Ένα κουτί στην παρεούλα! Τι έχει μέσα άραγε; Τα παιδιά προσπαθούν να μαντέψουν, χαρτιά, σχήματα, ζωάκια, ζυμαρένια γράμματα. Πώς θα δούμε; Ας κάνουμε μια τρυπούλα.

Δεν μπορούμε να δούμε καλά, είναι σκοτάδι.

 

Ανοίγουμε το κουτί και τώρα βλέπουμε καλά. Μέσα είναι μια καλτσόκουκλα, σκυλάκι. Τα παιδιά ενθουσιάζονται. Πώς να ένιωθε άραγε το σκυλάκι εκεί μέσα; Μοναξιά, φόβο απαντούν. Εγώ δε φοβάμαι το σκοτάδι λέει η Μαρίζα, γιατί έχω ένα λαμπάκι που ανάβει. Μήπως να βρούμε πράγματα που δημιουργούν φως για το σκυλάκι;

 

 

Βροχή οι ιδέες! Το κινητό, ο φακός, το φωτιστικό, η φωτιά, το κερί, ο αναπτήρας.

 

Συζητάμε πώς λειτουργεί το καθένα και πόση διάρκεια μπορεί να έχει. Ξέρουν ότι ο φακός και το κινητό θα σταματήσουν να φωτίζουν μόλις τελειώσει η μπαταρία τους. Το φωτιστικό όταν γίνει διακοπή ρεύματος. Δυσκολεύονται με την φωτιά από τα ξύλα και το κερί. Αφήνουμε ένα ρεσό να ανάβει και σε λίγη ώρα  έχει σβήσει. Παρατηρούμε ότι χάθηκε, έλιωσε.

Τι φωτίζει την τάξη μας; Ο ήλιος. Παρατηρούμε τις σκιές στο πάτωμα. Πώς γίνονται. Αρχίζουν οι  πειραματισμοί. Βάζουμε μέρη του σώματος μας και αντικείμενα της τάξης και διαλέγουμε πού θα τα τοποθετήσουμε, για να δούμε τη σκιά τους.

 

 

Βάζουμε και ένα τρίγωνο με διάφανο πλαίσιο.  Παρατηρούμε ότι φαίνεται μόνο η σκιά του τριγώνου και αμυδρά του πλαισίου. Γιατί από το διάφανο περνάει ο ήλιος, λέει η Νεφέλη. Το ίδιο γίνεται και με το τζάμι του παραθύρου μας. Δεν έχει σκιά. Αν όμως βάλουμε το χέρι μας μπροστά στο παράθυρο, τότε βλέπουμε την σκιά του.

 

Μάθαμε λοιπόν ότι για να δημιουργηθεί σκιά χρειάζεται φως και ένα αδιαφανές αντικείμενο.

 

Τα παιχνίδια με τις σκιές συνεχίζονται στο διάλειμμα. Παίρνουμε διάφορες πόζες και βλέπουμε τις σκιές μας. Πόσες είναι; πολλές, να τις μετρήσουμε, 20 όσοι και εμείς!

 

Κυνηγάμε τις σκιές των φίλων μας.

 

Σε ζευγάρια τις σχεδιάζουμε με κιμωλίες στο πάτωμα.

 

 

 

Μαθαίνουμε τι είναι το θέατρο σκιών.

 

Το κάθε παιδί βάζει ένα αντικείμενο πίσω από τον μπερντέ και τα υπόλοιπα παιδιά μαντεύουν τι είναι. Το βάζουν κοντά στη λάμπα και γίνεται μεγάλο, το απομακρύνουν και μικραίνει.

 

 

Το κάθε παιδί ζωγράφισε πάνω σε ένα κομμάτι διάφανης μεμβράνης ό,τι του άρεσε. Το κολλήσαμε  σε ένα χάρτινο ρολό και το τυλίξαμε με χρωματιστό χαρτόνι. Φωτίζουμε με τον φακό από την κενή πλευρά και έτοιμος ο προβολέας μας! Αυτό που ζωγραφίσαμε προβάλλεται στον τοίχο.