43ο Νηπιαγωγείο Ηρακλείου

Ποια εποχή είναι η καλύτερη;

Η κυρά Καλή και οι 12 μήνες μας έβαλαν σε έναν μεγάλο προβληματισμό: “Υπάρχουν καλοί και κακοί μήνες; Είναι η μια εποχή καλύτερη από την άλλη;”

Συζητήσαμε για τα χαρακτηριστικά της κάθε εποχής, για τις αλλαγές που φέρνουν στην φύση και κατά συνέπεια στην ζωή των ανθρώπων και καταλήξαμε στην ίδια άποψη με την κυρά Καλή: «Όλες οι εποχές είναι καλές και απαραίτητες».

Βέβαια τα παιδιά δεν δίστασαν να πουν ότι κάποια εποχή την αγαπούν περισσότερο. Είπαμε, λοιπόν, να σκεφτούμε γιατί και μετά να ζωγραφίσουμε την εποχή που μας γεμίζει με υπέροχα και όμορφα συναισθήματα.

Έτσι άλλα παιδιά προτιμούν την άνοιξη

άλλα το καλοκαίρι

άλλα το φθινόπωρο

και άλλα τον χειμώνα

Ιδιαίτερα αγαπητός ήταν ο χειμώνας γιατί όπως είπαν τα παιδιά τούς αρέσει πολύ το χιόνι, οι χιονάνθρωποι και τα Χριστούγεννα.

Εξηγήσαμε ότι οι εποχές οφείλονται στην κλίση που έχει η γη κατά την περιφορά της γύρω από τον ήλιο.

Ο άξονας δεν είναι κάθετος. Η γη γυρίζει λίγο λοξά. Το φως πέφτει άλλοτε κάθετα και άλλοτε διαγώνια. Το βόρειο και το νότιο ημισφαίριο έχουν διαφορετικές εποχές. Το παρακάτω βιντεάκι μας βοήθησε να καταλάβουμε την δημιουργία των 4 εποχών.

Οι 4 εποχές

Όμως οι αρχαίοι Έλληνες έδιναν μια διαφορετική ερμηνεία για την δημιουργία των εποχών.

Διαβάσαμε τον σχετικό μύθο της Περσεφόνης και της Δήμητρας από το βιβλίο της

Σ. Ζαραμπούκα “Μυθολογία”.

Στην συνέχεια τα παιδιά με τα μαγικά τους χεράκια ζωγράφισαν τις σκηνές του μύθου πάνω σε έναν αρχαίο αμφορέα.

Οι εποχές κάνουν ένα μεγάλο κύκλο που συνεχώς επαναλαμβάνεται. Για να κατανοήσουμε καλύτερα την κυκλική ακολουθία των εποχών παίξαμε με τα σύμβολα της κάθε εποχής, που αποφασίσαμε από πριν ποια θα είναι: δώρα για τον χειμώνα, τουλίπες για την άνοιξη, ήλιος για το καλοκαίρι και ένα φύλλο για το φθινόπωρο. Προσπαθήσαμε να τα βάλουμε στην σωστή χρονική σειρά ξεκινώντας κάθε φορά με ένα διαφορετικό σύμβολο.

Ακόμα και τα ρούχα των παιδιών μας βοήθησαν να παίξουμε με τις εποχές.

Αφού τα κατανοήσαμε αρκετά καλά ο καθένας εργάστηκε πάνω στο δικό του φύλλο εργασιών.

Φτιάξαμε και τον δικό μας κύκλο – τροχό των εποχών.

Αφού χωριστήκαμε σε τέσσερις ομάδες – εποχές η κάθε μια αποτύπωσε με την τεχνική και τα υλικά που επέλεξε, το πώς θα ήταν ένα δέντρο, μια κερασιά, σε κάθε εποχή.

Τέσσερις οι εποχές και φυσικά δεν θα μπορούσαμε να μην εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία να μάθουμε τον αριθμό 4. Τον σχηματίσαμε με σκοινάκι, με κονταράκια με δύο τρόπους, ανοιχτό ή κλειστό όπως είπαν τα παιδιά και μάθαμε να τον γράφουμε.

