Η αγορά είναι των ανθρώπων. Δική τους. Καταδική τους. Είναι η καρδιά της κάθε πόλης, η καρδιά της κάθε μέρας. Η καρδιά της ζωής. Εκεί κυκλοφορεί ό,τι έχει αξία, όποιος έχει αξία. Εκεί αλλάζουν χέρια τα χρήματα. Αλλά οι άνθρωποι δεν έρχονται στην αγορά για τα χρήματα μόνο. Έρχονταν, άλλωστε, και πριν φτιαχτούν όλα αυτά. Για να συναντηθούν. Να μιλήσουν. Να τσακωθούν και να συμφωνήσουν.
Είναι η αγορά γυναίκα. Όμορφη δεν τη λες. Είναι όμως σβέλτη, ξύπνια, κεφάτη. Και η γλώσσα της πάει ροδάνι. Είναι ακούραστη, πεισματάρα, σκέφτεται χίλια δύο μαζί και δεν ξέρει που θα τη βγάλει η μέρα.
Τα κατάστιχά της όμως τα κρατάει με τάξη. Μπορεί να μην ξέρει τον ουρανό με τα άστρα, αλλά αυτά που ξέρει … τα ξέρει καλά. Και δεν τα μπερδεύει. Ό,τι είναι για ποὐλημα το πουλάει.
Ὀ,τι έχει ανάγκη το αγοράζει. Και ό,τι είναι χάρισμα το κερνάει και το χαίρεται.
Τα λέει όλα και τα ακούει όλα. Μα δεν τα ανακατεύει μεταξύ τους. Όπως και στους πάγκους: δε βάζεις τα τυριά με τα ψάρια δίπλα δίπλα… Σέργιος Νίλσεν
.
Αυτές είναι οι πρώτες αγορές: άνθρωποι που φωνἀζουν, άνθρωποι που τραγουδούν, άλλοι που ιστορούν αλήθειες και ψέματα, νομοθέτες και στρατιώτες, έμποροι και τεχνίτες, ρήτορες και φιλόσοφοι, παραμυθάδες και μαντατοφόροι… Άνθρωποι που λένε λόγια και άλλοι που τα λόγια τα ζωγραφίζουν, τα ζυγίζουν τα πετούν ο ένας στον άλλον σαν μαχαίρια ή σαν τόπια ή σαν φλόγες… Μαρία Αγγελίδου, Ιστορίες που τις είπε η αγορά
Οι εργασίες μας για την αρχαία αγορά!
Πηγή: Ιστορίες που τις είπε η αγορά, Μαρία Αγγελίδου (Μεταίχμιο, 2013)
Ετικέτες: ιστορία, μαθητικά