήνυμά τους.

Πήραμε την υδρόγειο σφαίρα και βρήκαμε πολλές χώρες. Είδαμε και  τις σημαίες τους. Παρατηρήσαμε τα σχέδια και τα χρώματα.

Επικεντρωθήκαμε στην Ελληνική σημαία μιλήσαμε για τα χρώματα, το μπλε της θάλασσας και το άσπρο από τον αφρό των κυμάτων. Πήραμε ένα μπλε ύφασμα, λωρίδες από άσπρο γκοφρέ και φτιάξαμε μια τεράστια Ελληνική σημαία.

Στην συνέχεια ο καθένας έφτιαξε το δικό του σημαιάκι κολλώντας άσπρες λωρίδες πάνω σε μπλε χαρτόνι.

Φυσικά φτιάξαμε και τις δικές  μας σημαίες όπως τις φανταστήκαμε.

Δραματοποιήσαμε την ιστοριούλα «Ο γίγαντας και ο νάνος» και κατανοήσαμε τις έννοιες θάρρος, γενναιότητα και ηρωισμός.

Ένα φιδάκι μας μαθαίνει τις γραμμές!

Γραμμές ευθείες, οριζόντιες και κάθετες, καμπύλες, ζιγκ ζαγκ υπάρχουν παντού. Ψάξαμε και βρήκαμε πολλές. Πάνω στα ρούχα μας, δείτε μερικές από αυτές.

Πίνακες ζωγραφικής είναι γεμάτοι με γραμμές, όμως του Sol Lewitt τράβηξαν ιδιαίτερα το ενδιαφέρον μας.

Στις ζώνες χρώματος (color bands) όπως ονομάζονται οι πίνακες του, μαγευτικές καμπύλες και γραμμές παίζουν με τα υπέροχα χρώματα.

Ξαφνικά στην παρεούλα μας εμφανίστηκε ένα φιδάκι που έχασε το σώμα του και έψαχνε να το βρει. Υποσχεθήκαμε να το βοηθήσουμε και ψάξαμε στην τάξη μας να βρούμε υλικά για να φτιάξουμε το σώμα του. Το φτιάξαμε με διάφορους τρόπους καμπύλες, ζιγκ ζαγκ και ευθείες γραμμές. Χρησιμοποιήσαμε χαρτοταινία, ξυλάκια, σχοινάκι και πλαστελίνη.

Ήμασταν όλοι τόσο ευχαριστημένοι που είπαμε να το ζωγραφίσουμε, έτσι ώστε να μοιάζει με την τεχνική  που ακολουθούσε ο Sol  Lewitt με πολλά χρώματα.

Πρώτα με καμπύλη

μετά ζιγκ ζαγκ

και στο τέλος με ευθείες

Η φαντασία μας και η δημιουργικότητα μας δεν σταμάτησε εκεί. Είπαμε κι εμείς να φτιάξουμε δικούς μας πίνακες με γραμμές. Οι γραμμές ήταν μπατονέτες. Βουτήξαμε τις άκρες τους σε χρώμα και αφού στέγνωσαν τις κολλήσαμε όπως ήθελε ό καθένας σε ένα μαύρο χαρτόνι. Δώσαμε και τίτλο στους πίνακες «Όταν οι γραμμές ενώνονται».

Γραμμές υπήρχαν και στο επιδαπέδιο παιχνίδι «το φιδάκι» με το οποίο παίξαμε και διασκεδάσαμε.

Μια εβδομάδα αφιερωμένη στα ζώα!

 

Στις 4 Οκτωβρίου ήταν η παγκόσμια μέρα των ζώων και γι’ αυτό αφιερώσαμε όλη την προηγούμενη εβδομάδα στα ζωάκια.

«Ο αλυσοδεμένος ελέφαντας» του Χόρχε Μπουκάι αποτέλεσε την αφόρμηση για την συζήτηση σχετικά με την προστασία και τα δικαιώματα των ζώων. Τα παιδιά μίλησαν για τις ανάγκες των ζώων και είπαν ότι χρειάζονται φαγητό και νερό, εμβόλια, γιατρό, αγάπη, χάδια, σπίτι.

Η ιδέα του αλυσοδεμένου ελέφαντα δεν τους άρεσε καθόλου και το εξέφρασαν μέσα από τις ζωγραφιές τους.

Ζωντανέψαμε τον ελέφαντα της ιστορίας με… παλιά CDs πάνω στα οποία  κολλήσαμε τα χαρακτηριστικά του. Για να έχει παρέα φτιάξαμε και μερικά λιονταράκια.