Αναφερθήκαμε σε πράγματα τετραπλά όπως: 4 τα πόδια της καρέκλας και του τραπεζιού, 4 τα πόδια των ζώων (σκύλος, τίγρη), 4 οι ρόδες των αυτοκινήτων, 4 και τα γκρέιπ φρουτ που μας έφερε εκείνη την ημέρα η Ηρώ!

Το 4 μας θυμίζει το κατάρτι και το πανί της βαρκούλας! Φυσικά δεν χάσαμε την ευκαιρία να το σχηματίσουμε!

Ο πίνακας του Γ. Τσαρούχη με τις 4 εποχές έγινε παζλ

και αποτέλεσε την αφορμή για την δημιουργία του φύλλου εργασιών για τα μαθηματικά και τον αριθμό 4.

Τέσσερα και τα σπιτάκια, ένα για την κάθε εποχή.

Σε κάθε σπιτάκι μένουν τρία παιδάκια… οι μήνες. Τους φανταστήκαμε, τους ζωγραφίσαμε, γράψαμε στο μπλουζάκι τους τον αγαπημένο του αριθμό (στην σειρά του Χρόνου) και τους βάλαμε στο … σωστό σπιτάκι.

Από δω και πέρα θα μένουν εκεί και θα τους έχουμε στην παρέα μας!

Ξημερώνει και βραδιάζει…

Καθώς η γη γυρίζει γύρω από τον εαυτό της, τα μέρη που φωτίζονται από τον ήλιο έχουν μέρα και τα μέρη που δεν φωτίζονται έχουν νύχτα. Ενδιάμεσα είναι το απόγευμα και το ξημέρωμα. Πάντα με την ίδια σειρά, δηλαδή άλλο ένα μοτίβο: πρωί-μεσημέρι-απόγευμα-βράδυ. Δεν μπορούμε να έχουμε δυο μέρες στη σειρά, χωρίς νύχτα ενδιάμεσα, άρα το μοτίβο είναι πάντα μέρα-νύχτα-μέρα-νύχτα.

Είδαμε ένα διασκεδαστικό βίντεο για τη μέρα και τη νύχτα και συζητήσαμε τις διαφορές τους:

Η μέρα και η Νύχτα

Τι κάνουμε σε κάθε φάση της ημέρας; Τα παιδιά είπαν πολλές ιδέες για το τι κάνουν το πρωί, το μεσημέρι, το απόγευμα και το βράδυ. Μετά διάλεξαν ένα από αυτά για κάθε φάση και το ζωγράφισαν.

Τραγουδήσαμε τον ήλιο και το φεγγάρι, με το υπέροχο τραγούδι του Ορφέα Περίδη «Παραμύθι». Μπορείτε να το ακούσετε εδώ:

Παραμύθι, Ορφέας Περίδης

Η νύχτα καμιά φορά μπορεί να μας δημιουργήσει φόβο, επειδή δεν βλέπουμε στο σκοτάδι.
Τι ήχους ακούμε το βράδυ; Τα παιδιά είπαν:
Μέσα στο σπίτι:
– Τη βρύση που στάζει
– Την κουρτίνα που τη φυσάει ο αέρας
– Το σεντόνι, όταν αλλάζω πλευρό
– Την τηλεόραση που βλέπουν η μαμά κι ο μπαμπάς
– Το ψυγείο
– Το κλειδί στην κλειδαριά όταν κλειδώνει ο μπαμπάς
– Την πόρτα που κλείνει ο μπαμπάς
– Το καζανάκι
– Το μπέμπη που πίνει γάλα
– Το νερό όταν κάνουν μπάνιο
– Το πλυντήριο ρούχων
– Την ηλεκτρική οδοντόβουρτσα
– Το χαρτάκι από το γλυκό που τρώνε οι γονείς μου
– Την πόρτα του ντουλαπιού που κλείνει
– Την ηλεκτρική σκούπα
– Τον εξαεριστήρα του μπάνιου
– Το πορτάκι της σόμπας
– Το παράθυρο της τουαλέτας που κλείνει η μαμά
– Το τηλέφωνο, και όταν χτυπάει και όταν παίρνουμε
– Την απλώστρα που ανοίγει η μαμά
– Το κρεβάτι μου που τρίζει
– Το ποτήρι που γεμίζει ο μπαμπάς με νερό
– Το κουδουνάκι ή ξυπνητήρι
– Κάποιον που βήχει
– Το φτέρνισμα

