43ο Νηπιαγωγείο Ηρακλείου

Μέρα- νύχτα

Κάθε πρωί ο ήλιος μπαίνει από το παράθυρο και μας τυφλώνει, το απόγευμα ανοίγουμε την πόρτα από την απέναντι πλευρά, για να φύγουμε και πάλι μας τυφλώνει. Πώς γίνεται, ο ήλιος βγαίνει από τη μια και πάει στην άλλη πλευρά, κινείται, τη νύχτα πού πηγαίνει; Για να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα, ασχοληθήκαμε αυτές τις μέρες με το ηλιακό μας σύστημα, τη μέρα και τη νύχτα.

Μας βοήθησε το βιβλίο Γυρίζει, γυρίζει η γη

Παρακολουθήσαμε

Ηλιακό σύστημα / Διάστημα – Εκπαιδευτικό βίντεο picou picou

Μιλήσαμε για τον ήλιο, τους πλανήτες και τα αστέρια, για την περιστροφή της γης γύρω από τον εαυτό της και γύρω από τον ήλιο. Βάλαμε την υδρόγειο σφαίρα μπροστά στο παράθυρο και τα παιδιά, βλέποντας την πλευρά που φωτιζόταν κάθε φορά από τον ήλιο, καθώς περιστρεφόταν, καταλάβαιναν πού ήταν μέρα και πού νύχτα. Δείξαμε την περιστροφή της γης γύρω από τον εαυτό της και τον ήλιο με δυο μπάλες από πλαστελίνη σε ένα πιατάκι. Είδαμε εικόνες της γης από το διάστημα στον υπολογιστή.

Ζωγραφίσαμε τη γη, όπως φαίνεται από το διάστημα, τη μισή με το φως του ήλιου και την άλλη μισή σκοτεινή.

Φτιάξαμε μοτίβα με τη μέρα και τη νύχτα και τις εποχές.

Είδαμε την ταινία μικρού μήκους “Day and night” (Η μέρα και η νύχτα) και παρατηρήσαμε τις διαφορές τους.

Η μέρα και η νύχτα

Ζωγραφίσαμε τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος…

Η γωνιά της φύσης έγινε δάσος τη νύχτα. Μαύρο χαρτί του μέτρου για τη νύχτα, σχίσαμε χαρτιά και τα κολλήσαμε και έγιναν δέντρα. Το φεγγάρι ολόγιομο από χαρτί.

Ποια ζώα είναι ξύπνια τη νύχτα; Μιλήσαμε για τα νυχτόβια ζώα (κουκουβάγια, νυχτερίδα, λύκος, αλεπού, ποντίκι, γάτα ).

Φτιάξαμε μερικά από αυτά και τα κολλήσαμε πάνω, πίσω ή κάτω από τα δέντρα.

Στο δάσος συμφωνήσαμε θα πηγαίνουν δύο παιδιά κάθε φορά με τα σακίδια τους με τα απαραίτητα εφόδια μέσα (νερό, φαγητό, κουβερτούλα, φακό, πυξίδα). Έτσι θα έχουν την ευκαιρία να πειραματιστούν και με την πυξίδα, τον φακό και τις σκιές.

Ζωγραφίσαμε κουκουβάγιες στο φεγγαρόφωτο.

Αριθμοί και γράμματα

Όλα τα παιδιά ξέρουν το παραμύθι Τα τρία γουρουνάκια. Το χρησιμοποιήσαμε, για να γνωρίσουμε τον αριθμό 3.

Αντιστοιχίσαμε σπιτάκια και γουρουνάκια και μετρήσαμε.

Βρήκαμε και διαβάσαμε κι άλλο παραμύθι με το τρία στον τίτλο του, που είναι και ανατρεπτικό για την εικόνα του κακού λύκου, Τα τρία μικρά λυκάκια του Ευγένιου Τριβιζά.

Χρησιμοποιήσαμε και τις κούκλες του λύκου για τον ίδιο λόγο.

Φτιάξαμε τον τοίχο του τρία.

Ζωντανέψαμε το τρία.

Μάθαμε το Φ, της Φωτεινής, του Φάνη και της Φωτιάς. Βρήκαμε λέξεις που αρχίζουν από τη φωνούλα φ, σχηματίσαμε το κεφαλαίο και το μικρό φ με στεφάνια, ραβδιά και σχοινί και έτσι καταφέραμε όλοι να μάθουμε να το γράφουμε!