Με εικόνες ζώων από περιοδικά φτιάξαμε μια αφίσα με τις σκέψεις τους.  Είπαν τόσα υπέροχα πράγματα!

Μια «πονηρή» αλεπού που την φτιάξαμε διπλώνοντας ένα χαρτί Α4 (ιδέα από το pinterest) μας έμαθε το γράμμα Α που το σχηματίσαμε στο πάτωμα με ταινία και φυσικά το περπατήσαμε.

Υλικά όπως συρματάκια και γλωσσοπίεστρα μας βοήθησαν να σχηματίσουμε το Α και να γίνει το σώμα της.

Άλλο ένα γραμματάκι ήρθε στην παρεούλα μας. Ήταν το γράμμα Ζ  που με γραμμούλες έγινε … μία ζέβρα.

Παιχνίδια όπως το φιδάκι και το αλογάκι μας έκαναν να διασκεδάσουμε και να χαρούμε πολύ!

 

Φθινοπωρινή έκπληξη!

Διανύουμε τις μέρες του φθινοπώρου αν και ο καιρός είναι ακόμη πολύ ζεστός και μας θυμίζει καλοκαίρι. Όμως, ένα κουτί με πράγματα του φθινοπώρου βοήθησε τα παιδιά να αντιληφθούν ότι η εποχή μας είναι το φθινόπωρο.

Η έκπληξη μάς χάρισε απερίγραπτη χαρά. Ανοίξαμε το κουτί και ένα ένα παιδί τραβούσε κάθε φορά ένα από τα φθινοπωρινά αντικείμενα και μιλούσε γι’ αυτό.

Και τι δεν υπήρχε μέσα…

Μία ομπρέλα, ένα αδιάβροχο μπουφάν, μήλο, αχλάδι, ρόδι, το βιβλίο του φθινοπώρου της Ευγενίας Φακίνου, ένα βιβλίο για τα ζώα λόγω της παγκόσμιας ημέρας των ζώων, φθινοπωρινές εικόνες και ξερά φύλλα.

Η μεγαλύτερη όμως έκπληξη ήταν ο Φθινοπωρούλης . Τον βάλαμε στην παρεούλα μαζί μας όπου θα παραμείνει μέχρι τα τέλη του Νοέμβρη και του υποσχεθήκαμε να του μάθουμε πολλά πράγματα.

Ξεκινήσαμε χαρίζοντας του τις ζωγραφιές μας για το δεύτερο παιδί του,  τον Οκτώβρη.

Μάθαμε να γράφουμε το όνομά του και το κάναμε παζλ.

Με τα δυο χεράκια πλάθω …γραμματάκια!

Με έναν πολύ διασκεδαστικό τρόπο δημιουργήσαμε το πρώτο γράμμα του ονόματός μας! Ζυμώσαμε και φτιάξαμε … αλατοζύμη. Είναι ένα πολύ εύχρηστο και πάνω απ’ όλα φυσικό υλικό, με το οποίο τα παιδιά μπορούν να ασκηθούν στην εκτέλεση λεπτών κινήσεων.

Έτσι 3 κούπες αλεύρι, 1 κούπα αλάτι και 1 κούπα νερό ήταν η συνταγή της επιτυχίας!

Ο καθένας, λοιπόν, έπλασε το δικό του γραμματάκι από το οποίο αρχίζει το όνομά του, αφού όμως πρώτα μίλησε γι’ αυτό  και το περιέγραψε. Μετρήσαμε πόσες γραμμούλες έχει, αν είναι ίσιες, κάθετες, οριζόντιες, αν έχει κύκλο κτλ.

Έτσι όλα έγιναν πιο εύκολα. Η ζύμη έγινε ένα… φιδάκι που το έκοβαν και του έδιναν την αντίστοιχη μορφή του γράμματος.

Έπειτα βάλαμε όλα τα γραμματάκια στον φούρνο και τα ψήσαμε.

Όταν κρύωσαν φυσικά δεν τα φάγαμε αλλά τα χρωματίσαμε με τέμπερα και τα κολλήσαμε πάνω σε χαρτονάκια που είχαμε ήδη βάψει με νερομπογιές.

Η διασκέδαση όμως δεν σταμάτησε εκεί σκορπίσαμε στο πάτωμα γράμματα που τυπώσαμε στον υπολογιστή και παίξαμε ένα πολύ ωραίο παιχνίδι!

Κινούμαστε γύρω από τα γράμματα με τον ρυθμό της μουσικής. Μόλις η μουσική σταματήσει βρίσκω το γραμματάκι μου και το ακουμπώ.