Έξω από το παράθυρό μου:
– Τον αέρα που φυσάει
– Τη βροχή
– Τα αμάξια
– Το μηχανάκι
– Τις κόρνες των αυτοκινήτων
– Τα βήματα
– Τα κλαδιά που κουνιούνται
– Κάτι που σπάει
– Τα φύλλα που πετούν
– Τα μπουμπουνητά
– Τη σειρήνα
– Τη θάλασσα
– Τις γάτες
– Τα σκυλιά
– Το αεροπλάνο

– Την κουκουβάγια. Και δεν είναι απλώς στη φαντασία μας, αφού η κ. Ασπασία αυτή τη βδομάδα φωτογράφισε και βιντεοσκόπησε κουκουβάγια μέσα στην πόλη στο Ηράκλειο!

Συμπεράναμε πως οι ήχοι που ακούμε δεν πρέπει να μας τρομάζουν, αφού ξέρουμε από πού προέρχεται ο καθένας. Διαβάσαμε το διασκεδαστικό βιβλιαράκι «Εγώ δε φοβάμαι» και το παραμύθι «Επιτέλους ησυχία», για τους ήχους της νύχτας.

Τα ζώα της νύχτας, δηλαδή τα νυκτόβια ζώα, πώς καταφέρνουν να κυνηγούν, αλλά και να προστατεύονται μέσα στο σκοτάδι;
– Έχουν πολύ δυνατή όραση. Βλέπουν καθαρά ακόμα και στο σκοτάδι. Τα μάτια τους λαμπυρίζουν και ξεχωρίζουν μέσα στο σκοτάδι
– Έχουν πολύ ευαίσθητη ακοή. Ακούν πράγματα που δεν ακούμε εμείς.
– Έχουν πολύ ευαίσθητη όσφρηση. Μπορούν να μυρίζουν από πολύ μακριά.
– Χρησιμοποιούν τα μουστάκια τους για να αγγίζουν και να αισθάνονται.

Φτιάξαμε το πορτρέτο μιας μαύρης γάτας στο μαύρο σκοτάδι! Φαίνεται μόνο το περίγραμμά της και τα φωτεινά και γυαλιστερά μάτια της!

Διασκεδάσαμε με το παραμύθι «Δεν θέλω να πάω για ύπνο».

«Του Αυγούστου και του Γεναριού τα δυο καλά φεγγάρια», έλεγαν οι παλιοί. Κι ακόμα, «Του Γενάρη το φεγγάρι λάμπει σαν μαργαριτάρι» και «Του Γενάρη το φεγγάρι ήλιος της ημέρας μοιάζει». Με αφορμή την πανσέληνο, μάθαμε τις παροιμίες και διασκεδάσαμε χτυπώντας το ρυθμό της καθεμιάς με διαφορετικό τρόπο.
Ζωγραφίσαμε γάτες που κοιτάζουν το λαμπερό φεγγάρι!

Τέλος, δεν παραλείψαμε να φτιάξουμε τον τοίχο του 4, χρησιμοποιώντας τα ραβδάκια μας. Χρωματίσαμε σε χαρτί τον τοίχο του 4, βάζοντας το σωστό χρώμα σε κάθε ραβδάκι.

Μέρα- νύχτα

Συνεχίσαμε την ενασχόληση μας με τον χρόνο. Ασχοληθήκαμε με τη μέρα και τη νύχτα. Πόσες ώρες έχει η μέρα, πόσες η νύχτα, η μέρα είναι μεγαλύτερη το καλοκαίρι και μικρότερη τον χειμώνα. Πότε έχουμε μέρα και πότε νύχτα; Εξαρτάται από τη θέση που έχει η γη απέναντι στον ήλιο. Το είδαμε με την εφαρμογή google maps

Γη και ήλιος

Είπαμε τι κάνουμε την ημέρα και τι τη νύχτα. Τα παιδιά, ανάμεσα σε αυτά που κάνουν τη νύχτα, είπαν και την προετοιμασία για ύπνο. Ήταν μια καλή ευκαιρία να ασχοληθούμε με αυτό, ώστε να αποκτήσουν ένα πρόγραμμα και καλές συνήθειες και τα παιδιά, που έχουν δυσκολία να πάνε για ύπνο.