Ζωντανέψαμε το μικρό φ.

Με χαρτιά, χρώματα και χόρτο φτιάξαμε κλόουν χαρούμενους και λυπημένους.

2 κλόουν είναι λυπημένοι. Έρχονται όμως άλλοι 2 χαρούμενοι και τους φτιάχνουν το κέφι. Με τους κλόουν γνωρίσαμε τον αριθμό 4.

Φτιάξαμε τη σκάλα και τον τοίχο του 4.

Σε μικρές ομάδες, τα παιδιά δοκίμασαν -και κατάφεραν!- να φτιάξουν τον τοίχο του 4.

Ζωντανέψαμε το 4.

Σέβομαι τον εαυτό μου

Ξεκινήσαμε τον δεύτερο κύκλο εργαστηρίων δεξιοτήτων, «Ενδιαφέρομαι και Ενεργώ: Κοινωνική Συναίσθηση και Ευθύνη», με το εργαστήριο «Σέβομαι, βοηθώ, συνεργάζομαι». Το εργαστήριο βασίζεται στο “Πρόγραμμα ανάπτυξης του αλληλοσεβασμού και της διαφορετικότητας” (Δρ. Σοφία Νικολιδάκη, Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικήε Εκπαίδευσης, Πανεπιστήμιο Κρήτης).

Το πρώτο εργαστήριο αναφέρεται στον αυτοσεβασμό, καθώς ο σεβασμός στους άλλους, η συνεργασία, η ενσυναίσθηση και η αλληλεγγύη προϋποθέτουν το σεβασμό στον εαυτό μας.

Στο πρώτο εργαστήριο, ασχοληθήκαμε πιο αναλυτικά σε σχέση με την αρχή της χρονιάς με τα συναισθήματά μας και την αναγνώρισή τους: αναφερθήκαμε στα τέσσερα βασικά συναισθήματα που βιώνουν τα παιδιά: τη χαρά και τη λύπη, την ηρεμία και το θυμό.

Τα παιδιά σκέφτηκαν καταστάσεις σχετικές με αυτά.

Είμαι χαρούμενη/ος όταν…

…παίζω με τους φίλους μου

…είναι όλοι οι φίλοι μου στο σχολείο

…παίζω με τη μαμά μου

…βγαίνουμε διάλειμμα

…με αγκαλιάζει η μαμά μου

…παίζουμε κρυφτό με το μπαμπά

…ζωγραφίζω στο σπίτι

…κάνω ποδήλατο

…μαθαίνω πολλά πράγματα στο σχολείο

…έρχομαι στο σχολείο

…πηγαίνουμε βόλτα με το μπαμπά και τη μαμά

…πηγαίνω να μείνω στο μπαμπά

…κάνω εργασίες

…γυρίζω από το σχολείο και ο σκύλος μου μού κάνει χαρές

…κάνω εργασίες

…παίζω μπάλα

Είμαι λυπημένη/ος όταν…

…με μαλώνει η μαμά μου

…δεν είναι οι φίλοι μου στο σχολείο

…δεν παίζει μαζί μου η μαμά

…πέφτω και χτυπάω

…ο μπαμπάς μου θυμώνει

…ο μπαμπάς δεν με πηγαίνει βόλτα

…δεν με παίζουν οι φίλοι μου

…κλαίει η μαμά μου

…ο μπαμπάς φωνάζει στη μαμά

…δεν με πάει η μαμά στα χιόνια

…δεν μου αγοράζουν κάτι που θέλω

…ο μπαμπάς δεν παίζει μαζί μου

…ο αδερφός μου δεν παίζει μαζί μου με τα παιχνίδια

…η μαμά δεν μου παίρνει ένα μπαλόνι

…βρέχει, γιατί δεν μπορώ να πηγαίνω στις τσουλήθρες

…μου φωνάζει η μαμά

…δεν με αφήνει η μαμά να δω παιδικά

Είμαι θυμωμένη/ος όταν…

… δεν μου δίνουν τα παιχνίδια για να παίξω

…ο μπαμπάς μου μού φωνάζει

…τα άλλα παιδιά δεν θέλουν να παίξουμε

…ο αδερφός μου είναι πίσω μου και με πειράζει

…η μαμά δεν με αφήνει να πάμε βόλτα

…ο μπαμπάς με μαλώνει

…μου παίρνουν το παιχνίδι που παίζω, χωρίς να με ρωτήσουν

…κάποια παιδιά δεν παίζουν μαζί μου

…μου αρπάζουν τα παιχνίδια, χωρίς να μου πουν «σε παρακαλώ»

