Το τέταρτο εργαστήριο ψυχικής ανθεκτικότητας ξεκίνησε στις 3 Δεκεμβρίου, παγκόσμια ημέρα των ατόμων με ειδικές ανάγκες, όχι τυχαία. Σκοπός ήταν να μάθουν τα παιδιά ότι το διαφορετικό, όποια μορφή κι αν έχει αυτό, (πρέπει να) είναι αποδεκτό.
Ξεκινήσαμε με την ανάγνωση της ιστορίας του Ρομπέρτο, του άσπρου σκίουρου. Ο Ρομπέρτο, μαζί με τους γονείς του, μετακομίζει σε μια χώρα όπου όλοι οι σκίουροι είναι καφέ. Οι συμμαθητές του στο σχολείο δεν θέλουν να παίξουν μαζί του, επειδή είναι διαφορετικός.
Μεταμορφωθήκαμε όλοι σε σκίουρους. Ένα σκιουράκι ξάπλωσε πάνω σε χαρτί του μέτρου και η δασκάλα έκανε το περίγραμμά του.
Ξεκινήσαμε με την ανάγνωση της ιστορίας του Ρομπέρτο, του άσπρου σκίουρου. Ο Ρομπέρτο, μαζί με τους γονείς του, μετακομίζει σε μια χώρα όπου όλοι οι σκίουροι είναι καφέ. Οι συμμαθητές του στο σχολείο δεν θέλουν να παίξουν μαζί του, επειδή είναι διαφορετικός.
Μεταμορφωθήκαμε όλοι σε σκίουρους. Ένα σκιουράκι ξάπλωσε πάνω σε χαρτί του μέτρου και η δασκάλα έκανε το περίγραμμά του.
Ακολουθήσαμε την τεχνική του «ρόλου στον τοίχο». Όλα τα παιδιά μπήκαν στη θέση του Ρομπέρτο και είπαν πώς ένιωθαν και τι σκέφτονταν. Οι απαντήσεις τους καταγράφηκαν μέσα στο περίγραμμα του σκίουρου.
Μετά, τα παιδιά φόρεσαν καφετιές ουρές και μπήκαν στη θέση των συμμαθητών του Ρομπέρτο: Τι σκέφτονται; Τι νιώθουν; Τι να του λένε; Οι απαντήσεις τους καταγράφηκαν γύρω από τον Ρομπέρτο.
Συνεχίσαμε την ιστορία μας: Ο Ρομπέρτο αποφάσισε να μιλήσει στους γονείς του, για να βρει λύση στο πρόβλημά του. Φτιάξαμε το «διάδρομο της συνείδησης»: Ο Ρομπέρτο φόρεσε μια άσπρη ουρά και προχωρούσε μέσα στο διάδρομο. Οι μαμάδες και οι μπαμπάδες του έδιναν διαφορετικές λύσεις.
Κάθε παιδί διάλεξε ένα χρωματιστό χαρτί και έφτιαξε με τις τέμπερες ένα φανταστικό πλασματάκι, διαφορετικό από εμάς. Μετά, μας μίλησε για το πλασματάκι του.
Διαβάσαμε το βιβλίο «Δεν πειράζει να είσαι διαφορετικός».