Το κάθε παιδί περιέγραψε την ρουτίνα του πριν πάει για ύπνο. Μετά χρωμάτισε 5 στάδια προετοιμασίας για ύπνο. Τα κολλήσαμε σε ένα χαρτόνι. Η κάθε εικόνα καλύπτεται από το παιδί, μόλις κάνει την ενέργεια που απεικονίζει. Μάλιστα τα παιδιά πρότειναν για σύμβολο του «έγινε» το τικ √. Μετά βλέπει τις επόμενες εικόνες και ξέρει τι θα ακολουθήσει , τι πρέπει ακόμη να κάνει και πόσο περίπου χρόνο έχει μέχρι να πάει για ύπνο.

Ιδέα από Pinterest

Κάποια παιδιά είπαν ότι κοιμούνται στο κρεβάτι των γονιών τους, γιατί φοβούνται. Ο φόβος αυτός είναι συνηθισμένος και δεν πρέπει να ντρεπόμαστε να το πούμε.

Διαβάσαμε το βιβλίο του Αντώνη Παπαθεοδούλου « Το σκοτάδι φοβάται τον Νικόλα»

Ο Νικόλας είναι ένα παιδί ατρόμητο! Αν ήταν πυροσβέστης, δε θα φοβόταν να ανέβει στον πιο ψηλό όροφο για να σώσει κάποιον από τη φωτιά κι αν ήταν εξερευνητής δε θα φοβόταν να κατασκηνώσει στη μέση της πιο σκοτεινής και επικίνδυνης ζούγκλας.
Η αλήθεια είναι όμως πως κάτι φοβάται…
-Μπαμπά, φοβάμαι πολύ το σκοτάδι, λέει ένα βράδυ στον μπαμπά του, κι εκείνος κάθεται δίπλα του και του απαντά χαμογελαστός…
-Μα αυτό είναι τέλειο!
Ένα βιβλίο που απενοχοποιεί το φόβο! Ο φόβος παρουσιάζεται μάλιστα σαν κάτι θετικό, γιατί μας βοηθά να προλαβαίνουμε ατυχήματα ή να αποφεύγουμε κινδύνους. Όσο για τα τέρατα που βλέπει στο σκοτάδι του δωματίου του είναι αποτέλεσμα της φαντασίας του. Ο μπαμπάς εξηγεί πόσο σημαντική και δημιουργική είναι η φαντασία.

Αφού τελειώσαμε το βιβλίο, είπαμε αν φοβόμαστε, πότε και γιατί, ή γιατί δε φοβόμαστε.

Μιλήσαμε για το δράκο του φόβου, που όπως πιστεύουν στην Κίνα, παίρνει μακριά τους φόβους μας. Ζωγραφίσαμε τους φόβους μας, διπλώσαμε τις ζωγραφιές με τους φόβους μας και τους βάλαμε μέσα στο στόμα του δράκου. Τον δράκο τον βάλαμε σε ένα ψηλό σημείο της τάξης μας και κάθε φορά που κάποιο παιδί νιώθει έναν φόβο, θα τον ζωγραφίζει και θα τον βάζει μέσα στο στόμα του.

Τι κάνουν τα ζώα τη νύχτα; Άλλα κοιμούνται, άλλα κυνηγούν. Γνωρίσαμε τη λέξη νυχτόβια ζώα και μάθαμε ποια είναι αυτά. Παρακολουθήσαμε βίντεο και παρατηρήσαμε τα μάτια τους.

Φτιάξαμε ένα δάσος τη νύχτα και φανταστήκαμε ποια νυχτόβια ζώα κινούνται εκεί. Πόσο μεγάλα είναι, που βρίσκονται ( σε κλαδιά, πετούν, στο έδαφος), πόσο μεγάλα μάτια έχουν.

Ιδέα από pinterest

Οι κουκουβάγιες μας βοήθησαν να κατανοήσουμε την έννοια του αριθμού 4.