…κάποια παιδιά με δέρνουν

…ο αδερφός μου με τραβάει

…η μαμά μου με μαλώνει

…ο αδερφός μου μού σπάει τα lego

…η μαμά δεν μου φτιάχνει μπρόκολα

…η μαμά με βάζει μέσα στο δωμάτιό μου μόνο μου

…λέω κάτι στη μαμά μου και δεν το κάνει

…κάποιος μου χαλάει τα πράγματα

…με βάζει τιμωρία η μαμά

Είμαι ήρεμη/ος όταν…

…παίζω παιχνίδια

…κοιμάμαι

….έχει ησυχία

…ζωγραφίζω

…έχει ησυχία

…παίζω όμορφα με τα άλλα παιδιά

…έρχομαι στο σχολείο

…ξαπλώνω

…στην παραλία

…παίζω

…δεν με πειράζει η αδερφή μου

…κάνουμε μάθημα

…πάω στο σχολείο

…πηγαίνω βόλτα

…η μαμά μου διαβάζει παραμύθια

…πάμε στο φαρμακείο να πάρουμε καινούργιες μάσκες

…βάζει η μαμά ένα τραγούδι που είναι πολύ χαλαρό

…βλέπω YouTube, Spider-Man συνήθως

Τα παιδιά απεικόνισαν το κάθε συναίσθημα με εκφράσεις του προσώπου και στάσεις του σώματος.

Ζωγράφισαν τον εαυτό τους στις σχετικές καταστάσεις.

Τι είναι ηρεμία;

Δεν ακούγεται τίποτα, να μην τσιρίζουμε, σημαίνει ησυχία, να παίζουμε μπάλα χωρίς να είμαστε θυμωμένοι, να μην φωνάζουμε, να είμαστε καλά παιδιά

Τι σημαίνει ήρεμος;

Κάθεται ήσυχα και παίζει, αυτός που κοιμάται

Πότε είμαστε ήρεμοι στην τάξη; Όταν είμαστε λίγοι, την ώρα του ύπνου, όταν τρώμε

Τι κάνετε στο σπίτι σας, όταν θέλετε να ηρεμήσετε; Ξαπλώνω στον καναπέ, παίζω λέγκο, κάθομαι σε μια καρέκλα, ξαπλώνω στο κρεβάτι μου, παίζω με τη μαμά μου

Είμαστε ήρεμοι, όταν δεν νιώθουμε θυμό, φόβο, πόνο, κούραση, άγχος. Όταν τα νιώθουμε όλα αυτά και θέλουμε να ηρεμήσουμε στην τάξη μας, πού θα πάμε; Μα στην γωνιά της ηρεμίας ή της ησυχίας! Εκεί υπάρχει μια καρέκλα με αυτιά που μπορούμε να της μιλήσουμε και να μας ακούσει, μια κουκουβάγια που μας ακούει και μπορεί να μας συμβουλεύσει, το θυμόμετρο, για να μετρήσουμε το θυμό μας, ο τροχός των συναισθημάτων, για να δείξουμε το συναίσθημα που νιώθουμε και βιβλία που μας λένε ότι κι άλλοι νιώθουν τα ίδια συναισθήματα με μας.

Τόσο πολύ άρεσε η ιδέα της γωνιάς της ηρεμίας στη Μ που είπε: αύριο θα έρθω θυμωμένη στο σχολείο( για να πάει στη γωνιά της ηρεμίας)!

Το βιβλίο “Το τερατάκι των χρωμάτων”, καθώς και οι υπέροχες κούκλες και τα βαζάκια με τα συναισθήματα, που μας δάνεισαν από το διπλανό τμήμα, μας βοήθησαν να κατανοήσουμε ακόμα περισσότερο τα συναισθήματά μας, δηλαδή πώς νιώθουμε κάθε στιγμή.

