Αποχαιρετήσαμε τον Φλεβάρη για τον οποίο τα παιδιά εξέφρασαν πολλά συναισθήματα, χαρά, αγάπη, συγκίνηση.
Καλωσορίσαμε τον Μάρτη, τον τρελό και τον αντάρτη! Μαζί του και την Άνοιξη.
Τα παιδιά παρατήρησαν τα χαρακτηριστικά του (ήλιος, σύννεφα, χορτάρι σημαία, δάκρυα, χαμόγελο) και προσπάθησαν να τα εξηγήσουν. Μιλήσαμε για τον άστατο καιρό του και βρήκαμε πολλά παρατσούκλια γι αυτόν: τρελός, αντάρτης, γδάρτης και πεντάγνωμος. Πολλές άγνωστες λέξεις που τις εξηγήσαμε.
Διαβάσαμε το ποίημα της Ρίτας Μπούμη-Παπά από το Aνθολόγιο για τα παιδιά του Δημοτικού, μέρος δεύτερο, Oργανισμός Eκδόσεως Διδακτικών Bιβλίων, 1975.
Ο Μάρτης και η μάνα του
Τον γνωρίζετε το Μάρτη,
τον τρελό και τον αντάρτη;
Ξημερώνει και βραδιάζει
κι εκατό γνώμες αλλάζει.
Βάζει η μάνα του μπουγάδα,
σχοινί δένει στη λιακάδα,
τα σεντόνια της ν’ απλώσει,
μια χαρά να τα στεγνώσει.
Νά που ο Μάρτης μετανιώνει
και τα σύννεφα μαζώνει
και να μάσει η μάνα τρέχει
τα σεντόνια, γιατί βρέχει!
Νά ο ήλιος σε λιγάκι,
φύσηξε το βοριαδάκι,
κι η φτωχή γυναίκα μόνη
τα σεντόνια ξαναπλώνει.
Μια βροντή κι ο ήλιος χάθη
μες στης συννεφιάς τα βάθη,
ρίχνει και χαλάζι τώρα,
ποποπό, τι άγρια μπόρα!
Ώς το βράδυ φορές δέκα
άπλωσε η φτωχή γυναίκα
την μπουγάδα, κι όρκο δίνει
Μάρτη να μην ξαναπλύνει.
και έτσι καταλάβαμε το παρατσούκλι του, πεντάγνωμος.
Επειδή το ποίημα έχει ρίμα, ήταν πολύ εύκολο να το μάθουμε.