Κάνει κρύο … ας ζεσταθούμε!

Η θερμοκρασία έπεσε για τα καλά και το κρύο είναι τσουχτερό. Καιρός να ασχοληθούμε και να παρατηρήσουμε το θερμόμετρο της τάξης μας. Ο υδράργυρος έδειξε ότι μέσα στην τάξη η θερμοκρασία ήταν 21^oC.

Είπαμε, λοιπόν, να το βγάλουμε έξω για να δούμε πόσο θα κατέβαινε. Πραγματικά μέσα σε λίγη ώρα το θερμόμετρο κατέβηκε στους 10 ^oC.

Εκμεταλλευτήκαμε την ευκαιρία και μιλήσαμε για τα είδη των θερμομέτρων. Αναφερθήκαμε στα θερμόμετρα με τον υδράργυρο, με το οινόπνευμα, τα θερμόμετρα που μετρούν την εσωτερική και την εξωτερική θερμοκρασία του περιβάλλοντος αλλά και του σώματος μας.

Αυτό που μας εντυπωσίασε περισσότερο ήταν το θερμόμετρο του Γαλιλαίου.

Παρατηρήσαμε τις μπαλίτσες με τα βαρίδια που ανεβαίνουν και κατεβαίνουν ανάλογα με την αύξηση και την μείωση της θερμοκρασίας. Η μπαλίτσα που αιωρείται πιο χαμηλά από τις μπαλίτσες που είναι στο πάνω μέρος του σωλήνα είναι αυτή που δείχνει την θερμοκρασία.

Η θερμοκρασία είναι 20 ^oC.

Με χαρτιά φτιάξαμε τα δικά μας θερμόμετρα, ανεβοκατεβάσαμε τον υδράργυρο και παίξαμε με τις θερμοκρασίες πάνω και κάτω από το 0 ^oC.

Μάλιστα μας βοήθησαν να βρούμε την θερμοκρασία στα μέρη που απεικονίζουν οι παρακάτω εικόνες. Ήταν πολύ διασκεδαστικό!

Αφού, λοιπόν, έκανε τόσο κρύο έπρεπε να βρούμε τρόπο για να ζεσταθούμε.

Φτιάξαμε σκουφιά, γάντια και κασκόλ τα διακοσμήσαμε με όμορφα σχέδια, γραμμές και σχήματα.

Φτιάξαμε ζεστό τσάι, που αχνίζει και μυρίζει υπέροχα.

Γνωρίσαμε βότανα όπως μαντζουράνα, φλισκούνι, έρωντα, δίκταμο, χαμομήλι, φασκόμηλο, τσάι του βουνού και μιλήσαμε για τις ευεργετικές τους ιδιότητες. Τα βράσαμε και τα μυρίσαμε.

Φτιάξαμε τις φλιτζάνες μας και τις γεμίσαμε με το τσάι της αγάπης μας!

Ανάψαμε φωτιά με κούτσουρα

και ζεστάναμε τα παγωμένα μας χεράκια.

Γίναμε μια παρέα γύρω από την φωτιά, διαβάσαμε ιστορίες, είπαμε αστεία πολλά και περάσαμε όμορφα. Πεινάσαμε και ψήσαμε σουβλάκια.

Όταν λέμε φωτιά και ζεστασιά στο μυαλό μας έρχεται το τζάκι. Ο καθένας έφτιαξε το δικό του, με χαρτάκια και η φωτιά έγινε με τυπώματα από τα χεράκια μας που τα βουτήξαμε μέσα σε κόκκινη και κίτρινη τέμπερα.

Το κουκλόσπιτο μας απέκτησε το δικό του τζάκι! Εκεί θα είναι τώρα η ζεστή γωνιά μας μέχρι να έρθει η Άνοιξη!

Καλό Χειμώνα!

Μαθηματικά: αφαιρέσεις, ραβδάκια-σύμβολα και ζωντανέματα!

Αφού τα παιδιά έμαθαν το 3 και με αφορμή το βιβλίο της Παυλίνας Παμπούδη «Με το ένα και το δυο» και τα αστεία στιχάκια που έχει στο τέλος, για την πρόσθεση και την αφαίρεση, μάθαμε το «βγάζω» και το σύμβολό του, το -.