Αφού σέβομαι τον εαυτό μου, πρέπει να φροντίζω να νιώθω καλά. Πώς μπορώ να προστατέψω τον εαυτό μου από συναισθήματα που με κάνουν να νιώθω άσχημα, όπως η λύπη, ο θυμός, ο φόβος;

Όταν κάποιος/α, με αυτά που κάνει, μου προκαλεί τα συναισθήματα αυτά, μπορώ…

…να το πω στην κυρία

…να το πω στη μαμά ή τον μπαμπά

…να φωνάξω

…να μη δίνω σημασία

…να μη με νοιάζει

…να μην τον/την ακούω

Μπορώ, ακόμα, να του/της πω:

Δεν μου αρέσει αυτό που κάνεις!
Γιατί το έκανες αυτό;
Όχι!
Μη!
Μην το κάνεις!
Σκέψου τι έκανες!
Μη με τρομάζεις!
Μη με πονάς!
Όταν δεν μου συμπεριφέρεσαι σωστά, δεν θα είμαστε φίλοι!

Στη συνέχεια, τα παιδιά στόλισαν τη δική τους ασπίδα, που δεν αφήνει τις συμπεριφορές που μας κάνουν να νιώθουμε άσχημα, να φτάσουν σε αυτά!

Για να συνδέσουμε το εργαστήριο για τον αυτοσεβασμό με το επόμενο εργαστήριο, για το σεβασμό προς τους άλλους, διαβάσαμε το βιβλίο «Τα χέρια δεν είναι για να δέρνουμε» και το συζητήσαμε.

Τα παιδιά είπαν για ποιο λόγο έχουμε τα χέρια μας( χαιρετισμός, περιποίηση σώματος, τροφή, παιχνίδι, έκφραση συναισθημάτων, δημιουργίες).

Κάναμε λοιπόν παιχνίδια με τα χέρια, όπως «Φτιάξε το χιονάνθρωπο χωρίς να βλέπεις», όπως τον ονόμασε η Μ.

Επίσης το παιχνίδι της αίσθησης της αφής, όπου τα παιδιά μαντεύουν το αντικείμενο που αγγίζουν μέσα στο κλειστό κουτί.

Τα χέρια μας λοιπόν είναι ένα σπουδαίο όργανο, που χρησιμοποιούμε, για να νιώθουμε και να καταλαβαίνουμε τον κόσμο γύρω μας και όχι, για να δέρνουμε.

Με τις δαχτυλόκουκλες και τις κούκλες του κουκλοθέατρου γυμνάσαμε τα δαχτυλάκια μας και συγχρόνως διασκεδάσαμε.

Μάθαμε το τραγούδι των Locomondo «Χέρια σαν κι αυτά».

Χέρια σαν κι αυτά

Φτιάξαμε μια αφίσα, με κορνίζα τα αποτυπώματα των χεριών των παιδιών και γράψαμε τις ιδέες τους για το τι κάνουν τα χέρια σαν κι αυτά (δηλαδή των παιδιών):

Χέρια σαν κι αυτά…

Μαρίζα: …αγκαλιάζουν

Βασιλική: …χτενίζουν

Μιχάλης Μ.: …παίζουν μπάλα

Γιάννης Κ.: …ζωγραφίζουν

Λίλα: …κρατάνε το ποτήρι

Μαρίνα: …χτυπάνε παλαμάκια

Γιάννης Ντ.: …σηκώνουν ένα παιδί που έχει πέσει

Αλέξανδρος: …πιάνουν πράγματα

Κωνσταντίνος: …χαιρετάνε

Βασίλης: …χαϊδεύουν

Φάνης: …κρατάνε βιβλία

Πέτρος: …φτιάχνουν lego

Μυρτιάννα: …κόβουνε

Μιχάλης Π.: …κάνουν γυμναστική

Φωτεινή: …μαζεύουν λουλούδια

Ζαφείρα: …κρατάνε μικρόφωνο

Χρήστος: …παίζουν

Μαρισόφη: …φτιάχνουν καρδούλα

Χριστόφορος: …σηκώνουν την καρέκλα

Τα παιδιά ζωγράφισαν κάτι που κάνουν με τα χέρια τους.

Κρύο τσουχτερό και … ζεστασιά!

Οι τελευταίες εβδομάδες του Γενάρη και οι πρώτες μέρες του Φλεβάρη μας … πάγωσαν!

