•Στην αυλή του σχολείου μας έχει πολλά πεσμένα φύλλα λόγω φθινοπώρου. Στα διαλείμματα παίζουμε μαζί τους και είναι ωραία!
•Ένα από τα δέντρα της αυλής είναι τελείως γυμνό! Κάποια μέρα αναρωτηθήκαμε πώς θα φαινόταν τη νύχτα του χειμώνα με χιόνι και στον ουρανό να λάμπει το μαργαριταρένιο φεγγάρι.
• Σκεφτήκαμε πως θα νοιώθει μοναξιά έτσι γυμνό και άδειο που είναι.
•Έτσι αποφασίσαμε με χαρτί του μέτρου, μια εφημερίδα, λίγα χρώματα, λίγη κόλα να το ζωντανέψουμε! Του βάλαμε για συντροφιά πολύχρωμα πουλιά.
Τώρα έχει και όλα τα παιδιά συντροφιά.
Αρχίσαμε το δέντρο από τον κορμό
Και ανεβήκαμε στα κλαδιά
Κολλήσαμε τα πουλιά και ζωγραφίσαμε το ράμφος και τα πόδια τους
Όπως ο μουσικός συνθέτης δημιουργεί μία σύνθεση, την οποία κάθε ερμηνευτής εκτελεί με το προσωπικό του ύφος, έτσι και ο Sol LeWitt συνέτασσε λεπτομερείς οδηγίες για τη δημιουργία των τοιχογραφιών του, τις οποίες στη συνέχεια εκτελούσαν άλλοι: σημασία είχε η ιδέα.
“Το φως πλάθει και ανιχνεύει τα αντικείμενα. Χαράσσει στο έδαφος τα ακριβή όρια ανάμεσα στο φωτεινό και το σκοτεινό. Ανάβει αιφνιδιαστικές πυρκαγιές χρωμάτων ή, αντίθετα, καταβροχθίζει κάθε υπερβολικό χρώμα μέσα από πολύ έντονες αντιθέσεις”.
Πρώτα χρειάζεται να «ανοίξουμε» την καρδιά μας ώστε να μπορούμε να δίνουμε και να παίρνουμε στοργή και αγάπη. Στη συνέχεια θα μάθουμε να «ακούμε» με ανοιχτή καρδιά τα δικά μας συναισθήματα αλλά και τα συναισθήματα των ανθρώπων που μας περιβάλλουν.
Στο έπακρο πληθωρικοί, οι πίνακες της Μίνας Παπαθεοδώρου – Βαλυράκη πάλλονται κυριολεκτικά από ζωή. Είναι αδύνατον να μην προσέξει κανείς το πάθος που αποπνέουν τα έργα της, τα οποία εκρήγνυνται σε χρώματα και σχήματα.