Γνωρίσαμε τα ραβδάκια Cuisenaire: Κάθε ραβδάκι είναι λίγο μεγαλύτερο από το προηγούμενο και έχει διαφορετικό χρώμα. Άρα, κάθε χρώμα συμβολίζει έναν αριθμό. Αλλά και το μέγεθος του ραβδιού συμβολίζει έναν αριθμό. Στο ραβδάκι του δυο, χωράνε δυο ραβδάκια του ένα. Στο ραβδάκι του τρία, χωράνε τρία ραβδάκια του ένα ή ένα ραβδάκι του δυο και ένα ραβδάκι του ένα. Τα παιδιά μαθαίνουν ποιο ραβδάκι αντιστοιχεί σε κάθε αριθμό και φτιάχνουν «τοίχους». Για τον τοίχο του 3, χτίζαμε και «διαβάζαμε»: 3+0=3, 2+1=3, 1+2=3, 1+1+1=3, 0+3=3.
Με τον τρόπο αυτό, τα παιδιά μαθαίνουν πόσοι αριθμοί χωράνε σε έναν αριθμό και τις τέσσερις πράξεις. Εμείς, στο νηπιαγωγείο, μαθαίνουμε μόνο την πρόσθεση, με τα ραβδάκια Cuisenaire.

Τέλος, όπως κάνουμε με όλους τους αριθμούς, ζωντανέψαμε το 3.

Καλώς μας ήρθες χειμώνα!

Μπήκαμε για τα καλά στον χειμώνα και η τάξη μας πήρε χειμωνιάτικη όψη.

Τώρα στη γωνιά της φύσης δημιουργήσαμε ένα περιβάλλον με χιόνι, πάγους, ζώα και ανθρώπους που ζουν εκεί. Βρήκαμε ζώα που είχαμε στην τάξη μας, φέραμε κάποια από το σπίτι μας, κατασκευάσαμε κάποια, χωριστήκαμε σε ομάδες και συνθέσαμε αυτή την γωνιά. Μας δόθηκε έτσι η ευκαιρία να διαβάσουμε βιβλία (Μανούλα από χιόνι, Moss Miriam, εκδ. Άγκυρα

και Χαριτωμένα κι άγρια ζωάκια στις πολικές περιοχές, εκδ. Φυτράκη)

και να γνωρίσουμε άγνωστα ζώα αλλά και τη ζωή των Εσκιμώων (ασχολίες, ενδυμασία, κατοικία).

Παίζοντας με τους πιγκουίνους και τα άλλα ζώα μάθαμε τον αριθμό 3.

Μάθαμε

” Το τραγούδι του χειμώνα
ή τα φωνήεντα του χειμώνα”

Α,α,α αρχίζει η παγωνιά!

Πάει ο ήλιος έχει φύγει και το κρύο μας τυλίγει.

Α,α,α αρχίζει η παγωνιά!

Ε,ε,ε, χειμώνα παγερέ!

Ξύλα ανάβουν μες τα τζάκια και ζεσταίνουν τα σπιτάκια.

Ε,ε,ε, χειμώνα παγερέ!

Ι,ι,ι, βοριάδες τσουχτεροί!

Πόρτες παραθύρια κλείστε τους ανέμους έξω αφήστε.

Ι,ι,ι βοριάδες τσουχτεροί!

Ο,ο,ο, ζεστά που θα ντυθώ!

Έξω στην αυλή θα τρέξω και χιονόμπαλες θα παίξω

Ο,ο,ο, ζεστά που θα ντυθώ!

Ου, ου, ου, το κρύο πάει παντού!

Τα χεράκια ξυλιασμένα και τα πόδια παγωμένα

Ου, ου , ου, το κρύο πάει παντού!

Πρόκειται για το γερμανικό παιδικό τραγούδι A a a der Winter der ist da του Γερμανού εκπαιδευτικού, μουσικού και ποιητή August Heinrich Hoffmann von Fallersleben (2 April 1798 – 19 January 1874), γνωστότερου με το συντομότερο Hoffmann von Fallersleben, συνθέτη μάλιστα ενός εκ των εθνικών ύμνων των Γερμανών.