Το κρύο ήταν τσουχτερό και οι θερμοκρασίες αρκετά χαμηλές! Πολλοί από εμάς είδαν και το χιόνι έστω και για λίγες ώρες! Έτσι στο νηπιαγωγείο οι συζητήσεις μας, στην παρεούλα, ήταν γύρω από το ευχάριστο αυτό φαινόμενο! Το πρώτο βιβλίο που διαβάσαμε ήταν «Ο χιονάνθρωπος που δεν ήθελε να λιώσει» του Μ. Κοντολέων.

Μαζί του ταξιδέψαμε και μιλήσαμε για το υπέροχο «ταξίδι του νερού». Φέραμε και την μακέτα μας από την γωνιά της φύσης,

βράσαμε νερό, είδαμε τους υδρατμούς,

βάλαμε το νερό στην κατάψυξη,

αφήσαμε τα παγάκια να λιώσουν

και όλα πλέον έγιναν … κατανοητά για το πώς δημιουργείται το σύννεφο, η βροχή, το χιόνι.

Καθώς ο χιονάνθρωπος δεν ήθελε να λιώσει αποφασίσαμε να τον βοηθήσουμε, φτιάχνοντας χιονανθρωπάκια που δεν … λιώνουν.

Με ρολά που τα τυλίξαμε με χαρτί Α4.

Με μπουκάλια και βαζάκια πλαστικά που με μεγάλη υπομονή τα γεμίσαμε με χαρτόμπαλες φτιαγμένες από χαρτί κουζίνας.

Παίξαμε μπόουλινγκ με τα χιονανθρωπάκια μας! Μια άσπρη μπάλα έγινε χιονόμπαλα. Θα κατάφερνε να ρίξει κάτω τα χιονανθρωπάκια; Μα και βέβαια…

Χιονάνθρωποι με τρελές πόζες ήρθαν να μας γυμνάσουν.

Βάλαμε τα σκουφάκια μας γίναμε χιονανθρωπάκια και πήραμε τις αντίστοιχες πόζες.

Δεν διστάσαμε να τις ζωγραφίσουμε.

Όταν μιλάμε για πολύ κρύο το μυαλό μας πάει στον Βόρειο Πόλο. “Ο μεγάλος χνουδωτός” μάς μετέφερε στην Γροιλανδία εκεί που υπάρχουν κάτασπρες πολικές αρκούδες και Εσκιμώοι.

Φτιάξαμε τα δικά μας κάτασπρα ,χνουδωτά αρκουδάκια, αφού πρώτα φτιάξαμε «χνούδι» με χαρτί που το αλέσαμε με το μίξερ.

Μιλήσαμε για τα ζώα που αντέχουν σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες και σε πολύ παγωμένα νερά και μας έκανε μεγάλη εντύπωση η ζωή στο Βόρειο και Νότιο Πόλο. Βρήκαμε στην τάξη μας και ζωάκια που τα αντιστοιχίσαμε με τις σχετικές εικόνες.

Τα πιγκουινάκια δεν έλειψαν από την συζήτηση μας και μας ταξίδεψαν στην Ανταρκτική. Παρόλο που μοιάζουν με πουλιά δεν μπορούν να πετάξουν. Περπατούν περίεργα. Προσπαθήσαμε να μιμηθούμε το περπάτημα τους βάζοντας ένα μπαλόνι ανάμεσα στα πόδια μας. Δύσκολο αλλά και αστείο!

Με τον αριθμό 8 φτιάξαμε τα δικά μας πιγκουινάκια.

Το προσπαθήσαμε και με ένα σχοινάκι.

Οι πλαστελίνες στα χεράκια μας πήραν μορφή έγιναν πιγκουίνοι, φώκιες, πολικές αρκούδες, φάλαινες, ψάρια.

Το καθένα ζωάκι μπήκε στην μακέτα που την στολίσαμε στην γωνιά της φύσης. Φυσικά δεν έλειψε ο Εσκιμώος!

Όλα αυτά μας πάγωσαν! Έπρεπε κάπως να ζεσταθούμε! Τι πιο ζεστό από μια ξυλόσομπα. Βάψαμε δύο μεγάλες κούτες,

φτιάξαμε με γυαλιστερό χαρτί το μπουρί, η Ηρώ μας έφερε κούτσουρα για να ανάψουμε την φωτιά,

βρήκαμε τα χρώματα που θα έφτιαχναν την φωτιά μας και μετά από λίγη ώρα ήμασταν όλοι καθισμένοι γύρω από την ξυλόσομπα για να ζεσταθούμε

αλλά και για να ψήσουμε πατάτες.