Μια και ασχοληθήκαμε με το αλεύρι και το αλάτι άλλο ένα υλικό, η άχνη ζάχαρη ήρθε να προστεθεί για να μας βοηθήσει να σχεδιάσουμε με το δάκτυλό μας τα γραμματάκια μας. Τώρα μπορούμε να σχεδιάσουμε και τα γράμματα των συμμαθητών  μας!

Σαν να μην έφταναν όλα  αυτά τα γράμματα ζωντάνεψαν και έγιναν ανθρωπάκια!

Μια πολύχρωμη χρονιά ξεκίνησε!

Η τάξη μας πλημμύρισε ξανά με υπέροχα χρώματα για να καλωσορίσει τα προνηπιάκια και τα νηπιάκια της φετινής σχολικής χρονιάς. Το μαγικό πινέλο εύχεται να έχουμε μια πολύχρωμη χρονιά γεμάτη με διασκέδαση, παιχνίδι, δημιουργικότητα και φυσικά πολλές, πολλές γνώσεις. Μπήκαμε, λοιπόν, όλοι μας με μια χαρούμενη διάθεση για ένα υπέροχο ξεκίνημα!

Όμως δεν ξεχάσαμε ότι βρισκόμαστε σε μία περίοδο πανδημίας  και γι’ αυτό από τις πρώτες κιόλας ημέρες αναφερθήκαμε στα μέτρα που πρέπει να λάβουμε και στους κανόνες υγιεινής για να παραμείνουμε όλοι υγιείς.

“Ο εξολοθρευτής” του κορωνοϊού μας βοήθησε πολύ σε αυτό. Τα παιδιά τον φαντάστηκαν σαν δράκο ή δεινόσαυρο. Βάψαμε, λοιπόν, μια κούτα πράσινη, σχεδιάσαμε το κεφάλι, το κόψαμε, συμπληρώσαμε όλα τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά και …  έτοιμος!

Έτοιμος για να τον γεμίσουμε με όλα εκείνα τα αντικείμενα που είχαμε στην διάθεσή μας για την εξολόθρευση του κορωνοϊού: μάσκα, γάντια, αντισηπτικό, σαπούνι, αφίσες, οδηγίες για το πως πρέπει να φοράμε τις μάσκες και πως πλένουμε τα χέρια μας.

Από εκεί και πέρα όλα άρχισαν να κυλούν φυσιολογικά… Η τάξη μας γέμισε με χρώματα!

Πολύχρωμα τα φορέματα της Εβδομαδούλας για να μάθουμε τις ημέρες.

Κύκλοι γεμάτοι χρώμα για το σώμα της κάμπιας που θα αποτελέσουν τις σταθερές μας ομαδούλες. Για να χωριστούν τα παιδιά σε αυτές τις ομάδες έπρεπε να ψάξουν να βρουν τα κρυμμένα λουλούδια με τα αντίστοιχα χρώματα.

Χρωματιστά λουλούδια και για το παρουσιολόγιο που θα μας βοηθήσουν να μάθουμε το όνομά μας.

Παίξαμε και τα αγαλματάκια με τα χρωματιστά χαρτιά που τα σκορπίσαμε στο πάτωμα. Ο ήχος της μουσικής μας καλούσε να δημιουργήσουμε μια διαδρομή ανάμεσα σε αυτά. Μόλις όμως η μουσική σταματούσε έπρεπε να πατήσουν πάνω στα χαρτιά και να γίνουν αγαλματάκια.

Φυσικά δεν θα μπορούσε να λείψει η πρώτη ζωγραφιά που την κλείσαμε μέσα σε μία υπέροχη χάρτινη τσάντα (ιδέα από το pinterest) για να την φυλάξουμε και να την συγκρίνουμε με την τελευταία ζωγραφιά στο τέλος της σχολικής χρονιάς.

 

 

Γλυκές κουβέντες!

Βρήκαμε κουβεντούλες γλυκές σαν καραμέλες και τις βάλαμε στο βάζο. Έτσι, θα τις βλέπουμε και θα μάθουμε να τις χρησιμοποιούμε. Μέχρι να τελειώσει η χρονιά, θα το γεμίσουμε το βάζο!

 

Βρήκαμε όμως και αυτές που πληγώνουν. Όλοι μας λέμε τέτοιες λέξεις ή κουβέντες. Μπορούμε όμως να διορθώσουμε και να  κλείσουμε τις πληγές με άλλες λέξεις.

Όλα αυτά τα οπτικοποιήσαμε  με αυτήν την ομαδική  κατασκευή.