Μάθαμε τι είναι φωνήεντα, ποια είναι και παίξαμε με αυτά.

Το κάθε παιδί πήρε μια νιφάδα με το αρχικό και πεζό φωνήεν και την σήκωνε κάθε φορά που στο τραγούδι ακουγόταν αυτό το φωνήεν.

Μάθαμε τον γλωσσοδέτη του Αα από το Αλφαβητάρι με γλωσσοδέτες του Ευγένιου Τριβιζά, βρήκαμε πολλές λέξεις από Α και προσπαθήσαμε να το γράψουμε με διάφορους τρόπους αλλά και με το μολύβι μας.

Τελειώσαμε την εβδομάδα με πατινάζ στον πάγο!

Το κάθε παιδί ζωγράφισε ή χρωμάτισε ένα παιδί που κάνει πατινάζ στον πάγο (το εσωτερικό ενός χάρτινου πιάτου που μας είχε μείνει από παλιότερη κατασκευή). Ναι αλλά πως γλιστράει το παιδί στον πάγο; αυτό ήταν που μας εντυπωσίασε. Κινώντας από κάτω έναν μαγνήτη και αφού βάλαμε έναν συνδετήρα στο χαρτόνι που ήταν ζωγραφισμένο το παιδί.

Με την ευκαιρία αυτή πειραματιστήκαμε με τους μαγνήτες, κάναμε υποθέσεις για το ποια πράγματα τραβάει ο μαγνήτης , τα σκληρά (πάτωμα, καρέκλα), χαρτί, ό,τι μας φαίνεται σιδερένιο (παγουρίνο, ζυγαριά, βρύση). Διαπιστώσαμε ότι τραβάει ορισμένα μέταλλα (βίδα, καρφίτσα, αλυσίδα, τριγωνάκι, μεταλλόφωνο, ψαλίδι, μαγνητικό πίνακα κλπ).

Πειραματιστήκαμε επίσης με τους μαγνήτες μεταξύ τους και διαπιστώσαμε ότι οι πλευρές τους με το ίδιο χρώμα απωθούνται

ενώ με διαφορετικό έλκονται.

Αυτό εντυπωσίασε τα παιδιά. Μάθαμε ότι αυτές οι πλευρές τους λέγονται πόλοι, βόρειος και νότιος.

Κρύο, κρύο, παγωνιά…

Μάθαμε για τις χιονονιφάδες. Το σχήμα τους δεν είναι στρογγυλό, αλλά σαν αστέρι, με έξι ποδαράκια. Είδαμε φωτογραφίες από χιονονιφάδες, όπως φαίνονται στο μικροσκόπιο. Καμία μα καμία χιονονιφάδα δεν είναι ίδια με την άλλη! Όλα τα ποδαράκια, όμως, της ίδιας χιονονιφάδας είναι στολισμένα ακριβώς με τον ίδιο τρόπο!
Φτιάξαμε τις δικές μας, φανταστικές χιονονιφάδες, μην ξεχνώντας τον πιο πάνω κανόνα.
Πρώτα, με διάφορα μικρά αντικείμενα.

Μετά, τις ζωγραφίσαμε.

Μιλώντας για τα ζώα του πάγου και του χιονιού, παρατηρήσαμε ότι όλα είχαν κάτι κοινό: το άσπρο χρώμα. Αφού εξηγήσαμε ότι αυτός είναι ο τρόπος για να κρύβονται και να προστατεύονται από τους εχθρούς τους, αναζητήσαμε σε φωτογραφίες «κρυμμένα» ζώα στο περιβάλλον τους. Μετά, τα παιδιά τοποθέτησαν διάφορα ζώα/μαριονέτες πάνω στο σωστό «περιβάλλον», ώστε να φαίνονται λιγότερο.

Επειδή, τους άρεσε πολύ αυτό, το δοκιμάσαμε και με τα πλαστικά ζώα που έχουμε στην τάξη μας.

Στο τέλος, κάθε παιδί ζωγράφισε ένα ζώο και προσπάθησε να το «κρύψει», χρωματίζοντας με παρόμοια χρώματα το περιβάλλον του.

Φτιάξαμε μάσκες και μεταμορφωθήκαμε σε πολικές αρκούδες.