Η φουφού του καστανά με τα ζεστά κάστανα πήρε κι αυτή την θέση της στην τάξη μας. Τυλίξαμε το τραπεζάκι του κουκλόσπιτου με μαύρο χαρτόνι, βάλαμε μέσα φωτιά, πήραμε την μασιά και οι καστανάδες άρχισαν να πουλούν τα κάστανά τους.

Ήταν μια πολύ ωραία δραστηριότητα καθώς μάθαμε να μετράμε τα κάστανα ανάλογα με το πόσα ήθελε να αγοράσει ο καθένας.

Σιγά παιδιά, φωνάζει ο καστανάς. Όλοι θα πάρετε!

Φλεβάρης Κουτσοφλέβαρος…

Καλό μήνα!

Αφού τα παιδιά μάντεψαν τα χρώματα που ταιριάζουν στο Φεβρουάριο και τι μπορεί να έχει φέρει μαζί του, ντύσαμε τον κ. Φλεβάρη κλόουν, αφού μας φέρνει τις Απόκριες. Κάναμε μια μικρή ζαβολιά με τη μάσκα του: αφήσαμε τη μύτη του απ’ έξω, επειδή είναι ιδιαίτερη. Ο αδελφός του ο Γενάρης του άφησε τους παγοκρύσταλλους και το χαλί, αφού ο Φλεβάρης είναι ο τελευταίος χειμωνιάτικος μήνας. Κρατάει την ομπρέλα του, γιατί έχει πολλές βροχές. Όταν δεν βρέχει, τη χρησιμοποιεί για μπαστούνι, αφού είναι κουτσός. Η Μαρίζα ζωγράφισε και έκοψε μια χιονονιφάδα, που τη στολίσαμε στον κ. Φλεβάρη.

Κουτσοφλέβαρος, Κουτσός, Κούτσουρος (έχει κουτσή ουρά), Μικρομήνας, Κλαδευτής είναι μερικά από τα παρατσούκλια του.

Μάθαμε μερικές από τις παλιές παροιμίες για τον Φλεβάρη, που έλεγαν τον παλιό καιρό. Βρήκαμε το ρυθμό τους, τον χτυπήσαμε με τα χέρια μας, με περπάτημα, με κουτσό, με περπάτημα στον κύκλο με αλλαγή φοράς, κουτσαίνοντας. Τα παιδιά πρότειναν και νέους τρόπους.

Ξεκινήσαμε να καταγράφουμε τον καιρό του Φεβρουαρίου, για να δούμε, στο τέλος του μήνα, αν όντως είναι βροχερός μήνας.

Το Φλεβάρη ανθίζουν και οι αμυγδαλιές.

Παρατηρήσαμε ένα κλαδί αμυγδαλιάς (πέταλα, στήμονες, μπουμπούκια). Παρατηρήσαμε και τα στάδια ανάπτυξης του καρπού (πράσινο, βελούδινο, απαλό, καφέ, ξερό, σκληρό). Βάλαμε στη σειρά κάρτες και πραγματικά αντικείμενα από το άνθος στον καρπό.

Χειμώνας

Ήρθε ο χειμώνας και η γωνιά της φύσης ντύθηκε χειμωνιάτικα, με χιονισμένα έλατα, ζώα, και καρπούς του χειμώνα και η κατασκήνωση μας έχει τώρα και φωτιά.

Στολίσαμε και τα παράθυρα μας με χιονάνθρωπους.

Ντύσαμε τον κ. Γενάρη χιονάνθρωπο, με σκούφο, κασκόλ, μύτη από καρότο, γυαλιά με χιονονιφάδες και πίπα. Δεν του βάλαμε μάσκα, αφού οι χιονάνθρωποι ούτε νοσούν ούτε μεταδίδουν!

Διαβάσαμε το βιβλίο του Μάνου Κοντολέων «Ο χιονάνθρωπος που δεν ήθελε να λιώσει» και φτιάξαμε το χιονάνθρωπο με τα υλικά που έλεγε η ιστορία (κουκουνάρια, βελανίδι, κλαδιά και καπάκι).

Διαβάσαμε σε τρεις συνέχειες το παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά «Ο χιονάνθρωπος και το κορίτσι», για τις περιπέτειες και τους κινδύνους που διέτρεξε ένας χιονάνθρωπος, προσπαθώντας να φτάσει στο Βόρειο Πόλο. Είχε υποσχεθεί στη φίλη του τη Μαριάννα ότι δεν θα λιώσει ποτέ…

Τον βοηθήσαμε να παρακάμψει τα εμπόδια και να βρει το δρόμο για το Βόρειο Πόλο.

Βρήκαμε τα εμπόδια, τα στήσαμε και τον οδηγήσαμε στο Βόρειο Πόλο.

Ζωγραφίσαμε χιονάνθρωπους και χιονονιφάδες με άσπρο λαδοπαστέλ και τους στολίσαμε με χρωματιστά λαδοπαστέλ. Στο τέλος, χρωματίσαμε το φόντο με νερομπογιές, αποκαλύπτοντας το περίγραμμα του χιονάνθρωπους και τις χιονονιφάδες, που προηγουμένως δεν φαίνονταν.

Διαβάσαμε το βιβλίο που μας έφερε ο Γιάννης Ντ. «Το αρκουδάκι του χιονιού» και το βιβλίο «Μανούλα από χιόνι». Έτσι γνωρίσαμε τα ζώα που ζουν στα χιόνια: πολική αρκούδα, άλκη, τάρανδος, λευκή κουκουβάγια, λαγός, αγριόχηνα, βίσωνας, λευκή αλεπού, λύκος, φώκια.

Είδαμε φωτογραφίες με ίχνη, πατημασιές ζώων και ανθρώπων στο χιόνι. Προσπαθήσαμε να μαντέψουμε, τα ζώα που τα άφησαν, πόσα πόδια είχαν, αν ήταν μεγάλα ή μικρά αν είχαν νύχια, τι σχήμα είχαν. Προβληματιστήκαμε ως προς το ότι τα ίχνη μας βοηθούν να βρούμε κάποιον που ψάχνουμε αλλά μαρτυρούν και τις κρυψώνες, τις φωλιές των ζώων.

Βρήκαμε υλικά που πάνω τους μπορούν να δημιουργηθούν πατημασιές, υγρή άμμος, αλεύρι ή ζάχαρη άχνη, πλαστελίνη, πηλός και κάναμε πάνω τους πατημασιές διαφόρων ζώων.

Αφού μάθαμε τα ζώα των πάγων, μάθαμε και το τραγούδι των «Ζώων των πάγων»

Ωραία ευκαιρία για να ξεχωρίσουμε λέξεις και συλλαβές. Οι λέξεις είναι μεγάλες και μπορούμε να τις κόψουμε σε κομμάτια που τα λένε συλλαβές. Κάναμε τα δάχτυλα μας ψαλίδια και κόβαμε την κάθε συλλαβή από τη λέξη που την περιείχε.

Το κάναμε παιχνίδι για την γωνιά των γραμμάτων, τις παίρνουμε και στην αυλή και τις γράφουμε με κιμωλία.

Διάλεξε το κάθε παιδί μια από αυτές τις συλλαβές (κου, που, μπου, α, πι) και την ένταξε στη ζωγραφιά του, ( α τι καλός που είσαι, α τι ωραίο δώρο, α τι ωραία λουλούδια, πι πι το παπί, κου κου ο κούκος που πετάγεται από το ρολόι, κου κου η κουκουβάγια, πού πας, μπου σε τρόμαξα, ο Γιάννης θέλει να ζωγραφίσει βατραχάκια και λέει εγώ θα γράψω κουά και προσθέτει και το α.

Από το βιβλίο «Εικόνες από τα παιδιά της γης» μάθαμε αρκετά πράγματα για τους Εσκιμώους ή Ινουί, τις συνήθειες, τις εργασίες, τα σπίτια, την διατροφή τους, τα μεταφορικά μέσα, τα παιχνίδια τους.

Φτιάξαμε το περιβάλλον τους με ιγκλού και ζώα.

Γίναμε και μεις Εσκιμώοι.

Μιλήσαμε για τα παιχνίδια στο χιόνι. Τα παιδιά ήξεραν: χιονοπόλεμο, χιονάνθρωπο, αγγελάκι, έλκηθρο, σκι, πατινάζ στον πάγο. Φτιάξαμε με ζωγραφική, γλωσσοπίεστρα και καλαμάκια κορίτσια και αγόρια που κάνουν σκι.