Το δέντρο με τα πουλιά στην πόρτα της τάξης μας, που είχε χάσει τα φύλλα του το φθινόπωρο, τώρα σκεπάστηκε με χιόνι.

Στολίσαμε τα παράθυρα της τάξης μας με πιγκουίνους. Για να τους φτιάξουμε σε σχήμα 8, ασκήσαμε τις κινητικές μας δεξιότητες, πρώτα περπατώντας γύρω από κώνους,

μετά σχηματίζοντας τη διαδρομή μας με σχοινί,

και, τέλος, με μαρκαδόρο πάνω σε χαρτί.

Διαβάσαμε το παραμύθι «Πάμε σπίτι, αρκουδάκι μου», που μιλάει για τους ήχους του χειμώνα στο δάσος: τα βήματα της αρκούδας, το νερό που στάζει, το χιόνι που πέφτει από τα κλαδιά, τον αέρα, τα κλαδιά που τρίζουν.

Προσπαθήσαμε να τους αναπαραστήσουμε με μουσικά όργανα, δοκιμάζοντας πολλά διαφορετικά όργανα, αλλά και το ίδιο όργανο, χτυπώντας το με διαφορετικό τρόπο.

Πόσα παιδιά απουσιάζουν σήμερα;

Κάθε μέρα κοιτάζουμε το παρουσιολόγιο μας, για να δούμε πόσα και ποια παιδιά απουσιάζουν. Μετράμε πόσα κορίτσια και πόσα αγόρια και πόσα είναι όλα μαζί. Μας βοηθούν οι καρτέλες με τα αγόρια και τα κορίτσια, χρησιμοποιούμε τα σύμβολα των αριθμών και το + και το = . Μετά τα καταγράφουμε στο ημερολόγιο απουσιών.

Ουουουουουουου….όπως ο αέρας!

Το καλύτερο μάθημα είναι αυτό που αναδύεται από κάτι που τραβά την προσοχή και το ενδιαφέρον των παιδιών. Την ώρα της μεσημεριανής χαλάρωσης, ο δυνατός νοτιάς περνούσε μέσα από τις χαραμάδες και φώναζε ουουουουου. Τα παιδιά παραξενεύτηκαν (κάποια φοβήθηκαν και λιγάκι…) και ρώτησαν τι κάνει έτσι. Όταν σηκωθήκαμε, (ξανα)μιλήσαμε για τους ήχους που μπορεί να κάνει ο αέρας. Τα παιδιά είπαν ότι ουουουουουου μπορεί να κάνει και το φάντασμα και ο λύκος. Μάθαμε, λοιπόν, πώς γράφεται το ου, διαβάσαμε το γλωσσοδέτη του Ευγένιου Τριβιζά και παίξαμε τα σχετικά παιχνίδια, βρήκαμε λέξεις που αρχίζουν από ου, ψάξαμε το ου στα ονόματα και τα επίθετα των συμμαθητών μας. Στο τέλος, ζωγραφίσαμε κάτι που φωνάζει ου και γράψαμε τη φωνή του.

Και όμως γυρίζει!

Η Γη δεν είναι ακίνητη. Γυρίζει γύρω από τον εαυτό της. Γυρίζει, όμως και γύρω από τον ήλιο, που είναι μια τεράστια μπάλα από φωτιά, που ζεσταίνει και φωτίζει τη Γη. Όταν η Γη βρίσκεται πιο κοντά στον ήλιο, έχουμε καλοκαίρι. Καθώς απομακρύνεται, έρχεται το φθινόπωρο. Στο πιο μακρινό σημείο, έχουμε χειμώνα. Καθώς πλησιάζει πάλι στον ήλιο, έρχεται η άνοιξη. Όταν η Γη γυρίσει μια ολόκληρη φορά γύρω από τον ήλιο, έχει περάσει ένας χρόνος και όλα ξεκινούν από την αρχή, φτιάχνοντας το μοτίβο των εποχών!

Αναπαραστήσαμε την κίνηση της Γης γύρω από τον εαυτό της και τον ήλιο.

Τη ζωγραφίσαμε.

Φτιάξαμε το δέντρο των εποχών.