Μετά σκεφτήκαμε πού θα βάλουμε τους σκιέρ, να τσουλήσουν. Πρέπει να είναι κατηφορικά, πλάγια. Πώς θα φτιάξουμε μια πλαγιά; Ορίστε οι ιδέες μας!

Διασκεδάσαμε πολύ με το να αφήνουμε τους σκιέρ να γλιστράνε και συγχρόνως πειραματιζόμασταν με την κλίση και την τριβή.

Πού γλιστράνε πιο εύκολα, στο καναπεδάκι ή στον πίνακα; Στον πίνακα, γιατί είναι γλιστερός και γυαλιστερός, τον είπαμε και λείο. Το καναπεδάκι είναι άγριο, τραχύ. Βρήκαμε επιφάνειες στην τάξη μας που είναι λείες (τραπέζια, καρέκλες, βιβλία, κουτιά, πάτωμα) και άλλες που είναι τραχιές (χαλάκι, μοκέτα, τραπεζομάντηλο)

Μάθαμε το Π της παγωνιάς, του πάγου και των πιγκουίνων

και το ζωντανέψαμε

Διαβάσαμε το παραμύθι «Η αρκούδα ροχαλίζει», διασκεδάσαμε και θυμηθήκαμε τα ζώα που πέφτουν σε χειμερία νάρκη. Το ΑΑΑΑΑΑΨΟΥ που έγραφε όταν φταρνίστηκε η αρκούδα ενθουσίασε τα παιδιά, που ζήτησαν να το γράψουν κι αυτά! Έτσι, θυμηθήκαμε και το ου, που είχαν μάθει την προηγούμενη μέρα! Και τα παιδιά έμαθαν ένα τρόπο να γράφουν έναν ήχο που δυναμώνει: Μεγαλώνοντας όλο και περισσότερο τα γράμματα!

Το 2, τα ζευγάρια και τα αντίθετα

Μαθηματικά με την Κιβωτό του Νώε

Διαβάσαμε από τη Βίβλο την ιστορία της Κιβωτού του Νώε,

με χαρτόκουτα και χρώματα φτιάξαμε την κιβωτό

και κάθε παιδί έβαζε ένα ζευγάρι ζώα.

Δημιουργήσαμε ένα πρόβλημα: ένας ελέφαντας είναι στην κιβωτό στενοχωρημένος και ανυπόμονος. Γιατί; Τα παιδιά βρήκαν αμέσως την απάντηση: περιμένει το ταίρι του, άλλον ένα ελέφαντα.

Έτσι μάθαμε ότι ένας ελέφαντας και άλλος ένας γίνονται δύο. Το ίδιο κάναμε με όλα τα ζώα.

Έτσι μάθαμε την έννοια του αριθμού 2.

Αρχίσαμε να μαθαίνουμε τα ραβδάκια Cuisenaire: Κάθε χρώμα και μέγεθος αντιστοιχεί σε έναν αριθμό από το ένα ως το δέκα. Φτιάξαμε, λοιπόν, τον «τοίχο» του 2. Ο τοίχος, ανοίγει και κλείνει με το ραβδάκι του αριθμού αυτού. «Διαβάσαμε» τον τοίχο, π.χ. 2+0=2, 1+1=2, 0+2=2. Μετά, τα παιδιά δοκίμασαν να αποτυπώσουν ό,τι έμαθαν στο χαρτί, χρωματίζοντας τα ραβδάκια με το σωστό χρώμα.

Ζωντανέψαμε το 2.

Με αφορμή την κιβωτό του Νώε, μιλήσαμε για τα ζευγάρια. Μάθαμε τι είναι και βρήκαμε ζευγάρια μέσα στην τάξη μας.
Μιλήσαμε και για τα αντίθετα: Τα αντίθετα είναι ζευγάρια, που ό,τι λέει το ένα, το άλλο λέει ακριβώς το ανάποδο. Βρήκαμε αντίθετα, παίξαμε παιχνίδια, μάθαμε να παίζουμε ένα σχετικό επιτραπέζιο παιχνίδι. Στο τέλος, κάθε παιδί ζωγράφισε το δικό του ζευγάρι αντιθέτων.